معرفی
بلاک چین یک فناوری است که توانایی ایجاد ساختارهای جدید برای ستون های اقتصادی و اجتماعی برای جامعه ما را دارد. در سطح اولیه، بلاک چین اساساً فقط زنجیره ای از بلوک است، اما نه به روش کلاسیک. کلمه بلوک برای نشان دادن اطلاعات دیجیتال و زنجیره برای نشان دادن پایگاه داده عمومی استفاده می شود.
بلوک های موجود در بلاک چین شامل بیت های دیجیتالی اطلاعات هستند. دقیقاً سه بخش دارند:
- Block دادههای مربوط به تراکنشهایی مانند زمان، تاریخ و مقدار ارز سرمایهگذاری اخیر شما را نگه میدارد.
- بلوک دادههایی را در مورد افرادی که در تراکنشها شرکت میکنند نگهداری میکند. بلوکی از سرمایه گذاری شما اطلاعاتی در مورد نام شما و دارایی که در آن سرمایه گذاری انجام شده است خواهد داشت. به جای استفاده از نام واقعی خود، سرمایه گذاری شما با استفاده از یک نوع نام کاربری "امضای دیجیتال" ثبت می شود.
- بلوکها اطلاعاتی را ذخیره میکنند که از سایر بلوکها متمایز است. هر بلوک یک کد منحصر به فرد "هش" را جمع آوری می کند که به تشخیص آن از هر بلوک دیگر کمک می کند. هش ها از الگوریتم های خاصی از کدهای رمزنگاری ساخته می شوند. حتی ویژگیهای سرمایهگذاری جدید شما ممکن است شبیه سرمایهگذاریهای قدیمی باشد، اما ما میتوانیم آن را به دلیل کدهای منحصربهفردشان متمایز کنیم.
دو ویژگی اصلی بلاک چین که دنیای فناوری را در حیرت فرو برده است، به هم مرتبط هستند. اساسی صلاحیت سیستم غیرمتمرکز است. اطمینان از اینکه برنامه بلاک چین نیاز به رسانه برای ارائه اعتماد را حذف می کند به این معنی است که می تواند بسیاری از فرآیندها را کم هزینه تر و ماهیت پویا تر کند. موثرترین نمونه ارسال سیستم های پرداخت و بانکی است.
کیفیت دوم این است که به طور مستقل یک فناوری بسیار ایمن و مطمئن برای کار است. رفتار غیرمتمرکز و الگوریتم رمزنگاری آن، آن را در برابر حمله مقاوم می کند. در واقع، هک کردن یک بلاک چین تقریباً غیرممکن است.
چرا بلاک چین را نمی توان هک کرد؟
فناوری بلاک چین از فناوریهای مختلفی تشکیل شده است که میتوانند با هم به روشهای متفاوتی برای ایجاد خروجی متمایز استفاده شوند. این یک کد باز است و می تواند بی حد و حصر تغییر کند. اساس بلاک چین، دفتر دیجیتال غیرمتمرکز تراکنش است.
در یک بازه زمانی استاندارد، خوشهها برای تراکنشها تأیید میشوند و به صورت جمعی و رمزنگاری شده در یک «بلوک» داده قرار میگیرند. پس از آزاد شدن بلوک، ایجاد تغییر منجر به خروجی هش متفاوت می شود. این هش جدید ایجاد شده با «مهرهایی» که در سیستم پردازش میشوند، مطابقت ندارد و در نتیجه به سیستم هشدار میدهد که بلوک آزاد شده را پس میزند.
برای اینکه تغییری در بلاک چین ایجاد شود، حداقل 51 درصد از گره های شرکت کننده باید آن را احراز هویت کنند. برای تراکنشهای جدید، این بدان معناست که 51 درصد از شبکه باید معیارهای احراز هویت را برآورده کند، یعنی مالک مجاز انتقال را انجام میدهد. در وضعیت بیت کوین، اپراتور باید یک کلید خصوصی ارائه کند، مالکیت آن را اعلام کند، و یک کلید عمومی که جعل آدرس کیف پول دیجیتال بیت کوین در آن است.
بنابراین در عصری که امنیت سایبری به موضوع اصلی امنیت شخصی، حرفه ای، تعاونی و ملی تبدیل شده است، بلاک چین یک فناوری نوآورانه بالقوه است.