معرفی
یک ساختار کنترل شرطی برای اجرای دستور(های) بر اساس برخی شرایط استفاده می شود. هنگامی که شرط با یک دستور(های) مرتبط است که فقط درست است، در آن صورت می خواهیم گزاره(های) مرتبط/مرتبط را اجرا کنیم، در غیر این صورت، می خواهیم آن گزاره(های) را نادیده بگیریم/از آن بگذریم. اگر بخواهیم اجرای دستور(ها) یا پرش از دستور(ها) فقط یک بار بر اساس نتیجه شرط اتفاق بیفتد، ترجیح می دهیم از ساختارهای کنترل شرطی استفاده کنیم. در برنامه نویسی پایتون، تورفتگی عامل کلیدی است.
بنابراین، باید عبارت(های) را به درستی تورفتگی کنیم. همچنین باید توجه داشته باشیم که زبان برنامه نویسی پایتون به حروف بزرگ حساس است و بیشتر کلمات کلیدی با حروف کوچک هستند (مانند کلمات کلیدی if و else باید فقط با حروف کوچک نوشته شوند).
در زبان برنامه نویسی پایتون ما 4 ساختار کنترل شرطی زیر را داریم.
- بیان ساده اگر.
- بیانیه در غیر این صورت.
- بیانیه If-elif-else.
- دستور if تو در تو.
نحو کلی یک دستور if ساده
اگر (< شرط-1>):
بیانیه-1
بیانیه-2
بیانیه-p
هر زمان که شرطی برای آزمایش داشته باشیم و باید دستور(های) را بر اساس یک شرط اجرا کنیم، می توانیم از یک دستور if ساده استفاده کنیم. در نحو بالا اگر شرط-1 به درستی ارزیابی شود، دستور-1 و دستور-2 اجرا می شوند، در غیر این صورت، اجرای متوالی از دستور-p به بعد ادامه می یابد.