در این مطلب، ویدئو کار با کدهای کاراکتر اسکی در پایتون 3 با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:01,620
خوب، در این درس می خواهیم یاد بگیریم
2
00:00:01,620 –> 00:00:04,080
که چگونه با کاراکترهای ASCII و
3
00:00:04,080 –> 00:00:05,910
اعداد تصادفی کار کنیم تا یک نوع
4
00:00:05,910 –> 00:00:09,090
برنامه جالب بسازیم. اول
5
00:00:09,090 –> 00:00:12,929
از همه یاد می گیریم که عملکرد ماشین
6
00:00:12,929 –> 00:00:14,309
چیزی شبیه به این
7
00:00:14,309 –> 00:00:17,160
CH R است و سپس داخل پرانتز شما
8
00:00:17,160 –> 00:00:18,510
یک عدد قرار دهید، عدد
9
00:00:18,510 –> 00:00:22,920
R را قرار می دهم بگو 97، پرانتز را ببندید و می بینم
10
00:00:22,920 –> 00:00:25,890
که
11
00:00:25,890 –> 00:00:29,640
اگر عدد دیگری را وارد کنم، این حرف کوچک a را برمی گرداند، فقط
12
00:00:29,640 –> 00:00:32,159
یک عدد تصادفی انتخاب می کنم، می بینیم
13
00:00:32,159 –> 00:00:38,430
که عدد هفت را برمی گرداند. کاراکترهای ASCII
14
00:00:38,430 –> 00:00:41,399
نشان دهنده تمام کلیدهای
15
00:00:41,399 –> 00:00:44,730
صفحه کلید شما هستند و محدوده اعداد
16
00:00:44,730 –> 00:00:50,820
بین 33 و 126 است، بنابراین می بینیم که 33
17
00:00:50,820 –> 00:00:54,110
علامت تعجب را برمی گرداند و
18
00:00:54,110 –> 00:01:02,370
اگر مقدار 126 را بگذارم،
19
00:01:02,370 –> 00:01:05,400
tilde و هر عدد دیگری را در این بین به من
20
00:01:05,400 –> 00:01:07,950
می دهد. برای برگرداندن یکی از
21
00:01:07,950 –> 00:01:11,670
کاراکترهای صفحه کلید من به طوری که عدد
22
00:01:11,670 –> 00:01:15,270
99 حرف کوچک C را برمی گرداند، بنابراین
23
00:01:15,270 –> 00:01:17,610
این تابع CHR است که در یک
24
00:01:17,610 –> 00:01:19,799
عدد قرار می دهید، یکی از
25
00:01:19,799 –> 00:01:21,570
کاراکترهایی را که روی صفحه کلید شما نشان داده شده است بیرون می اندازد،
26
00:01:21,570 –> 00:01:23,430
اکنون یک f دیگر وجود دارد. unction
27
00:01:23,430 –> 00:01:24,869
که کاملاً برعکس آن است که به
28
00:01:24,869 –> 00:01:28,280
آن تابع Ord یا ترتیبی
29
00:01:28,280 –> 00:01:31,650
30
00:01:31,650 –> 00:01:35,640
31
00:01:35,640 –> 00:01:37,979
32
00:01:37,979 –> 00:01:40,170
33
00:01:40,170 –> 00:01:41,820
می گویند. آن را با حرف کوچک
34
00:01:41,820 –> 00:01:45,210
C در گیومههای تکی احاطه شده است، اما
35
00:01:45,210 –> 00:01:47,460
سپس پرانتز را وارد کنید، متوجه
36
00:01:47,460 –> 00:01:49,950
میشویم که عدد 99 را بیرون میزند
37
00:01:49,950 –> 00:01:52,500
و از روی صفحه نمایش من در اینجا میتوانیم متوجه شویم که
38
00:01:52,500 –> 00:01:54,810
منطقی است زیرا چیزی که در عدد
39
00:01:54,810 –> 00:01:57,060
99 قرار دادم، حرف کوچک را دریافت کردم. C وقتی
40
00:01:57,060 –> 00:01:59,280
حرف کوچک C را در
41
00:01:59,280 –> 00:02:02,490
تابع ترتیبی وارد کردم، عدد 99 را گرفتم، بنابراین
42
00:02:02,490 –> 00:02:05,100
می بینیم که CH تابع ما و تابع Ord
43
00:02:05,100 –> 00:02:07,049
دقیقاً
44
00:02:07,049 –> 00:02:07,799
مخالف یکدیگر هستند، بسیار
45
00:02:07,799 –> 00:02:11,640
خوب، ما می خواهیم جلو برویم
46
00:02:11,640 –> 00:02:12,680
و
47
00:02:12,680 –> 00:02:15,650
یک عدد ایجاد کنیم. برنامه ساده ای که به ما این امکان را می دهد
48
00:02:15,650 –> 00:02:18,709
که این
49
00:02:18,709 –> 00:02:21,049
دو تابع را به نوعی آزمایش کنیم،
50
00:02:21,049 –> 00:02:25,060
تعدادی اعداد تصادفی را در یک محدوده قرار
51
00:02:25,060 –> 00:02:27,500
می دهیم و اجازه می دهیم آن اعداد تصادفی
52
00:02:27,500 –> 00:02:29,900
به کاراکتر تبدیل شوند و سپس
53
00:02:29,900 –> 00:02:30,769
آنها را چاپ می کنیم. به صفحهای
54
00:02:30,769 –> 00:02:32,870
که قرار است در آن قرار دهیم به
55
00:02:32,870 –> 00:02:35,810
کاربر این امکان را میدهد که یک نماد عدد کاراکتری را
56
00:02:35,810 –> 00:02:38,030
از صفحهکلید قرار دهد و ما
57
00:02:38,030 –> 00:02:40,489
عدد ترتیبی مربوطه را با استفاده از
58
00:02:40,489 –> 00:02:42,680
تابع ترتیبی بیرون میدهیم.
59
00:02:42,680 –> 00:02:44,780
نوع جدیدی از
60
00:02:44,780 –> 00:02:47,540
حلقه که حلقه for نامیده می شود
61
00:02:47,540 –> 00:02:51,470
با حرف کلمه for شروع می شود و تا این
62
00:02:51,470 –> 00:02:53,120
مرحله از حلقه while در
63
00:02:53,120 –> 00:02:54,680
پایتون 3 استفاده می کردیم اما اکنون یک حلقه جدید را یاد می گیریم بسیار
64
00:02:54,680 –> 00:02:57,469
خوب پس بیایید با
65
00:02:57,469 –> 00:02:59,359
این شروع کنیم. برنامه من فقط ما را
66
00:02:59,359 –> 00:03:01,189
برنامه کاراکتر ASCII صدا می کنم من می
67
00:03:01,189 –> 00:03:05,870
خواهم یک پنجره جدید در حالت آماده به کار خود از
68
00:03:05,870 –> 00:03:08,419
پوسته تعاملی ایجاد کنم یک پنجره جدید بسازم و
69
00:03:08,419 –> 00:03:11,599
من فقط می خواهم ادامه دهم و یک
70
00:03:11,599 –> 00:03:15,790
عنوان برای برنامه خود دوباره قرار دهم این آیا
71
00:03:15,790 –> 00:03:21,049
برنامه کاراکتر ASCII من خوب است من
72
00:03:21,049 –> 00:03:24,769
نامم را درست می گذارم و از
73
00:03:24,769 –> 00:03:26,989
چند ماژول مختلف استفاده می کنیم که
74
00:03:26,989 –> 00:03:31,370
ماژول تصادفی را
75
00:03:31,370 –> 00:03:33,290
وارد می کنیم و ماژول زمان را وارد می کنیم فقط به این دلیل
76
00:03:33,290 –> 00:03:35,750
که اخیراً این کار را انجام داده ایم. سرگرم کننده من می
77
00:03:35,750 –> 00:03:38,319
خواهم به جلو بروید و یک
78
00:03:38,319 –> 00:03:43,269
نظر دیگر در اینجا قرار دهید که فقط اجازه دهید دیگری
79
00:03:43,269 –> 00:03:47,120
فقط به کاربر اجازه میدهد بداند
80
00:03:47,120 –> 00:03:53,150
که برنامه من از اینجا شروع میشود، بسیار
81
00:03:53,150 –> 00:03:55,879
خوب، اگر
82
00:03:55,879 –> 00:03:58,310
من تعدادی توابع را در برنامهام قرار دهم
83
00:03:58,310 –> 00:04:00,049
که در گذشته انجام دادهایم، همه
84
00:04:00,049 –> 00:04:02,150
توابع من وارد میشوند، بهتر است این کار را انجام دهیم. در اینجا شما
85
00:04:02,150 –> 00:04:04,220
می توانید آن توابع را با استفاده از
86
00:04:04,220 –> 00:04:07,099
define تعریف کنید و توابع خود را در اینجا قرار دهید
87
00:04:07,099 –> 00:04:10,220
و سپس برنامه شما همیشه از پایین آن شروع می شود،
88
00:04:10,220 –> 00:04:12,590
اما ما
89
00:04:12,590 –> 00:04:14,180
هیچ توابع جداگانه ای در این برنامه
90
00:04:14,180 –> 00:04:18,478
نداریم، بنابراین من از شر آن خلاص می شوم. خوب حالا
91
00:04:18,478 –> 00:04:20,260
اولین کاری که میخواهیم انجام دهیم این است که
92
00:04:20,260 –> 00:04:22,510
آنها به یک چهار حلقه میپرند خوب و
93
00:04:22,510 –> 00:04:24,850
یک چهار حلقه همانطور که گفتم با
94
00:04:24,850 –> 00:04:28,690
کلمه fo are شروع میشود و در داخل حلقه for
95
00:04:28,690 –> 00:04:33,400
با اعلام یک متغیر شروع میکنیم که
96
00:04:33,400 –> 00:04:37,240
ما دوباره در داخل تابع استفاده می شود
97
00:04:37,240 –> 00:04:39,760
و هر بار که وارد تابع می شویم
98
00:04:39,760 –> 00:04:43,090
متغیر در این حالت به مراقبت یا ماشین من
99
00:04:43,090 –> 00:04:45,310
یک مقدار جدید داده می شود و
100
00:04:45,310 –> 00:04:49,110
سپس از کلمه کلیدی in استفاده می
101
00:04:49,110 –> 00:04:52,180
کنم و باید مقداری به آن بدهم. به نوعی
102
00:04:52,180 –> 00:04:55,030
دنبال کردن عملگر in من باید
103
00:04:55,030 –> 00:04:58,830
یک رشته یا تعدادی را تعیین کنم
104
00:04:58,830 –> 00:05:01,570
لیست مقادیری
105
00:05:01,570 –> 00:05:03,400
که من فقط میخواهم از یک عدد استفاده کنم، یک
106
00:05:03,400 –> 00:05:07,930
عدد باید
107
00:05:07,930 –> 00:05:11,380
با استفاده از تابع محدوده به یک لیست تبدیل شود، بنابراین
108
00:05:11,380 –> 00:05:14,979
من میروم و از تابع محدوده
109
00:05:14,979 –> 00:05:16,900
استفاده میکنم و فقط عدد 10
110
00:05:16,900 –> 00:05:19,150
را وارد میکنم. تعداد دفعاتی که
111
00:05:19,150 –> 00:05:22,870
میخواهم حلقه من تکرار شود
112
00:05:22,870 –> 00:05:26,289
عدد 10 است، بنابراین من در واقع
113
00:05:26,289 –> 00:05:27,970
مجموعهای از اعداد را به آن میدهم
114
00:05:27,970 –> 00:05:30,310
که در هر جایی بین 0
115
00:05:30,310 –> 00:05:33,789
تا 10 میگویم، بنابراین
116
00:05:33,789 –> 00:05:36,430
فهرستی از اعداد را بررسی میکنم. اعداد از 0 تا 10 و یک
117
00:05:36,430 –> 00:05:40,180
به 10 می رسد، خوب متوقف می شود و بنابراین من
118
00:05:40,180 –> 00:05:42,940
اکنون در داخل حلقه for خود هستم و
119
00:05:42,940 –> 00:05:45,849
متغیری به نام random num را اعلام
120
00:05:45,849 –> 00:05:48,370
می کنم و به آن مقداری می دهم که من می روم.
121
00:05:48,370 –> 00:05:50,169
برای استفاده از تابع خوب قدیمی ran ran
122
00:05:50,169 –> 00:05:52,330
dindt که ما از یک دسته استفاده کرده ایم و
123
00:05:52,330 –> 00:05:53,889
من به آن طیفی از اعداد
124
00:05:53,889 –> 00:05:56,949
می دهم، می خواهم از این کاراکترهای ASCII
125
00:05:56,949 –> 00:06:00,490
که به تازگی به شما نشان دادم استفاده کنم و همانطور
126
00:06:00,490 –> 00:06:04,030
که قبلاً اشاره کردم آنها از اعداد استفاده می کنند.
127
00:06:04,030 –> 00:06:06,940
محدوده یا بین اعداد 33
128
00:06:06,940 –> 00:06:09,370
و 126 من در واقع یک
129
00:06:09,370 –> 00:06:12,460
فرم کوچک قابل دانلود را برای شما ارائه کرده ام که من می
130
00:06:12,460 –> 00:06:15,840
خواهم همین الان نگاه کنم به
131
00:06:15,840 –> 00:06:22,449
این شکل است و می توانید آن را در مودل از
132
00:06:22,449 –> 00:06:24,970
این درس باز کنید و خواهید دید که من
133
00:06:24,970 –> 00:06:28,150
علامت های روی صفحه کلید شما را لیست کرده ام
134
00:06:28,150 –> 00:06:31,840
به عنوان مثال علامت تعجب
135
00:06:31,840 –> 00:06:37,360
شماره 33 است و همه موارد تا 126
136
00:06:37,360 –> 00:06:40,540
همانطور که قبلاً ذکر کردم مقادیر 33 تا
137
00:06:40,540 –> 00:06:43,650
126 نشان دهنده هر عدد کاراکتری است
138
00:06:43,650 –> 00:06:46,000
که یک حرف بزرگ را روی صفحه کلید شما پایین می آورد،
139
00:06:46,000 –> 00:06:50,020
بنابراین دوباره Z کوچک
140
00:06:50,020 –> 00:06:55,150
عدد 122 است، C کوچک عدد
141
00:06:55,150 –> 00:07:00,010
99 و حروف کوچک a 97 در اینجا ادامه می دهیم.
142
00:07:00,010 –> 00:07:04,419
حروف بزرگ okay در مقادیر
143
00:07:04,419 –> 00:07:11,169
بین 65 و 90 هستند، بنابراین من می خواهم
144
00:07:11,169 –> 00:07:13,510
شما را تشویق کنم که این جدول را
145
00:07:13,510 –> 00:07:15,910
از Moodle بارگیری کنید و از شما می خواهم آن را پرینت بگیرید
146
00:07:15,910 –> 00:07:19,990
و آنها را در دسترس نگه دارید زیرا
147
00:07:19,990 –> 00:07:22,860
از این کاراکترها و نمادها
148
00:07:22,860 –> 00:07:25,539
در طول بعدی استفاده خواهید کرد. چند درس خوب است،
149
00:07:25,539 –> 00:07:28,900
بنابراین اکنون به برنامه خود بازگردیم، ما در حال
150
00:07:28,900 –> 00:07:30,460
نوشتن برنامه ای در اینجا هستیم و می خواهیم یک
151
00:07:30,460 –> 00:07:32,800
عدد تصادفی به خوبی دریافت کنیم، می خواهیم
152
00:07:32,800 –> 00:07:35,919
از کاراکترهای خود در صفحه کلید استفاده کنیم و بنابراین می
153
00:07:35,919 –> 00:07:37,750
دانیم که باید اعداد تصادفی را
154
00:07:37,750 –> 00:07:41,889
بین مقدار 33 بدست آوریم. و 126 و کی
155
00:07:41,889 –> 00:07:43,180
ما این کار را انجام میدهیم که آنها را به کاراکترهایی تبدیل میکنیم که میخواهیم
156
00:07:43,180 –> 00:07:45,930
157
00:07:45,930 –> 00:07:47,770
کاراکترهای قابل تشخیص را