در این مطلب، ویدئو توابع رشته ای داخلی – برنامه نویسی پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:02,490 –> 00:00:09,469
[موسیقی]
2
00:00:10,580 –> 00:00:12,960
سلام دوستان به کانال ما خوش آمدید،
3
00:00:12,960 –> 00:00:15,269
بنابراین در جلسه قبل
4
00:00:15,269 –> 00:00:17,430
مفهوم استریم ها را شروع کردیم، بنابراین در
5
00:00:17,430 –> 00:00:19,529
آن مفهوم نقاط قوت،
6
00:00:19,529 –> 00:00:21,630
مقدار دهی اولیه لیست و
7
00:00:21,630 –> 00:00:23,340
عملگر الحاق و
8
00:00:23,340 –> 00:00:25,769
عملگر تکرار روی رشته ها اعمال می شود،
9
00:00:25,769 –> 00:00:28,310
بنابراین در این جلسه اجازه دهید ما به
10
00:00:28,310 –> 00:00:31,910
برخی از توابع یا متدهای داخلی روی
11
00:00:31,910 –> 00:00:33,030
رشته ها نگاهی بیندازید،
12
00:00:33,030 –> 00:00:34,800
بنابراین اجازه دهید مستقیماً به
13
00:00:34,800 –> 00:00:36,719
قسمت پیاده سازی برویم تا همه
14
00:00:36,719 –> 00:00:41,730
چیز پاک شود. خوش آمدید دوستان، بنابراین اجازه
15
00:00:41,730 –> 00:00:44,550
دهید توابع داخلی موجود در رشته ها را پیاده سازی کنیم،
16
00:00:44,550 –> 00:00:47,129
بنابراین توابع زیادی وجود دارد،
17
00:00:47,129 –> 00:00:53,039
اجازه دهید ببینیم تعداد کمی از آنها، بنابراین
18
00:00:53,039 –> 00:00:56,039
رشته او گروهی از کاراکترها است، بنابراین
19
00:00:56,039 –> 00:00:57,780
مقداردهی اولیه را می توان با
20
00:00:57,780 –> 00:01:00,120
استفاده مستقیم از مجموع برابر با آن انجام داد، یعنی
21
00:01:00,120 –> 00:01:02,250
عملگر انتساب درست است،
22
00:01:02,250 –> 00:01:05,610
بنابراین اجازه دهید یک رشته را به یک متغیر مقداردهی اولیه
23
00:01:05,610 –> 00:01:08,330
کنیم، اجازه دهید آن متغیر را به عنوان مقدار a در نظر بگیریم
24
00:01:08,330 –> 00:01:13,260
. مساوی است زیرا یک
25
00:01:13,260 –> 00:01:15,119
رشته است، بنابراین باید
26
00:01:15,119 –> 00:01:17,909
بین دو کوتیشن یا یک نقل قول تکی
27
00:01:17,909 –> 00:01:19,530
یا سه گانه مقداردهی اولیه شود، بگذارید آن را دو کوتیشن بگیریم
28
00:01:19,530 –> 00:01:21,240
تا من بنویسم
29
00:01:21,240 –> 00:01:29,659
پیام سلام به برنامه نویسی پایتون خوش آمدید،
30
00:01:29,659 –> 00:01:35,700
بنابراین این رشته s در
31
00:01:35,700 –> 00:01:40,340
یک رشته a است، بنابراین اجازه دهید چاپ کنیم و ببینیم که
32
00:01:40,340 –> 00:01:41,610
بله،
33
00:01:41,610 –> 00:01:44,340
پس سلام به برنامه نویسی پایتون خوش آمدید،
34
00:01:44,340 –> 00:01:50,750
بنابراین اولین تابع کاتالیز می شود
35
00:01:58,740 –> 00:02:01,440
تابع بزرگ شده است، بنابراین این تابع بزرگ به این
36
00:02:01,440 –> 00:02:05,430
معنی است که حرف اول از
37
00:02:05,430 –> 00:02:07,710
رشته درست به یک حرف بزرگ تبدیل میشود،
38
00:02:07,710 –> 00:02:10,619
بنابراین فقط اولین
39
00:02:10,619 –> 00:02:12,780
کاراکتر رشته داده
40
00:02:12,780 –> 00:02:15,300
شده به حرف بزرگ تبدیل میشود، بنابراین
41
00:02:15,300 –> 00:02:26,780
نحو این رشته به صورت نقطهای
42
00:02:26,780 –> 00:02:31,380
43
00:02:31,380 –> 00:02:33,900
44
00:02:33,900 –> 00:02:36,260
از رشته است. با
45
00:02:36,260 –> 00:02:39,720
حروف بزرگ، بنابراین اجازه دهید این را ببینیم، بنابراین در اینجا
46
00:02:39,720 –> 00:02:41,670
a برابر است با سلام به برنامه نویسی پایتون خوش آمدید،
47
00:02:41,670 –> 00:02:43,320
حالا اجازه دهید این روش با حروف بزرگ را اعمال کنیم
48
00:02:43,320 –> 00:02:49,310
تا یک نقطه با حروف بزرگ
49
00:02:49,940 –> 00:02:52,830
ببینید، می توانید این را مشاهده کنید، بنابراین در قابل
50
00:02:52,830 –> 00:02:55,200
a فقط شامل سلام به
51
00:02:55,200 –> 00:02:57,450
برنامه نویسی پایتون خوش آمدید که در آن H است. یک
52
00:02:57,450 –> 00:03:00,690
کاراکتر کوچک که به این معنی است که حروف کوچک
53
00:03:00,690 –> 00:03:03,060
از این روش بزرگ استفاده میکنند، H
54
00:03:03,060 –> 00:03:05,700
به H بزرگ و یک
55
00:03:05,700 –> 00:03:07,880
چیز دیگر I w تبدیل میشود. میخواهم بگویم این
56
00:03:07,880 –> 00:03:11,250
نتیجه این تابع در هیچ متغیر دیگری فروخته نمیشود،
57
00:03:11,250 –> 00:03:13,829
درست
58
00:03:13,829 –> 00:03:16,380
روی رشته واقعی تأثیری نخواهد داشت، بنابراین اگر
59
00:03:16,380 –> 00:03:19,620
دوباره یک رشته جهان
60
00:03:19,620 –> 00:03:22,350
را چاپ کنید، رشته جهان چاپ میشود، بنابراین این اثر یعنی
61
00:03:22,350 –> 00:03:24,180
تبدیل روی آن تأثیر نمیگذارد. این
62
00:03:24,180 –> 00:03:26,910
رشته اصلی است، بنابراین اگر می خواهید
63
00:03:26,910 –> 00:03:29,760
این نتیجه را در یک رشته دیگر ذخیره کنید، فقط
64
00:03:29,760 –> 00:03:32,459
یک رشته دیگر را اختصاص دهید تا در نتیجه
65
00:03:32,459 –> 00:03:37,829
برابر با یک نقطه بزرگ باشد، بنابراین
66
00:03:37,829 –> 00:03:40,799
اگر این نتیجه را به طور خودکار پخش کنید،
67
00:03:40,799 –> 00:03:42,510
تبدیل حرف اول بزرگ خواهد شد
68
00:03:42,510 –> 00:03:44,269
و نتیجه به دست می آید.
69
00:03:44,269 –> 00:03:48,420
به رشته re اختصاص داده شود، بنابراین امیدواریم
70
00:03:48,420 –> 00:03:50,640
که این یکی را درست متوجه شده باشید، بنابراین همه چیز
71
00:03:50,640 –> 00:03:54,299
در مورد این تابع کاتالیزور است، بعد
72
00:03:54,299 –> 00:03:58,670
دوم مرکز است،
73
00:04:02,830 –> 00:04:06,290
بنابراین این تابع مرکز دو
74
00:04:06,290 –> 00:04:10,340
پارامتر دارد یکی عرض و
75
00:04:10,340 –> 00:04:14,780
دیگری پر کردن کاراکتر عرض مرکز و کاراکتر پر.
76
00:04:14,780 –> 00:04:18,440
در اینجا نتیجه می شود
77
00:04:18,440 –> 00:04:21,200
که عرض نشان دهنده عرض
78
00:04:21,200 –> 00:04:24,260
کامل رشته است و کاراکتر fill به این معنی است
79
00:04:24,260 –> 00:04:26,720
که کاراکترهای باقیمانده
80
00:04:26,720 –> 00:04:29,480
به جز رشته حاصل را با یک
81
00:04:29,480 –> 00:04:31,490
کاراکتر پر کننده پر می کند. بنابراین اجازه دهید مثال را ببینیم
82
00:04:31,490 –> 00:04:34,790
تا شما ترسیده باشید، بنابراین
83
00:04:34,790 –> 00:04:41,500
در اینجا نیز نحو عبارت است از نقطه رشته
84
00:04:41,500 –> 00:04:48,980
عرض مرکز به صورت عدد صحیح و
85
00:04:48,980 –> 00:04:54,919
کاراکتر را در رشته پر کنید، بنابراین اگر
86
00:04:54,919 –> 00:04:58,070
عرض در اینجا اگر عرض 11 باشد و
87
00:04:58,070 –> 00:05:02,300
کاراکتر fill ما با مقداری X باشد، بنابراین
88
00:05:02,300 –> 00:05:04,160
کل رشته کل عرض رشته
89
00:05:04,160 –> 00:05:06,440
خواهد بود عرض 11 خواهد بود و تمام فضاهای باقیمانده
90
00:05:06,440 –> 00:05:09,410
با X اشغال می شود، بنابراین
91
00:05:09,410 –> 00:05:14,300
بگذارید ببینیم که یک نقطه در اینجا مقداری
92
00:05:14,300 –> 00:05:19,729
B برابر است با hello بنابراین در اینجا B
93
00:05:19,729 –> 00:05:22,430
از رشته hello تشکیل شده است.
94
00:05:22,430 –> 00:05:26,600
من میخواهم این مرکز مرکز را
95
00:05:26,600 –> 00:05:32,710
با کاما با عرض 11 استفاده کنم، کاراکتر را با X سمت راست پر کنید،
96
00:05:32,890 –> 00:05:38,030
بنابراین اینجا را ببینید، میتوانید ببینید که
97
00:05:38,030 –> 00:05:42,919
عرض کل رشته 11 است، بنابراین میتوانید
98
00:05:42,919 –> 00:05:48,380
اینجا 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 و 11 را بشمارید.
99
00:05:48,380 –> 00:05:51,979
عرض کل 11 است و
100
00:05:51,979 –> 00:05:54,620
رشته واقعی در مرکز قرار می گیرد و
101
00:05:54,620 –> 00:05:56,330
فضاهای باقیمانده در سمت چپ و راست
102
00:05:56,330 –> 00:05:58,039
با نویسه پرکننده داده شده به
103
00:05:58,039 –> 00:06:00,919
سمت راست پر می شود، بنابراین اگر
104
00:06:00,919 –> 00:06:04,520
با مرکز روی رشته اعمال می کنید، اجازه دهید ما
105
00:06:04,520 –> 00:06:10,430
ببینیم تا تغییری ایجاد نشود. زیرا
106
00:06:10,430 –> 00:06:13,280
در اینجا عرض به عنوان 11 داده می شود اما
107
00:06:13,280 –> 00:06:15,529
actua l
108
00:06:15,529 –> 00:06:19,969
رشته تقریبا بزرگتر از یازده است بنابراین
109
00:06:19,969 –> 00:06:22,669
هیچ تغییری وجود ندارد که می توان آن را اعمال کرد بنابراین در
110
00:06:22,669 –> 00:06:25,039
اینجا عرضی که ما مشخص می کنیم
111
00:06:25,039 –> 00:06:27,739
طول کل این رشته است بنابراین برای
112
00:06:27,739 –> 00:06:29,659
طول کل رشته که
113
00:06:29,659 –> 00:06:32,419
رشته در یک مرکز قرار می گیرد و بقیه رشته ها در مرکز قرار می گیرند.
114
00:06:32,419 –> 00:06:34,609
فضاهای سفید در سمت راست و
115
00:06:34,609 –> 00:06:36,559
وب سایت با کاراکتر fill پر
116
00:06:36,559 –> 00:06:39,319
می شود، امیدواریم که روش مرکزی را درک کرده باشید،
117
00:06:39,319 –> 00:06:43,699
اجازه دهید به مرحله
118
00:06:43,699 –> 00:06:56,269
سوم برویم، رشته را شمارش کنیم،
119
00:06:56,269 –> 00:06:58,399
بنابراین در اینجا تابع شمارش
120
00:06:58,399 –> 00:07:02,089
سه پارامتر شاخص شروع رشته
121
00:07:02,089 –> 00:07:05,419
و پایان ایندکس سه پارامتر رشته
122
00:07:05,419 –> 00:07:07,999
شروع شاخص و پایان ایندکس بنابراین این
123
00:07:07,999 –> 00:07:09,919
تابع رشته داده شده را
124
00:07:09,919 –> 00:07:13,219
از شاخص های داده شده می
125
00:07:13,219 –> 00:07:15,889
شمارد بنابراین مقدار فردی را برمی گرداند بنابراین تعداد آن
126
00:07:15,889 –> 00:07:18,379
حساب را برمی گرداند بنابراین در
127
00:07:18,379 –> 00:07:28,479
اینجا رشته نحو، تعداد نقاط رشته است.
128
00:07:32,289 –> 00:07:38,619
کاما شروع جریان است. و
129
00:07:38,619 –> 00:07:41,349
شروع و پایان افراطی در اینجا شروع و پایان
130
00:07:41,349 –> 00:07:44,469
نشاندهنده محدوده شاخصهایی است که در آن
131
00:07:44,469 –> 00:07:47,619
جستجو میشود و رشته آن چیزی است که باید جستجو شود،
132
00:07:47,619 –> 00:07:50,619
بنابراین چه چیزی در برابر درست شمارش شدن است. بنابراین
133
00:07:50,619 –> 00:07:52,809
در اینجا این رشته به معنای رشته ورودی است،
134
00:07:52,809 –> 00:07:58,979
بنابراین اجازه دهید ما اینجا را بگیریم، بنابراین یک عدد نقطه را خاموش کنیم،
135
00:07:58,979 –> 00:08:04,800
بنابراین اجازه دهید کاراکتر whoa-ohh ابتدایی را بشماریم
136
00:08:05,639 –> 00:08:08,469
0 چه چیزی در
137
00:08:08,469 –> 00:08:10,389
مورد نمایه پایانی اشتباه است، بنابراین ما مستقیماً نمایه پایانی را نمی دانیم.
138
00:08:10,389 –> 00:08:12,039
از یک دستور
139
00:08:12,039 –> 00:08:15,279
طول یک جریان به سمت راست استفاده کنید، بنابراین
140
00:08:15,279 –> 00:08:17,169
به طور خودکار طول
141
00:08:17,169 –> 00:08:20,919
رشته را نشان می دهد که به معنای انتهای رشته است یعنی
142
00:08:20,919 –> 00:08:24,339
انتهای رشته به سمت راست،
143
00:08:24,339 –> 00:08:26,649
بنابراین شمارش می کند و تعداد
144
00:08:26,649 –> 00:08:28,599
رشته فرعی داده شده را در بین محدوده نشان می دهد.
145
00:08:28,599 –> 00:08:31,389
از 0 تا طول a بنابراین اجازه دهید
146
00:08:31,389 –> 00:08:37,059
ردیف ها را اینجا بشماریم 1 اینجا 2 است 3 در اینجا 4 است
147
00:08:37,059 –> 00:08:41,198
و اینجا 5 است بنابراین در
148
00:08:41,198 –> 00:08:45,310
رشته داده شده E درست 5 سطر وجود دارد بنابراین 3 پارامتر
149
00:08:45,310 –> 00:08:47,470
باید در زمانی که یک چیز باید باشد داده شود.
150
00:08:47,470 –> 00:08:50,079
جستجو شده یا رشته به شمارش دوم
151
00:08:50,079 –> 00:08:52,360
یک شاخص شروع است سوم
152
00:08:52,360 –> 00:08:56,769
یک نمایه پایان درست است امیدوارم که
153
00:08:56,769 –> 00:09:02,880
این شمارش بعدی را با
154
00:09:08,960 –> 00:09:14,630
و شیرین متوجه شده باشید بنابراین در اینجا نیز آن را می خورید
155
00:09:14,630 –> 00:09:16,820
این روش سه پارامتر را
156
00:09:16,820 –> 00:09:20,540
به عنوان آرگومان می گیرد. نیش
157
00:09:20,540 –> 00:09:23,089
مورد جستجوی بعدی شروع o است
158
00:09:23,089 –> 00:09:25,279
اگر نمایه سومین
159
00:09:25,279 –> 00:09:28,279
انتهای ایندکس است، در اینجا نیز
160
00:09:28,279 –> 00:09:31,339
باید محدوده نمایهها را در آن
161
00:09:31,339 –> 00:09:34,520
محدوده نمایهها قرار دهیم که این روش
162
00:09:34,520 –> 00:09:36,830
رشته را جستجو میکند که آیا رشته
163
00:09:36,830 –> 00:09:39,980
به ماده داده شده ختم میشود،
164
00:09:39,980 –> 00:09:45,910
درست نحو. همچنین همان نقطه رشته ای است
165
00:09:45,910 –> 00:09:51,459
که با sting به پایان می رسد، کاما شروع می شود،
166
00:09:51,459 –> 00:09:59,180
بنابراین اجازه دهید این را ببینیم، بنابراین یک نقطه به پایان می رسد، بنابراین
167
00:09:59,180 –> 00:10:04,220
اجازه دهید رشته G را به عنوان کاما G از
168
00:10:04,220 –> 00:10:08,950
0 تا طول a بگیریم، بنابراین برای
169
00:10:08,950 –> 00:10:12,800
این چیز G جستجو می کند. یک
170
00:10:12,800 –> 00:10:15,080
جریان پایانی برای رشته داده شده در سمت راست،
171
00:10:15,080 –> 00:10:18,680
شاخص از 0 تا طول a متغیر است
172
00:10:18,680 –> 00:10:21,170
، یک نتیجه بولی برمی گرداند که
173
00:10:21,170 –> 00:10:23,089
اگر رشته به این
174
00:10:23,089 –> 00:10:25,670
زیررشته داده شده ختم شود، مقدار true را برمی گرداند یا در غیر این صورت
175
00:10:25,670 –> 00:10:26,510
آن را false برمی گرداند،
176
00:10:26,510 –> 00:10:31,480
اجازه دهید یک مثال دیگر را ببینیم. با
177
00:10:31,480 –> 00:10:38,900
مقداری x از 0 تا طول a، بنابراین می
178
00:10:38,900 –> 00:10:40,970
توانیم در گال رشته داده شده مشاهده کنیم،
179
00:10:40,970 –> 00:10:44,060
آخرین کاراکتر G است، بنابراین بدیهی است
180
00:10:44,060 –> 00:10:50,270
که نتیجه درست نادرست است، بنابراین در اینجا
181
00:10:50,270 –> 00:10:52,550
ما ورودی رشته فرعی را داریم
182
00:10:52,550 –> 00:10:54,770
نه تنها می تواند یک کاراکتر واحد
183
00:10:54,770 –> 00:10:57,650
باشد. بیش از یک شخصیت r بنابراین اجازه دهید
184
00:10:57,650 –> 00:11:06,560
یک مثال دیگر a را ببینیم و طول 0
185
00:11:06,560 –> 00:11:10,930
Ray را بچرخانیم، بله درست است، زیرا ing آخرین
186
00:11:10,930 –> 00:11:14,750
زیر رشته رشته داده شده به سمت راست است، بنابراین
187
00:11:14,750 –> 00:11:19,010
این نتیجه بولی است اگر رشته به
188
00:11:19,010 –> 00:11:20,779
زیر رشته داده شده ختم شود،
189
00:11:20,779 –> 00:11:21,960
اگر
190
00:11:21,960 –> 00:11:26,040
یک نیش بیابان باشد، درست برمی گردد. با زیررشته داده شده به پایان می رسد،
191
00:11:26,040 –> 00:11:29,790
آن را false برمی گرداند، بنابراین امیدواریم
192
00:11:29,790 –> 00:11:31,950
که این مورد را درک کرده باشید، اجازه دهید
193
00:11:31,950 –> 00:11:43,950
به سراغ بعدی برویم
194
00:11:43,950 –> 00:11:47,130
روش بسیار خوب است، بنابراین در اینجا نیز این یافته
195
00:11:47,130 –> 00:11:50,250
سه پارامتر را به عنوان آرگومان می گیرد که
196
00:11:50,250 –> 00:11:52,860
یکی از آنها زیر رشته است.
197
00:11:52,860 –> 00:11:55,650
و دومی شاخص ابتدایی
198
00:11:55,650 –> 00:11:59,010
است، سومی شاخص پایانی است، بنابراین در اینجا
199
00:11:59,010 –> 00:12:02,040
نیز باید رشته فرعی را در رشته داده شده پیدا کنیم
200
00:12:02,040 –> 00:12:05,730
، بنابراین در محدوده من
201
00:12:05,730 –> 00:12:10,020
به درستی داده می شود، بنابراین
202
00:12:10,020 –> 00:12:12,240
مقدار شاخص اولین رخداد را برمی گرداند.
203
00:12:12,240 –> 00:12:14,700
از زیر رشته داده شده، بنابراین
204
00:12:14,700 –> 00:12:16,260
مقدار شمارش را
205
00:12:16,260 –> 00:12:20,160
برنمیگرداند، مقدار شاخص رشته را برمیگرداند.
206
00:12:20,160 –> 00:12:22,680
وقوع اولین وقوع
207
00:12:22,680 –> 00:12:29,150
رشته داده شده، اجازه دهید این را درست پیدا کنیم،
208
00:12:29,150 –> 00:12:33,560
بنابراین این یک نقطه خوب پیادهسازی میشود،
209
00:12:33,560 –> 00:12:41,250
بنابراین اجازه دهید به دنبال آن باشیم. r Oh شروع شاخص
210
00:12:41,250 –> 00:12:46,590
0 نمایه پایانی a، بنابراین
211
00:12:46,590 –> 00:12:49,830
مقدار شاخص wou را که
212
00:12:49,830 –> 00:12:52,530
در اولین وقوع جنگ در
213
00:12:52,530 –> 00:12:53,910
رشته داده شده رخ می دهد، برمی گرداند، بنابراین اولین
214
00:12:53,910 –> 00:12:55,680
وقوع mu چیست، بنابراین این اولین
215
00:12:55,680 –> 00:12:58,440
وقوع جنگ است، بنابراین شاخص سمت راست
216
00:12:58,440 –> 00:13:02,010
مقدار شاخص این یکی است بنابراین 0 1 2 3 &
217
00:13:02,010 –> 00:13:08,460
4 بنابراین این تابع همه 4 را برمی گرداند، بنابراین
218
00:13:08,460 –> 00:13:12,740
اگر رشته بیشتر ما را پیدا کنید
219
00:13:16,329 –> 00:13:23,769
l 0 طول کاما VA را پیدا
220
00:13:23,769 –> 00:13:25,540
کنید، اولین رخداد Yale را در
221
00:13:25,540 –> 00:13:28,119
رشته داده شده برمی گرداند. مقدار index
222
00:13:28,119 –> 00:13:33,160
درست بعد مشابه
223
00:13:33,160 –> 00:13:34,660
تابع find یک تابع یک کلمه ای
224
00:13:34,660 –> 00:13:37,269
به نام تابع index وجود دارد، بنابراین
225
00:13:37,269 –> 00:13:39,730
این تابع نیز
226
00:13:39,730 –> 00:13:42,519
مشابه تابع fine است در اینجا
227
00:13:42,519 –> 00:13:44,579
همچنین سه پارامتر به عنوان
228
00:13:44,579 –> 00:13:47,019
آرگومان وجود دارد، بنابراین اولی زیر رشته است.
229
00:13:47,019 –> 00:13:48,730
دومی که باید جستجو شود،
230
00:13:48,730 –> 00:13:50,709
نمایه ابتدایی است، سومی،
231
00:13:50,709 –> 00:13:54,339
نمایه پایانی است، بنابراین ایندکس
232
00:13:54,339 –> 00:13:56,410
زیررشته داده شده را در محدوده
233
00:13:56,410 –> 00:14:00,939
شاخص شروع N و نمایه سمت راست جستجو می کند، بنابراین
234
00:14:00,939 –> 00:14:03,639
مقدار صحیح را نیز برمی گرداند.
235
00:14:03,639 –> 00:14:06,970
به این معنی است که مقدار شاخص اولین
236
00:14:06,970 –> 00:14:08,079
رخداد رشته، همان
237
00:14:08,079 –> 00:14:11,739
کار این مقدار شاخص
238
00:14:11,739 –> 00:14:19,179
مشابه تابع نقطه است، بنابراین نحو،
239
00:14:19,179 –> 00:14:23,259
فهرست نقطهای رشتهای از شروع
240
00:14:23,259 –> 00:14:26,199
و پایان است، بنابراین اجازه دهید این را ببینیم، بنابراین چه چیزهایی
241
00:14:26,199 –> 00:14:36,869
خوب کار میکنند، اجازه دهید l را در نظر بگیریم. 0
242
00:14:36,869 –> 00:14:42,429
طول a بدیهی است که مقدار شاخص
243
00:14:42,429 –> 00:14:45,369
اولین وقوع L مقدار شاخص L
244
00:14:45,369 –> 00:14:56,220
2 است، بنابراین ما همچنین می توانیم این M را از
245
00:14:58,400 –> 00:15:05,270
موقعیت هفتم به طول یک تا
246
00:15:05,270 –> 00:15:07,790
یازده تغییر دهیم، بنابراین در اینجا شاخص شروع 7 است
247
00:15:07,790 –> 00:15:14,630
بنابراین اینجا 0 1 2 3 4 5 6 7 بنابراین از اینجا
248
00:15:14,630 –> 00:15:19,640
تغییر خواهد کرد بنابراین در اینجا 8 9 10 11 بنابراین em
249
00:15:19,640 –> 00:15:22,400
مقدار شاخص VM 11 است بنابراین
250
00:15:22,400 –> 00:15:24,589
وقوع اولین را برمی گرداند. منظورم اولین رخداد
251
00:15:24,589 –> 00:15:27,440
252
00:15:27,440 –> 00:15:32,750
سمت راست زیرلایه داده شده است متأسفم باید
253
00:15:32,750 –> 00:15:39,560
ایندکس را درست پیاده سازی کنم. بنابراین شاخص m7
254
00:15:39,560 –> 00:15:43,070
طول کاما a بنابراین هیچ تغییری
255
00:15:43,070 –> 00:15:46,610
بین این تابع شاخص و تابع Find وجود ندارد،
256
00:15:46,610 –> 00:15:49,160
بنابراین امیدوارم که
257
00:15:49,160 –> 00:15:52,220
این یکی بعدی را متوجه شده باشید که بیشتر انجام دهید تابع بعدی
258
00:15:52,220 –> 00:16:03,589
که پایین تر است تابع پایین تر
259
00:16:03,589 –> 00:16:06,470
است بنابراین این تابع نمی گیرد
260
00:16:06,470 –> 00:16:09,290
هر گونه استدلال بنابراین آن را ندارد هر گونه
261
00:16:09,290 –> 00:16:13,490
آرگومان، بنابراین نحو برای این یکی،
262
00:16:13,490 –> 00:16:21,589
نقطه رشتهای کمتر است، بنابراین بررسی میکند
263
00:16:21,589 –> 00:16:24,440
که آیا رشته دادهشده با
264
00:16:24,440 –> 00:16:28,430
حروف کوچک است یا نه، اگر یکی از کاراکترهای
265
00:16:28,430 –> 00:16:30,440
رشته دادهشده با حروف بزرگ باشد
266
00:16:30,440 –> 00:16:32,210
، پالس را برمیگرداند، یعنی این
267
00:16:32,210 –> 00:16:34,970
تابع نیز یک است. تابع بولی، پس
268
00:16:34,970 –> 00:16:37,370
درست یا نادرست را برمی گرداند، بنابراین
269
00:16:37,370 –> 00:16:39,470
اگر همه کاراکترهای یک
270
00:16:39,470 –> 00:16:41,150
رشته داده شده با حروف کوچک باشند، به
271
00:16:41,150 –> 00:16:43,610
طور خودکار true را برمی گرداند
272
00:16:43,610 –> 00:16:45,820
و اگر هر یک از این
273
00:16:45,820 –> 00:16:48,770
کاراکترها در رشته داده شده را داشته باشید، به
274
00:16:48,770 –> 00:16:50,780
طور خودکار یک حروف بزرگ است.
275
00:16:50,780 –> 00:16:54,100
false برمیگردد، بنابراین اجازه دهید اجرا را ببینیم،
276
00:16:54,100 –> 00:17:00,470
بنابراین فقط a را چاپ کنید، بنابراین در اینجا هر
277
00:17:00,470 –> 00:17:03,620
کاراکتر با حروف کوچک است، حالا اجازه
278
00:17:03,620 –> 00:17:07,250
دهید یک نقطه را کم 1 بگیریم، بنابراین در اینجا هر
279
00:17:07,250 –> 00:17:09,380
کاراکتر در رشته داده شده a
280
00:17:09,380 –> 00:17:11,579
کوچک است، بنابراین باید
281
00:17:11,579 –> 00:17:20,460
خیلی درست باشد. پس اگر یکی از
282
00:17:20,460 –> 00:17:24,420
کاراکترها متاسف است اگر هر یک از
283
00:17:24,420 –> 00:17:27,510
کاراکترها با حروف بزرگ باشد به طور خودکار
284
00:17:27,510 –> 00:17:30,510
false برمی گردد، بنابراین به ما اجازه می دهم
285
00:17:30,510 –> 00:17:32,670
آن را بگیریم، بنابراین اجازه دهید حروف اول را انتخاب کنیم hello تا
286
00:17:32,670 –> 00:17:35,580
ببینیم کجا H یک حرف بزرگ است، بنابراین C نقطه
287
00:17:35,580 –> 00:17:37,740
است. پایین r آن را false برمی گرداند زیرا از آنجایی
288
00:17:37,740 –> 00:17:40,860
که در بین رشته یک
289
00:17:40,860 –> 00:17:45,540
کاراکتر با حروف بزرگ است، تابع بعدی
290
00:17:45,540 –> 00:17:47,820
کاملاً برعکس این
291
00:17:47,820 –> 00:18:00,390
است، یعنی اگر upper بالا باشد در اینجا نیز این
292
00:18:00,390 –> 00:18:02,430
تابع هیچ آرگومان درستی نمی گیرد،
293
00:18:02,430 –> 00:18:05,850
بنابراین این نیز یک تابع بولی است
294
00:18:05,850 –> 00:18:08,580
که درست یا نادرست را برمی گرداند، بنابراین
295
00:18:08,580 –> 00:18:10,860
در اینجا بررسی می کند که آیا رشته ای
296
00:18:10,860 –> 00:18:14,610
که رشته داده شده کاملاً با
297
00:18:14,610 –> 00:18:16,830
حروف بزرگ است یا خیر، اگر رشته داده شده با
298
00:18:16,830 –> 00:18:18,720
حروف بزرگ باشد، به طور خودکار
299
00:18:18,720 –> 00:18:20,130
true را برمی گرداند، در غیر این صورت
300
00:18:20,130 –> 00:18:23,160
حتی یک کاراکتر false را برمی گرداند و
301
00:18:23,160 –> 00:18:24,450
رشته داده شده در آن است. حروف کوچک
302
00:18:24,450 –> 00:18:26,910
کمی false خواهد بود، بنابراین اجازه دهید یکی را بگیریم،
303
00:18:26,910 –> 00:18:36,060
بنابراین در اینجا C چاپ a، بنابراین a شامل
304
00:18:36,060 –> 00:18:37,500
سلام به برنامه نویسی پایتون خوش آمدید،
305
00:18:37,500 –> 00:18:39,750
هر کاراکتر این رشته با
306
00:18:39,750 –> 00:18:43,230
حروف کوچک است، بنابراین اگر این تابع بالا را
307
00:18:43,230 –> 00:18:48,750
اعمال کنید، باید به سمت راست نادرست برگردد، بنابراین
308
00:18:48,750 –> 00:18:50,910
اجازه دهید یکی را انتخاب کنیم. چیز بیشتر C برابر است با
309
00:18:50,910 –> 00:18:58,230
حروف بزرگ hello، درست است، بنابراین اگر
310
00:18:58,230 –> 00:19:04,410
این یکی را اعمال کنید تا هر کاراکتر
311
00:19:04,410 –> 00:19:06,840
این چیز بزرگ باشد،
312
00:19:06,840 –> 00:19:11,670
پس درست برمی گردد، متاسفم که سرپوش گذاشتم حرف ایتالیایی
313
00:19:11,670 –> 00:19:17,940
درست ا