در این مطلب، ویدئو کلمات کلیدی – برنامه نویسی پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:02,490 –> 00:00:09,309
[موسیقی]
2
00:00:10,610 –> 00:00:12,929
سلام دوستان به کانال ما خوش آمدید،
3
00:00:12,929 –> 00:00:16,170
بنابراین در جلسات قبلی
4
00:00:16,170 –> 00:00:18,500
شاهد بودیم که برنامه نویسی پایتون
5
00:00:18,500 –> 00:00:22,260
به این ترتیب کلمات واقعی را در
6
00:00:22,260 –> 00:00:24,269
پایتون مشاهده کردیم که به صورت اعداد و جریان است
7
00:00:24,269 –> 00:00:26,930
و سپس انواع داده ها و شناسه های مختلف را مشاهده کردیم.
8
00:00:26,930 –> 00:00:31,740
9
00:00:31,740 –> 00:00:34,710
دستگاه های استاندارد پنج نوع داده استاندارد
10
00:00:34,710 –> 00:00:38,149
در پایتون ما هستند که اعداد خیابان ها
11
00:00:38,149 –> 00:00:42,239
لیست های تاپل و دیکشنری ها هستند بنابراین ما
12
00:00:42,239 –> 00:00:45,090
یک به یک خواهیم دید بنابراین قبل از آن در این جلسه
13
00:00:45,090 –> 00:00:46,890
خواهیم دید که کلمات کلیدی در پایتون
14
00:00:46,890 –> 00:00:49,820
چیست تا بدانیم که
15
00:00:49,820 –> 00:00:52,640
کلمات کلیدی سه هستند. کلمات مختلفی
16
00:00:52,640 –> 00:00:56,070
که توسط مفسر تعریف می شوند، بنابراین در
17
00:00:56,070 –> 00:00:59,039
زبان C ما آن را به عنوان کامپایلر می نامیم، بنابراین
18
00:00:59,039 –> 00:01:00,840
این کلمات از پیش تعریف شده ای هستند
19
00:01:00,840 –> 00:01:03,780
که توسط مفسر ارائه می شود و هر
20
00:01:03,780 –> 00:01:07,020
کدام هویت خاص خود را دارند و وظیفه خاصی دارند،
21
00:01:07,020 –> 00:01:11,970
بنابراین اولین و مهمترین
22
00:01:11,970 –> 00:01:15,450
چیز هنگام ایجاد یک متغیر هنگام
23
00:01:15,450 –> 00:01:17,790
نامگذاری به متغیر اولین
24
00:01:17,790 –> 00:01:20,159
چیزی که باید به آن توجه کنیم این
25
00:01:20,159 –> 00:01:22,320
نامها است که نباید با این نگهدارنده ها مطابقت داشته باشید
26
00:01:22,320 –> 00:01:27,900
زیرا اگر یک متغیر
27
00:01:27,900 –> 00:01:32,070
با هر o ایجاد کنیم. از میان این نامها،
28
00:01:32,070 –> 00:01:34,799
مفسر ما بهطور خودکار آن را
29
00:01:34,799 –> 00:01:37,710
بهعنوان یک کلمه کلیدی شناسایی میکند نه اینکه یک متغیر باشد،
30
00:01:37,710 –> 00:01:40,979
بنابراین به عنوان یک کلمه کلیدی رفتار میکند، بنابراین
31
00:01:40,979 –> 00:01:44,130
هر کلمه کدی که درخواست نمیکند،
32
00:01:44,130 –> 00:01:46,439
بنابراین آن کار خاص
33
00:01:46,439 –> 00:01:49,649
انجام میشود، بنابراین اولین چیزی که ما هستیم
34
00:01:49,649 –> 00:01:50,970
نباید از این کلمات کلیدی به عنوان
35
00:01:50,970 –> 00:01:53,850
نام متغیر استفاده کرد حالا اجازه دهید یک به یک ببینیم
36
00:01:53,850 –> 00:01:59,490
پس اینجا n و می توان از آن به عنوان یک
37
00:01:59,490 –> 00:02:02,759
منطقی و عملگر استفاده کرد، بنابراین همانطور که می دانیم انتهای
38
00:02:02,759 –> 00:02:04,040
39
00:02:04,040 –> 00:02:09,139
منطقی برای مقایسه دو شرط ساده مختلف استفاده می شود،
40
00:02:09,139 –> 00:02:14,230
به عنوان مثال اگر می خواهید برای
41
00:02:14,230 –> 00:02:17,990
بررسی اینکه آیا منظور من از بررسی
42
00:02:17,990 –> 00:02:20,240
عدد بزرگ در بین سه عدد است، باید
43
00:02:20,240 –> 00:02:24,470
دو شرط را بررسی کنید که اگر شما یک
44
00:02:24,470 –> 00:02:28,520
بزرگتر از B و یک بزرگتر از C باشد، بنابراین
45
00:02:28,520 –> 00:02:30,950
اگر a بزرگتر یا بزرگتر از
46
00:02:30,950 –> 00:02:33,440
هر دو متغیر BMG باشد نه تنها ما
47
00:02:33,440 –> 00:02:35,630
میتوان گفت a بزرگتر خواهد بود، بنابراین در چنین
48
00:02:35,630 –> 00:02:38,120
شرایطی، اگر میخواهید دو شرط را بررسی کنید،
49
00:02:38,120 –> 00:02:41,570
بنابراین آنهایی را که ما آن را به عنوان یک
50
00:02:41,570 –> 00:02:43,580
شرط ساده مینامیم، اگر میخواهید
51
00:02:43,580 –> 00:02:45,590
دو شرط را بررسی کنید، میتوانیم
52
00:02:45,590 –> 00:02:50,390
این پایان را بهطور منطقی به جای
53
00:02:50,390 –> 00:02:52,250
استفاده از sy استفاده کنیم. mbol میتوانید مستقیماً از
54
00:02:52,250 –> 00:02:53,860
این کلمه کلیدی پایانی
55
00:02:53,860 –> 00:02:57,170
به طور مشابه از عبارت break استفاده کنید، بنابراین
56
00:02:57,170 –> 00:03:00,459
تقریباً برخی از کلمات کلیدی
57
00:03:00,459 –> 00:03:03,590
مانند کارکرد کلمات کلیدی
58
00:03:03,590 –> 00:03:06,080
در زبان C خواهند بود، بنابراین در اینجا
59
00:03:06,080 –> 00:03:07,880
شکسته و ادامه دهید بنابراین شکستن و
60
00:03:07,880 –> 00:03:11,300
همان کار را ادامه دهید. ما در زبان C دیدهایم که
61
00:03:11,300 –> 00:03:13,370
62
00:03:13,370 –> 00:03:16,100
در پایتون نیز همین مورد اعمال میشود، بنابراین از دستور brave
63
00:03:16,100 –> 00:03:18,739
برای خاتمه دادن به کنترل از
64
00:03:18,739 –> 00:03:21,700
حلقه استفاده میشود، به این معنی که هر زمان
65
00:03:21,700 –> 00:03:24,140
66
00:03:24,140 –> 00:03:26,180
کنترل به طور خودکار با این دستور break مواجه شد، کنترل
67
00:03:26,180 –> 00:03:28,850
بدون توجه به این از حلقه خارج میشود.
68
00:03:28,850 –> 00:03:30,320
شرط حتی اگر شرط
69
00:03:30,320 –> 00:03:32,739
نادرست باشد، کنترل از حالت
70
00:03:32,739 –> 00:03:35,900
come into the ادامه مییابد، از
71
00:03:35,900 –> 00:03:37,760
تکرار فعلی صرفنظر میکند، به طوری که در آن
72
00:03:37,760 –> 00:03:40,850
ادامه نوشته شده است و
73
00:03:40,850 –> 00:03:43,040
به نسل بعدی منتقل میشود، به
74
00:03:43,040 –> 00:03:44,989
این معنی که فقط یک مورد را رد میکند. تکرار
75
00:03:44,989 –> 00:03:47,120
جایی که این پیوستار داده بوده است به طوری
76
00:03:47,120 –> 00:03:49,760
که یک نسخه از ادامه DL del بعدی وجود دارد،
77
00:03:49,760 –> 00:03:55,940
بنابراین از این کلمه کلیدی معامله برای
78
00:03:55,940 –> 00:04:00,440
حذف عناصر از لیست استفاده می شود تا زمانی
79
00:04:00,440 –> 00:04:03,440
که ما h قبلاً در مورد آن بحث شد، بنابراین
80
00:04:03,440 –> 00:04:06,080
پنج نوع داده استاندارد وجود دارد که سیستم های اعدادی چه هستند،
81
00:04:06,080 –> 00:04:08,870
فهرست دو درصد
82
00:04:08,870 –> 00:04:11,120
فرهنگ لغت در سه فرهنگ آخر
83
00:04:11,120 –> 00:04:13,670
که تاپل ها و لغت نامه های فهرست شده هر
84
00:04:13,670 –> 00:04:15,950
سه دنباله ای از عناصر هستند،
85
00:04:15,950 –> 00:04:18,889
بنابراین می توانند از چندین
86
00:04:18,889 –> 00:04:21,978
عنصر از انواع داده های مختلف تشکیل شوند.
87
00:04:21,978 –> 00:04:25,970
ساختارهای بیشتری درست است، بنابراین لیستها میتوانند
88
00:04:25,970 –> 00:04:28,160
تعداد بیشتری از عناصر با
89
00:04:28,160 –> 00:04:29,930
انواع دادههای مختلف داشته باشند تا بتواند
90
00:04:29,930 –> 00:04:32,419
اعداد ممیز شناور را به خاطر بسپارد، آنها
91
00:04:32,419 –> 00:04:36,310
به طور مشابه عدد صحیح و به معنای رشتهها یا
92
00:04:36,310 –> 00:04:39,139
اعداد مختلط هستند، بنابراین هر چیزی را میتوان
93
00:04:39,139 –> 00:04:42,470
در لیستها ذخیره کرد، بنابراین اگر میخواهید یکی از عناصر را حذف کنید.
94
00:04:42,470 –> 00:04:44,870
تعداد عناصر موجود در
95
00:04:44,870 –> 00:04:50,470
آن لیست که می توانیم از این کلمه کلیدی DL
96
00:04:50,470 –> 00:04:56,810
بعدی استفاده کنیم DF DF چیزی نیست، اما در تعریف
97
00:04:56,810 –> 00:04:59,840
تابع تعریف شده Newser، اگر می خواهید تابع خود را بنویسید
98
00:04:59,840 –> 00:05:01,990
، از کلمه کلیدی DF برای تعریف تابع تعریف شده توسط کاربر
99
00:05:01,990 –> 00:05:05,930
100
00:05:05,930 –> 00:05:09,199
استفاده می شود تا بتوانیم از آن استفاده کنیم. DF
101
00:05:09,199 –> 00:05:09,940
L بعدی را مکعب می کند
102
00:05:09,940 –> 00:05:14,870
اگر L شبیه به دیگری است اگر
103
00:05:14,870 –> 00:05:19,030
در زبان C LC بنابراین چندین انتخاب وجود دارد،
104
00:05:19,030 –> 00:05:21,620
بنابراین اگر می خواهید شرایط بیشتری را بررسی کنید،
105
00:05:21,620 –> 00:05:24,350
می توانیم این را انتخاب کنیم. و در غیر این صورت اگر
106
00:05:24,350 –> 00:05:27,530
تقریباً برابر با n 0 می بینید، بنابراین در اینجا
107
00:05:27,530 –> 00:05:29,900
کلمه کلیدی elephant در زبان C است،
108
00:05:29,900 –> 00:05:34,820
آن یک LC است، آن را LC می نویسیم و سپس
109
00:05:34,820 –> 00:05:37,039
این کلمه کلیدی است که I است که
110
00:05:37,039 –> 00:05:39,500
می تواند در دستورات کنترل تصمیم استفاده
111
00:05:39,500 –> 00:05:41,539
شود. ما آن را به عنوان یک بلوک گذشته می نامیم،
112
00:05:41,539 –> 00:05:44,450
بنابراین دو بلوک وجود خواهد داشت که آن را
113
00:05:44,450 –> 00:05:46,190
راک می دهد و بلوک کاذب هر بلوک اجرا می شود، بلوک
114
00:05:46,190 –> 00:05:47,120
115
00:05:47,120 –> 00:05:49,940
دیگر نادیده گرفته می شود، بنابراین بلوک نیمی،
116
00:05:49,940 –> 00:05:55,099
بلوک نادرست است، به
117
00:05:55,099 –> 00:05:58,220
جز کلمه کلیدی استثنا
118
00:05:58,220 –> 00:06:00,889
در مدیریت استثنا در جنگنده استفاده می شود. در پایتون
119
00:06:00,889 –> 00:06:02,570
مفهومی از مدیریت استثنا وجود خواهد داشت،
120
00:06:02,570 –> 00:06:05,389
بنابراین در آن استثنا میتوانیم
121
00:06:05,389 –> 00:06:06,380
از این کلمه کلیدی استفاده کنیم
122
00:06:06,380 –> 00:06:11,660
به جز کلاس بعدی، بنابراین Cass برای شما
123
00:06:11,660 –> 00:06:15,979
معمولاً برنامههای شیگرا مفید است، بنابراین در
124
00:06:15,979 –> 00:06:17,270
اینجا پایتون میتواند این
125
00:06:17,270 –> 00:06:19,580
برنامهنویسی شیگرا را نیز پیادهسازی کند
126
00:06:19,580 –> 00:06:21,960
تا ما از این کلاس در
127
00:06:21,960 –> 00:06:26,910
سازنده اشیاء گروهی استفاده می کند و سپس Exe را اجرا می کند ببینید
128
00:06:26,910 –> 00:06:30,210
که از خطا برای اجرای
129
00:06:30,210 –> 00:06:33,180
پویا برنامه های پایتون استفاده می شود، بنابراین می خواهید
130
00:06:33,180 –> 00:06:35,280
برنامه های پایتون پویا را اضافه کنید،
131
00:06:35,280 –> 00:06:39,660
ما باید از این صفحه کلید Exe C
132
00:06:39,660 –> 00:06:43,410
در نهایت استفاده کنیم. بنابراین این کلمه کلیدی در سرگرمی مدیریت استثنا نیز استفاده می شود،
133
00:06:43,410 –> 00:06:48,120
زیرا ما عبارات تکراری فرگوسن را می شناسیم،
134
00:06:48,120 –> 00:06:50,639
بنابراین اگر می
135
00:06:50,639 –> 00:06:52,620
خواهید تعداد بیشتری از
136
00:06:52,620 –> 00:06:55,530
عبارات را چندین بار اضافه کنید، ما به سراغ گزاره های ابدی می رویم.
137
00:06:55,530 –> 00:06:57,870
138
00:06:57,870 –> 00:06:59,910
139
00:06:59,910 –> 00:07:04,830
همانطور
140
00:07:04,830 –> 00:07:06,539
که می دانید متغیرها می توانند سراسری و
141
00:07:06,539 –> 00:07:09,810
محلی باشند، بنابراین متغیرهای سراسری به این معنی است که
142
00:07:09,810 –> 00:07:13,199
آن متغیرها می توانند هم در
143
00:07:13,199 –> 00:07:16,050
تابع اصلی یا در خود تابع تعریف شده توسط کاربر استفاده شوند،
144
00:07:16,050 –> 00:07:17,880
بنابراین در هر جایی از برنامه می توانیم
145
00:07:17,880 –> 00:07:21,389
از آن متغیرها استفاده کنیم اما متغیرهای
146
00:07:21,389 –> 00:07:24,840
محلی فقط در جایی محدود می شوند که متغیر
147
00:07:24,840 –> 00:07:26,940
متفاوت بوده است، یعنی اگر به
148
00:07:26,940 –> 00:07:28,740
معنای واقعی کلمه تابع اصلی باشد که
149
00:07:28,740 –> 00:07:30,870
فقط در تابع اصلی اجرا می شود،
150
00:07:30,870 –> 00:07:32,490
فقط می توان از نقطه اصلی
151
00:07:32,490 –> 00:07:34,320
استفاده کرد که در تابع تعریف شده توسط کاربر قابل
152
00:07:34,320 –> 00:07:36,810
استفاده نیست، بنابراین اگر متغیری
153
00:07:36,810 –> 00:07:38,520
در کاربر تعریف شود متفاوت است. تابعی که آن
154
00:07:38,520 –> 00:07:40,259
متغیر خاص فقط در
155
00:07:40,259 –> 00:07:42,030
تابع مختلف کاربر قابل استفاده اس