در این مطلب، ویدئو نحوه استفاده از رشته ها در پایتون – آموزش پایتون برای مبتدیان با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:16:45
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:03,290 –> 00:00:05,970
بنابراین در اینجا ما این متغیر دوره را روی
2
00:00:05,970 –> 00:00:08,400
برنامه نویسی پایتون تنظیم کرده ایم همانطور که قبلاً به شما
3
00:00:08,400 –> 00:00:10,830
گفتم هر زمان که با متن کار می کنید
4
00:00:10,830 –> 00:00:12,599
باید متن خود را با نقل قول احاطه کنید،
5
00:00:12,599 –> 00:00:15,059
می توانید از دو نقل قول یا
6
00:00:15,059 –> 00:00:17,340
تک نقل قول استفاده کنید که بیشتر ترجیح شخصی است،
7
00:00:17,340 –> 00:00:20,070
اما اغلب ما از دو نقل قول استفاده می کنیم.
8
00:00:20,070 –> 00:00:20,580
9
00:00:20,580 –> 00:00:23,490
شما همچنین نقل قول های سه گانه دارید و ما از
10
00:00:23,490 –> 00:00:26,730
آنها برای قالب بندی یک رشته طولانی استفاده می کنیم، به عنوان
11
00:00:26,730 –> 00:00:30,320
مثال اگر پیام متغیری دارید
12
00:00:30,320 –> 00:00:32,880
که می خواهیم
13
00:00:32,880 –> 00:00:35,630
در متن ایمیل قرار دهیم،
14
00:00:35,630 –> 00:00:38,060
می توانید از نقل قول های سه گانه برای قالب بندی آن
15
00:00:38,060 –> 00:00:42,950
مانند این استفاده کنید سلام جان این Marsh از
16
00:00:42,950 –> 00:00:47,060
کد با marsh comm blah blah blah است، بنابراین
17
00:00:47,060 –> 00:00:50,300
زمانی است که ما از نقل قول های سه گانه استفاده می کنیم، اکنون
18
00:00:50,300 –> 00:00:52,400
در این سخنرانی به آن نیازی نداریم، بنابراین
19
00:00:52,400 –> 00:00:54,560
حذف کنید، اجازه دهید چند کار مفید
20
00:00:54,560 –> 00:00:57,470
را به شما نشان دهم که می توانید با رشته ها انجام دهید، اول از
21
00:00:57,470 –> 00:00:59,930
همه ما این را ساخته ایم تابع -in در
22
00:00:59,930 –> 00:01:02,480
پایتون برای بدست آوردن طول
23
00:01:02,480 –> 00:01:05,690
رشته ها چه تابعی است یک تابع
24
00:01:05,690 –> 00:01:08,180
اساساً یک قطعه کد قابل استفاده مجدد است که
25
00:01:08,180 –> 00:01:11,390
وظیفه ای را به عنوان استعاره
26
00:01:11,390 –> 00:01:14,210
در مورد کنترل از راه دور تلویزیون خود در این
27
00:01:14,210 –> 00:01:16,040
کنترل از راه دور انجام می دهد. شما دکمههایی برای
28
00:01:16,040 –> 00:01:18,290
عملکردهای مختلف دارید، مانند روشن کردن،
29
00:01:18,290 –> 00:01:20,690
خاموش کردن، تغییر کانال و غیره
30
00:01:20,690 –> 00:01:23,509
اینها توابع داخلی تلویزیون شما در
31
00:01:23,509 –> 00:01:25,940
پایتون و بسیاری از زبانهای برنامهنویسی دیگر
32
00:01:25,940 –> 00:01:27,860
هستند که دقیقاً همان مفهوم
33
00:01:27,860 –> 00:01:30,860
را داریم، بنابراین توابعی داریم که
34
00:01:30,860 –> 00:01:32,780
در زبان در پلتفرم شما می توانید از
35
00:01:32,780 –> 00:01:35,119
این توابع برای انجام کارهای مختلف استفاده مجدد
36
00:01:35,119 –> 00:01:37,640
کنید، بنابراین در اینجا می توانیم از
37
00:01:37,640 –> 00:01:40,399
تابع Len داخلی برای بدست آوردن طول یک
38
00:01:40,399 –> 00:01:42,020
رشته استفاده کنیم که به معنی تعداد
39
00:01:42,020 –> 00:01:44,660
کاراکترهای موجود در آن رشته در حال حاضر هر زمان
40
00:01:44,660 –> 00:01:46,640
که می خواهید از یک تابع استفاده کنید باید استفاده کنید.
41
00:01:46,640 –> 00:01:50,060
اکنون از پرانتز استفاده کنید، ما می گوییم که شما
42
00:01:50,060 –> 00:01:52,039
این تابع را فراخوانی می کنید که اساساً
43
00:01:52,039 –> 00:01:54,740
به این معنی است که ما از این تابع استفاده می کنیم اکنون
44
00:01:54,740 –> 00:01:57,170
برخی از توابع داده های اضافی دریافت می کنند
45
00:01:57,170 –> 00:02:00,229
که ما به عنوان آرگومان ها به آن ها اشاره می کنیم این
46
00:02:00,229 –> 00:02:02,869
آرگومان ها ورودی این توابع هستند
47
00:02:02,869 –> 00:02:06,770
بنابراین این تابع Len یک ورودی یا
48
00:02:06,770 –> 00:02:09,770
یک آرگومان می گیرد. متغیر course ما را بگذرانید
49
00:02:09,770 –> 00:02:12,170
و این تعداد کاراکترهای این رشته را برمی گرداند،
50
00:02:12,170 –> 00:02:15,050
بنابراین بیایید آن را
51
00:02:15,050 –> 00:02:19,040
چاپ کنیم و ببینیم چه چیزی دریافت می
52
00:02:19,040 –> 00:02:22,910
کنیم برنامه را اجرا کنیم که 18 دریافت می کنیم زیرا 18
53
00:02:22,910 –> 00:02:25,730
cha داریم. racters در اینجا بیایید به مثال دیگری نگاه
54
00:02:25,730 –> 00:02:28,550
کنیم اگر میخواهید به یک
55
00:02:28,550 –> 00:02:31,069
کاراکتر خاص در این رشته دسترسی داشته باشید،
56
00:02:31,069 –> 00:02:33,980
از نماد براکت استفاده میکنید، بنابراین در اینجا
57
00:02:33,980 –> 00:02:37,490
ما براکتهای مربع دوره را اضافه میکنیم تا
58
00:02:37,490 –> 00:02:41,630
اولین کاراکتری را که از ایندکس استفاده میکنید به دست آوریم 0
59
00:02:41,630 –> 00:02:43,660
در پایتون مانند بسیاری از زبانهای دیگر.
60
00:02:43,660 –> 00:02:47,480
رشته ها شاخص 0 هستند که به این معنی است که
61
00:02:47,480 –> 00:02:48,900
شاخص اولین
62
00:02:48,900 –> 00:02:52,110
بازیگر یا اولین عنصر صفر است، بنابراین
63
00:02:52,110 –> 00:02:55,280
اکنون وقتی این را چاپ می
64
00:02:55,489 –> 00:03:00,870
کنیم P را دریافت می کنیم بسیار خوب اکنون می توانید از یک
65
00:03:00,870 –> 00:03:05,159
شاخص منفی مانند منهای یک نیز استفاده کنید.
66
00:03:05,159 –> 00:03:05,790
67
00:03:05,790 –> 00:03:10,170
68
00:03:10,170 –> 00:03:12,209
کاراکتر اول در اینجا به نظر شما
69
00:03:12,209 –> 00:03:15,239
منفی نشان دهنده چه چیزی است که ما
70
00:03:15,239 –> 00:03:17,579
را به انتهای این رشته
71
00:03:17,579 –> 00:03:20,159
برمی گرداند به طوری که اولین کاراکتر از
72
00:03:20,159 –> 00:03:22,170
انتهای این رشته را برمی گرداند، بیایید این برنامه را اجرا کنیم،
73
00:03:22,170 –> 00:03:27,109
خواهید دید که G را دریافت می کند.
74
00:03:27,109 –> 00:03:30,329
شما میتوانید
75
00:03:30,329 –> 00:03:33,510
رشتهها را برش دهید، اجازه دهید من به شما نشان دهم، بنابراین من میخواهم
76
00:03:33,510 –> 00:03:36,239
این خط را کپی کنم و یک خط منفی را حذف
77
00:03:36,239 –> 00:03:39,450
کنم، فرض کنید میخواهیم
78
00:03:39,450 –> 00:03:41,760
اولین کاراکترهای رشته را در این رشته استخراج کنیم،
79
00:03:41,760 –> 00:03:44,970
بنابراین در اینجا به دو فهرست برای شروع نیاز داریم.
80
00:03:44,970 –> 00:03:48,840
x نمایه انتهایی را کولون کنید،
81
00:03:48,840 –> 00:03:51,750
بنابراین یک رشته جدید که شامل
82
00:03:51,750 –> 00:03:54,599
سه کاراکتر اول این
83
00:03:54,599 –> 00:03:58,500
متغیر دوره است که PY و T خواهد بود، برمیگرداند، بنابراین
84
00:03:58,500 –> 00:04:02,400
شاخص این کاراکترها 0 1 و 2 است، به
85
00:04:02,400 –> 00:04:04,560
این معنی که کاراکتر در
86
00:04:04,560 –> 00:04:08,970
فهرست پایانی نیست. خوب بیایید برنامه را اجرا کنیم
87
00:04:08,970 –> 00:04:10,709
و مطمئن شویم که نتیجه درست را می
88
00:04:10,709 –> 00:04:12,359
گیریم.
89
00:04:12,359 –> 00:04:15,629
حالا py T را وارد کنید، اگر
90
00:04:15,629 –> 00:04:18,570
نمایه پایانی را وارد نکنیم، فکر می کنید چه چیزی را به دست می
91
00:04:18,570 –> 00:04:20,789
92
00:04:20,789 –> 00:04:24,240
آوریم. راه
93
00:04:24,240 –> 00:04:26,310
به انتهای این رشته است،
94
00:04:26,310 –> 00:04:29,010
بنابراین یک رشته جدید که دقیقاً
95
00:04:29,010 –> 00:04:31,949
مشابه رشته اصلی
96
00:04:31,949 –> 00:04:37,470
است را برمیگرداند.
97
00:04:37,470 –> 00:04:39,840
98
00:04:39,840 –> 00:04:43,050
آیا
99
00:04:43,050 –> 00:04:45,599
فکر می کنید یک بار دیگر متوجه می شویم که
100
00:04:45,599 –> 00:04:48,000
عقل سلیم است، بنابراین به طور پیش فرض
101
00:04:48,000 –> 00:04:50,370
پایتون 0 را در اینجا قرار می دهد، بنابراین از ابتدای این رشته شروع می شود،
102
00:04:50,370 –> 00:04:52,590
بنابراین وقتی
103
00:04:52,590 –> 00:04:55,440
این برنامه را اجرا می کنم باید یک بار دیگر py t را دریافت
104
00:04:55,440 –> 00:04:59,370
کنیم و در نهایت به عنوان
105
00:04:59,370 –> 00:05:01,610
آخرین مثال اگر
106
00:05:01,610 –> 00:05:02,880
sta را در نظر نگیریم rt
107
00:05:02,880 –> 00:05:05,160
و نمایه پایانی این یک
108
00:05:05,160 –> 00:05:08,280
کپی از رشته اصلی را برمی گرداند، اجازه دهید به این
109
00:05:08,280 –> 00:05:13,290
نگاه کنیم تا برنامه نویسی پایتون را دریافت کنیم،
110
00:05:13,290 –> 00:05:14,760
اکنون لازم نیست هیچ یک از اینها را حفظ کنید،
111
00:05:14,760 –> 00:05:17,850
فقط به یاد داشته باشید که ما از تابع Len برای
112
00:05:17,850 –> 00:05:19,920
بدست آوردن طول رشته ای که استفاده می کنیم استفاده می کنیم.
113
00:05:19,920 –> 00:05:22,260
نماد براکت برای دسترسی به یک
114
00:05:22,260 –> 00:05:24,480
عنصر خاص یا یک کاراکتر خاص
115
00:05:24,480 –> 00:05:27,570
و از این نماد برای برش یک
116
00:05:27,570 –> 00:05:30,080
رشته استفاده
117
00:05:34,980 –> 00:05:37,570
می کنیم، بنابراین این رشته را در اینجا داریم
118
00:05:37,570 –> 00:05:40,180
برنامه نویسی پایتون حالا فرض کنید می خواهیم
119
00:05:40,180 –> 00:05:42,850
یک نقل قول دوتایی در وسط این
120
00:05:42,850 –> 00:05:45,060
رشته قرار دهیم. مشکل اینجاست
121
00:05:45,060 –> 00:05:48,460
مفسر پایتون این رشته دوم را
122
00:05:48,460 –> 00:05:51,460
به عنوان انتهای رشته می بیند، بنابراین
123
00:05:51,460 –> 00:05:53,350
بقیه کدها بی معنی و
124
00:05:53,350 –> 00:05:56,100
نامعتبر هستند چگونه این مشکل را به خوبی حل می کنید
125
00:05:56,100 –> 00:05:59,410
، دو راه وجود دارد که یکی از آن ها
126
00:05:59,410 –> 00:06:03,010
استفاده از تک نقل قول ها برای رشته خود است و
127
00:06:03,010 –> 00:06:05,860
سپس می توانیم از آن استفاده کنیم. یک نقل قول دوگانه در
128
00:06:05,860 –> 00:06:08,260
وسط این رشته، اما اگر به
129
00:06:08,260 –> 00:06:10,479
هر دلیلی شاید به دلیل
130
00:06:10,479 –> 00:06:13,150
سازگاری در کدمان تصمیم بگیریم از
131
00:06:13,150 –> 00:06:16,660
دو نقل قول استفاده کنیم، چگونه میتوانیم یک
132
00:06:16,660 –> 00:06:18,310
نقل قول مضاعف دیگر در وسط این
133
00:06:18,310 –> 00:06:22,450
رشته اضافه کنیم. این با یک
134
00:06:22,450 –> 00:06:25,660
بک اسلش در رشته های پایتون
135
00:06:25,660 –> 00:06:28,630
یک کاراکتر ویژه است که ما یک اصطلاح مخصوص برای
136
00:06:28,630 –> 00:06:29,380
آن
137
00:06:29,380 –> 00:06:33,100
کاراکتر فرار داریم که از آن برای فرار از
138
00:06:33,100 –> 00:06:35,950
کاراکتر استفاده می کنیم بعد از اینکه منظورم را به شما نشان دهم
139
00:06:35,950 –> 00:06:40,419
، اجازه دهید این دوره را چاپ کنیم و
140
00:06:40,419 –> 00:06:44,200
این برنامه را اجرا کنیم که در اینجا چه خبر است.
141
00:06:44,200 –> 00:06:46,510
بک اسلش را ندارید زیرا ما از
142
00:06:46,510 –> 00:06:49,000
آن برای فرار از این کد دوتایی استفاده می کنیم و
143
00:06:49,000 –> 00:06:53,200
اساساً در اینجا نمایش داده می شود، بنابراین بک اسلش
144
00:06:53,200 –> 00:06:56,380
یک کاراکتر فرار است و بک اسلش
145
00:06:56,380 –> 00:06:59,410
یک دنباله فرار در رشته های پایتون است،
146
00:06:59,410 –> 00:07:01,210
ما چند دنباله فرار دیگر
147
00:07:01,210 –> 00:07:03,030
داریم که باید از آنها آگاه باشید.
148
00:07:03,030 –> 00:07:06,849
من به شما نشان می دهم بنابراین در پایتون از
149
00:07:06,849 –> 00:07:09,460
علامت بالا برای نشان دادن یک نظر استفاده می کنیم یک
150
00:07:09,460 –> 00:07:12,160
نظر مانند یادداشت اضافی است که
151
00:07:12,160 –> 00:07:14,530
به برنامه خود اضافه می کنیم که توسط مفسر پایتون اجرا نمی شود
152
00:07:14,530 –> 00:07:16,419
153
00:07:16,419 –> 00:07:19,419
بسیار خوب بنابراین در اینجا دنباله های فراری هستند که شما
154
00:07:19,419 –> 00:07:22,389
مشاهده کردید بک اسلش دو نقل قول را نیز
155
00:07:22,389 –> 00:07:26,530
داریم. نقل قول تکی، بنابراین ما می توانیم
156
00:07:26,530 –> 00:07:30,039
از آن برای اضافه کردن یک کد استفاده کنیم،
157
00:07:30,039 –> 00:07:34,479
بیایید برنامه را در اینجا اجرا کنیم، بسیار زیباست که ما
158
00:07:34,479 –> 00:07:37,450
یک بک اسلش نیز داریم، بنابراین اگر می
159
00:07:37,450 –> 00:07:39,700
خواهید یک بک اسلش در اینجا قرار دهید. رشته های خود
160
00:07:39,700 –> 00:07:40,270
161
00:07:40,270 –> 00:07:42,280
را باید با یک
162
00:07:42,280 –> 00:07:45,340
بک اسلش دیگر به شما نشان دهم، بنابراین وقتی این را اجرا می
163
00:07:45,340 –> 00:07:45,700
164
00:07:45,700 –> 00:07:48,550
کنیم برنامه نویسی یک بک اسلش پایتون را دریافت می کنیم
165
00:07:48,550 –> 00:07:53,140
و در نهایت بک اسلش n داریم
166
00:07:53,140 –> 00:07:56,350
که مخفف خط جدید است، بنابراین حالا اگر یک
167
00:07:56,350 –> 00:08:01,960
بک اسلش n اضافه کنم، ببینید چه چیزی به دست می آوریم.
168
00:08:01,960 –> 00:08:04,750
یک خط جدید بعد از پایتون، بنابراین برنامه نویسی
169
00:08:04,750 –> 00:08:07,900
به خط دوم ختم می شود، بنابراین اینها
170
00:08:07,900 –> 00:08:12,030
دنباله های فرار در پایتون هستند،
171
00:08:16,990 –> 00:08:19,610
در اینجا ما دو متغیر اول و