در این مطلب، ویدئو پایتون: __dict__ یا فقط از جنون OOP استفاده می کند با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:03,890 –> 00:00:06,420
سلام این جری جنکینز است من قصد دارم
2
00:00:06,420 –> 00:00:09,750
ایده ای را به شما معرفی کنم که
3
00:00:09,750 –> 00:00:13,290
از شیء استفاده می کند که از شی نقطه زیرخط زیرخط
4
00:00:13,290 –> 00:00:16,260
آغشته به زیرخط زیرخط این یک
5
00:00:16,260 –> 00:00:19,140
فرهنگ لغت ویژه است که بخشی از هر
6
00:00:19,140 –> 00:00:21,150
شیئی است که ایجاد می کنید دارای
7
00:00:21,150 –> 00:00:24,359
ویژگی ها است و می توانید آن را تغییر دهید و می
8
00:00:24,359 –> 00:00:26,760
توانید ببینید چه ویژگی هایی دارد، بنابراین ابتدا می
9
00:00:26,760 –> 00:00:28,590
خواهیم کارهایی را با آن انجام دهیم،
10
00:00:28,590 –> 00:00:30,539
می بینیم که چیست، اما
11
00:00:30,539 –> 00:00:33,420
از آن برای تنظیم پیش فرض های یک کلاس استفاده می کنیم، به طوری
12
00:00:33,420 –> 00:00:35,309
که وقتی اشیاء را ایجاد می کنید،
13
00:00:35,309 –> 00:00:38,520
شی دارای مقادیر پیش فرض برای یک کلاس باشد.
14
00:00:38,520 –> 00:00:40,469
ویژگیهای آن ما به یک سازنده انعطافپذیر نگاه میکنیم که در
15
00:00:40,469 –> 00:00:42,930
آن شما
16
00:00:42,930 –> 00:00:45,870
میتوانید تعداد متغیری از پارامترها را ارائه دهید
17
00:00:45,870 –> 00:00:47,940
و آنهایی که ارائه نمیکنید
18
00:00:47,940 –> 00:00:51,170
با پیشفرضهای تنظیمشده در کلاس تنظیم میشوند که
19
00:00:51,170 –> 00:00:53,250
ما قصد داریم به افزودن ویژگیهای جدید نگاه کنیم
20
00:00:53,250 –> 00:00:56,100
به کلاسی که بر ارجاعات شیء آینده تأثیر می گذارد،
21
00:00:56,100 –> 00:00:58,410
بنابراین می توانید
22
00:00:58,410 –> 00:01:01,680
یک شی داشته باشید که دارای سه ویژگی است و
23
00:01:01,680 –> 00:01:03,359
سپس می توانید کلاس آنها را به
24
00:01:03,359 –> 00:01:06,330
صورت پویا تغییر دهید تا در آینده
25
00:01:06,330 –> 00:01:08,460
ممکن است اشیاء شما دارای ویژگی های جدید بیشتری باشند
26
00:01:08,460 –> 00:01:10,860
و سپس ما همچنین
27
00:01:10,860 –> 00:01:13,229
میخواهیم به افزودن ویژگیها به یک شی خاص نگاهی بیندازیم،
28
00:01:13,229 –> 00:01:15,030
اکنون راههای دیگری برای انجام
29
00:01:15,030 –> 00:01:17,220
این کارها وجود دارد، اما همه اینها
30
00:01:17,220 –> 00:01:19,280
از زیرخط زیرخط dict underscore underscore استفاده میکنند،
31
00:01:19,280 –> 00:01:24,119
بنابراین اجازه دهید به
32
00:01:24,119 –> 00:01:26,189
مثال اول برویم، بنابراین کل این مثال
33
00:01:26,189 –> 00:01:28,799
را که میخواهیم استفاده کنیم. یک کلاس نقطه، بنابراین
34
00:01:28,799 –> 00:01:31,130
در اینجا یک کلاس نقطه نسبتاً استاندارد وجود دارد، من
35
00:01:31,130 –> 00:01:35,070
یک کلاس به نام نقطه را در
36
00:01:35,070 –> 00:01:39,630
سازنده اعلام می کنم که مقدار x و y را تعیین می کنم، بنابراین
37
00:01:39,630 –> 00:01:42,750
دو ویژگی را تنظیم می کنم،
38
00:01:42,750 –> 00:01:46,770
فاصله تا نقطه دیگر را محاسبه می کنم و
39
00:01:46,770 –> 00:01:48,540
اگر هرگز این کار را نکرده اید، از تابع فرضیه ریاضی استفاده می کنم.
40
00:01:48,540 –> 00:01:50,119
دیدم که
41
00:01:50,119 –> 00:01:54,720
هر زمان که به فاصله نیاز داشته باشید عملکرد خوبی است و سپس
42
00:01:54,720 –> 00:01:59,670
من آن را اجرا می کنم و دو نقطه ایجاد می کنم
43
00:01:59,670 –> 00:02:02,100
و فاصله را چاپ می کنم و همانطور
44
00:02:02,100 –> 00:02:03,450
که نقاط را مرتب کرده ام باید جذر دو را بدست بیاورم
45
00:02:03,450 –> 00:02:06,719
تا اجرا کنیم این
46
00:02:06,719 –> 00:02:09,389
و ما آن را انجام میدهیم تا اینجا همه چیز
47
00:02:09,389 –> 00:02:09,989
عادی است،
48
00:02:09,989 –> 00:02:13,050
حالا اجازه دهید کمی تنوع را
49
00:02:13,050 –> 00:02:13,680
در اینجا بررسی کنیم،
50
00:02:13,680 –> 00:02:16,489
بنابراین تمام چیزی که من اینجا اضافه کردهام در آزمایشی است
51
00:02:16,489 –> 00:02:21,239
که p2 را چاپ کردهام و همچنین
52
00:02:21,239 –> 00:02:24,959
یک repple را در اینجا اضافه کردهام و این یک رشته ایجاد میکند.
53
00:02:24,959 –> 00:02:27,000
نمایندگی من شی و
54
00:02:27,000 –> 00:02:29,909
کاری که repple قرار است انجام دهد این است
55
00:02:29,909 –> 00:02:33,299
که فرهنگ لغت زیرخط
56
00:02:33,299 –> 00:02:36,060
زیرخط را برای شیء گرفته و
57
00:02:36,060 –> 00:02:38,400
آن را به یک رشته تبدیل می کند و بنابراین وقتی
58
00:02:38,400 –> 00:02:40,349
نقاط را در اینجا چاپ می کنیم، خواهیم دید که چه کاری
59
00:02:40,349 –> 00:02:41,099
60
00:02:41,099 –> 00:02:42,840
انجام می دهد تا
61
00:02:42,840 –> 00:02:44,790
ویژگی هایی را که برای آن شی تعریف شده اند
62
00:02:44,790 –> 00:02:48,900
، بنابراین ما آن را اجرا می کنیم و بنابراین
63
00:02:48,900 –> 00:02:52,409
نقطه یک X&Y را روی یک و دو تنظیم می کند و
64
00:02:52,409 –> 00:02:55,319
نقطه دو نیز X&Y نقطه دو مجموعه دو
65
00:02:55,319 –> 00:02:57,510
و سه است، بنابراین این قسمتی است
66
00:02:57,510 –> 00:03:00,359
که repple را دقیقاً در اینجا دریافت می کند بنابراین فقط
67
00:03:00,359 –> 00:03:03,900
دیکشنری را خروجی می کند. به عنوان یک رشته
68
00:03:03,900 –> 00:03:06,209
که جالب است، بنابراین حالا بیایید یک
69
00:03:06,209 –> 00:03:11,040
روش استفاده از آن را بررسی کنیم، بنابراین در نقطه سه،
70
00:03:11,040 –> 00:03:13,019
دو خط برای کلاس
71
00:03:13,019 –> 00:03:15,689
اضافه می کنیم، یک متغیر کلاس به نام
72
00:03:15,689 –> 00:03:18,590
defaults اضافه می کنیم که دارای دیکشنری از
73
00:03:18,590 –> 00:03:20,879
ویژگی های مورد نظر ما است و پیشفرضهای آنها
74
00:03:20,879 –> 00:03:23,639
و در سازنده آن را تغییر
75
00:03:23,639 –> 00:03:26,609
دادهایم تا اساساً
76
00:03:26,609 –> 00:03:30,239
دیکشنری را برای شیء با این
77
00:03:30,239 –> 00:03:32,340
پیشفرضها در کلاس بهروزرسانی کنیم، بنابراین
78
00:03:32,340 –> 00:03:33,989
اساساً ویژگیهایی
79
00:03:33,989 –> 00:03:37,319
برای تنظیم آنها ایجاد میشود و ما آن
80
00:03:37,319 –> 00:03:41,220
را در اینجا امتحان میکنیم. اجازه دهید آن را اجرا کنید تا
81
00:03:41,220 –> 00:03:43,709
یک نقطه جدید ایجاد کند و p1 را چاپ کند
82
00:03:43,709 –> 00:03:45,359
که ما آن را repple فراخوانی می کنیم تا
83
00:03:45,359 –> 00:03:47,909
رشته ای برای شی ایجاد کند و می بینید که
84
00:03:47,909 –> 00:03:50,370
چاپ می کند که ما اکنون پارامترهای x و y را
85
00:03:50,370 –> 00:03:54,030
روی 0 و 0 تنظیم کرده
86
00:03:54,030 –> 00:03:56,699
ایم. اینها را تنظیم کنید، آنها نیز پیشفرضهای عادی هستند،
87
00:03:56,699 –> 00:04:02,639
بنابراین میتوانیم P 1 نقطه X را چاپ کنیم و
88
00:04:02,639 –> 00:04:06,690
این کار را انجام میدهد، بنابراین میبینید که چاپ
89
00:04:06,690 –> 00:04:08,909
میشود، P 1 نقطه X نیز میتواند
90
00:04:08,909 –> 00:04:12,060
P1 نقطه X را تنظیم کنید تا تبدیل شوند.
91
00:04:12,060 –> 00:04:13,799
ویژگیهای عادی که میتوانید به نماد عضو نقطه دسترسی داشته باشید،
92
00:04:13,799 –> 00:04:16,949
حالا اجازه دهید کمی جلوتر برویم،
93
00:04:16,949 –> 00:04:19,858
بنابراین اکنون یک الگو ایجاد
94
00:04:19,858 –> 00:04:21,988
کردهایم و یک متد کلاس را
95
00:04:21,988 –> 00:04:25,380
بهروزرسانی میکنیم، بنابراین پیشفرضهای خود را داریم، اما اکنون
96
00:04:25,380 –> 00:04:26,670
یک متد کلاس داریم که
97
00:04:26,670 –> 00:04:28,440
میتوانیم پیشفرضهای مجموعه را فراخوانی کنید و چند پارامتر کلیدواژه را به آن بدهید و
98
00:04:28,440 –> 00:04:33,870
99
00:04:33,870 –> 00:04:36,510
ما پیشفرضهای خود را بهروزرسانی میکنیم که اکنون وقتی
100
00:04:36,510 –> 00:04:38,460
شیء را ایجاد میکنیم
101
00:04:38,460 –> 00:04:41,730
، پیشفرضها را بهروزرسانی میکند تا بدانید
102
00:04:41,7