در این مطلب، ویدئو مقدمه ای بر پایتون برای مبتدیان مطلق با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:30:50
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:03,360
خیلی خوب انگشتانتان را گرم کنید در
2
00:00:03,360 –> 00:00:06,600
این درس ما شروع به کدنویسی خواهیم کرد
3
00:00:06,600 –> 00:00:08,400
مفاهیم اصلی در برنامه نویسی
4
00:00:08,400 –> 00:00:11,849
متغیرها بهترین دوستان شما هستند شما
5
00:00:11,849 –> 00:00:13,259
همیشه با آنها سر و کار
6
00:00:13,259 –> 00:00:15,960
خواهید داشت و از آنها برای ذخیره اطلاعات استفاده
7
00:00:15,960 –> 00:00:19,080
خواهید کرد آنها نشان دهنده ورودی داده شما هستند. می گویید
8
00:00:19,080 –> 00:00:21,060
می خواهید یک متغیر X داشته باشید که
9
00:00:21,060 –> 00:00:23,550
برابر با مقدار پنج باشد و سپس از
10
00:00:23,550 –> 00:00:25,410
رایانه بخواهید که مقدار آن متغیر را به شما بگوید
11
00:00:25,410 –> 00:00:28,830
بنابراین ما باید به
12
00:00:28,830 –> 00:00:31,920
ماشین بگوییم که x برابر با پنج است و
13
00:00:31,920 –> 00:00:34,469
اینگونه می توانید این کار را در نوع پایتون انجام دهید. x
14
00:00:34,469 –> 00:00:38,129
برابر است با پنج تا مراحل
15
00:00:38,129 –> 00:00:40,530
برنامه نویسی را طی کنیم به خطی که می گوید x برابر
16
00:00:40,530 –> 00:00:42,930
پنج است دستور می گویند یا برنامه ای
17
00:00:42,930 –> 00:00:46,170
که فقط یک خط متن است تا
18
00:00:46,170 –> 00:00:48,930
چیزی از آن بسازیم ما باید آن را اجرا کنیم
19
00:00:48,930 –> 00:00:51,149
فقط در این صورت کامپیوتر
20
00:00:51,149 –> 00:00:54,629
عملیات را با آن انجام می دهد. Shift + Enter را فشار دهید
21
00:00:54,629 –> 00:00:57,329
نه فقط enter و متغیری به نام X
22
00:00:57,329 –> 00:00:59,250
ایجاد می شود و با
23
00:00:59,250 –> 00:01:02,570
مقدار 5 برای دقیق تر
24
00:01:02,570 –> 00:01:05,400
برابری در پایتون تخصیص داده می شود و در برنامه نویسی
25
00:01:05,400 –> 00:01:10,350
به معنای علامت یا اتصال به okay
26
00:01:10,350 –> 00:01:13,020
این عمل را انجام می دهیم. اما ما در حال حاضر چیزی نمی بینیم
27
00:01:13,020 –> 00:01:15,840
چگونه می توانیم از رایانه بخواهیم
28
00:01:15,840 –> 00:01:18,030
که خروجی کاری را که ما انجام دادیم
29
00:01:18,030 –> 00:01:20,460
به ما نشان دهد، کافی است X را بنویسیم و سپس
30
00:01:20,460 –> 00:01:23,490
Shift + Enter را فشار دهیم و در اینجا
31
00:01:23,490 –> 00:01:28,140
نتیجه 5 عالی است همانطور که می توانید
32
00:01:28,140 –> 00:01:29,970
در یک خط تایپ کنید. از کد و
33
00:01:29,970 –> 00:01:32,090
به طور همزمان چند مفهوم برنامه نویسی را بیان می
34
00:01:32,090 –> 00:01:35,070
کند حالا بیایید
35
00:01:35,070 –> 00:01:39,770
مقدار 8 را به متغیری اختصاص دهیم که آن را Y
36
00:01:40,060 –> 00:01:44,420
all right shift + enter می نامیم و می توانیم بررسی کنیم
37
00:01:44,420 –> 00:01:44,990
که چرا
38
00:01:44,990 –> 00:01:49,689
با این حال من Capital y Oh را تایپ می کنم
39
00:01:49,740 –> 00:01:54,360
یک خطایی که به ما نشان می دهد پایتون
40
00:01:54,360 –> 00:01:56,430
حروف بزرگ است- حساس است، بنابراین توجه داشته باشید
41
00:01:56,430 –> 00:01:59,130
که مهم است که از حروف کوچک یا
42
00:01:59,130 –> 00:02:03,330
بزرگ استفاده کنید، روشی جایگزین برای
43
00:02:03,330 –> 00:02:05,100
اجرای دستورالعملی
44
00:02:05,100 –> 00:02:07,650
که مقداری را که ما به Y اختصاص دادهایم ارائه میکند،
45
00:02:07,650 –> 00:02:10,318
استفاده از دستور print در نگاه اول
46
00:02:10,318 –> 00:02:12,900
به نظر اضافی میرسد، همانطور که نشان دادیم
47
00:02:12,900 –> 00:02:15,480
فقط میتوانیم. نوع Y با این حال این
48
00:02:15,480 –> 00:02:17,880
دستور اغلب اعمال می شود، شما آن را
49
00:02:17,880 –> 00:02:19,230
در اکثر کدهای تولید شده توسط افراد
50
00:02:19,230 –> 00:02:21,959
حرفه ای مشاهده خواهید کرد،
51
00:02:21,959 –> 00:02:24,540
به عنوان مثال
52
00:02:24,540 –> 00:02:27,239
اگر بگوییم print y دستگاه به
53
00:02:27,239 –> 00:02:29,370
سادگی این کام را اجرا می کند، جریان منطقی دستورالعمل های شما را تکمیل می کند.
54
00:02:29,370 –> 00:02:31,830
و مقدار y را به عنوان یک دستور ارائه کنید و
55
00:02:31,830 –> 00:02:35,989
این تمام چیزی است که یک برنامه نویس باید ببیند که گاهی اوقات
56
00:02:36,819 –> 00:02:40,670
prynt در پایتون 3 وجود دارد و همچنین
57
00:02:40,670 –> 00:02:42,379
عملکرد آن عملاً با
58
00:02:42,379 –> 00:02:45,109
آنچه که برای Python 2 توضیح داده شد یکسان است
59
00:02:45,109 –> 00:02:47,749
با این تفاوت که در اینجا
60
00:02:47,749 –> 00:02:49,310
باید نام را قرار دهید. از متغیر
61
00:02:49,310 –> 00:02:55,159
درون پرانتز در این مورد Y، سپس
62
00:02:55,159 –> 00:02:58,189
می توانید Shift + Enter را فشار دهید تا
63
00:02:58,189 –> 00:03:00,409
کد را در سلول اجرا کنید و ببینید که
64
00:03:00,409 –> 00:03:05,079
یک خروجی یکسان با عدد 8 به دست خواهید آورد
65
00:03:05,079 –> 00:03:07,819
، تفاوت از این واقعیت ناشی می شود که
66
00:03:07,819 –> 00:03:10,700
پایتون 3 چاپ را به عنوان یک تابع در نظر می گیرد.
67
00:03:10,700 –> 00:03:14,349
در حالی که python 2 بیشتر به عنوان یک دستور است،
68
00:03:14,349 –> 00:03:17,209
بنابراین از این به بعد اگر از
69
00:03:17,209 –> 00:03:20,120
پایتون 3 استفاده می کنید و چاپ را می بینید و نام یک متغیر را به دنبال آن می بینید،
70
00:03:20,120 –> 00:03:22,609
لطفاً فقط
71
00:03:22,609 –> 00:03:24,680
پرانتزها را در اطراف نام متغیر اضافه کنید
72
00:03:24,680 –> 00:03:26,500
و خوب پیش می روید،
73
00:03:26,500 –> 00:03:29,719
امیدواریم این را پیدا کرده باشید. مقایسه
74
00:03:29,719 –> 00:03:33,409
مفید اکنون اجازه دهید با صحبت
75
00:03:33,409 –> 00:03:37,489
در مورد متغیرهای پایتون ادامه دهیم، شما می توانید
76
00:03:37,489 –> 00:03:39,560
تعداد مشخصی از مقادیر را به همان
77
00:03:39,560 –> 00:03:41,989
تعداد متغیر اختصاص دهید تا
78
00:03:41,989 –> 00:03:44,780
متغیرهای x و y را ایجاد کنید، ما باید دو مقدار را اختصاص دهیم
79
00:03:44,780 –> 00:03:48,480
مثلاً 1 an d 2
80
00:03:48,480 –> 00:03:51,180
باید هر یک از متغیرهای
81
00:03:51,180 –> 00:03:54,610
موجود در هر یک از مقادیر را با کاما
82
00:03:54,610 –> 00:03:57,040
از هم جدا کنیم. پرانتز در اینجا اجباری
83
00:03:57,040 –> 00:03:59,680
نیست، اما ما از آنها برای بهبود
84
00:03:59,680 –> 00:04:03,490
خوانایی کد خود استفاده می کنیم، اگر X
85
00:04:03,490 –> 00:04:05,740
یا Y را جداگانه فراخوانی کنم، رایانه به
86
00:04:05,740 –> 00:04:07,210
درستی مربوط به آنها را به من می دهد.
87
00:04:07,210 –> 00:04:09,600
88
00:04:11,750 –> 00:04:13,940
مقادیر بسیار مهم است که تعداد
89
00:04:13,940 –> 00:04:16,100
متغیرهای آن خط با
90
00:04:16,100 –> 00:04:18,769
تعداد مقادیر برابر باشد، در غیر این صورت یک پیغام خطا دریافت خواهید کرد،
91
00:04:18,769 –> 00:04:20,890
92
00:04:22,380 –> 00:04:26,550
ببینید عالی است، این شروعی عالی برای
93
00:04:26,550 –> 00:04:29,700
سفر ما در پایتون است، در هنگام برنامه نویسی نه
94
00:04:29,700 –> 00:04:31,560
تنها در پایتون، اگر بگویید که یک
95
00:04:31,560 –> 00:04:34,080
متغیر است. دارای یک مقدار عددی است که شما
96
00:04:34,080 –> 00:04:36,120
مبهم هستید، دلیل آن این است که
97
00:04:36,120 –> 00:04:38,070
اعداد می توانند اعداد صحیح یا
98
00:04:38,070 –> 00:04:40,820
نقاط شناور باشند که به آنها شناور نیز می گویند، به عنوان مثال
99
00:04:40,820 –> 00:04:43,260
اعداد صحیح اعداد صحیح مثبت یا منفی
100
00:04:43,260 –> 00:04:46,240
بدون اعشار هستند.
101
00:04:46,240 –> 00:04:49,940
102
00:04:49,940 –> 00:04:54,380
عدد صحیح
103
00:04:54,380 –> 00:04:57,740
آیا موافق هستید که یک تابع خاص در
104
00:04:57,740 –> 00:05:00,440
پایتون می تواند درستی آن را ثابت کند،
105
00:05:00,440 –> 00:05:02,840
آن را type
106
00:05:02,840 –> 00:05:05,580
در داخل پرانتز می گویند، باید
107
00:05:05,580 –> 00:05:07,620
نام متغیری را که نوع مقدار
108
00:05:07,620 –> 00:05:10,229
آن را می خواهیم وارد کنیم. بنابراین در این مورد
109
00:05:10,229 –> 00:05:16,229
x1 ok Shift + Enter را تایپ می کنم و نتیجه ای
110
00:05:16,229 –> 00:05:19,199
که به دست می آوریم int است که نشان می دهد
111
00:05:19,199 –> 00:05:23,340
مقدار یک عدد صحیح است، برای مثال اگر نوع open را بنویسم تابع type
112
00:05:23,340 –> 00:05:25,740
نیز می تواند مستقیماً به یک مقدار
113
00:05:25,740 –> 00:05:28,710
به جای متغیر اعمال
114
00:05:28,710 –> 00:05:31,710
شود. پرانتز منهای 6
115
00:05:31,710 –> 00:05:34,650
پرانتز بستن پایتون به درستی
116
00:05:34,650 –> 00:05:37,909
اشاره خواهد کرد که منهای 6 یک عدد صحیح
117
00:05:37,909 –> 00:05:42,810
خوب است حالا بیایید مقدار 4.75 را
118
00:05:42,810 –> 00:05:47,250
به یک متغیر جدید x2 اختصاص دهیم، میخواهم
119
00:05:47,250 –> 00:05:50,069
نوع آن را بررسی کنم، بنابراین از تابع type دوباره استفاده خواهم کرد.
120
00:05:50,069 –> 00:05:52,879
121
00:05:53,139 –> 00:05:58,310
نقاط یا
122
00:05:58,310 –> 00:06:00,650
همان طور که اغلب در اینجا float ها
123
00:06:00,650 –> 00:06:03,410
اعداد واقعی هستند اشاره می کند که دارای یک
124
00:06:03,410 –> 00:06:05,870
نقطه اعشار چهار نقطه هفت
125
00:06:05,870 –> 00:06:08,360
هستند بنابراین پایتون آن را به عنوان یک شناور می خواند
126
00:06:08,360 –> 00:06:10,990
127
00:06:11,100 –> 00:06:13,420
بیایید به دو تابع داخلی دیگر نگاه
128
00:06:13,420 –> 00:06:16,720
کنیم int متغیر
129
00:06:16,720 –> 00:06:19,510
را به یک عدد صحیح تبدیل می کند.
130
00:06:19,510 –> 00:06:25,080
به همین دلیل است که 4.75 به چهار شناور تبدیل می شود، در
131
00:06:25,440 –> 00:06:28,270
عوض، یک نقطه اعشار
132
00:06:28,270 –> 00:06:30,849
به مقدار صحیح اضافه می کنیم و آن را
133
00:06:30,849 –> 00:06:33,599
به یک شناور تبدیل می کنیم،
134
00:06:33,740 –> 00:06:36,539
نه اینکه همه متغیرها مقادیر عددی را فرض
135
00:06:36,539 –> 00:06:39,210
کنند، نمونه ای از این نوع مقادیر
136
00:06:39,210 –> 00:06:42,389
، bo است. نوع olean در پایتون این به معنای
137
00:06:42,389 –> 00:06:44,759
یک مقدار درست یا نادرست مطابق
138
00:06:44,759 –> 00:06:46,740
با منطق ماشینها برای درک یکها
139
00:06:46,740 –> 00:06:51,270
و صفرها روشن یا خاموش درست یا غلط درست
140
00:06:51,270 –> 00:06:52,099
یا نادرست است،
141
00:06:52,099 –> 00:06:54,419
اجازه دهید یک مثال با یک
142
00:06:54,419 –> 00:06:58,520
متغیر جدید X 3 ارائه کنیم که برابر است با
143
00:06:58,520 –> 00:07:02,490
سمت راست خروجی تابع type
144
00:07:02,490 –> 00:07:05,849
bool است که به سادگی به این معنی است که X 3 یک بولی
145
00:07:05,849 –> 00:07:08,969
است، جزئیات مهمی که باید به خاطر بسپارید
146
00:07:08,969 –> 00:07:11,459
این است که باید true یا false را با
147
00:07:11,459 –> 00:07:14,789
حروف بزرگ تایپ کنید در غیر این صورت پایتون
148
00:07:14,789 –> 00:07:16,770
متغیر شما را به عنوان یک بولی تشخیص نمی دهد و
149
00:07:16,770 –> 00:07:20,449
یک پیام خطا نمایش می
150
00:07:20,879 –> 00:07:24,479
دهد تا آن را بپیچید. تا دو مقدار بولی
151
00:07:24,479 –> 00:07:26,999
که یک متغیر میتواند داشته باشد درست یا نادرست است
152
00:07:26,999 –> 00:07:29,580
و باید با حروف بزرگ نوشته شود.
153
00:07:29,580 –> 00:07:33,509
154
00:07:33,509 –> 00:07:36,599
155
00:07:36,599 –> 00:07:38,849
156
00:07:38,849 –> 00:07:41,459
157
00:07:41,459 –> 00:07:43,919
جورج از این طریق یک
158
00:07:43,919 –> 00:07:44,879
پیغام خطایی دریافت می کنیم
159
00:07:44,879 –> 00:07:48,779
که چرا چون پایتون فرض می کند جورج
160
00:07:48,779 –> 00:07:50,490
نام متغیری است که ما هیچ مقداری به آن
161
00:07:50,490 –> 00:07:54,599
اختصاص نداده ایم، در اینجا ترفند جادویی است
162
00:07:54,599 –> 00:07:56,939
که این اشتباه را اصلاح می کند. بیایید ابتدا
163
00:07:56,939 –> 00:07:59,249
گیومه های تکی را در اطراف
164
00:07:59,249 –> 00:08:02,100
نام جورج
165
00:08:02,100 –> 00:08:05,220
تایپ کنیم و حالا بیایید دو
166
00:08:05,220 –> 00:08:07,940
گیومه دور آن تایپ کنیم،
167
00:08:08,160 –> 00:08:10,720
می بینید که مقادیر خروجی این دو
168
00:08:10,720 –> 00:08:13,510
ورودی یکسان است،
169
00:08:13,510 –> 00:08:15,850
اگر از دستور Print استفاده نکنید، پایتون نتایج متن را نمایش می دهد.
170
00:08:15,850 –> 00:08:18,280
171
00:08:18,280 –> 00:08:20,710
چاپ خروجی بدون نقل قول نشان داده
172
00:08:20,710 –> 00:08:24,840
می شود،
173
00:08:27,790 –> 00:08:30,340
اگر این مقدار را به یک
174
00:08:30,340 –> 00:08:33,549
متغیر جدید نسبت دهیم، می توانید متن ساده را ببینید، مثلاً x4، می توانیم
175
00:08:33,549 –> 00:08:35,350
خروجی آن را همانطور که با اعداد صحیح و
176
00:08:35,350 –> 00:08:37,650
شناور
177
00:08:37,880 –> 00:08:40,909
انجام دادیم به دست آوریم، بنابراین اگر مقادیری
178
00:08:40,909 –> 00:08:42,769
که میخواهید تخصیص دهید عددی
179
00:08:42,769 –> 00:08:46,480
نیستند، نقلقولهای آنها میتوانند وارد عمل شوند با
180
00:08:46,950 –> 00:08:49,630
فرض اینکه متغیر Y قرار است
181
00:08:49,630 –> 00:08:51,430
نشاندهنده تعداد دلاری باشد که
182
00:08:51,430 –> 00:08:52,240
در جیب
183
00:08:52,240 –> 00:08:54,310
شما دارید، علاوه بر این، میخواهید از
184
00:08:54,310 –> 00:08:55,990
دستگاه بخواهید جملهای را چاپ کند که
185
00:08:55,990 –> 00:09:00,340
میگوید Y. دلار که در آن Y یک عدد است
186
00:09:00,340 –> 00:09:03,380
، روش مناسب برای ترکیب مقدار y
187
00:09:03,380 –> 00:09:05,870
و دلارهای رشته ای استفاده از علامت مثبت
188
00:09:05,870 –> 00:09:08,840
است همانطور که در اینجا نشان داده شده است، بیایید این فروش را اجرا کنیم
189
00:09:08,840 –> 00:09:10,190
تا بررسی کنیم که آیا چیزی را گم کرده ایم
190
00:09:10,190 –> 00:09:11,140
که
191
00:09:11,140 –> 00:09:13,730
ظاهراً به آن احترام نمی گذاریم.
192
00:09:13,730 –> 00:09:15,860
قوانین کدنویسی در پایتون ما نمی توانیم
193
00:09:15,860 –> 00:09:17,660
انواع مختلفی از متغیرها را در یک
194
00:09:17,660 –> 00:09:21,200
عبارت قرار دهیم Y یک عدد صحیح است و
195
00:09:21,200 –> 00:09:23,459
دلار یک رشته است
196
00:09:23,459 –> 00:09:27,310
که می توانیم Y را به یک رشته رشته تبدیل کنیم
197
00:09:27,310 –> 00:09:30,839
STR تابع داخلی است که در
198
00:09:30,839 –> 00:09:32,980
غیر منطقی دو عدد صحیح نیاز داریم و
199
00:09:32,980 –> 00:09:35,620
رشته شناور خواهد بود شماره ما را به متن تبدیل
200
00:09:35,620 –> 00:09:38,949
می کند و نتیجه ما را باز می کند تا
201
00:09:38,949 –> 00:09:41,589
آنچه را که تاکنون گفته ایم خلاصه کنیم.
202
00:09:41,589 –> 00:09:43,629
203
00:09:43,629 –> 00:09:45,550
204
00:09:45,550 –> 00:09:47,709
205
00:09:47,709 –> 00:09:49,899
206
00:09:49,899 –> 00:09:52,779
رشته شما نیازی نیست
207
00:09:52,779 –> 00:09:55,329
انواع متغیرها را به صراحت اعلام کنید، همانطور که
208
00:09:55,329 –> 00:09:56,649
باید در برخی از زبان های برنامه نویسی دیگر این کار را انجام دهید،
209
00:09:56,649 –> 00:09:59,589
پایتون همیشه
210
00:09:59,589 –> 00:10:03,220
نوع متغیر را می داند که اگر
211
00:10:03,220 –> 00:10:07,089
چیزی مانند من خوبم را تایپ کنید چه اتفاقی می افتد، به
212
00:10:07,089 –> 00:10:10,240
آپوستروف در نحو انگلیسی نیاز دارید نه برای
213
00:10:10,240 –> 00:10:13,899
پایتونیک مشاهده کنید اگر
214
00:10:13,899 –> 00:10:16,060
دستور را به این صورت اجرا کنید،
215
00:10:16,060 –> 00:10:19,360
اشتباه می کنید که در چنین شرایطی
216
00:10:19,360 –> 00:10:21,160
می توانید بین دو
217
00:10:21,160 –> 00:10:23,740
نماد قرار دادن متن در dou تمایز قائل شوید.
218
00:10:23,740 –> 00:10:25,959
نقل قول کنید و آپاستروف را که از نظر
219
00:10:25,959 –> 00:10:27,850
فنی با تک
220
00:10:27,850 –> 00:10:31,630
نقل قول بین I و M منطبق است رها کنید، حالا شما
221
00:10:31,630 –> 00:10:34,540
یک راه جایگزین برای انجام این کار خوب هستید، این
222
00:10:34,540 –> 00:10:36,279
است که نقل قول ها را در کناره ها بگذارید و
223
00:10:36,279 –> 00:10:38,589
قبل از آپاستروف در عبارت یک علامت معکوس قرار دهید
224
00:10:38,589 –> 00:10:41,199
و همچنان به دست خواهد آمد.
225
00:10:41,199 –> 00:10:44,949
همان نتیجه صحیح را این اسلش بک اسلش کاراکتر
226
00:10:44,949 –> 00:10:47,439
فرار نامیده می شود زیرا
227
00:10:47,439 –> 00:10:49,240
تفسیر کاراکترها را
228
00:10:49,240 –> 00:10:52,899
بلافاصله بعد از آن تغییر می دهد و
229
00:10:52,899 –> 00:10:55,870
اگر بخواهیم enter را فشار دهیم جایی که
230
00:10:55,870 –> 00:10:59,170
enter را در داخل کاماهای معکوس قرار می دهیم همان منطق
231
00:10:59,170 –> 00:11:01,329
، نمادهای بیرونی باید با نمادهای
232
00:11:01,329 –> 00:11:03,220
داخلی که تک قرار می گیرند متفاوت باشد. نقل قول در
233
00:11:03,220 –> 00:11:04,660
کناره ها
234
00:11:04,660 –> 00:11:07,560
و نتیجه دلخواه را به دست آورده اید،
235
00:11:07,560 –> 00:11:10,029
بیایید چند روش برای بیان مقادیر بگذرانیم،
236
00:11:10,029 –> 00:11:13,629
بگوییم که می خواهید ماشین قرمز را
237
00:11:13,629 –> 00:11:16,200
در همان خط چاپ کنید،
238
00:11:16,200 –> 00:11:19,290
اگر آن را به این صورت دو کلمه در
239
00:11:19,290 –> 00:11:21,329
کنار یکدیگر بنویسم که با یک فضای خالی از هم جدا شده اند.
240
00:11:21,329 –> 00:11:24,930
آنها را ضمیمه ببینید یکی از ترفندها
241
00:11:24,930 –> 00:11:26,610
قرار دادن یک فضای خالی قبل از
242
00:11:26,610 –> 00:11:31,430
‘ دوم کلمه اول است.
243
00:11:31,430 –> 00:11:36,410
244
00:11:36,410 –> 00:11:38,940
باید به
245
00:11:38,940 –> 00:11:41,040
نوعی یکی از رشته ها را با
246
00:11:41,040 –> 00:11:42,930
تایپ علامت مثبت بین آن دو اضافه کنید،
247
00:11:42,930 –> 00:11:44,910
درست همانطور که در مثال دلار قلع
248
00:11:44,910 –> 00:11:49,199
یک دقیقه پیش انجام دادیم، خوب است زیرا
249
00:11:49,199 –> 00:11:51,570
شهود شما احتمالاً به شما می گوید که اگر
250
00:11:51,570 –> 00:11:53,760
این ترکیب را چاپ کنید، به این نتیجه خواهید رسید.
251
00:11:53,760 –> 00:11:55,949
نتیجه یکسان است اما
252
00:11:55,949 –> 00:11:59,360
در دو طرف نقل قول وجود نخواهد داشت
253
00:11:59,720 –> 00:12:03,589
و در اینجا یک ترفند جدید است که چاپ Read را تایپ می
254
00:12:03,589 –> 00:12:05,839
کنم و سپس یک کاما می گذارم که به
255
00:12:05,839 –> 00:12:07,910
آن کاما انتهایی می گویند و پایتون
256
00:12:07,910 –> 00:12:10,569
کلمه بعدی car را روی آن چاپ می کند. همان خطی
257
00:12:10,569 –> 00:12:12,649
که دو کلمه را با یک فضای خالی جدا می
258
00:12:12,649 –> 00:12:16,000
کند Shift + Enter
259
00:12:16,000 –> 00:12:19,639
عالی است، بیایید عدد 3 را در
260
00:12:19,639 –> 00:12:25,000
کنار عدد 5 چاپ کنیم، در اینجا فوق العاده است
261
00:12:25,000 –> 00:12:27,589
، اگر از
262
00:12:27,589 –> 00:12:29,389
دستور print استفاده نکنم و فقط چند
263
00:12:29,389 –> 00:12:32,269
عدد صحیح شناور و رشته را لیست کنم چه اتفاقی می افتد. جدا کردن
264
00:12:32,269 –> 00:12:34,600
آنها با کاما،
265
00:12:34,850 –> 00:12:37,440
پایتون دستور را همانطور که
266
00:12:37,440 –> 00:12:39,360
انتظار می رود اجرا می کند، اما مقادیر را
267
00:12:39,360 –> 00:12:43,370
در داخل پرانتز قرار می دهد بسیار شگفت انگیز است
268
00:12:43,370 –> 00:12:46,620
، ما در حال پیشرفت عالی هستیم.
269
00:12:46,620 –> 00:12:48,660
موضوع بعدی در دستور کار ما
270
00:12:48,660 –> 00:12:51,720
عملگرهای
271
00:12:51,720 –> 00:12:53,610
حسابی هستند.
272
00:12:53,610 –> 00:12:56,070
از نظر فنی در معادله ای
273
00:12:56,070 –> 00:12:58,710
که در اینجا می بینید، 1 و 2 عملوند نامیده می شوند،
274
00:12:58,710 –> 00:13:01,170
در حالی که در مورد بعدی عملوندها 3
275
00:13:01,170 –> 00:13:03,690
و 5 هستند، علائم مثبت و منفی را
276
00:13:03,690 –> 00:13:06,000
عملگر می نامند و با توجه به اینکه
277
00:13:06,000 –> 00:13:08,100
آنها عملیات حسابی را نیز نشان می دهند، می توان آنها را تقسیم عملگرهای حسابی نامید.
278
00:13:08,100 –> 00:13:11,660
279
00:13:12,080 –> 00:13:15,570
جالب تر است اگر بخواهیم
280
00:13:15,570 –> 00:13:18,150
15 را بر 3 تقسیم کنیم باید از
281
00:13:18,150 –> 00:13:22,260
علامت اسلش رو به جلو استفاده کنیم چه اتفاقی می افتد
282
00:13:22,260 –> 00:13:26,210
اگر دوباره سعی کنیم 16 را بر 3 پنج تقسیم کنیم
283
00:13:26,210 –> 00:13:29,670
بله خروجی پنج بود
284
00:13:29,670 –> 00:13:32,040
زیرا در پایتون 2 ضریب به
285
00:13:32,040 –> 00:13:35,520
طور پیش فرض ریاضی یک عدد صحیح است. اگر
286
00:13:35,520 –> 00:13:38,130
عدد صحیح 16 را بر 3 تقسیم کنیم،
287
00:13:38,130 –> 00:13:41,670
ضریب 5 و باقیمانده 1 را به دست می
288
00:13:41,670 –> 00:13:44,430
آوریم اگر از اعداد واقعی استفاده کنیم یا شناور کنیم، شناور
289
00:13:44,430 –> 00:13:47,280
16 تقسیم بر 3 مقدار شناور
290
00:13:47,280 –> 00:13:50,880
5 نقطه 3 3 به
291
00:13:50,880 –> 00:13:53,340
دست می آید، بنابراین به عنوان یک عدد به دست می آید. ضریب عدد صحیح 5 و
292
00:13:53,340 –> 00:13:55,470
هیچ اطلاعاتی در مورد
293
00:13:55,470 –> 00:13:59,010
باقیمانده تقسیم 16 به 3 وجود ندارد، این یکی
294
00:13:59,010 –> 00:14:00,720
از معدود تفاوت های اساسی
295
00:14:00,720 –> 00:14:04,890
بین پایتون 2 و 3 در پایتون 3 است
296
00:14:04,890 –> 00:14:07,080
که بلافاصله امتیاز 5 3 3 را به عنوان
297
00:14:07,080 –> 00:14:09,600
پاسخ یا فلو دریافت خواهید کرد. در به دلیل اینکه نرم افزار
298
00:14:09,600 –> 00:14:11,520
عدد اول شما را درک می کند که
299
00:14:11,520 –> 00:14:14,580
یک مقدار شناور چیست برای جلوگیری از این امر وقتی از
300
00:14:14,580 –> 00:14:16,950
پایتون 2 استفاده می کنیم باید به دنبال
301
00:14:16,950 –> 00:14:20,910
ضریب float 16/3 باشیم نه عدد صحیح
302
00:14:20,910 –> 00:14:23,880
16 تقسیم بر 3 بنابراین باید یا
303
00:14:23,880 –> 00:14:25,830
عدد را به
304
00:14:25,830 –> 00:14:29,540
یک شناور یا مستقیماً آن را به صورت شناور تایپ کنید
305
00:14:32,800 –> 00:14:35,810
ببینید این پاسخ صحیح است
306
00:14:35,810 –> 00:14:38,509
حالا بیایید باقیمانده
307
00:14:38,509 –> 00:14:41,449
تقسیم 16 بر 3 را بدست آوریم چگونه می
308
00:14:41,449 –> 00:14:43,910
توانیم پایتون را به عنوان خروجی در این سلول کاری کنیم که 1 به عنوان خروجی در ای