در این مطلب، ویدئو نحوه نوشتن و تعریف توابع پایتون – آموزش برنامه نویسی با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:14:39
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:01,110 –> 00:00:06,499
[موسیقی]
2
00:00:07,010 –> 00:00:09,450
سلام و خوش آمدید قبل از شروع
3
00:00:09,450 –> 00:00:11,070
می خواهم خودم را معرفی کنم
4
00:00:11,070 –> 00:00:12,719
اسم من جری کوک است.
5
00:00:12,719 –> 00:00:15,059
6
00:00:15,059 –> 00:00:17,420
7
00:00:18,720 –> 00:00:20,759
8
00:00:20,759 –> 00:00:22,740
9
00:00:22,740 –> 00:00:25,740
محل با تغییر شکل آن به منظور ایجاد
10
00:00:25,740 –> 00:00:28,109
آن بسیار ماژولارتر، آنها با عبارت DEF تعریف می شوند
11
00:00:28,109 –> 00:00:31,040
یا توابع کلمه کلیدی DEF
12
00:00:31,040 –> 00:00:33,090
می توانند انواع مختلفی از پارامترها را بگیرند،
13
00:00:33,090 –> 00:00:34,920
همانطور که در اسلاید زیر خواهیم دید،
14
00:00:34,920 –> 00:00:38,150
انواع پارامترها
15
00:00:38,150 –> 00:00:41,190
توابع پویا هستند که اغلب می توانند
16
00:00:41,190 –> 00:00:43,710
یک شی از هر کدام را برگردانند. با استفاده از عبارت return تایپ کنید،
17
00:00:43,710 –> 00:00:45,780
اگر دستور بازگشتی وجود ندارد
18
00:00:45,780 –> 00:00:47,730
، تابع به سادگی
19
00:00:47,730 –> 00:00:51,960
هیچ را برمیگرداند، بیایید
20
00:00:51,960 –> 00:00:53,670
با استفاده از مفسر پایتون به یک تابع ساده
21
00:00:53,670 –> 00:00:56,159
نگاهی بیندازیم، کد زیر را میگیریم و آن
22
00:00:56,159 –> 00:00:59,309
را با یک
23
00:00:59,309 –> 00:01:01,170
ترمینال جدید باز میگردانیم. مفسر Python 3 را راه اندازی کنید
24
00:01:01,170 –> 00:01:04,589
و این بار از
25
00:01:04,589 –> 00:01:07,740
کلمه کلیدی DEF برای تعریف تابع خود استفاده می کنیم و
26
00:01:07,740 –> 00:01:11,100
آن را صدا می زنیم و می گوییم underscore hello
27
00:01:11,100 –> 00:01:14,610
پارامترهای صفر خواهد گرفت و تمام کاری که انجام می دهیم به
28
00:01:14,610 –> 00:01:16,530
سادگی pri است. عبارت را خارج کنید یا
29
00:01:16,530 –> 00:01:25,630
رشته hello world inter را چاپ کنید
30
00:01:25,630 –> 00:01:27,649
و سپس یک فراخوانی دیگر به تابع print
31
00:01:27,649 –> 00:01:29,479
انجام دهید، این یک چاپ برای اضافه کردن یک خط خالی است،
32
00:01:29,479 –> 00:01:33,740
خوب، اکنون می توانیم
33
00:01:33,740 –> 00:01:39,710
با استفاده از نام تابع enter، تابع خود را فراخوانی کنیم و بنابراین
34
00:01:39,710 –> 00:01:41,990
این تابع به تازگی اجرا شده است.
35
00:01:41,990 –> 00:01:44,090
ما می بینیم که در واقع تمام دنیا
36
00:01:44,090 –> 00:01:47,420
چاپ شده است ما می توانیم یک
37
00:01:47,420 –> 00:01:59,240
متغیر برای نگه داشتن این تابع ایجاد کنیم و وقتی
38
00:01:59,240 –> 00:02:03,140
به نوع متغیر جدید خود نگاه می
39
00:02:03,140 –> 00:02:07,340
کنیم می بینیم که روی هیچ
40
00:02:07,340 –> 00:02:09,590
نوع تنظیم شده است بنابراین دلیل این امر این است که وقتی
41
00:02:09,590 –> 00:02:11,150
ایجاد کردیم تابع ما
42
00:02:11,150 –> 00:02:14,030
کلمه کلیدی بازگشتی را روی آن مشخص
43
00:02:14,030 –> 00:02:19,400
نکردیم، بنابراین چیزی بر نمی گرداند، بنابراین ما همچنین می توانیم
44
00:02:19,400 –> 00:02:23,470
بررسی کنیم که جهان توخالی در واقع انسان است
45
00:02:23,470 –> 00:02:27,769
و می بینید که روی true تنظیم شده است، خوب
46
00:02:27,769 –> 00:02:30,680
اجازه دهید اکنون دوباره یک تابع جدید ایجاد کنیم و
47
00:02:30,680 –> 00:02:33,049
از DEF استفاده کنیم. کلمه کلیدی این بار ما
48
00:02:33,049 –> 00:02:36,980
آن را دریافت زیر خط پائولو می نامیم که
49
00:02:36,980 –> 00:02:41,150
پارامترهای صفر می گیرد و این بار
50
00:02:41,150 –> 00:02:44,769
برمی گردیم بنابراین از کلمه کلیدی بازگشت استفاده
51
00:02:44,769 –> 00:02:47,630
می کنیم و رشته ای را برمی گردانیم که
52
00:02:47,630 –> 00:02:54,160
علامت تعجب hello world خواهد بود OK.
53
00:02:54,160 –> 00:02:56,650
k نقطه ey تابع دوم
54
00:02:56,650 –> 00:02:58,390
این است که اکنون از یک دستور return استفاده میکند
55
00:02:58,390 –> 00:03:00,220
و اکثر توابعی که
56
00:03:00,220 –> 00:03:01,960
ایجاد میکنید در واقع از
57
00:03:01,960 –> 00:03:06,090
دستور return برای برگرداندن چیزی استفاده میکنند که
58
00:03:06,090 –> 00:03:10,060
میتوانیم دوباره متغیری به نام hello ایجاد کنیم
59
00:03:10,060 –> 00:03:15,400
و آن را به عنوان مقدار بازگشتی زیرخط get ما تنظیم کنیم.
60
00:03:15,400 –> 00:03:19,720
تابع hello این بار اگر
61
00:03:19,720 –> 00:03:25,390
hello را چاپ کنیم، می توانید ببینید که
62
00:03:25,390 –> 00:03:28,960
نتیجه ما را چاپ می کند و سپس اگر
63
00:03:28,960 –> 00:03:33,280
نوع hello را بررسی کنیم که اکنون به
64
00:03:33,280 –> 00:03:36,280
عنوان رشته ای طبقه بندی شده است که ما انتظار داریم و
65
00:03:36,280 –> 00:03:40,960
در نهایت اگر بررسی کنیم که
66
00:03:40,960 –> 00:03:44,440
Hello هیچ کدام نیست، اکنون نادرست است زیرا این در
67
00:03:44,440 –> 00:03:48,790
واقع یک رشته است، بیایید یک تابع سوم ایجاد کنیم،
68
00:03:48,790 –> 00:03:51,640
این تابع یک عدد را جذر میدهد
69
00:03:51,640 –> 00:03:56,710
و ما عدد را به آن میدهیم،
70
00:03:56,710 –> 00:04:01,120
پارامتری به این تابع،
71
00:04:01,120 –> 00:04:03,460
ریشه دوم این عدد را برمیگرداند، بنابراین
72
00:04:03,460 –> 00:04:07,410
پارامتر ورودی خود را
73
00:04:10,390 –> 00:04:16,298
میگیریم که اکنون میتوانیم انجام دهیم. ریشه های مربع روی
74
00:04:16,298 –> 00:04:18,440
اعداد مختلفی که به آنها منتقل می کنیم، بنابراین
75
00:04:18,440 –> 00:04:19,970
ما آن را تابع ریشه مربع خود
76
00:04:19,970 –> 00:04:22,330
با عدد 1 2 3 4
77
00:04:22,330 –> 00:04:27,770
می نامیم، همچنین می توانیم این کار را روی یک عدد دیگر نیز انجام دهیم،
78
00:04:27,770 –> 00:04:29,630
این بار رو به رو مربع انجام می دهیم.
79
00:04:29,630 –> 00:04:34,040
t از 2 اگر نگاهی به in بیندازیم میتوانیم
80
00:04:34,040 –> 00:04:38,750
اینجا ببینیم که ریشه دوم 1234
81
00:04:38,750 –> 00:04:43,190
این مقدار است در اینجا نیز اگر به
82
00:04:43,190 –> 00:04:45,350
in نگاه کنیم میتوانیم ببینیم که ریشه دوم
83
00:04:45,350 –> 00:04:51,110
2 این مقدار است در اینجا در نهایت اجازه دهید از یک
84
00:04:51,110 –> 00:04:54,470
قالببندی رشته استفاده کنیم. مقادیر L M
85
00:04:54,470 –> 00:04:58,610
را در سه رقم اعشار چاپ کنید، خوب است، بنابراین
86
00:04:58,610 –> 00:04:59,750
مقدمه ای سریع برای
87
00:04:59,750 –> 00:05:00,350
88
00:05:00,350 –> 00:05:03,260
توابع بود، حالا خوب ادامه می دهیم، بنابراین همانطور که به
89
00:05:03,260 –> 00:05:05,600
طور خلاصه توابع را دیدیم، می توانند در اینجا
90
00:05:05,600 –> 00:05:07,820
توابع پارامترهای ورودی می توانند
91
00:05:07,820 –> 00:05:10,120
هر دو پارامتر موقعیتی و نامگذاری شده را بپذیرند و به
92
00:05:10,120 –> 00:05:12,669
علاوه پارامترها می توانند اجباری یا
93
00:05:12,669 –> 00:05:14,570
94
00:05:14,570 –> 00:05:16,760
اختیاری باید به ترتیب
95
00:05:16,760 –> 00:05:20,690
ارائه شده در اسلاید بعدی مشخص شوند. اولین
96
00:05:20,690 –> 00:05:23,090
مجموعه از پارامترها Afeni مجموعه ای از
97
00:05:23,090 –> 00:05:26,240
نام های جدا شده با کاما است که همه این نام ها
98
00:05:26,240 –> 00:05:29,660
مورد نیاز است.
99
00:05:29,660 –> 00:05:32,210
100
00:05:32,210 –> 00:05:35,090
بعد از
101
00:05:35,090 –> 00:05:37,610
پارامترهای موقعیتی اختیاری، می
102
00:05:37,610 –> 00:05:41,330
توانید پارامترهای نامگذاری شده مورد نیاز را مشخص کنید، این پارامترها
103
00:05:41,330 –> 00:05:43,789
باید بعد از پارامترهای اختیاری قرار گیرند،
104
00:05:43,789 –> 00:05:46,639
اگر هیچ پارامتر اختیاری وجود ندارد، می
105
00:05:46,639 –> 00:05:48,650
توانید از یک A ساده استفاده کنید. sterix به عنوان یک مکان نگهدار
106
00:05:48,650 –> 00:05:52,520
و در نهایت می توانید یک متغیر
107
00:05:52,520 –> 00:05:55,610
قبل از دو Estero X تعیین کنید تا
108
00:05:55,610 –> 00:05:58,770
پارامترهای نامگذاری شده اختیاری را بپذیرد،
109
00:05:58,770 –> 00:06:00,780
خوب، بیایید به مفسر پایتون خود
110
00:06:00,780 –> 00:06:02,759
برگردیم و به هر یک از
111
00:06:02,759 –> 00:06:04,560
این انواع مختلف
112
00:06:04,560 –> 00:06:07,580
پارامترهای تابع نگاهی بیندازیم، برای مثال اول
113
00:06:07,580 –> 00:06:11,909
ما خوب است. زیرخط جالبی را تعریف کنید
114
00:06:11,909 –> 00:06:15,090
که هیچ پارامتری ندارد و به
115
00:06:15,090 –> 00:06:23,699
سادگی دوباره hello world را چاپ میکند، بسیار خوب،
116
00:06:23,699 –> 00:06:27,289
زیرا میدانیم که میتوانیم این تابع
117
00:06:27,289 –> 00:06:31,380
را صدا بزنیم، بنابراین اگر بخواهیم پارامتری را پاس کنیم، چه اتفاقی میافتد
118
00:06:31,380 –> 00:06:34,110
، به ما
119
00:06:34,110 –> 00:06:38,099
میگوید که موقعیت صفر میگیرد.
120
00:06:38,099 –> 00:06:41,310
آرگومانها اما یکی از آنها خوب داده شد، در مرحله بعد
121
00:06:41,310 –> 00:06:46,110
fun underscore دو را تعریف میکنیم
122
00:06:46,110 –> 00:06:50,930
که یک پارامتر مورد نیاز را در یک
123
00:06:50,930 –> 00:06:58,770
بازگردانی سادهتر n مربع میگیرد،
124
00:06:58,770 –> 00:07:07,949
میتوانیم آن را بنامیم یا پسن پسن 5 5
125
00:07:07,949 –> 00:07:11,370
مربع 25 است