در این مطلب، ویدئو آموزش 12- توابع پایتون، آرگومان های موقعیت و کلمات کلیدی با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:13:39
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,210 –> 00:00:02,280
سلام همه اسم من کریشنا است و
2
00:00:02,280 –> 00:00:03,600
به کانال یوتیوب من خوش آمدید در این ویدیو
3
00:00:03,600 –> 00:00:05,609
در مورد توابع در
4
00:00:05,609 –> 00:00:07,560
پایتون در ویدیوی قبلی خود بحث خواهیم کرد.
5
00:00:07,560 –> 00:00:09,360
6
00:00:09,360 –> 00:00:11,790
7
00:00:11,790 –> 00:00:13,679
8
00:00:13,679 –> 00:00:15,750
مانند numpy ponder Seabourn matplotlib
9
00:00:15,750 –> 00:00:18,300
و بسیاری دیگر، اکنون به سمت
10
00:00:18,300 –> 00:00:19,949
قسمت پیشرفته پایتون ادامه خواهیم داد که مانند توابع است که
11
00:00:19,949 –> 00:00:21,869
در ویدیوهای آینده در مورد کلاس ها بحث می کنیم
12
00:00:21,869 –> 00:00:23,760
یا نه، بنابراین اجازه دهید
13
00:00:23,760 –> 00:00:25,529
درک کنیم و امروز در این
14
00:00:25,529 –> 00:00:26,849
جلسه خاص این سه مورد را مورد بحث قرار خواهیم داد.
15
00:00:26,849 –> 00:00:29,429
موضوعاتی مانند چرا توابع چگونه
16
00:00:29,429 –> 00:00:30,779
اساساً یک تابع را با
17
00:00:30,779 –> 00:00:33,090
کمک پایتون بنویسیم و سپس خواهیم دید
18
00:00:33,090 –> 00:00:34,500
که تفاوت بین آرگومان موقعیتی و
19
00:00:34,500 –> 00:00:36,270
کلمه کلیدی و توابع چیست، بنابراین اجازه دهید ادامه دهیم
20
00:00:36,270 –> 00:00:38,610
و سعی کنیم بفهمیم چرا
21
00:00:38,610 –> 00:00:40,649
به توابع نیاز داریم.
22
00:00:40,649 –> 00:00:42,120
در برخی از سناریوها دیده شده است که شما باید
23
00:00:42,120 –> 00:00:44,399
چند کد معمولی را درست بنویسید،
24
00:00:44,399 –> 00:00:46,620
چند خط کد نوشته اید و آن
25
00:00:46,620 –> 00:00:48,210
کدها اساساً در موارد مختلف استفاده می شوند.
26
00:00:48,210 –> 00:00:50,190
بخشهایی از برنامه است، بنابراین کاری که
27
00:00:50,190 –> 00:00:51,840
میتوانید انجام دهید این است که میتوانید آن
28
00:00:51,840 –> 00:00:53,820
قسمت از کد را در یک تابع بنویسید و
29
00:00:53,820 –> 00:00:56,789
میتوانید هر کجا که نیاز دارید دوباره از آن استفاده کنید،
30
00:00:56,789 –> 00:00:57,989
بنابراین من فقط یک مثال
31
00:00:57,989 –> 00:01:00,390
میآورم، فرض کنید میگویم که دارم دیجیتالی میکنم.
32
00:01:00,390 –> 00:01:03,270
عددی مانند 24 و من یک کد می نویسم که
33
00:01:03,270 –> 00:01:05,580
در واقع فرد یا زوج یا زوج یا فرد بودن این عدد را مشخص می کند،
34
00:01:05,580 –> 00:01:07,260
35
00:01:07,260 –> 00:01:09,600
بنابراین می نویسم عدد % من دو برابر
36
00:01:09,600 –> 00:01:12,240
برابر 0 است، این اساساً یک شرط اگر است،
37
00:01:12,240 –> 00:01:15,119
می توانم بگویم که اگر 0 باشد عدد چاپ شود. آیا
38
00:01:15,119 –> 00:01:18,570
حتی به صورت نامرئی این را بنویسید زیرا
39
00:01:18,570 –> 00:01:21,509
عدد در آن زمان زوج است یا در شرایط دیگری
40
00:01:21,509 –> 00:01:23,009
کاری که من می توانم انجام دهم این است که
41
00:01:23,009 –> 00:01:26,159
اساساً می توانم آن را به عنوان چاپ برای
42
00:01:26,159 –> 00:01:28,680
فرد بنویسم و امیدوارم که همه با ای
43
00:01:28,680 –> 00:01:31,350
شرایط آشنا باشند در واقع وق
44
00:01:31,350 –> 00:01:33,840
ی آن را اجرا کردم عدد فرد است. در اینجا می توانید ببینید
45
00:01:33,840 –> 00:01:35,840
که اکنون با موفقیت اجرا شده
46
00:01:35,840 –> 00:01:39,360
است، من احتمالاً از این نوع
47
00:01:39,360 –> 00:01:41,700
کدها در بسیاری از جاها استفاده می کنم، بنابراین هر
48
00:01:41,700 –> 00:01:43,229
کاری که می خواهم انجام دهم این است که از
49
00:01:43,229 –> 00:01:45,090
این کد استفاده مجدد کنم و برای استفاده مجدد از این
50
00:01:45,090 –> 00:01:46,409
کد، فقط همه را در نظر بگیرم. این
51
00:01:46,409 –> 00:01:49,110
تعریف و ایجاد یک تابع اکنون برای
52
00:01:49,110 –> 00:01:51,390
تعریف یک تابع، هر چیزی که
53
00:01:51,390 –> 00:01:53,070
نیاز داریم، اول از همه یک کلمه کلیدی تعریف است،
54
00:01:53,070 –> 00:01:56,100
سپس یک نام تابع را در اینجا
55
00:01:56,100 –> 00:01:57,840
به شما می دهم، یک نام تابع مانند
56
00:01:57,840 –> 00:02:01,439
زوج را به شما می دهم، همچنین وقتی زیر خط مقداری یا زوج یا فرد باشد،
57
00:02:01,439 –> 00:02:03,630
می توانم بگویم از هر چیزی
58
00:02:03,630 –> 00:02:05,670
نام تابع میدانید که ما
59
00:02:05,670 –> 00:02:07,799
یک پارامتر را به عنوان عدد ارسال میکردیم، بنابراین من
60
00:02:07,799 –> 00:02:09,720
میتوانم هر پارامتری را در اینجا ارائه کنم و یک پارامتر که
61
00:02:09,720 –> 00:02:10,270
62
00:02:10,270 –> 00:02:11,680
شما نیز میتوانید هر تعداد
63
00:02:11,680 –> 00:02:13,690
پارامتر را ارائه کنید، بستگی به
64
00:02:13,690 –> 00:02:14,650
تعریف تابع آنها دارد که اساساً
65
00:02:14,650 –> 00:02:17,410
در داخل آن چه چیزی مینویسید، اکنون به داخل آن میروم.
66
00:02:17,410 –> 00:02:19,090
عملکرد من همان کد را در اینجا صفحه میکنم، کاری که من انجام میدهم
67
00:02:19,090 –> 00:02:21,430
این است که در اینجا
68
00:02:21,430 –> 00:02:22,870
تورفتگی کمی اشتباه است، فقط
69
00:02:22,870 –> 00:02:25,000
tab را در اینجا فشار میدهم تا اکنون بتوانید
70
00:02:25,000 –> 00:02:26,680
ببینید که هر عددی که من ارائه میدهم اساساً یک عدد میگذارد.
71
00:02:26,680 –> 00:02:28,300
72
00:02:28,300 –> 00:02:29,890
شرط و تعیین اینکه آیا
73
00:02:29,890 –> 00:02:31,000
عدد زوج یا فرد است،
74
00:02:31,000 –> 00:02:33,070
اکنون آن را اجرا می کنم،
75
00:02:33,070 –> 00:02:34,840
اکنون به طور کامل اجرا شده است تا
76
00:02:34,840 –> 00:02:36,520
این توابع خاص را فراخوانی کنم، کاری که من انجام خواهم داد این
77
00:02:36,520 –> 00:02:38,050
است که قلب زیر خط زوج را صدا می زنم
78
00:02:38,050 –> 00:02:40,270
و در اینجا من مقداری را
79
00:02:40,270 –> 00:02:42,370
در داخل این که آرگومان من است میدهم و
80
00:02:42,370 –> 00:02:44,410
فقط آن را اجرا میکنم، میتوانید ببینید که در
81
00:02:44,410 –> 00:02:46,810
اینجا میگوید عدد حتی
82
00:02:46,810 –> 00:02:48,790
ساده بود، امیدوارم
83
00:02:48,790 –> 00:02:50,050
این تابع خاص را با
84
00:02:50,050 –> 00:02:53,620
آرگومان oh من هم متوجه شده باشید. می خواهم اساساً
85
00:02:53,620 –> 00:02:55,630
نشان دهم که اگر من به ارائه این
86
00:02:55,630 –> 00:02:57,310
آرگومان خاص بروم، خواهید دید
87
00:02:57,310 –> 00:02:59,590
که با خطایی مواجه می شوید
88
00:02:59,590 –> 00:03:01,600
که می گوید این به یک آرگومان موقعیتی نیاز دارد
89
00:03:01,600 –> 00:03:04,240
که اکنون موضوع سوم من است
90
00:03:04,240 –> 00:03:05,890
اساساً سعی می کنم بفهمم تفاوت بین چیست.
91
00:03:05,890 –> 00:03:07,120
92
00:03:07,120 –> 00:03:08,920
آرگومان های موقعیتی و کلمه کلیدی و ما
93
00:03:08,920 –> 00:03:11,830
بحث های زیادی در مورد آن خواهیم داشت، بنابراین در اینجا من
94
00:03:11,830 –> 00:03:13,810
فقط یک پارامتر دیگر را ارائه می دهم تا
95
00:03:13,810 –> 00:03:15,160
به طور کامل اجرا نشده باشد،
96
00:03:15,160 –> 00:03:16,570
کاری که من انجام خواهم داد این است که فقط
97
00:03:16,570 –> 00:03:18,850
یک تابع دیگر را تعریف کنم، فرض کنید بگویم
98
00:03:18,850 –> 00:03:20,620
که من نام تابع hello است و
99
00:03:20,620 –> 00:03:24,370
در این تابع کبالت است، من همچنین
100
00:03:24,370 –> 00:03:26,050
در مورد یک موضوع بحث خواهم کرد که
101
00:03:26,050 –> 00:03:29,710
به عنوان چاپ در مقابل بازگشت نامیده می شود بله، بنابراین
102
00:03:29,710 –> 00:03:31,540
این تابع hello world من است، من
103
00:03:31,540 –> 00:03:33,190
هیچ پارامتری نمی دهم و فقط می گویم
104
00:03:33,190 –> 00:03:38,380
چاپ سلام خوش آمدید، پس این پیام من است
105
00:03:38,380 –> 00:03:40,390
که من واقعاً در حال چاپ هستم،
106
00:03:40,390 –> 00:03:42,520
بنابراین من این تابع را اجرا کردم اکنون کاری که
107
00:03:42,520 –> 00:03:43,480
انجام خواهم داد این است که این
108
00:03:43,480 –> 00:03:45,280
تابع را در اینجا فراخوانی خواهم کرد، من می
109
00:03:45,280 –> 00:03:46,930
خواهم این تابع خاص را
110
00:03:46,930 –> 00:03:48,400
فراخوانی کنم. نمی خواهم که
111
00:03:48,400 –> 00:03:49,840
در اینجا هیچ پارامتری ارائه شود زیرا من
112
00:03:49,840 –> 00:03:52,150
با هیچ آرگومان درون این تعریف نشده
113
00:03:52,150 –> 00:03:54,130
ام، بنابراین به محض اینکه این را صدا زدم
114
00:03:54,130 –> 00:03:55,930
این را صدا می زنم، می توانید ببینید که
115
00:03:55,930 –> 00:03:59,110
hello world در حال اجرای است حالا اجازه دهید فقط یا هر چیزی که
116
00:03:59,110 –> 00:04:00,760
این تابع خاص باشد.
117
00:04:00,760 –> 00:04:02,740
در حال بازگشت، می بینید که چیزی بر نمی گرداند،
118
00:04:02,740 –> 00:04:05,200
119
00:04:05,200 –> 00:04:07,959
اگر
120
00:04:07,959 –> 00:04:10,720
بخواهم نمایش دهم یا اگر بخواهم آن را در
121
00:04:10,720 –> 00:04:13,090
متغیری به نام ذخیره کنم و اگر
122
00:04:13,090 –> 00:04:16,980
آن را اجرا کنم و اگر چاپ کنم، فقط چاپ یا جمله در کنسول خروجی است. که
123
00:04:17,589 –> 00:04:19,149
می بینید که اساسا
124
00:04:19,149 –> 00:04:20,709
هیچکدام را به ما نمی دهد، به این معنی که این تابع
125
00:04:20,709 –> 00:04:23,350
چیزی را برمی گرداند که می دانید
126
00:04:23,350 –> 00:04:25,540
هیچ خروجی را برنمی گرداند، بنابراین کاری که می توانم انجام دهم این است
127
00:04:25,540 –> 00:04:28,120
که می توانم از یک دستور return برای
128
00:04:28,120 –> 00:04:29,590
نشان دادن اینکه آیا تابع
129
00:04:29,590 –> 00:04:32,050
چیزی را برمی گرداند یا خیر استفاده کنم. اکنون در اینجا در داخل
130
00:04:32,050 –> 00:04:33,850
این تابع این
131
00:04:33,850 –> 00:04:36,340
پیام خوش آمد گویی
132
00:04:36,340 –> 00:04:39,880
هیلکو را برمی گرداند، خوب حالا اجازه دهید یک بار دیگر آن را اجرا کنم، متأسفم، من
133
00:04:39,880 –> 00:04:41,830
این تابع را اجرا نمی کنم، حالا اجازه
134
00:04:41,830 –> 00:04:43,449
دهید یک بار دیگر این
135
00:04:43,449 –> 00:04:45,669
را اجرا کنم، بنابراین اگر بروم و چاپ کنم، اکنون آن را اجرا کرده ایم.
136
00:04:45,669 –> 00:04:46,389
مقدار
137
00:04:46,389 –> 00:04:47,919
اکنون می توانید ببینید که کل این پیام
138
00:04:47,919 –> 00:04:49,990
در حال چاپ شدن است، به این معنی است که این
139
00:04:49,990 –> 00:04:51,490
تابع خاص این
140
00:04:51,490 –> 00:04:53,830
پیام را پس از اجرای
141
00:04:53,830 –> 00:04:55,600
تقریباً ساده برمی گرداند، بنابراین این
142
00:04:55,600 –> 00:04:56,800
تفاوت اساسی بین چاپ در مقابل
143
00:04:56,800 –> 00:04:58,870
بازگشت بازگشت است که زمانی که یک تابع در حال
144
00:04:58,870 –> 00:05:00,729
برگرداندن چیزی است استفاده می شود. پس
145
00:05:00,729 –> 00:05:02,770
از اجرا شدن آن که می تواند هر چیزی
146
00:05:02,770 –> 00:05:04,840
باشد، باز می گردم، بنابراین من می توانم یک تابع دیگر ایجاد کنم
147
00:05:04,840 –> 00:05:09,850
که اعداد را در اینجا اضافه می
148
00:05:09,850 –> 00:05:11,560
کند، دو عدد مانند شماره یک معمولی
149
00:05:11,560 –> 00:05:15,389
um دو می دهم و می گویم که یک num1 بازگشتی
150
00:05:15,389 –> 00:05:19,690
به اضافه okay و من فقط با تابع
151
00:05:19,690 –> 00:05:21,940
در اینجا عدد را اضافه کنید من دو
152
00:05:21,940 –> 00:05:26,139
مقدار مانند 24 از 48 Okay می دهم و
153
00:05:26,139 –> 00:05:28,720
آن را در یک متغیر ذخیره می کنم بنابراین اگر بروم و t را چاپ کنم می گویم
154
00:05:28,720 –> 00:05:32,470
قهوه ای برابر است با اگر آن را اجرا
155
00:05:32,470 –> 00:05:34,990
کنم. پس این کار
156
00:05:34,990 –> 00:05:37,780
اساساً 24 و 48 جمع می شود و
157
00:05:37,780 –> 00:05:39,490
خروجی بسیار ساده ای را به ما می دهد و
158
00:05:39,490 –> 00:05:40,810
این تفاوت اساسی بین
159
00:05:40,810 –> 00:05:44,470
بازگشت چاپ است که اکنون بعد از این، کاری که ما می
160
00:05:44,470 –> 00:05:46,900
خواهیم انجام دهیم این است که
161
00:05:46,900 –> 00:05:49,150
در مورد موقعیت در کلید نیز یاد می گیریم. آرگومان های
162
00:05:49,150 –> 00:05:52,240
کلمه کلیدی آرگومان حالا اجازه دهید من فقط
163
00:05:52,240 –> 00:05:54,310
یک تابع
164
00:05:54,310 –> 00:05:56,380
دیگر بنویسم، بنابراین در اینجا من اساساً کلمه کلیدی DEF خود را
165
00:05:56,380 –> 00:05:58,960
می نویسم. سلام سلام،
166
00:05:58,960 –> 00:06:01,510
نام تابع من خوب است، اینجا داخل این،
167
00:06:01,510 –> 00:06:04,270
اولین پارامتر خود را به عنوان نیل و در
168
00:06:04,270 –> 00:06:06,010
پارامتر دوم می دهم. اکنون در سنین بالا
169
00:06:06,010 –> 00:06:08,500
کاری که می خواهم انجام دهم این است که به طور پیش فرض
170
00:06:08,500 –> 00:06:11,500
اگر پارامتر H را ارائه ندهم در حالی
171
00:06:11,500 –> 00:06:14,020
که آن را تابع hello در emit به عنوان 29 صدا می
172
00:06:14,020 –> 00:06:17,260
زنم، خوب است، من فقط آن
173
00:06:17,260 –> 00:06:22,810
پرینت را می گویم و نام خود را می گویم. یک
174
00:06:22,810 –> 00:06:26,380
مکان خالی است و سن مادر خالی جای جای
175
00:06:26,380 –> 00:06:28,270
من می خواهم از روش فرمت نقطه
176
00:06:28,270 –> 00:06:30,650
استفاده کنم و در داخل آن
177
00:06:30,650 –> 00:06:33,500
دو متغیر باشم که یعنی گاما H
178
00:06:33,500 –> 00:06:35,810
این را اجرا کنید حالا این تابع را hello صدا
179
00:06:35,810 –> 00:06:39,340
می زنم و داخل نام تازه می گذارم.
180
00:06:39,340 –> 00:06:42,199
شما این را می بینید
181
00:06:42,199 –> 00:06:44,870
اگر هیچ مقدار سنی را پاس نکنم، هیچ مقدار سنی را پاس نمیکنم،
182
00:06:44,870 –> 00:06:47,150
این اساساً به عنوان 29 در نظر گرفته میشود، بن