در این مطلب، ویدئو یک ساعت دیجیتال ساخته شده با پایتون شی گرا و tkinter با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:34:34
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,060 –> 00:00:02,490
در این ویدیو میخواهم نگاهی
2
00:00:02,490 –> 00:00:04,920
بیندازم به این که چگونه میتوانیم
3
00:00:04,920 –> 00:00:08,250
ساعت دیجیتالی مشابه ویدیوی قبلی در TK
4
00:00:08,250 –> 00:00:11,580
را در لیستهای پخش تولید کنیم، اما این کار را با استفاده از یک
5
00:00:11,580 –> 00:00:13,620
برنامه رایانهای که
6
00:00:13,620 –> 00:00:17,730
ماهیت شی گرا دارد، آخرین ویدیو در
7
00:00:17,730 –> 00:00:20,609
فهرست پخش بین TK به نظر میرسد. در مورد اینکه چگونه
8
00:00:20,609 –> 00:00:22,500
میتوانیم یک برنامه رایانهای بنویسیم
9
00:00:22,500 –> 00:00:25,680
تا این ساعت دیجیتال را در یک
10
00:00:25,680 –> 00:00:27,599
لحظه تولید کنیم، من میخواهم
11
00:00:27,599 –> 00:00:30,269
دوباره به آن برنامه نگاهی بیندازم و سپس برای
12
00:00:30,269 –> 00:00:32,279
بقیه ویدیو نشان خواهم داد که چگونه
13
00:00:32,279 –> 00:00:34,770
میتوانیم یکسان را تولید کنیم. ساعتی که
14
00:00:34,770 –> 00:00:37,559
در اینجا به آن نگاه می کنید اما این کار را
15
00:00:37,559 –> 00:00:40,440
از منظر پارادایم شی گرا انجام
16
00:00:40,440 –> 00:00:43,050
دادم به عبارت دیگر من
17
00:00:43,050 –> 00:00:45,210
یک کلاس ایجاد می کنم
18
00:00:45,210 –> 00:00:47,250
و نمونه ای از آن کلاس ایجاد می کنیم که
19
00:00:47,250 –> 00:00:50,910
این ساعت دیجیتال را تولید می کند.
20
00:00:50,910 –> 00:00:53,280
برنامه کامپیوتری که در
21
00:00:53,280 –> 00:00:55,199
ویدیوی قبلی به آن نگاه کردیم و
22
00:00:55,199 –> 00:00:57,510
مسئول ساعت دیجیتالی بود که به
23
00:00:57,510 –> 00:00:59,789
تازگی مشاهده کرده ایم اگر
24
00:00:59,789 –> 00:01:02,100
نمای کلی این را در نظر بگیریم می دانیم که باید
25
00:01:02,100 –> 00:01:05,220
ماژول ها را وارد کنیم و در اینجا می توانید ببینید که
26
00:01:05,220 –> 00:01:07,530
ما تعریف یک تابع و
27
00:01:07,530 –> 00:01:10,140
او ما برخی از دستورات برنامه داریم و
28
00:01:10,140 –> 00:01:12,390
می بینید که این دستور
29
00:01:12,390 –> 00:01:15,270
برنامه این تابع را صدا می کند این خط
30
00:01:15,270 –> 00:01:19,549
نمونه ای از یک پنجره بین TK ایجاد می کند در
31
00:01:19,549 –> 00:01:22,400
نتیجه می توان گفت که این
32
00:01:22,400 –> 00:01:25,259
به پارادایم شی گرا تعلق دارد
33
00:01:25,259 –> 00:01:27,540
اما در واقع به عنوان یک
34
00:01:27,540 –> 00:01:30,180
برنامه نویس من من این کد را می نویسم، من این
35
00:01:30,180 –> 00:01:32,220
کار را از روی پارادایم رویه ای انجام می دهم
36
00:01:32,220 –> 00:01:35,430
زیرا در اینجا می توانید ببینید که من از یک تابع استفاده می کنم
37
00:01:35,430 –> 00:01:38,549
و کد اینجا در این
38
00:01:38,549 –> 00:01:42,150
خط مسئول فراخوانی این تابع است،
39
00:01:42,150 –> 00:01:44,729
بنابراین من در حال ساخت یک برنامه کامپیوتری هستم
40
00:01:44,729 –> 00:01:47,250
که رویه ای است. طبیعت چون
41
00:01:47,250 –> 00:01:48,810
می بینید که ما با توابع سروکار داریم
42
00:01:48,810 –> 00:01:51,930
نه با متدها و کلاس ها که
43
00:01:51,930 –> 00:01:54,600
این همان چیزی است که بعداً
44
00:01:54,600 –> 00:01:57,540
در این ویدیو به آن خواهم پرداخت.
45
00:01:57,540 –> 00:02:00,060
46
00:02:00,060 –> 00:02:02,369
47
00:02:02,369 –> 00:02:04,560
از پنجره، این
48
00:02:04,560 –> 00:02:07,049
خط عنوان آن پنجره را به این
49
00:02:07,049 –> 00:02:09,780
رشته ساعت دیجیتالی در این خط تنظیم می کند، ما
50
00:02:09,780 –> 00:02:12,090
نمونه ای از برچسب را ایجاد
51
00:02:12,090 –> 00:02:13,740
می کنیم که به عنوان یکی از
52
00:02:13,740 –> 00:02:16,710
پارامترها که نام
53
00:02:16,710 –> 00:02:19,710
w است. indow ایجاد شده در این خط در
54
00:02:19,710 –> 00:02:22,230
نتیجه برچسب ایجاد شده در این خط
55
00:02:22,230 –> 00:02:24,480
با این پنجره مرتبط است و
56
00:02:24,480 –> 00:02:26,640
البته در اینجا می بینید که فونت
57
00:02:26,640 –> 00:02:29,490
را روی Arial سایز 80 قرار می دهیم، رنگ پس زمینه را
58
00:02:29,490 –> 00:02:32,160
سیاه و رنگ پیش زمینه را به رنگ قرمز تنظیم می کنیم
59
00:02:32,160 –> 00:02:34,950
این خط سپس برچسب را قرار می دهد.
60
00:02:34,950 –> 00:02:38,250
در ردیف 0 ستون 0 سپس
61
00:02:38,250 –> 00:02:40,860
به این خط می رویم که این تابع را فراخوانی می
62
00:02:40,860 –> 00:02:43,230
کند اولین خط این
63
00:02:43,230 –> 00:02:46,020
تابع اجرا می شود و در واقع می رود
64
00:02:46,020 –> 00:02:48,690
و زمان جاری را دریافت می کند و ما
65
00:02:48,690 –> 00:02:51,690
این رشته را به این متد ارسال می کنیم و البته
66
00:02:51,690 –> 00:02:53,880
ما ساعتها
67
00:02:53,880 –> 00:02:56,910
و دقیقهها و ثانیهها به عقب برمیگردند، سپس زمان فعلی
68
00:02:56,910 –> 00:03:00,300
به رشتهای که از این متد برگردانده شده محدود میشود
69
00:03:00,300 –> 00:03:03,390
و در این خط آن
70
00:03:03,390 –> 00:03:06,360
رشته را به ویژگی متن برچسبی
71
00:03:06,360 –> 00:03:09,180
که در این خط ایجاد شده است اختصاص میدهیم، بنابراین
72
00:03:09,180 –> 00:03:11,700
برچسب اکنون نشان میدهد
73
00:03:11,700 –> 00:03:14,700
زمان فعلی این دستور برنامه بعدی است که
74
00:03:14,700 –> 00:03:17,430
باید اجرا شود و کاری که ما انجام می دهیم
75
00:03:17,430 –> 00:03:20,310
یک تایمر تنظیم می کنیم که برای
76
00:03:20,310 –> 00:03:24,360
200 میلی ثانیه کار می کند و بعد از آن 200
77
00:03:24,360 –> 00:03:26,880
میلی ثانیه ما این روش و c را فراخوانی می کنیم.
78
00:03:26,880 –> 00:03:29,850
این روشی است که می توانید ببینید از
79
00:03:29,850 –> 00:03:33,360
زمان زیرخط نمایشگر استفاده کنید که در واقع
80
00:03:33,360 –> 00:03:36,000
این روش در اینجا است، اما به محض اینکه این روش
81
00:03:36,000 –> 00:03:38,970
اجرا شد ساعت شروع می شود و سپس
82
00:03:38,970 –> 00:03:41,400
این تابع را ترک می کنیم و
83
00:03:41,400 –> 00:03:44,250
اکنون در حلقه اصلی
84
00:03:44,250 –> 00:03:46,890
زمانی که ساعت در حلقه اصلی هستیم به اینجا می رویم. که در
85
00:03:46,890 –> 00:03:49,620
تنظیمات پسزمینه با این عدد شروع شده است،
86
00:03:49,620 –> 00:03:52,680
به محض اینکه به صفر میرسد، به صفر میرسد
87
00:03:52,680 –> 00:03:55,700
، اتفاقی که میافتد این است
88
00:03:55,700 –> 00:03:58,020
که اجرا میشود که البته
89
00:03:58,020 –> 00:04:00,270
این تابع است، سپس این تابع میرود
90
00:04:00,270 –> 00:04:02,370
دوباره زمان را بخوانید و جریان را قرار میدهد.
91
00:04:02,370 –> 00:04:05,250
زمان به برچسب و
92
00:04:05,250 –> 00:04:07,290
سپس ساعت در حال اجرا در پسزمینه خاموش میشود،
93
00:04:07,290 –> 00:04:09,959
بنابراین چون این 200
94
00:04:09,959 –> 00:04:12,540
میلیثانیه است، ساعت
95
00:04:12,540 –> 00:04:15,750
هر 200 میلیثانیه بهروزرسانی میشود و در
96
00:04:15,750 –> 00:04:18,238
نهایت روی یک ثانیه کلیک میکند و
97
00:04:18,238 –> 00:04:20,100
میتوانید ببینید که ثانیهها بالا میروند. و
98
00:04:20,100 –> 00:04:21,839
سپس دقیقه ها بالا می روند و سپس ساعت ها بالا می روند
99
00:04:21,839 –> 00:04:24,030
، به عبارت دیگر ما یک ساعت دیجیتالی داریم.
100
00:04:24,030 –> 00:04:26,130
101
00:04:26,130 –> 00:04:27,510
102
00:04:27,510 –> 00:04:29,610
103
00:04:29,610 –> 00:04:31,860
104
00:04:31,860 –> 00:04:34,080
laylist بنابراین من یک لینک در
105
00:04:34,080 –> 00:04:36,780
توضیحات آن ویدیوی قبلی قرار
106
00:04:36,780 –> 00:04:39,240
خواهم داد تا بتوانید ابتدا بروید و آن را نگاه کنید اگر
107
00:04:39,240 –> 00:04:41,490
توضیح من در اینجا کمی سریع بود
108
00:04:41,490 –> 00:04:43,860
قبل از اینکه ادامه دهم بیایید یک
109
00:04:43,860 –> 00:04:46,200
مرور سریع از این برنامه دوباره در اینجا
110
00:04:46,200 –> 00:04:48,630
داشته باشید. من ماژولها را اینجا وارد
111
00:04:48,630 –> 00:04:50,640
میکنم، میتوانید ببینید که من تابعی دارم که
112
00:04:50,640 –> 00:04:52,830
زمان را نشان میدهد و در اینجا
113
00:04:52,830 –> 00:04:55,230
دستورات برنامهای که
114
00:04:55,230 –> 00:04:58,020
مسئول تنظیم پنجره با برچسبی
115
00:04:58,020 –> 00:04:59,910
هستند که وظیفه
116
00:04:59,910 –> 00:05:03,210
نمایش تغییر زمان را بر عهده دارند. برنامه ای
117
00:05:03,210 –> 00:05:06,690
را اجرا می کند که اکنون می خواهم انجام دهم این است که
118
00:05:06,690 –> 00:05:09,750
نسخه شی گرا این را به شما نشان دهم،
119
00:05:09,750 –> 00:05:12,270
اما می خواهم آنچه را که
120
00:05:12,270 –> 00:05:15,450
در اینجا ابتدا می توانید ببینید که ما این
121
00:05:15,450 –> 00:05:17,670
سه خط را داریم را به شما یادآوری کنم و من برمی گردم تا به آنها
122
00:05:17,670 –> 00:05:20,040
نگاه کنم. اما من اول از
123
00:05:20,040 –> 00:05:22,710
همه به این کد در اینجا نگاه خواهم کرد که میتوانیم
124
00:05:22,710 –> 00:05:25,080
ببینیم یک پنجره راهاندازی میکند، یک عنوان
125
00:05:25,080 –> 00:05:27,840
یک برچسب ایجاد میکند، برچسب ما را در موقعیت مکانی قرار میدهد
126
00:05:27,840 –> 00:05:30,690
و سپس زمان نمایش را فراخوانی میکند و سپس
127
00:05:30,690 –> 00:05:33,240
به حلقه اصلی منتقل میشود، بنابراین ما
128
00:05:33,240 –> 00:05:36,710
میخواهیم این کد را در کنار کد برای در نظر بگیرید
129
00:05:36,710 –> 00:05:40,410
روش شی گرا برای
130
00:05:40,410 –> 00:05:43,020
پیاده سازی ساعت دیجیتال
131
00:05:43,020 –> 00:05:45,500
مشابه همان چیزی است که در زمان اجرای آن به نظر می رسد
132
00:05:45,500 –> 00:05:48,720
و من این
133
00:05:48,720 –> 00:05:51,120
بخش از کد را بالا می کشم تا بتوانیم
134
00:05:51,120 –> 00:05:53,400
این بخش را با برنامه شی گرا
135
00:05:53,400 –> 00:05:55,530
که به شما نشان می دهم مقایسه کنیم. و آیا ما
136
00:05:55,530 –> 00:05:58,470
این بخش از کد را در
137
00:05:58,470 –> 00:06:00,630
همان اسلاید برنامه شی گرا
138
00:06:00,630 –> 00:06:03,570
می کشیم تا بتوانیم مستقیماً
139
00:06:03,570 –> 00:06:06,900
این راه حل شی گرا را با هم مقایسه کنیم و اگر
140
00:06:06,900 –> 00:06:08,910
141
00:06:08,910 –> 00:06:10,920
به وجه اشتراک آن با چیزی که اخیراً در نظر گرفتیم نگاه کنیم
142
00:06:10,920 –> 00:06:12,570
. یکی که متعلق به
143
00:06:12,570 –> 00:06:15,090
پارادایم رویهای است، میتوانیم ببینیم که ما
144
00:06:15,090 –> 00:06:17,790
هنوز همان ماژولها را وارد میکنیم، اگر
145
00:06:17,790 –> 00:06:19,950
به اینجا بیایم، میبینید که من هنوز
146
00:06:19,950 –> 00:06:22,020
یک نمونه از پنجره را ایجاد میکنم و
147
00:06:22,020 –> 00:06:24,960
در این خط همچنان به حلقه اصلی میروم.
148
00:06:24,960 –> 00:06:27,090
اما اینجا را نگاه کنید، می توانید ببینید
149
00:06:27,090 –> 00:06:29,640
که فقط یک خط وجود دارد که جایگزین مقدار
150
00:06:29,640 –> 00:06:31,710
زیادی از کدهایی شده است
151
00:06:31,710 –> 00:06:34,380
که قبلاً
152
00:06:34,380 –> 00:06:37,740
153
00:06:37,740 –> 00:06:40,770
154
00:06:40,770 –> 00:06:43,889
دیدیم. بنابراین در کارهای دیگر ds این خط از
155
00:06:43,889 –> 00:06:47,009
برنامه رویهای در اینجا باقی مانده است
156
00:06:47,009 –> 00:06:49,620
و این خط در اینجا باقی مانده است، اما
157
00:06:49,620 –> 00:06:52,590
این خطوط حذف شدهاند و به
158
00:06:52,590 –> 00:06:55,470
جای آنها من فقط این یک خط را
159
00:06:55,470 –> 00:06:57,180
در اینجا دارم اکنون میخواهم در مورد اینکه
160
00:06:57,180 –> 00:06:59,970
آن یک خط در یک لحظه چه کاری انجام میدهد صحبت کنم. من اکنون
161
00:06:59,970 –> 00:07:02,699
به کدی که ظاهر می شود نگاهی می اندازم
162
00:07:02,699 –> 00:07:06,030
که اکنون زمان نمایش است و اگر
163
00:07:06,030 –> 00:07:08,460
نگاهی بیندازید این سه خطی هستند
164
00:07:08,460 –> 00:07:11,030
که ما به تازگی برای
165
00:07:11,030 –> 00:07:13,919
برنامه رویه ای قبلی که بخش هایی
166
00:07:13,919 –> 00:07:16,169
از برنامه را برای اجرای
167
00:07:16,169 –> 00:07:18,780
جدید دیجیتال تولید می کرد بحث کردیم. ساعت و اینجا می توانید ببینید
168
00:07:18,780 –> 00:07:21,960
که من روشی به نام زمان نمایش دارم
169
00:07:21,960 –> 00:07:25,380
و اگر به آن نگاه کنید دارای سه
170
00:07:25,380 –> 00:07:27,509
دستور برنامه است و آن سه
171
00:07:27,509 –> 00:07:29,610
دستور برنامه این ها را در اینجا منعکس می کنند اما من
172
00:07:29,610 –> 00:07:32,130
هر خط را به نوبه خود تجزیه می کنم زیرا
173
00:07:32,130 –> 00:07:35,639
یک بازرسی سریع باید ببینید در اینجا
174
00:07:35,639 –> 00:07:38,159
ما شروع به معرفی این مفهوم از
175
00:07:38,159 –> 00:07:42,060
خود می کنیم، من کد برنامه را
176
00:07:42,060 –> 00:07:43,949
که از راه حل رویه ای آمده بود حذف
177
00:07:43,949 –> 00:07:46,169
کردم، زیرا فقط می خواهم این
178
00:07:46,169 –> 00:07:48,780
مثال را در اینجا مرور کنم، اولین چیزی که می
179
00:07:48,780 –> 00:07:52,199
بینیم این است که m های مختلف را وارد می کنیم. odules و
180
00:07:52,199 –> 00:07:55,349
در اینجا من یک کلاس را اعلام می کنم و
181
00:07:55,349 –> 00:07:58,680
کلاس ساعت دیجیتال نامیده می شود، اکنون در اینجا ما
182
00:07:58,680 –> 00:08:01,889
یک متد آغازین زیرخط دوتایی داریم که
183
00:08:01,889 –> 00:08:04,110
همیشه نیاز داریم
184
00:08:04,110 –> 00:08:06,029
که این را در کلاس هایی که خودمان تولید می
185
00:08:06,029 –> 00:08:09,210
کنیم قرار دهیم، زمانی که شما یک نمونه از
186
00:08:09,210 –> 00:08:11,729
یک کلاس را ایجاد می کنیم. یک شی که
187
00:08:11,729 –> 00:08:13,650
می بینید در این خط اتفاق می افتد
188
00:08:13,650 –> 00:08:16,080
که به ساعت زیر خط دیجیتالی من
189
00:08:16,080 –> 00:08:18,900
به این اختصاص داده شده است و این
190
00:08:18,900 –> 00:08:22,139
نام این کلاس است و در نتیجه کاری که
191
00:08:22,139 –> 00:08:24,569
انجام می دهد نمونه ای
192
00:08:24,569 –> 00:08:26,729
از ساعت دیجیتال ایجاد می کند و این
193
00:08:26,729 –> 00:08:30,599
نامی است که به آن محدود شده است. آن نمونه و هنگامی که
194
00:08:30,599 –> 00:08:34,469
کلاس را همانطور که در اینجا می بینید اعلام
195
00:08:34,469 –> 00:08:37,229
می کنیم، اکنون یکی از این روش ها را خواهیم داشت،
196
00:08:37,229 –> 00:08:40,440
197
00:08:40,440 –> 00:08:42,570
همانطور که در اینجا نشان داده شده است، زمانی که نمونه ای از هر کلاس ایجاد می کنید، یکی از این روش ها را خواهیم داشت.
198
00:08:42,570 –> 00:08:45,270
199
00:08:45,270 –> 00:08:48,149
200
00:08:48,149 –> 00:08:51,240
اکنون به عنوان dunder nu مراجعه کنید
201
00:08:51,240 –> 00:08:55,260
که روشی است که در pi تعریف شده است و
202
00:08:55,260 –> 00:08:57,850
مسئول ایجاد نمونه
203
00:08:57,850 –> 00:09:00,850
204
00:09:00,850 –> 00:09:03,460
است.
205
00:09:03,460 –> 00:09:06,040
برای ویدیوی دیگر، فکر میکنم
206
00:09:06,040 –> 00:09:07,540
مهم است وقتی
207
00:09:07,540 –> 00:09:09,520
کلاسهای خود را میسازید، متوجه شوید که به
208
00:09:09,520 –> 00:09:12,940
یکی از اینها نیاز دارید، بنابراین اگر تعریف کلاس را در نظر بگیریم،
209
00:09:12,940 –> 00:09:15,250
میتوانید ببینید که ما دو
210
00:09:15,250 –> 00:09:17,320
روش داریم، ما این روش را داریم و ما
211
00:09:17,320 –> 00:09:20,380
این روش را در اینجا داریم. یادآوری به شما
212
00:09:20,380 –> 00:09:23,830
یک کلاس قالبی است که از آن
213
00:09:23,830 –> 00:09:27,190
قادر به تولید اشیاء هستیم به عبارت دیگر
214
00:09:27,190 –> 00:09:30,640
نمونه هایی از این کلاس توانستند
215
00:09:30,640 –> 00:09:33,610
ساعت های دیجیتال تولید کنند در این مورد
216
00:09:33,610 –> 00:09:37,120
وقتی در مورد این نمونه ها صحبت می کنیم باید به
217
00:09:37,120 –> 00:09:39,640
یاد داشته باشیم که آنها در نوع خود نمونه هایی هستند.
218
00:09:39,640 –> 00:09:42,010
در اینجا برای مثال،
219
00:09:42,010 –> 00:09:43,930
من تعریف ساعت دیجیتال را دارم
220
00:09:43,930 –> 00:09:46,570
، هیچ چیز مانع من در کد من نمی شود که
221
00:09:46,570 –> 00:09:49,510
چهار نسخه از ساعت دیجیتال را بخواهد،
222
00:09:49,510 –> 00:09:51,550
چهار ساعت دیجیتال به من بدهید و
223
00:09:51,550 –> 00:09:53,740
آنها را نمایش دهید، این همان کاری است که ما می توانیم وقتی
224
00:09:53,740 –> 00:09:56,350
یک برنامه شی گرا داشته باشیم انجام دهیم.
225
00:09:56,350 –> 00:09:58,690
در اینجا نشان داده شده است، من میتوانم هر تعداد
226
00:09:58,690 –> 00:10:00,790
نمونه از این ساعت دیجیتال
227
00:10:00,790 –> 00:10:03,970
را در کد اینجا بخواهم، در این مورد
228
00:10:03,970 –> 00:10:06,550
من فقط یکی را در این خط میخواهم
229
00:10:06,550 –> 00:10:09,220
تا بتوانید کلاسی را به عنوان کارخانهای در نظر بگیرید که شما را
230
00:10:09,220 –> 00:10:11,830
پمپ میکند. هر بار که می خواهید یکی را شیء می کنید،
231
00:10:11,830 –> 00:10:13,720
پس درست می گویید من می خواهم یکی از
232
00:10:13,720 –> 00:10:15,550
آن ساعت ها خوب باشد تا خطی مانند
233
00:10:15,550 –> 00:10:17,410
این را در
234
00:10:17,410 –> 00:10:19,600
آن قرار دهد.
235
00:10:19,600 –> 00:10:22,839
236
00:10:22,839 –> 00:10:24,300
به عنوان کارخانه ای
237
00:10:24,300 –> 00:10:27,220
که اکنون چیزهایی تولید می کند، همه چیزهایی که از
238
00:10:27,220 –> 00:10:29,770
یک کارخانه بیرون می آید یکسان خواهد بود، فرض کنید
239
00:10:29,770 –> 00:10:32,290
یک خودروی خاص از خط تولید خارج شود،
240
00:10:32,290 –> 00:10:34,690
هر کدام
241
00:10:34,690 –> 00:10:37,779
باید شماره ای داشته باشند که آن را شناسایی می کند، زمانی که
242
00:10:37,779 –> 00:10:41,350
شما یک نمونه از یک کلاس را ایجاد می کنید، به
243
00:10:41,350 –> 00:10:43,779
عبارت دیگر یک شیء آن شی
244
00:10:43,779 –> 00:10:47,200
دارای شناسه خواهد بود و هر شیء ایجاد شده
245
00:10:47,200 –> 00:10:50,500
دارای شناسه ای در cpython خواهد بود، ID
246
00:10:50,500 –> 00:10:52,300
در واقع آدرس جایی است که
247
00:10:52,300 –> 00:10:54,430
شیء در حافظه کامپیوتر ظاهر می شود،
248
00:10:54,430 –> 00:10:57,160
اما برای این
249
00:10:57,160 –> 00:11:00,459
توضیح فقط یک عدد است و هر شیء
250
00:11:00,459 –> 00:11:02,470
دارای آن خواهد بود. یک عدد و هر شی
251
00:11:02,470 –> 00:11:04,900
یک عدد متفاوت از یکدیگر خواهد داشت این
252
00:11:04,900 –> 00:11:07,660
خط وظیفه تولید
253
00:11:07,660 –> 00:11:08,920
نمونه ای از
254
00:11:08,920 –> 00:11:11,139
این کلاس را بر عهده دارد و زمانی که آن نمونه
255
00:11:11,139 –> 00:11:14,260
ساخته شد، متد جدید فراخوانی می
256
00:11:14,260 –> 00:11:16,690
شود و thi متد جدید
257
00:11:16,690 –> 00:11:19,990
شی را ایجاد می کند و مسئول به
258
00:11:19,990 –> 00:11:22,899
دست آوردن شناسه منحصر به فرد برای آن
259
00:11:22,899 –> 00:11:26,680
شی خواهد بود. متد dunder new سپس
260
00:11:26,680 –> 00:11:30,279
این متد را فراخوانی می کند و به آن شناسه می دهد و
261
00:11:30,279 –> 00:11:32,800
شناسه در اینجا ذخیره می شود اکنون ممکن است
262
00:11:32,800 –> 00:11:35,500
بگویید خوب می توانم بگویم این کار انجام شد. روش جدید
263
00:11:35,500 –> 00:11:38,050
در اینجا خوب نیست که درست است
264
00:11:38,050 –> 00:11:40,240
مسئولیت شما این است که برنامه نویس این است که
265
00:11:40,240 –> 00:11:42,490
این را تولید کند این در پشت
266
00:11:42,490 –> 00:11:45,279
صحنه پایتون ادامه دارد اما آنچه می توانیم بگوییم
267
00:11:45,279 –> 00:11:47,949
این است که وقتی یک نمونه ایجاد می کنید زیرا این
268
00:11:47,949 –> 00:11:50,560
خط این خود را در اینجا به شما نشان
269
00:11:50,560 –> 00:11:53,769
می دهد می توانید به آن فکر کنید. ما به طور خودکار
270
00:11:53,769 –> 00:11:56,440
شناسه شی ای که در حال
271
00:11:56,440 –> 00:11:59,220
ایجاد است را دریافت می کنیم، بنابراین شی اکنون
272
00:11:59,220 –> 00:12:02,410
با این نام خود شناسایی می شود به جای
273
00:12:02,410 –> 00:12:03,940
اینکه شما مجبور باشید به این فکر کنید که این
274
00:12:03,940 –> 00:12:06,970
شماره چیست، آن شماره خود را نگه می دارد،
275
00:12:06,970 –> 00:12:09,940
بنابراین هر بار که یک شی ایجاد
276
00:12:09,940 –> 00:12:13,060
می شود، آن شی خواهد بود. مسئول
277
00:12:13,060 –> 00:12:16,329
دسترسی به خود است و در هر
278
00:12:16,329 –> 00:12:19,440
مورد شی دارای شناسه منحصر به فرد خود خواهد بود
279
00:12:19,440 –> 00:12:22,870
که اکنون در خود ذخیره می شود، لطفاً
280
00:12:22,870 –> 00:12:25,209
اگر کمی از این
281
00:12:25,209 –> 00:12:28,269
مفهوم شناسه و خود گیج شده اید. توجه داشته باشید
282
00:12:28,269 –> 00:12:30,699
که من دو تا از سه ویدیوی
283
00:12:30,699 –> 00:12:33,730
خود را در جای دیگری در این کانال YouTube انجام
284
00:12:33,730 –> 00:12:35,890
دادهام و توصیه میکنم
285
00:12:35,890 –> 00:12:38,560
کلمه کلیدی خود را در کانال جستجو کنید و
286
00:12:38,560 –> 00:12:40,329
اگر مطمئن نیستید به آن ویدیوها نگاهی بیندازید
287
00:12:40,329 –> 00:12:42,670
اما فقط به این شکل فکر کنید.
288
00:12:42,670 –> 00:12:45,699
کلاس کارخانه ای است که قادر به
289
00:12:45,699 –> 00:12:48,850
تولید نمونه هایی است، یعنی شی و هر
290
00:12:48,850 –> 00:12:51,779
یک از آن اشیاء یک شناسه منحصر به فرد دارند
291
00:12:51,779 –> 00:12:54,240
و آن شناسه منحصر
292
00:12:54,240 –> 00:12:59,800
به فرد در خود ذخیره می شود، بنابراین اجازه دهید
293
00:12:59,800 –> 00:13:01,779
این برنامه کامپیوتری را اجرا
294
00:13:01,779 –> 00:13:05,019
کنیم، این اولین خطی است که اجرا می شود و ما
295
00:13:05,019 –> 00:13:07,029
می دانیم که این پنجره ای ایجاد می کند
296
00:13:07,029 –> 00:13:09,730
که من تصمیم گرفتم آن را پنجره زیر خط خود بنامم،
297
00:13:09,730 –> 00:13:12,850
بنابراین این نام محدود
298
00:13:12,850 –> 00:13:15,370
به نمونه پنجره ای است
299
00:13:15,370 –> 00:13:17,980
که این خط ایجاد کرده است،
300
00:13:17,980 –> 00:13:20,589
نمونه ای از ساعت دیجیتال ایجاد می کند و اگر شما
301
00:13:20,589 –> 00:13:22,690
دارید نگاهی به داخل پرانتز
302
00:13:22,690 –> 00:13:25,570
چیزی است که در آن نامی است که به
303
00:13:25,570 –> 00:13:27,790
نمونه پنجره ای که در این خط ایجاد شده است
304
00:13:27,790 –> 00:13:30,460
متصل است، حالا این به کجا می رود
305
00:13:30,460 –> 00:13:32,950
چرا من این را به خوبی پاس می کنم آنچه که من
306
00:13:32,950 –> 00:13:36,130
انجام می دهم، می گویم از شما می خواهم تولید یک
307
00:13:36,130 –> 00:13:39,610
کلو ck که قرار است در این پنجره باشد،
308
00:13:39,610 –> 00:13:43,510
پس این به اینجا منتقل میشود، بنابراین این
309
00:13:43,510 –> 00:13:47,500
روش این پنجره ایجاد شده در
310
00:13:47,500 –> 00:13:50,590
این خط را با این نام شناسایی میکند، به عبارت دیگر،
311
00:13:50,590 –> 00:13:54,190
این پنجره ایجاد میکند و
312
00:13:54,190 –> 00:13:56,740
نام بازخورد شده آن پنجره را به اینجا منتقل میکند و
313
00:13:56,740 –> 00:13:59,470
اکنون پنجره با این نام شناخته می شود
314
00:13:59,470 –> 00:14:02,470
و البته این خود وجود دارد زیرا
315
00:14:02,470 –> 00:14:04,720
همانطور که قبلاً گفتم می توانیم تصور کنیم که
316
00:14:04,720 –> 00:14:08,440
به طور خودکار شناسه
317
00:14:08,440 –> 00:14:11,290
شی ای که این خط ایجاد می کند داده می شود اکنون
318
00:14:11,290 –> 00:14:15,280
در اینجا در این خط من این نام را می گذارم.
319
00:14:15,280 –> 00:14:18,520
آن را در اینجا پس این اکنون نامی است
320
00:14:18,520 –> 00:14:20,740
که به نمونه پنجره ای که
321
00:14:20,740 –> 00:14:23,140
در اینجا منتقل شده است محدود شده است و می توانید ببینید که
322
00:14:23,140 –> 00:14:25,900
من آن را به این نام اختصاص می دهم و آنچه
323
00:14:25,900 –> 00:14:29,110
می توانید ببینید که من در مقابل آن قرار داده ام self است.
324
00:14:29,110 –> 00:14:32,650
و این به این دلیل است که من می خواهم این پنجره
325
00:14:32,650 –> 00:14:34,990
که در واقع پنجره ایجاد شده
326
00:14:34,990 –> 00:14:39,070
در اینجا بود به نمونه این کلاس متصل شود
327
00:14:39,070 –> 00:14:43,260
به عبارت دیگر این
328
00:14:43,260 –> 00:14:46,450
نام پنجره برای نمونه
329
00:14:46,450 –> 00:14:48,910
ساعت دیجیتال شی ساعت دیجیتال
330
00:14:48,910 –> 00:14:51,370
است که این خط در این خط ایجاد کرده است،
331
00:14:51,370 –> 00:14:54,910
اکنون به این پنجره اشاره می کنم
332
00:14:54,910 –> 00:14:57,250
و می بینید که عنوان آن را
333
00:14:57,250 –> 00:14:59,800
به ساعت دیجیتال تغییر می دهم در این خط
334
00:14:59,800 –> 00:15:01,870
، نمونه ای از برچسب را ایجاد
335
00:15:01,870 –> 00:15:04,240
می کنم و اکنون نام برچسب زیر خط ساعت را می دهم
336
00:15:04,240 –> 00:15:06,730
اما البته چون باید
337
00:15:06,730 –> 00:15:09,040
این برچسب را با نمونهای
338
00:15:09,040 –> 00:15:10,930
که به تازگی ایجاد کردهام شناسایی کنم، باید کلمه
339
00:15:10,930 –> 00:15:13,450
self را جلوی آن قرار دهم و در اینجا میتوانید ببینید
340
00:15:13,450 –> 00:15:17,440
که من به این نمونه پیام میدهم
341
00:15:17,440 –> 00:15:19,660
که برچسب ساعت و کلمه است.
342
00:15:19,660 –> 00:15:21,280
خود را در مقابل آن قرار می دهد زیرا دوباره
343
00:15:21,280 –> 00:15:24,820
به نمونه
344
00:15:24,820 –> 00:15:27,400
کلاسی اشاره می کنیم که من تولید می کنم، بنابراین نیاز
345
00:15:27,400 –> 00:15:29,440
به قرار دادن خود در مقابل آن وجود دارد، اما ما همچنان
346
00:15:29,440 –> 00:15:31,870
با برچسبی سروکار داریم که
347
00:15:31,870 –> 00:15:33,820
در این خط ایجاد شده است و می توانید ببینید که
348
00:15:33,820 –> 00:15:35,920
نام به برچسب محدود شده است، بنابراین من باید به
349
00:15:35,920 –> 00:15:36,370
شما
350
00:15:36,370 –> 00:15:38,680
تی او دوباره اینجا نام میبرد و من از
351
00:15:38,680 –> 00:15:41,470
این متد شبکهای استفاده میکنم که
352
00:15:41,470 –> 00:15:43,779
برچسب را در ردیف صفر و ستون صفر قرار میدهد و
353
00:15:43,779 –> 00:15:46,240
در اینجا کاری که میبینید انجام میدهم
354
00:15:46,240 –> 00:15:49,420
، زمان نمایش را که این
355
00:15:49,420 –> 00:15:52,240
روش است در اینجا فراخوانی میکنم، اما در مقابل توجه داشته باشید در این
356
00:15:52,240 –> 00:15:54,580
خط می بینید که ما کلمه self را داریم
357
00:15:54,580 –> 00:15:58,240
زیرا این روشی است که
358
00:15:58,240 –> 00:16:00,970
متعلق به نمونه خاصی است
359
00:16:00,970 –> 00:16:03,400
که در این خط ایجاد شده است بنابراین کلمه
360
00:16:03,400 –> 00:16:05,950
self باید ظاهر شود و اکنون می توانید ببینید که
361
00:16:05,950 –> 00:16:10,120
من این قطعه کد را به آن اضافه کرده ام. اسلاید
362
00:16:10,120 –> 00:16:12,550
و این قطعه کد از
363
00:16:12,550 –> 00:16:14,440
برنامه رویهای گرفته شده است و اگر
364
00:16:14,440 –> 00:16:16,600
خط اول را در نظر بگیریم میبینیم
365
00:16:16,600 –> 00:16:18,700
که در اینجا در
366
00:16:18,700 –> 00:16:21,760
برنامه شیگرا ظاهر میشود و این خطوط در اینجا
367
00:16:21,760 –> 00:16:25,210
در این موقعیت ظاهر نمیشوند و
368
00:16:25,210 –> 00:16:27,339
عملاً با این یک خط جایگزین شدهاند.
369
00:16:27,339 –> 00:16:29,920
بنابراین بیایید نگاه کنیم تا ببینیم این کجا رفته است
370
00:16:29,920 –> 00:16:30,550
371
00:16:30,550 –> 00:16:32,740
این خطی که عنوان
372
00:16:32,740 –> 00:16:35,140
پنجره را تنظیم کردهایم خوب میآید اینجا و میتوانید ببینید
373
00:16:35,140 –> 00:16:37,600
که چگونه عنوان را در اینجا تنظیم
374
00:16:37,600 –> 00:16:39,400
میکنیم، در ساعت دیجیتالی رد میشویم،
375
00:16:39,400 –> 00:16:41,589
تفاوتی با آنچه در آن گذشتیم وجود ندارد. اینجا اما
376
00:16:41,589 –> 00:16:44,770
توجه داشته باشید که چیست من در مقابل این
377
00:16:44,770 –> 00:16:49,089
پنجره را خود نقطهگذاری کنید حالا که اینجا پنجره من بود،
378
00:16:49,089 –> 00:16:52,209
حالا دلیل اینکه
379
00:16:52,209 –> 00:16:54,970
من پنجرهام را اینجا ندارم این است که اگر به
380
00:16:54,970 –> 00:16:56,920
زمانی نگاه کنید که نمونه
381
00:16:56,920 –> 00:16:59,350
ساعت دیجیتال را ایجاد کردم، این نام است. از
382
00:16:59,350 –> 00:17:01,570
پنجره ای که در این خط ایجاد شده است و
383
00:17:01,570 –> 00:17:04,510
آن پنجره به اینجا منتقل می شود و سپس من
384
00:17:04,510 –> 00:17:07,510
آن نام ویندوز را که
385
00:17:07,510 –> 00:17:09,339
به رخداد پنجره محدود شده بود به
386
00:17:09,339 –> 00:17:11,619
این نام در اینجا اختصاص دادم بنابراین این نامی است که من
387
00:17:11,619 –> 00:17:13,569
در اینجا استفاده می کنم اما برای همه مقاصد.
388
00:17:13,569 –> 00:17:16,839
این خط دقیقاً همان کاری را انجام می دهد که این
389
00:17:16,839 –> 00:17:19,720
خط انجام داد، فقط این است که در اصل
390
00:17:19,720 –> 00:17:22,240
این نام در روال اولیه سازی به این نام تغییر کرده است
391
00:17:22,240 –> 00:17:25,420
، اگر
392
00:17:25,420 –> 00:17:27,730
اکنون به اینجا بیایم، می توانید ببینید که من
393
00:17:27,730 –> 00:17:30,010
یک نمونه از برچسب را ایجاد می کنم و
394
00:17:30,010 –> 00:17:32,380
اگر به برنامه شی گرا
395
00:17:32,380 –> 00:17:34,840
من دقیقا همین کار را انجام می دهم البته
396
00:17:34,840 –> 00:17:37,780
اگر به نام لیبل در اینجا نگاه
397
00:17:37,780 –> 00:17:40,030
کنید زیر خط ساعت کار است در حالی که در اینجا
398
00:17:40,030 –> 00:17:42,100
برچسب زیر خط ساعت وجود دارد
399
00:17:42,100 –> 00:17:43,870
اما البته من کلمه self را