در این مطلب، ویدئو مجموعه ها (نظریه پایتون) (آموزش پایتون) با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:14:39
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,089 –> 00:00:02,490
یک مجموعه ریاضی مجموعه ای از
2
00:00:02,490 –> 00:00:05,400
آیتم های منحصر به فرد است که هیچ دو مورد در یک مجموعه نمی
3
00:00:05,400 –> 00:00:07,919
توانند یکسان باشند، ممکن است فکر کنید چنین
4
00:00:07,919 –> 00:00:09,570
مفهوم نظری جایی در
5
00:00:09,570 –> 00:00:11,070
زبان های برنامه نویسی ندارد، اما من
6
00:00:11,070 –> 00:00:13,349
آنها را بسیار مفید یافته ام، به خصوص عملیات
7
00:00:13,349 –> 00:00:16,949
هایی که ما روی مجموعه ها انجام می دهیم، بنابراین در پایتون یک
8
00:00:16,949 –> 00:00:23,939
مجموعه نامرتب است و فقط میتواند شامل
9
00:00:23,939 –> 00:00:30,539
اشیاء قابل درهمسازی باشد، بنابراین اگر میتواند
10
00:00:30,539 –> 00:00:32,308
کلید یک فرهنگ لغت باشد، میتواند آیتمی در یک
11
00:00:32,308 –> 00:00:34,920
مجموعه باشد، در غیر این صورت مجاز نیست، خوب،
12
00:00:34,920 –> 00:00:40,110
خود شیء مجموعه قابل تغییر است، اما شما
13
00:00:40,110 –> 00:00:46,789
همچنین یک مجموعه ثابت دارید که غیرقابل
14
00:00:47,000 –> 00:00:49,829
تغییر است. مجموعههای پایتون این است که
15
00:00:49,829 –> 00:00:51,539
اساساً از ساختار فرهنگ لغت استفاده میکنند،
16
00:00:51,539 –> 00:00:53,100
با این تفاوت که مقادیر را ذخیره نمیکنند،
17
00:00:53,100 –> 00:00:56,219
بنابراین فقط کلیدها را ذخیره میکنند، بنابراین وقتی میخواهیم یک مجموعه را تعریف
18
00:00:56,219 –> 00:00:58,859
کنیم، همان رفتار را برای اضافه
19
00:00:58,859 –> 00:01:00,859
کردن و پیدا کردن آیتمها در یک مجموعه در
20
00:01:00,859 –> 00:01:03,300
پایتون دریافت میکنید. مجموعه ما
21
00:01:03,300 –> 00:01:06,299
میتوانیم از پرانتز فرفری استفاده کنیم، اما نمیتوانیم
22
00:01:06,299 –> 00:01:07,770
از مهاربند مجعدی خالی استفاده کنیم،
23
00:01:07,770 –> 00:01:09,960
حداقل به یک عنصر نیاز داریم و میتوانیم
24
00:01:09,960 –> 00:01:14,540
چندین عنصر را با کاما از هم جدا
25
00:01:14,540 –> 00:01:17,580
کنیم اگر یک مورد را دو بار به مجموعه اضافه کنیم،
26
00:01:17,580 –> 00:01:19,020
انگار فقط آن را اضافه کردهایم. یک بار
27
00:01:19,020 –> 00:01:22,290
توجه داشته باشید که در دستور مجموعه ما
28
00:01:22,290 –> 00:01:24,540
دونقطه نداریم که فقط در فرهنگ لغت وجود دارد،
29
00:01:24,540 –> 00:01:26,189
دونقطه کلید را از مقدار
30
00:01:26,189 –> 00:01:28,290
در دیکشنری ها جدا می کند، همچنین می توانید یک مجموعه
31
00:01:28,290 –> 00:01:37,320
درک مجموعه
32
00:01:37,320 –> 00:01:38,970
انجام دهید.
33
00:01:38,970 –> 00:01:41,430
34
00:01:41,430 –> 00:01:43,200
در درک دیکشنری،
35
00:01:43,200 –> 00:01:45,180
عبارت در واقع یک جفت مقدار کلیدی است،
36
00:01:45,180 –> 00:01:46,740
اما در درک مجموعه، یک
37
00:01:46,740 –> 00:01:49,439
مقدار ساده است، اکنون که شما درک مجموعه را دارید،
38
00:01:49,439 –> 00:01:51,119
اکنون همه
39
00:01:51,119 –> 00:01:52,590
درک را داریم، بنابراین می توانید در پایتون
40
00:01:52,590 –> 00:01:55,170
37 داشته باشید، بنابراین می توانید درک فراخوانی تابع داشته باشید.
41
00:01:55,170 –> 00:02:00,390
شما می توانید یک عبارت مولد داشته باشید،
42
00:02:00,390 –> 00:02:04,250
این یک درک است،
43
00:02:05,550 –> 00:02:13,120
شما می توانید یک درک لیست داشته باشید،
44
00:02:13,120 –> 00:02:15,220
می توانید درک فرهنگ لغت داشته باشید، این
45
00:02:15,220 –> 00:02:20,350
مقدار کلیدی است و در نهایت ما می
46
00:02:20,350 –> 00:02:27,310
توانیم یک مجموعه درک داشته باشیم، به خودتان
47
00:02:27,310 –> 00:02:29,140
ضربه بزنید که اکنون حداقل بر آن مسلط شده اید.
48
00:02:29,140 –> 00:02:30,970
یکی از جنبههای مجموعه زبانهای برنامهنویسی پایتون
49
00:02:30,970 –> 00:02:34,810
دارای چند عملگر
50
00:02:34,810 –> 00:02:37,330
در پایتون است. اجازه دهید با X ساده
51
00:02:37,330 –> 00:02:43,480
و s و X در s شروع کنیم، بنابراین X در s te sts
52
00:02:43,480 –> 00:02:45,490
اینکه آیا مقدار X در مجموعه یافت شود
53
00:02:45,490 –> 00:02:47,620
و X در S نیست، آزمایش میکند که آیا X
54
00:02:47,620 –> 00:02:50,200
در مجموعهای نیست،
55
00:02:50,200 –> 00:02:51,610
اگر این مقدار پیدا شود، مقدار true را برمیگرداند و اگر یافت نشد این کار
56
00:02:51,610 –> 00:02:54,160
نادرست شد، ما نیز
57
00:02:54,160 –> 00:02:57,460
a برابر با B داریم. این درست است اگر تمام
58
00:02:57,460 –> 00:02:59,260
عناصر a در B و همه
59
00:02:59,260 –> 00:03:01,480
عناصر B در a یافت شوند پس
60
00:03:01,480 –> 00:03:03,820
این همان است که a کوچکتر یا مساوی B است
61
00:03:03,820 –> 00:03:07,959
و بگذارید ریولین و a بزرگتر از
62
00:03:07,959 –> 00:03:10,540
برابر B باشد که در اولاً
63
00:03:10,540 –> 00:03:11,830
این خیلی معنی ندارد، اما
64
00:03:11,830 –> 00:03:13,510
وقتی مجموعهها را به صورت نظری در سطح ریاضی مطالعه میکنید منطقی خواهد بود که
65
00:03:13,510 –> 00:03:15,820
ما نیز a
66
00:03:15,820 –> 00:03:18,670
برابر با B نیست و اگر عناصری وجود داشته باشند
67
00:03:18,670 –> 00:03:20,320
و a که نیستند و B یا
68
00:03:20,320 –> 00:03:23,080
برعکس خوب است و شما البته
69
00:03:23,080 –> 00:03:25,510
مقایسه کننده ها و مجموعه هایی دارید، بنابراین این
70
00:03:25,510 –> 00:03:27,400
زیرمجموعه کاملاً زیر مجموعه است که در آن همه
71
00:03:27,400 –> 00:03:29,739
عناصر در B یافت می شوند اما نه اما B
72
00:03:29,739 –> 00:03:32,290
دارای عناصر اضافی است سپس ما داریم
73
00:03:32,290 –> 00:03:34,420
a برابر نیست با B که a کمتر
74
00:03:34,420 –> 00:03:37,020
یا مساوی است. به B که به این معنی است که a دارای یک
75
00:03:37,020 –> 00:03:40,030
عنصر است که همه آنها پیدا شده اند و B و B
76
00:03:40,030 –> 00:03:42,190
ممکن است عناصر a یکسانی داشته باشند s ba اما ممکن
77
00:03:42,190 –> 00:03:45,100
است بیشتر هم داشته باشد خوب و سپس شما دارید
78
00:03:45,100 –> 00:03:47,590
a بزرگتر یا مساوی B است که
79
00:03:47,590 –> 00:03:49,150
می گوید همه عناصر B در a یافت می شوند
80
00:03:49,150 –> 00:03:52,750
و سپس a بزرگتر از B است به
81
00:03:52,750 –> 00:03:54,130
این معنی که همه عناصر B در a یافت می شوند.
82
00:03:54,130 –> 00:03:56,950
و a دارای عناصر اضافی است،
83
00:03:56,950 –> 00:03:59,940
خوب تعدادی عملگر بیتی نیز وجود دارد،
84
00:03:59,940 –> 00:04:03,640
بنابراین ما یک لوله از B داریم، بنابراین
85
00:04:03,640 –> 00:04:06,250
اگر عملیات باینری بیتی انجام می دهیم، این a یا B خواهد
86
00:04:06,250 –> 00:04:07,930
بود، اما آنچه که این یکی می گوید این است که
87
00:04:07,930 –> 00:04:10,720
این یکی مجموعه جدیدی با عناصر
88
00:04:10,720 –> 00:04:15,489
از هر دو a و B خوب است بنابراین مجموعه می تواند
89
00:04:15,489 –> 00:04:17,440
بزرگتر
90
00:04:17,440 –> 00:04:19,480
از A یا B باشد اگر a یا b با
91
00:04:19,480 –> 00:04:21,100
یکدیگر برابر نیستند درست و b زیرمجموعه
92
00:04:21,100 –> 00:04:23,200
a یا چه چیزی نیست، پس علامت علامت داریم
93
00:04:23,200 –> 00:04:26,820
پس این است ما این یکی را ”
94
00:04:26,820 –> 00:04:33,670
یونیون” نامیده می شود، بنابراین
95
00:04:33,670 –> 00:04:38,290
این یکی فقط در a و V می گوید، بنابراین اگر یک
96
00:04:38,290 –> 00:04:40,210
عنصر هم در a و هم ضرب و شتم
97
00:04:40,210 –> 00:04:41,440
باشد، پس این
98
00:04:41,440 –> 00:04:43,270
عنصر یک عنصر را برمی گرداند که شما آن a و
99
00:04:43,270 –> 00:04:45,450
تمام عناصری که در آنها پیدا خواهید کرد خوب باشند
100
00:04:45,450 –> 00:04:49,390
پس ما یک منهای B داریم که به آن
101
00:04:49,390 –> 00:04:53,710
تفاوت می گویند این کار این است که تمام عنصر را می گیرد.
102
00:04:53,710 –> 00:04:55,930
s از a را حذف می کند و
103
00:04:55,930 –> 00:04:57,730
عناصر موجود در B را حذف می کند و بنابراین شما فقط عناصری را دریافت می کنید
104
00:04:57,730 –> 00:05:00,310
که مخصوص a okay هستند
105
00:05:00,310 –> 00:05:04,180
و سپس ما یک هویج B داریم بسیار خوب این
106
00:05:04,180 –> 00:05:05,710
ممکن است انحصاری باشد یا در محیط باینری
107
00:05:05,710 –> 00:05:08,830
این تفاوت متقارن است
108
00:05:08,830 –> 00:05:17,740
به عبارت دیگر
109
00:05:17,740 –> 00:05:19,990
این همه عناصر موجود در a هستند که
110
00:05:19,990 –> 00:05:21,670
نسبت به B یافت نمی شوند و همه عناصر B
111
00:05:21,670 –> 00:05:23,380
که در یک مورد یافت نمی شوند، بنابراین یک راه برای
112
00:05:23,380 –> 00:05:27,420
فکر کردن به این است که این یک منهای B است اتحاد
113
00:05:27,420 –> 00:05:33,100
با B منهای یک خوب است معمولاً من از آن استفاده نمی کنم.
114
00:05:33,100 –> 00:05:35,080
اپراتورها
115
00:05:35,080 –> 00:05:36,310
نام روشهایی وجود دارند که همین کار را انجام میدهند و
116
00:05:36,310 –> 00:05:39,160
واضحتر هستند، اما میبینید که افراد گهگاه از آنها استفاده میکنند،
117
00:05:39,160 –> 00:05:40,360
بنابراین باید
118
00:05:40,360 –> 00:05:42,870
برای درک معنای آنها آماده باشید.
119
00:05:42,870 –> 00:05:45,820
120
00:05:45,820 –> 00:05:50,520
مجموعهها را تنظیم کردهایم
121
00:05:50,520 –> 00:05:58,450
که یک مجموعه خالی جدید را برمیگرداند، ما
122
00:05:58,450 –> 00:06:02,740
همچنین مجموعهای منجمد داریم که همین کار را میکند
123
00:06:02,740 –> 00:06:05,020
اما با مجموعه منجمد و همچنین میتوانیم
124
00:06:05,020 –> 00:06:09,280
مقداری تکرارشونده را به مجموعه ارسال کنیم و
125
00:06:09,280 –> 00:06:11,650
این یک مجموعه جدید از آن آیتمها
126
00:06:11,650 –> 00:06:14,820
و همان چیز ایجاد میکند. برای جوانب مثبت و تنظیم
127
00:06:17,170 –> 00:06:23,630
کنید پس ما لن را داریم یک مجموعه
128
00:06:23,630 –> 00:06:27,740
تعداد آیتم ها را به شما می گوید و سایر
129
00:06:27,740 –> 00:06:29,690
اپراتورهایی که با تکرارپذیرها سر و
130
00:06:29,690 –> 00:06:31,520
کار دارند نیز با مجموعه ها کار می کنند
131
00:06:31,520 –> 00:06:33,110
، ترتیب آیتم های مجموعه ممکن است
132
00:06:33,110 –> 00:06:36,050
آن چیزی نباشد که شما انتظار دارید، اما
133
00:06:36,050 –> 00:06:40,070
در نهایت به همه
134
00:06:40,070 –> 00:06:42,800
آنها خواهد رسید. روشهایی که میتوانید روی یک مجموعه داشته باشید
135
00:06:42,800 –> 00:06:44,720
، اولین روشی که به شما میگویم این است که
136
00:06:44,720 –> 00:06:48,800
کپی کنید، این یک کپی از مجموعه ایجاد میکند
137
00:06:48,800 –> 00:06:52,130
یا مجموعه منجمد را درست میکند، سپس ما مجموعهای
138
00:06:52,130 –> 00:07:00,530
از تستها داریم که ناهمخوان هستند و آنچه که
139
00:07:00,530 –> 00:07:02,420
این نشان میدهد درست است اگر وجود داشته باشد. هیچ چیز مشترکی وجود ندارد،
140
00:07:02,420 –> 00:07:10,400
بنابراین همه چیز در a
141
00:07:10,400 –> 00:07:12,260
در B یافت نمی شود و هر چیزی B است
142
00:07:12,260 –> 00:07:17,350
در a یافت نمی شود، سپس ما زیر مجموعه a نیز داریم
143
00:07:17,410 –> 00:07:23,900
و این اساساً درست خواهد بود اگر a
144
00:07:23,900 –> 00:07:26,780
کمتر یا مساوی B باشد، بنابراین همه
145
00:07:26,780 –> 00:07:30,530
مقادیر a در B یافت می
146
00:07:30,530 –> 00:07:32,510
شوند اما اگر a و B مجموعه های یکسانی باشند نیز می تواند درست باشد
147
00:07:32,510 –> 00:07:35,540
و سپس یک نقطه
148
00:07:35,540 –> 00:07:43,940
ابرمجموعه نیز داشته باشیم و اگر a
149
00:07:43,940 –> 00:07:46,220
بزرگتر یا مساوی B باشد درست خواهد بود، خوب همان
150
00:07:46,220 –> 00:07:48,380
چی