در این مطلب، ویدئو Python Supplemental – تست خودکار با PyUnit – 2 با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:18:47
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,079 –> 00:00:02,970
سلام کلاس صورتحساب آن را با دومین
2
00:00:02,970 –> 00:00:05,700
ویدیوی تست خودکار در پایتون
3
00:00:05,700 –> 00:00:08,639
شروع کردیم و فایلهایمان را راهاندازی کردیم و بنابراین
4
00:00:08,639 –> 00:00:10,650
اکنون ادامه میدهیم و
5
00:00:10,650 –> 00:00:12,420
درست از جایی که متوقف
6
00:00:12,420 –> 00:00:14,009
کردیم ادامه میدهیم که اشکالی ندارد.
7
00:00:14,009 –> 00:00:16,440
تست های خودکار بنویسید چگونه این کار را انجام دهیم، بنابراین اجازه
8
00:00:16,440 –> 00:00:18,660
دهید به تنظیمات دسکتاپ خود برگردم و
9
00:00:18,660 –> 00:00:21,630
سپس به یاد داشته باشیم که در اینجا
10
00:00:21,630 –> 00:00:23,310
در سمت چپ ما کد تولید خود را داریم،
11
00:00:23,310 –> 00:00:25,470
من از آن عبارت برای متمایز کردن آن
12
00:00:25,470 –> 00:00:27,570
از کد آزمایشی استفاده می کنم.
13
00:00:27,570 –> 00:00:29,910
تستهای خودکار ما مطمئن نیستیم که این یک
14
00:00:29,910 –> 00:00:32,399
اصطلاح صنعتی است، اما این اصطلاح من است فقط برای
15
00:00:32,399 –> 00:00:35,399
ایجاد آن تمایز، بنابراین شما آن را دریافت کردید، بنابراین
16
00:00:35,399 –> 00:00:37,260
اجازه دهید در مورد نحوه
17
00:00:37,260 –> 00:00:40,079
نوشتن کد تست خود اولین کاری که
18
00:00:40,079 –> 00:00:41,760
باید انجام دهیم صحبت کنیم. در اینجا این است که
19
00:00:41,760 –> 00:00:44,700
ما باید چیزهای مورد نیاز خود را وارد
20
00:00:44,700 –> 00:00:48,000
کنیم تا
21
00:00:48,000 –> 00:00:49,739
بتوانیم تمام
22
00:00:49,739 –> 00:00:51,510
عملکردهای مورد نیاز خود را در اختیار داشته باشیم، بنابراین اجازه دهید
23
00:00:51,510 –> 00:00:54,570
این را یک لحظه مطرح کنم تا اولین
24
00:00:54,570 –> 00:00:56,219
چیزی که باید انجام دهیم اینجا را انجام دهید این است که ما باید
25
00:00:56,219 –> 00:00:59,489
کد را برای چارچوب تست وارد
26
00:00:59,489 –> 00:01:01,140
کنیم درست است آیا باید
27
00:01:01,140 –> 00:01:03,510
آن ماژول کتابخانه کوچک
28
00:01:03,510 –> 00:01:05,040
را وارد کنیم، بنابراین می خواهیم چیزی به نام
29
00:01:05,040 –> 00:01:07,470
واحد تست را وارد کنیم و
30
00:01:07,470 –> 00:01:09,330
تعاریفی دارد که به آن
31
00:01:09,330 –> 00:01:12,000
نیاز داریم، همچنین باید برنامه خود را وارد کنیم.
32
00:01:12,000 –> 00:01:14,430
بنابراین در این مورد به آن
33
00:01:14,430 –> 00:01:16,799
برنامه my program dot py می گویند با دستور import
34
00:01:16,799 –> 00:01:18,689
you don’t put dot py البته شما
35
00:01:18,689 –> 00:01:20,759
فقط می گویید import my program که همچنین
36
00:01:20,759 –> 00:01:22,590
فرض می کند که این دو برنامه
37
00:01:22,590 –> 00:01:24,240
درست کنار هم نشسته اند درست که
38
00:01:24,240 –> 00:01:27,390
اسکریپت test py من در کنار هم قرار دارد.
39
00:01:27,390 –> 00:01:29,759
اسکریپت برنامه my dot py بنابراین ما باید
40
00:01:29,759 –> 00:01:31,710
هر دوی این موارد را وارد کنیم تا مطمئن
41
00:01:31,710 –> 00:01:34,680
شویم آنچه را که به درستی نیاز داریم در دسترس داریم،
42
00:01:34,680 –> 00:01:37,110
بنابراین اولین قطعه قطعه بعدی این
43
00:01:37,110 –> 00:01:39,030
است که چیزهایی را می نویسیم که به نظر نمی
44
00:01:39,030 –> 00:01:40,920
رسند. برای شما آشنا است
45
00:01:40,920 –> 00:01:42,899
زیرا به
46
00:01:42,899 –> 00:01:44,759
کدهای برنامه نویسی شی گرا نیاز دارد که ممکن است آن ها را پوشش نداده باشید،
47
00:01:44,759 –> 00:01:47,640
اما نگران نباشید هر بار که
48
00:01:47,640 –> 00:01:49,530
از آن استفاده می کنید، می خواهید از
49
00:01:49,530 –> 00:01:51,329
همین الگو استفاده کنید و حتی اگر
50
00:01:51,329 –> 00:01:53,189
تمام خط های خود را درک نکنید
51
00:01:53,189 –> 00:01:54,570
مجبور نیستید t را تایپ کنید خط او چون شما
52
00:01:54,570 –> 00:01:56,820
فقط می خواهید دوباره آن را کپی کنید، ما
53
00:01:56,820 –> 00:01:59,729
یک کلاس ایجاد می کنیم و آن کلاس را
54
00:01:59,729 –> 00:02:01,950
می توان هر چه می خواهید نامید،
55
00:02:01,950 –> 00:02:04,079
آن را تست می کنم
56
00:02:04,079 –> 00:02:06,479
که نام جادویی نیست، بدیهی است که یک نام جادویی است.
57
00:02:06,479 –> 00:02:08,310
اسم احمقانه است اما میتوانید از هر چیزی که
58
00:02:08,310 –> 00:02:10,560
میخواهید استفاده کنید، چیز دیگر در هر یک از
59
00:02:10,560 –> 00:02:12,870
این فایلها میتواند همان چیزی باشد، بنابراین
60
00:02:12,870 –> 00:02:13,140
شما
61
00:02:13,140 –> 00:02:15,720
میتوانید بگویید چیزهای من را تست کنید
62
00:02:15,720 –> 00:02:17,550
هر چه میخواهید نامش را بنویسید، سپس
63
00:02:17,550 –> 00:02:20,069
این کلمه را قرار دهید و یعنی
64
00:02:20,069 –> 00:02:22,370
ما از واحد تست
65
00:02:22,370 –> 00:02:24,900
واحد چیزی را وارد میکنیم که به
66
00:02:24,900 –> 00:02:28,110
آن Test Case میگویند، بنابراین کاری که در
67
00:02:28,110 –> 00:02:31,380
اینجا انجام میدهیم این است که یک کلاس در آن کلاس ایجاد
68
00:02:31,380 –> 00:02:33,450
کنیم که شامل تمام موارد تست ما باشد
69
00:02:33,450 –> 00:02:36,030
و سپس بعداً
70
00:02:36,030 –> 00:02:38,580
از آن کلاس استفاده می کنیم و یک شی از آن کلاس ایجاد
71
00:02:38,580 –> 00:02:40,680
72
00:02:40,680 –> 00:02:43,020
می کنیم و تست ما را اجرا می کند، هیچ کدام از اینها برای شما مهم نیست، تنها
73
00:02:43,020 –> 00:02:45,720
چیزی که باید بدانید این است که
74
00:02:45,720 –> 00:02:50,310
ما تست خود را می نویسیم. موارد در اینجا درست است، بنابراین
75
00:02:50,310 –> 00:02:51,660
ما قصد داریم همه آن موارد را
76
00:02:51,660 –> 00:02:53,640
همینجا بنویسیم تا به آن
77
00:02:53,640 –> 00:02:55,050
برگردیم در یک دقیقه و در مورد موارد تست صحبت کنید،
78
00:02:55,050 –> 00:02:57,600
اکنون پس از اتمام آن کلاس،
79
00:02:57,600 –> 00:02:59,820
ما می
80
00:02:59,820 –> 00:03:02,250
خواهیم اصلی خود را تعریف کنیم و اصلی در اینجا به
81
00:03:02,250 –> 00:03:05,220
ما کمک می کند تا در واقع
82
00:03:05,220 –> 00:03:07,590
موارد تست را ایجاد و اجرا کنیم تا
83
00:03:07,590 –> 00:03:09,959
ایجاد شود چیزی که مجموعه آزمایشی نامیده میشود
84
00:03:09,959 –> 00:03:11,760
که مجموعه کاملی از موارد آزمایشی
85
00:03:11,760 –> 00:03:13,620
مرتبط است، یک مجموعه آزمایشی ایجاد میکند
86
00:03:13,620 –> 00:03:15,959
و آن مجموعه را اجرا میکند،
87
00:03:15,959 –> 00:03:18,030
بنابراین این کدی است که
88
00:03:18,030 –> 00:03:20,310
برای انجام این کار از آن استفاده میکنید و دوباره شما را میشناسید.
89
00:03:20,310 –> 00:03:22,350
لازم نیست همه آن را درک کنید، ما
90
00:03:22,350 –> 00:03:24,600
یک مجموعه ایجاد می کنیم و این
91
00:03:24,600 –> 00:03:27,180
کار را با فراخوانی واحد تست
92
00:03:27,180 –> 00:03:29,489
لودر انجام می دهیم، بسیار خوب است
93
00:03:29,489 –> 00:03:31,680
که مجموعه ای از موارد تست را بارگیری می کند و شما تماس می گیرید.
94
00:03:31,680 –> 00:03:35,209
تستها را از کیسهای آزمایشی بارگیری کنید و
95
00:03:35,209 –> 00:03:39,019
سپس در پرانتز بگویید
96
00:03:39,019 –> 00:03:41,070
در واقع ما نمیتوانیم فعلاً تست نوشتن شما
97
00:03:41,070 –> 00:03:44,459
را ادامه دهیم، ما میتوانیم
98
00:03:44,459 –> 00:03:47,850
هوشمند باشیم و این کار را در پایتون انجام دهیم و خط را بپیچانیم،
99
00:03:47,850 –> 00:03:49,860
اما شما متوجه میشوید که چه چیزی است.
100
00:03:49,860 –> 00:03:51,390
سعی میکنم اینجا را انجام دهم، بیایید ببینیم شاید
101
00:03:51,390 –> 00:03:53,340
بله، فقط برای اینکه مطمئن شویم میتوانید
102
00:03:53,340 –> 00:03:55,560
آن را ببینید بله اگر میدانید چگونه خطوط را در پایتون بپیچید،
103
00:03:55,560 –> 00:03:58,320
میتوانید آن را به
104
00:03:58,320 –> 00:04:00,390
سمت راست به خط بعدی منتقل کنید، اما این
105
00:04:00,390 –> 00:04:03,000
ایده اصلی است که میخواهید تستها را
106
00:04:03,000 –> 00:04:04,950
از موارد تست بارگیری کنید و
107
00:04:04,950 –> 00:04:07,440
نام مورد را ارائه کنید. که شما
108
00:04:07,440 –> 00:04:09,090
در اینجا درست انجام دادید، این نام
109
00:04:09,090 –> 00:04:11,220
کلاس است، بنابراین شما نام
110
00:04:11,220 –> 00:04:13,049
کلاس را ارائه می کنید و همه موارد تست را بارگذاری می کند و همه
111
00:04:13,049 –> 00:04:14,880
آنها را
112
00:04:14,880 –> 00:04:17,940
در چیزی به نام مجموعه قرار می دهد، سپس ما آن مجموعه را
113
00:04:17,940 –> 00:04:20,100
اجرا می کنیم. و ما این
114
00:04:20,100 –> 00:04:24,660
کار را با گفتن متن تست runner انجام
115
00:04:24,660 –> 00:04:26,880
میدهیم و سپس میخواهیم کمی
116
00:04:26,880 –> 00:04:28,800
گپتر از حالت عادی باشد، بنابراین
117
00:04:28,800 –> 00:04:31,710
سطح پرحرفی را روی دو تنظیم میکنم و
118
00:04:31,710 –> 00:04:34,410
سپس از آن میخواهم که
119
00:04:34,410 –> 00:04:37,530
مجموعه را دوباره اجرا کنید این کد ممکن است
120
00:04:37,530 –> 00:04:39,780
برای شما کاملاً منطقی نباشد، اما این چیزی است
121
00:04:39,780 –> 00:04:41,670
که ما مینویسیم و انجام میدهیم، سپس
122
00:04:41,670 –> 00:04:44,370
با main تماس میگیرید، بنابراین
123
00:04:44,370 –> 00:04:46,380
اگر میخواهید
124
00:04:46,380 –> 00:04:49,950
فکر کنید که این باعث ایجاد آن میشود، مجدداً به زبان ساده میدانید. مجموعه ای از
125
00:04:49,950 –> 00:04:56,370
موارد تست بالا و این چیزی که می گوید اجرا کنید
126
00:04:56,370 –> 00:05:00,920
که مجموعه آزمایشی تا حدودی پر حرف است،
127
00:05:00,920 –> 00:05:03,090
خوب وجود دارد سطح پرحرفی زیادی
128
00:05:03,090 –> 00:05:05,340
در اینجا موجود نیست، واقعاً
129
00:05:05,340 –> 00:05:07,350
این است که شما اساساً
130
00:05:07,350 –> 00:05:09,840
هیچ چیز یا اطلاعاتی در مورد هر
131
00:05:09,840 –> 00:05:11,520
مورد آزمایشی نمیدانید و من ترجیح میدهم اطلاعات بیشتری ببینم
132
00:05:11,520 –> 00:05:12,990
، به همین دلیل است که میگویم
133
00:05:12,990 –> 00:05:14,640
پرحرفی، بنابراین این چیزی است که ما واقعاً
134
00:05:14,640 –> 00:05:16,560
در اینجا انجام میدهیم. مجموعه آزمایشی را
135
00:05:16,560 –> 00:05:18,210
از آن موارد ایجاد کنید و سپس آن را در حال
136
00:05:18,210 –> 00:05:19,230
حاضر
137
00:05:19,230 –> 00:05:20,910
اجرا کنید، اگر آن را در حال حاضر اجرا کنیم،
138
00:05:20,910 –> 00:05:23,550
نتیجه آزمایش زیادی وجود نخواهد داشت،
139
00:05:23,550 –> 00:05:25,770
زیرا ما هیچ مورد آزمایشی نداریم، بنابراین
140
00:05:25,770 –> 00:05:27,450
کار بعدی که باید انجام دهیم این است که
141
00:05:27,450 –> 00:05:30,390
موارد آزمایشی خود را بنویسیم. درست است، بنابراین
142
00:05:30,390 –> 00:05:31,950
ما به اینجا میآییم و نحوه انجام این کار را کشف میکنیم،
143
00:05:31,950 –> 00:05:34,230
اکنون یکی از مواردی که باید به آن توجه داشته باشیم این است که وقتی
144
00:05:34,230 –> 00:05:36,330
موارد تست خود را ایجاد میکنیم، آنها
145
00:05:36,330 –> 00:05:39,030
در داخل این تعریف کلاس قرار میگیرند، بنابراین
146
00:05:39,030 –> 00:05:40,890
باید آنها را در تورفتگی قرار دهیم. پایتون
147
00:05:40,890 –> 00:05:43,830
درست است، بنابراین ما یک تابع
148
00:05:43,830 –> 00:05:46,919
برای هر تست می نویسیم که یک مورد آزمایشی است،
149
00:05:46,919 –> 00:05:49,410
خوب یک مورد آزمایشی باید روی یک
150
00:05:49,410 –> 00:05:51,780
چیز خاص یا چند چیز مرتبط تمرکز
151
00:05:51,780 –> 00:05:54,060
کند، نباید یک کیف
152
00:05:54,060 –> 00:05:56,130
برای آزمایش یک برنامه کامل باشد یا یک
153
00:05:56,130 –> 00:05:58,140
دسته کامل از قطعات پس دان یک چیز را در تست موارد تست خود زیاده روی نکنید
154
00:05:58,140 –> 00:06:00,990
،
155
00:06:00,990 –> 00:06:02,700
ایده کلی این است که ممکن است بخواهید
156
00:06:02,700 –> 00:06:05,730
157
00:06:05,730 –> 00:06:08,010
برای هر تابعی که در برنامه دیگر خود دارید، یک روش تست یک تابع تست بنویسید،
158
00:06:08,010 –> 00:06:10,230
اگر آنها پیچیده هستند،
159
00:06:10,230 –> 00:06:12,810
ممکن است موارد تست بیشتری بنویسید، پس
160
00:06:12,810 –> 00:06:15,660
بیایید یک تست ساده به نام
161
00:06:15,660 –> 00:06:21,210
چیزی شبیه به این ایجاد کنید من میخواهم
162
00:06:21,210 –> 00:06:24,599
در تابعی به نام مربع آن را دوباره تست کنم.
163
00:06:24,599 –> 00:06:27,669
نام اینجا جادویی نیست،
164
00:06:27,669 –> 00:06:29,080
میتوانید آن را هر چیزی که میخواهید صدا کنید،
165
00:06:29,080 –> 00:06:30,400
لازم نیست کلمه تست داشته باشد،
166
00:06:30,400 –> 00:06:31,960
لازم نیست زیرخط داشته باشد. اگر نمی خواهید،
167
00:06:31,960 –> 00:06:34,240
اما این یک راه ساده برای نامگذاری آن است، بنابراین
168
00:06:34,240 –> 00:06:36,250
خوب است، چیز دیگر این است که
169
00:06:36,250 –> 00:06:37,900
این یک پارامتر عجیب و غریب است
170
00:06:37,900 –> 00:06:39,520
، منطقی نیست، اما دوباره چیزهای شی گرا
171
00:06:39,520 –> 00:06:41,440
است، بنابراین شما فقط باید آن را در آن قرار دهید.
172
00:06:41,440 –> 00:06:44,919
اکنون کاری که میخواهید اینجا انجام دهید
173
00:06:44,919 –> 00:06:48,250
نوشتن یک خط کد است که آزمایش میکند
174
00:06:48,250 –> 00:06:50,680
خروجی تابع همان چیزی است که
175
00:06:50,680 –> 00:06:53,740
حداقل در یک سناریو، شاید در
176
00:06:53,740 –> 00:06:56,919
سناریوهای مختلف، انتظار دارید و آنچه را که ما میخواهیم
177
00:06:56,919 –> 00:06:59,080
انجام دهیم، میدانیم در یک حالت عادی. ممکن است به
178
00:06:59,080 –> 00:07:00,400
خوبی فکر کنیم که یک بیانیه if انجام خواهیم داد
179
00:07:00,400 –> 00:07:02,860
و من یک پرینت انجام می دهم تا بتوانیم
180
00:07:02,860 –> 00:07:05,319
خروجی را ببینیم، اما کاری که می خواهید انجام دهید این است
181
00:07:05,319 –> 00:07:07,509
که بنویسید به زبان خاصی
182
00:07:07,509 –> 00:07:10,360
که چارچوب تست آن را می فهمد و
183
00:07:10,360 –> 00:07:12,699
کلمه معمولی که می خواهید در
184
00:07:12,699 –> 00:07:15,280
آنجا ببینید از کلمه استفاده می کند. ادعا می کنم و
185
00:07:15,280 –> 00:07:18,639
درست مانند انگلیسی که به این معنی است که من دارم
186
00:07:18,639 –> 00:07:20,830
ادعا می کنم چیزی را باور می کنم. من
187
00:07:20,830 –> 00:07:23,139
ادعا می کنم که چیز زیر درست است
188
00:07:23,139 –> 00:07:25,449
و روش خاصی که
189
00:07:25,449 –> 00:07:27,129
قرار است از آن استفاده کنیم باید دوباره کلمه
190
00:07:27,129 –> 00:07:28,719
self را در مقابل قرار دهیم.
191
00:07:28,719 –> 00:07:31,060
عجیب و غریب بودن
192
00:07:31,060 –> 00:07:32,319
متد معمولی که ما از آن استفاده خواهیم کرد،
193
00:07:32,319 –> 00:07:35,440
روشی است به نام اعتراف به سمت راست، بنابراین
194
00:07:35,440 –> 00:07:38,349
میگوید هی میخواهم از من از
195
00:07:38,349 –> 00:07:40,810
این شیء خود خارج شوم، میخواهم
196
00:07:40,810 –> 00:07:43,180
روش ادعای برابر را که بخشی از
197
00:07:43,180 –> 00:07:45,400
چارچوب تست است اجرا کنم و سپس در داخل
198
00:07:45,400 –> 00:07:47,699
در پرانتز باید دو چیز را
199
00:07:47,699 –> 00:07:50,560
که با کاما از هم جدا شده اند بگذارم و می
200
00:07:50,560 –> 00:07:53,500
خواهم بگویم که اولی
201
00:07:53,500 –> 00:07:56,650
برابر با چیز دوم
202
00:07:56,650 –> 00:07:59,199
درست است و یکی از آنها
203
00:07:59,199 –> 00:08:01,870
نتیجه مورد انتظار است و یکی از آنها
204
00:08:01,870 –> 00:08:04,750
نتیجه واقعی خواهد بود ult و ما
205
00:08:04,750 –> 00:08:07,180
قصد داریم این دو را با هم مقایسه کنیم، بنابراین در این
206
00:08:07,180 –> 00:08:10,090
مورد ممکن است چیزی شبیه به 25 قرار دهم و
207
00:08:10,090 –> 00:08:12,630
برنامه خود را dot assert صدا بزنم،
208
00:08:12,630 –> 00:08:16,020
متأسفم، آن را مربع نمی کنم و سپس
209
00:08:16,020 –> 00:08:18,909
پنج مطمئن شوید که براکت های من مطابقت دارند و
210
00:08:18,909 –> 00:08:22,419
آنها این کار را انجام می دهند. باور کنید که 25
211
00:08:22,419 –> 00:08:24,279
نتیجه فراخوانی از برنامه من خواهد بود،
212
00:08:24,279 –> 00:08:26,560
به یاد داشته باشید که من مربع آن را وارد کردم
213
00:08:26,560 –> 00:08:29,919
و آن را با 5 پاس کردم، اکنون ترتیب
214
00:08:29,919 –> 00:08:31,990
اینها در واحد پی مورد انتظار و
215
00:08:31,990 –> 00:08:33,880
واقعی
216
00:08:33,880 –> 00:08:38,349
نیست، اما وقتی به واحد J رسیدید. که
217
00:08:38,349 –> 00:08:40,269
کسی انتظار سفارش را دارد زیرا روشی
218
00:08:40,269 –> 00:08:42,549
که نتایج تست را به شما می گوید
219
00:08:42,549 –> 00:08:44,649
پرمخاطب تر است و اگر آنها را به
220
00:08:44,649 –> 00:08:47,560
عقب برگردانید و گیج کننده است، بنابراین چون
221
00:08:47,560 –> 00:08:49,720
آن یکی از آن به این شکل استفاده می کند، من ابتدا از آن استفاده خواهم کرد
222
00:08:49,720 –> 00:08:52,029
که در اینجا انتظار می رود و
223
00:08:52,029 –> 00:08:54,820
سپس تماس بگیرید. که در حال حاضر
224
00:08:54,820 –> 00:08:57,160
مقدار زیادی در این مورد پیچیده شده است،
225
00:08:57,160 –> 00:08:58,779
زیرا اتفاقی که قرار است بیفتد این است که وقتی
226
00:08:58,779 –> 00:09:01,060
این موارد آزمایشی را اجرا می کنید، می بینید
227
00:09:01,060 –> 00:09:03,220
که آیا این دو مورد برابر هستند یا خیر، اگر چنین
228
00:09:03,220 –> 00:09:05,950
باشد، اگر با هم برابر نباشند، یک مجوز برای این مورد آزمایشی است یا
229
00:09:05,950 –> 00:09:08,380
خیر. این یک شکست برای این
230
00:09:08,380 –> 00:09:10,420
مورد آزمایشی است، اما همه اینها خوب است ken مراقبت
231
00:09:10,420 –> 00:09:13,240
از شما، بنابراین واقعاً ثابت کنید که مساوی است
232
00:09:13,240 –> 00:09:15,310
جادویی که لازم نیست تنها
233
00:09:15,310 –> 00:09:17,260
خط باشد، گاهی اوقات شما باید برخی از
234
00:09:17,260 –> 00:09:19,750
تنظیمات را در اینجا انجام دهید، گاهی اوقات شما
235
00:09:19,750 –> 00:09:21,700
محاسبات دیگری دارید، متغیرهایی
236
00:09:21,700 –> 00:09:23,290
ایجاد می کنید و حلقه هایی ایجاد می کنید مانند بله شما می توانید همه کارها را انجام دهید
237
00:09:23,290 –> 00:09:25,120
. کارهایی را که باید انجام دهید
238
00:09:25,120 –> 00:09:26,890
تا لازم نباشد توابع تک خطی باشند
239
00:09:26,890 –> 00:09:29,079
، هر کدی را
240
00:09:29,079 –> 00:09:31,959
که نیاز دارید قرار دهید تا اینجا قرار دهید، بنابراین اجازه دهید من
2