در این مطلب، ویدئو نحوه ایجاد متغیر در پایتون | پایتون برای مبتدیان با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:17:18
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:01,520 –> 00:00:07,840
سلام به همه! در این ویدیو قصد داریم با
متغیرها آشنا شویم. در پایان این درس،
2
00:00:07,840 –> 00:00:15,120
دانشآموزان باید بتوانند متغیرها را مقداردهی اولیه کنند،
به متغیرها دسترسی داشته باشند، مقدار یک متغیر را تغییر دهند،
3
00:00:15,680 –> 00:00:22,640
و مزایای استفاده از متغیرها را بشمارند. به عنوان برنامه نویس، شما متغیرهای زیادی را
4
00:00:22,640 –> 00:00:30,880
در برنامه های خود ایجاد خواهید کرد، بنابراین این یک
درس بسیار مهم است. شروع کنیم. در برنامه نویسی
5
00:00:30,880 –> 00:00:37,680
، متغیر ابزاری است که به
برنامه نویس اجازه می دهد با استفاده از یک نام به یک مقدار دسترسی پیدا کند.
6
00:00:38,560 –> 00:00:45,760
برای ایجاد یک متغیر، نامی را مشخص کنید و سپس
با استفاده از علامت تساوی، مقداری را به آن اختصاص دهید.
7
00:00:47,280 –> 00:00:54,160
اصطلاح دیگری که ممکن است ببینید که برای
اشاره به متغیرها استفاده میشود، عبارت شناسه است.
8
00:00:54,160 –> 00:01:02,480
حالا این یکی اصطلاحی است که دامنه وسیع تری دارد.
همچنین میتوان از آن برای اشاره به انواع دیگر نامها استفاده کرد.
9
00:01:02,480 –> 00:01:10,320
برای مثال، نام تابعی مانند print
را میتوان به عنوان یک شناسه نیز نام برد،
10
00:01:10,320 –> 00:01:20,858
زیرا نامی است که یک تابع خاص را مشخص میکند.
خوب، پس بیایید ادامه دهیم و یک متغیر بسازیم: x = 5.
11
00:01:20,858 –> 00:01:27,200
این متغیری به نام x
با مقدار 5 است. در اینجا، نام
12
00:01:27,200 –> 00:01:37,760
متغیر ، که x است، و مقدار، که 5 است، داریم.
با استفاده از علامت تساوی مقدار را به نام اختصاص دهید.
13
00:01:39,280 –> 00:01:45,840
به همین دلیل است که به این نوع
دستور، دستور انتساب میگویند، زیرا ما
14
00:01:45,840 –> 00:01:54,640
یک مقدار را به یک متغیر اختصاص میدهیم. و سپس
برای اجرای این دستور انتساب، اینتر را فشار میدهم. ایجاد این
15
00:01:54,640 –> 00:02:05,200
متغیر اکنون به ما امکان می دهد
با استفاده از نام x به مقدار 5 دسترسی پیدا کنیم. در اینجا در پوسته، برای دسترسی به
16
00:02:05,200 –> 00:02:14,080
یک متغیر پس از ایجاد آن، فقط باید
نام آن را تایپ کنید و اینتر را فشار دهید. بنابراین اگر x را تایپ کنم و
17
00:02:14,080 –> 00:02:21,840
enter را فشار دهم، عدد 5 را می بینیم. پس از ایجاد یک متغیر،
هر چند بار که بخواهید می توانید به آن دسترسی داشته باشید.
18
00:02:22,480 –> 00:02:29,520
من دوباره x را تایپ میکنم و enter را فشار میدهم و
همچنان 5 به من میدهد. اما به یاد داشته باشید که اگر
19
00:02:29,520 –> 00:02:35,840
ما این را از یک فایل پایتون اجرا میکردیم،
باید از تابع چاپ استفاده کنید.
20
00:02:37,440 –> 00:02:44,400
هنگام دسترسی به یک متغیر، علامت نقل قول
در اطراف نام قرار نمی دهید، زیرا آن را به
21
00:02:44,400 –> 00:02:52,400
یک رشته تبدیل می کند. اگر x را در گیومه قرار دهم،
این به متغیر x که ایجاد کردیم اشاره نمی کند.
22
00:02:52,400 –> 00:02:59,280
در عوض این به یک مقدار رشته لفظی اشاره
دارد که حاوی حرف x است. بنابراین این دو
23
00:02:59,280 –> 00:03:05,440
موجودیتهای کاملاً متفاوتی هستند. اگر
بعد از تایپ این رشته، enter را فشار دهم، مفسر فقط
24
00:03:05,440 –> 00:03:12,720
همان رشته را به معنای واقعی کلمه به من بازتاب می دهد. بسیار خوب، پس
بیایید ادامه دهیم و ایجاد چند متغیر دیگر را تمرین
25
00:03:12,720 –> 00:03:20,400
کنیم. بیایید این کار را در ویرایشگر کد انجام دهیم.
در خط اول، من تایپ می کنم: x = 1
26
00:03:21,680 –> 00:03:30,640
در خط بعدی، y = 3.14 را تایپ می کنم. و در
خط بعدی، z = “python” را تایپ می کنم.
27
00:03:30,640 –> 00:03:38,240
بنابراین اکنون سه متغیر داریم. اولی
یک عدد صحیح، دومی دارای یک شناور،
28
00:03:38,880 –> 00:03:47,840
و سومی دارای یک رشته است. بیایید جلو برویم
و مقادیر را چاپ کنیم: x چاپ، y،
29
00:03:48,960 –> 00:03:58,160
چاپ z. و سپس این را ذخیره کنیم. و سپس اگر
این را اجرا کنیم، این دستورات چاپی
30
00:03:58,160 –> 00:04:06,640
مقادیر تخصیص داده شده به این متغیرها و نه
نام خود متغیرها را خروجی خواهند داد. بنابراین روی run کلیک می کنم.
31
00:04:08,160 –> 00:04:15,680
و در اینجا می بینیم که مقادیر صحیح
به همان ترتیبی که عبارت های چاپی در کد ما چاپ می شوند، چاپ می شوند.
32
00:04:15,680 –> 00:04:24,800
نام متغیرها توسط نویسنده تعریف شده است. این بدان معناست
که شما بهعنوان نویسنده برنامه خود
33
00:04:24,800 –> 00:04:30,480
تصمیم میگیرید که متغیرهای خود را چه نامی بگذارید.
با این حال، قوانینی وجود دارد که باید رعایت شوند
34
00:04:30,480 –> 00:04:37,944
. در پایتون، نام متغیرها میتواند
فقط شامل نویسههای زیر باشد
35
00:04:37,944 –> 00:04:48,080
: حروف بزرگ و کوچک a تا z، زیرخط (_)،
نام متغیر همچنین میتواند شامل کاراکترهای عددی
36
00:04:48,080 –> 00:04:58,160
0 تا 9 باشد، با این تفاوت که
نمیتوانند اولین کاراکتر در یک عدد باشند. نام متغیر در اینجا
37
00:04:58,160 –> 00:05:13,040
چند نمونه از نامهای متغیر معتبر وجود دارد: x1، x2، x3،
_x، xYZ، x_y_z
38
00:05:14,640 –> 00:05:23,840
و در اینجا چند نمونه از
نامهای متغیر نامعتبر وجود دارد: 1x و xyz!
39
00:05:24,560 –> 00:05:30,400
1x نامعتبر است زیرا نام متغیرها
مجاز نیست با یک رقم شروع شود.
40
00:05:31,600 –> 00:05:41,280
تا زمانی که نویسه اول نباشد، میتوانند دارای ارقام باشند
. xyz! نامعتبر است،
41
00:05:41,920 –> 00:05:49,040
زیرا علامت تعجب در
نام متغیر مجاز نیست. همه کاراکترهای ویژه به جز
42
00:05:49,040 –> 00:05:55,440
برای زیرخط در پایتون مجاز نیستند.
توجه داشته باشید که در سایر زبانهای برنامهنویسی،
43
00:05:56,160 –> 00:06:02,400
نویسههای ویژه دیگر نیز
مجاز هستند. برای مثال در جاوا، علامت دلار ($
44
00:06:02,960 –> 00:06:09,680
) مجاز است. نام متغیرها نیز به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند. اگر نام متغیری دارید
45
00:06:09,680 –> 00:06:17,840
که با حروف x کوچک، و نام متغیر دیگری با
حروف بزرگ X است، آن دو موجودیت جداگانه هستند.
46
00:06:18,560 –> 00:06:24,000
مفسر پایتون میداند که
اینها دو متغیر مجزا و مجزا هستند.
47
00:06:24,960 –> 00:06:29,840
توسط آنها اشتباه نخواهد شد. اگرچه ممکن
است هر کس دیگری که کد شما را میخواند، از جمله
48
00:06:29,840 –> 00:06:36,560
خودتان، گیج شود، بنابراین شاید ایده خوبی نباشد
که این دو متغیر را در یک برنامه داشته باشید.
49
00:06:38,560 –> 00:06:46,160
هنگام نامگذاری متغیرها،
استفاده از نامهای توصیفی تمرین خوبی است.
50
00:06:46,160 –> 00:06:52,160
نام متغیر توصیفی نامی است که به
راحتی مقداری را که به متغیر اختصاص داده شده است توصیف می کند.
51
00:06:52,800 –> 00:06:59,120
برای مثال، فرض کنید میخواهید
متغیری ایجاد کنید که برای سن یک فرد از
52
00:07:00,320 –> 00:07:08,160
آن استفاده کنید، سپس به جای استفاده از x، شاید بتوانید از سن
به عنوان نام متغیر استفاده کنید. برای مثال سن = 25.
53
00:07:09,520 –> 00:07:14,480
اگر به متغیری برای نام فردی نیاز دارید
، از نام firstname به عنوان
54
00:07:14,480 –> 00:07:20,880
نام متغیر استفاده کنید. برای مثال firstname = «پیتر»
. استفاده از نامهای توصیفی
55
00:07:20,880 –> 00:07:26,800
تمرین خوبی است، زیرا خوانایی کد شما را بهبود میبخشد
و درک آن را آسانتر میکند.
56
00:07:28,000 –> 00:07:34,080
با این حال، برخی از کلمات نمی توانند به عنوان نام متغیرها استفاده شوند
. زبانهای برنامهنویسی دارای این چیزها خواهند بود
57
00:07:34,080 –> 00:07:41,280
که کلمات یا کلیدواژههای رزرو شده نامیده میشوند. کلمه کلیدی در
برنامه نویسی کلمه ای است که معنای خاصی
58
00:07:41,280 –> 00:07:47,920
در زبان دارد، بنابراین نمی توانید از آنها به عنوان نام متغیر استفاده کنید
، زیرا زبان برنامه نویسی قبلاً
59
00:07:47,920 –> 00:07:55,360
از آن نام ها برای چیز دیگری استفاده می کند. در پایتون، در
اینجا فهرستی از کلمات کلیدی مورد استفاده در زبان آمده است.
60
00:07:57,040 –> 00:08:02,480
این کلمات کلیدی نیز به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند. در
درسهای آینده،
61
00:08:02,480 –> 00:08:09,120
درباره برخی از کلیدواژههایی که در اینجا میبینید، بیشتر بیاموزیم. در
حال حاضر، فقط به یاد داشته باشید که نمیتوانید از این کلمات
62
00:08:09,120 –> 00:08:18,720
به عنوان نام متغیر استفاده کنید. در هر زمان معین، به یک
متغیر فقط یک مقدار میتوان اختصاص داد.
63
00:08:18,720 –> 00:08:25,840
برای مثال، نمیتوانید متغیر x داشته باشید که
همزمان 5 و 7 باشد.
64
00:08:26,560 –> 00:08:33,200
با این حال، میتوانید مقدار متغیر را
در آینده تغییر دهید. و میتوانید این کار را هر چند
65
00:08:33,200 –> 00:08:41,760
بار که میخواهید انجام دهید. پس بیایید آن را امتحان کنیم. من
یک متغیر x ایجاد میکنم و مقدار 5 را اختصاص میدهم.
66
00:08:42,960 –> 00:08:48,720
در اینجا میتوانیم بگوییم که
متغیر x را با مقدار 5 مقدار
67
00:08:49,920 –> 00:08:57,040
دهی
68
00:08:58,320 –> 00:09:02,720
اولیه کردیم. اکنون در خط بعدی
مقدار x را چاپ خواهم کرد.
69
00:09:03,600 –> 00:09:09,840