در این مطلب، ویدئو Python Primer – Kids Code Camp 2020 با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:33:17
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:01,979
از اینکه به جلسه من
2
00:00:01,979 –> 00:00:03,210
آمدید متشکرم نام من بیل گیلمور است و می خواهم
3
00:00:03,210 –> 00:00:04,799
در مورد نحوه نوشتن برنامه
4
00:00:04,799 –> 00:00:07,849
در پایتون به ویژه بازی های ویدیویی با
5
00:00:07,849 –> 00:00:09,900
6
00:00:09,900 –> 00:00:14,400
7
00:00:14,400 –> 00:00:15,929
شما صحبت کنم. در ادامه این کلاس
8
00:00:15,929 –> 00:00:17,220
به همه نرم افزارهای گرافیکی و صدا نیاز ندارید
9
00:00:17,220 –> 00:00:18,690
زیرا من
10
00:00:18,690 –> 00:00:20,550
قبلاً صداهای گرافیکی و نقشه ها را برای
11
00:00:20,550 –> 00:00:23,039
بازی gobbler ایجاد کرده ام شما فقط به بازی Python PI
12
00:00:23,039 –> 00:00:24,990
و کد ویژوال استودیو با
13
00:00:24,990 –> 00:00:29,160
افزونه Python نیاز دارید. بازیهای مخصوص کودکان با
14
00:00:29,160 –> 00:00:30,929
کد کمپ در github در
15
00:00:30,929 –> 00:00:33,719
زیر کاربر noon ugh در دسترس هستند، در اینجا URL مربوط به آن
16
00:00:33,719 –> 00:00:36,030
برای پشتیبانی از دستورالعملها و بحث
17
00:00:36,030 –> 00:00:41,309
با دیگران است.
18
00:00:41,309 –> 00:00:43,140
19
00:00:43,140 –> 00:00:45,360
20
00:00:45,360 –> 00:00:47,430
برنامه kid’s code camp یک
21
00:00:47,430 –> 00:00:48,960
محیط برنامه نویسی گرافیکی مانند scratch است
22
00:00:48,960 –> 00:00:50,550
که به شما امکان می دهد از ماوس برای
23
00:00:50,550 –> 00:00:52,320
کشیدن و رها کردن اقدامات روی فضای برنامه
24
00:00:52,320 –> 00:00:54,000
استفاده کنید به جای اینکه تمام
25
00:00:54,000 –> 00:00:56,340
دستورات را در یک ویرایشگر تایپ کنید، این یک
26
00:00:56,340 –> 00:00:58,320
راه آسان برای یادگیری و سرگرم کننده است. با اما
27
00:00:58,320 –> 00:01:00,359
تعداد بسیار کمی از زبان های برنامه نویسی به این شکل کار می کنند که
28
00:01:00,359 –> 00:01:03,090
اکثر آنها متنی هستند و
29
00:01:03,090 –> 00:01:05,309
از شما می خواهند تا دستوراتی را که می خواهید برنامه ها اجرا کنند را تایپ کنید،
30
00:01:05,309 –> 00:01:07,290
این یک روش بسیار
31
00:01:07,290 –> 00:01:08,790
قدرتمندتر و انعطاف پذیرتر برای نوشتن
32
00:01:08,790 –> 00:01:11,430
برنامه ها است. Python یک
33
00:01:11,430 –> 00:01:13,020
زبان برنامه نویسی متنی است، به همین دلیل است که ما ll
34
00:01:13,020 –> 00:01:17,549
use a text editor در سمت چپ
35
00:01:17,549 –> 00:01:19,229
مثالی از یک زبان برنامه نویسی گرافیکی
36
00:01:19,229 –> 00:01:21,180
است که تصویری از برنامه ای است
37
00:01:21,180 –> 00:01:23,549
که با App Inventor نوشته شده است و در
38
00:01:23,549 –> 00:01:25,380
سمت راست تصویری از یک برنامه متنی
39
00:01:25,380 –> 00:01:30,060
نوشته شده در پایتون است پایتون در بیشتر موارد یک
40
00:01:30,060 –> 00:01:31,560
زبان تفسیری است
41
00:01:31,560 –> 00:01:33,450
این بدان معناست که کمی کندتر از
42
00:01:33,450 –> 00:01:34,890
برخی زبان ها اجرا می شود و
43
00:01:34,890 –> 00:01:36,329
کامپایلری ندارد که به شما بگوید
44
00:01:36,329 –> 00:01:37,380
اشتباهی تایپ کرده اید،
45
00:01:37,380 –> 00:01:39,000
اما به اندازه کافی سریع است که برای بازی های ویدیویی استفاده کنید
46
00:01:39,000 –> 00:01:40,950
زیرا کتابخانه بازی PI که
47
00:01:40,950 –> 00:01:42,450
ما برای گرافیک استفاده خواهیم کرد نوشته شده است. در
48
00:01:42,450 –> 00:01:44,640
زبان C نه پایتون و بنابراین
49
00:01:44,640 –> 00:01:46,860
گرافیک بسیار بسیار سریع است معمولاً
50
00:01:46,860 –> 00:01:51,240
کندترین بخش یک بازی ویدیویی
51
00:01:51,240 –> 00:01:53,070
52
00:01:53,070 –> 00:01:54,630
53
00:01:54,630 –> 00:01:56,820
است. حالت nteractive یک ریپل ارائه می دهد
54
00:01:56,820 –> 00:02:00,420
که به معنی خواندن حلقه چاپ ارزیابی است که
55
00:02:00,420 –> 00:02:02,070
می توانید دستوراتی را وارد کنید که
56
00:02:02,070 –> 00:02:04,200
بلافاصله اجرا می شود و نتیجه را به شما نشان می دهد. این
57
00:02:04,200 –> 00:02:06,030
یک راه آسان برای آزمایش رفتارهای پایتون است.
58
00:02:06,030 –> 00:02:07,740
59
00:02:07,740 –> 00:02:09,869
Z را کنترل کنید
60
00:02:09,869 –> 00:02:11,640
یا خروج را با پرانتزهای باز و بسته
61
00:02:11,640 –> 00:02:12,730
به
62
00:02:12,730 –> 00:02:17,019
کنسول پایتون تایپ کنید حالا بیایید در مورد
63
00:02:17,019 –> 00:02:21,190
برخی از مفاهیم برنامه نویسی صحبت کنیم اولین
64
00:02:21,190 –> 00:02:22,239
کاری که هنگام یادگیری یک زبان برنامه نویسی جدید انجام می دهید این است که
65
00:02:22,239 –> 00:02:23,650
یاد بگیرید چگونه
66
00:02:23,650 –> 00:02:25,510
صفحه کلید را بخوانید و روی صفحه بنویسید.
67
00:02:25,510 –> 00:02:27,580
این به شما امکان می دهد اشکال زدایی کنید.
68
00:02:27,580 –> 00:02:29,379
برنامه های خود را همانطور که یاد می گیرید و برنامه های شما
69
00:02:29,379 –> 00:02:31,810
بزرگتر می شوند، این یک سنت است که
70
00:02:31,810 –> 00:02:33,459
اولین تمرین برنامه نویسی شما این است که برنامه ای بنویسید
71
00:02:33,459 –> 00:02:34,989
که کلمات hello
72
00:02:34,989 –> 00:02:37,420
world را به صفحه نمایش خروجی می دهد خروجی
73
00:02:37,420 –> 00:02:40,000
در پایتون آسان است شما فقط چاپ را با
74
00:02:40,000 –> 00:02:41,680
پرانتز باز و بسته بنویسید و در داخل
75
00:02:41,680 –> 00:02:43,269
76
00:02:43,269 –> 00:02:45,459
ممکن است فکر کنید
77
00:02:45,459 –> 00:02:46,720
عملکرد چاپ دستوری را
78
00:02:46,720 –> 00:02:48,340
به چاپگر جوهرافشان ارسال می کند و متنی را روی
79
00:02:48,340 –> 00:02:50,739
کاغذ می نویسد، در پرانتز می نویسید که می خواهید نمایش دهید.
80
00:02:50,739 –> 00:02:53,079
81
00:02:53,079 –> 00:02:55,750
اگر میخواهید دقیقاً
82
00:02:55,750 –> 00:02:57,489
کلماتی را که میخواهید تایپ کنید، آن را در داخل نقل قولها قرار دهید، فرمان را برای نمایش به صفحه نمایشگر خود ارسال میکنید، در
83
00:02:57,489 –> 00:02:59,799
غیر این صورت احتمالاً میخواهید
84
00:02:59,799 –> 00:03:01,150
نام یک متغیر یا تابع را تایپ کنید،
85
00:03:01,150 –> 00:03:03,640
ما به آنها خواهیم رسید. اما ابتدا اجازه دهید
86
00:03:03,640 –> 00:03:06,579
توضیح دهم که چه داده ای است برنامه ها
87
00:03:06,579 –> 00:03:09,370
از دو چیز ساخته شده اند کد و کد داده
88
00:03:09,370 –> 00:03:11,349
اقداماتی هستند که دستورالعمل هایی هستند که
89
00:03:11,349 –> 00:03:12,930
به رایانه می دهید تا به آن بگویید چه کاری انجام دهد
90
00:03:12,930 –> 00:03:16,030
داده ها اطلاعات هستند یا کد دانش
91
00:03:16,030 –> 00:03:19,120
در این مورد عملیات روی داده های شما انجام می دهد.
92
00:03:19,120 –> 00:03:21,940
چاپ کد است و
93
00:03:21,940 –> 00:03:24,340
HelloWorld داده است، اگرچه ما از آن
94
00:03:24,340 –> 00:03:26,319
برای بازیهای خود استفاده نمیکنیم، میتوانید نحو
95
00:03:26,319 –> 00:03:27,700
خواندن ورودی کاربر از صفحهکلید را
96
00:03:27,700 –> 00:03:30,519
در اینجا با استفاده از تابع ورودی مشاهده کنید، بهجای دریافت
97
00:03:30,519 –> 00:03:32,079
، قسمتهای آن خط را در حین حرکت توضیح خواهیم داد.
98
00:03:32,079 –> 00:03:36,700
در اینجا بیایید
99
00:03:36,700 –> 00:03:39,030
در مورد حساسیت به حروف بزرگ و نحو صحبت کنیم.
100
00:03:39,030 –> 00:03:42,400
101
00:03:42,400 –> 00:03:44,500
102
00:03:44,500 –> 00:03:46,540
103
00:03:46,540 –> 00:03:48,130
104
00:03:48,130 –> 00:03:50,139
105
00:03:50,139 –> 00:03:51,549
حروف بزرگ در جایی
106
00:03:51,549 –> 00:03:53,169
که نباید خطایی دریافت کنید،
107
00:03:53,169 –> 00:03:55,379
باید با دقت به
108
00:03:55,379 –> 00:03:58,060
کلاس هایی که بعداً در مورد آنها صحبت خواهیم کرد،
109
00:03:58,060 –> 00:03:59,470
با حروف بزرگ برای هر
110
00:03:59,470 –> 00:04:02,950
کلمه شروع می شوند، مانند نام های مثال که
111
00:04:02,950 –> 00:04:04,660
همه آنها کوچک هستند. باید از خط زیر
112
00:04:04,660 –> 00:04:08,579
بین کلمات استفاده کنید، زیرا در این مثال
113
00:04:10,470 –> 00:04:14,049
متغیرها داده ها را برای شما ذخیره می کنند، متغیرها
114
00:04:14,049 –> 00:04:15,730
در هر زبان برنامه نویسی بسیار مهم
115
00:04:15,730 –> 00:04:17,380
هستند، آنها مانند یک واحد ذخیره سازی کوچک
116
00:04:17,380 –> 00:04:19,720
در حیاط ذخیره سازی خود هستند، شما می
117
00:04:19,720 –> 00:04:21,488
توانید هر چیزی را در آنها قرار دهید، لازم نیست به
118
00:04:21,488 –> 00:04:22,780
خاطر بسپارید که چه چیزی است. در آنها فقط
119
00:04:22,780 –> 00:04:24,490
آن را برای شما نگه می دارند تا زمانی که بخواهید
120
00:04:24,490 –> 00:04:25,990
دوباره آن چیز را از آنها بیرون بیاورید،
121
00:04:25,990 –> 00:04:28,060
آنها شماره ای مانند یک واحد ذخیره سازی
122
00:04:28,060 –> 00:04:29,860
ندارند اما یک نام دارند و
123
00:04:29,860 –> 00:04:31,960
همان کاری را انجام می دهد که شما از آن برای یافتن آن حافظه استفاده می کنید.
124
00:04:31,960 –> 00:04:34,750
بعداً مجدداً هر
125
00:04:34,750 –> 00:04:36,220
نامی را که دوست دارید ایجاد می کنید فقط باید
126
00:04:36,220 –> 00:04:38,560
نامی را که به آن داده اید به خاطر بسپارید و می توانید
127
00:04:38,560 –> 00:04:40,599
دوباره داده های خود را بیرون بیاورید.
128
00:04:40,599 –> 00:04:42,340
129
00:04:42,340 –> 00:04:45,039
130
00:04:45,039 –> 00:04:46,599
به متغیری که از
131
00:04:46,599 –> 00:04:48,370
علامت تساوی استفاده میکند، عملگر انتساب نامیده میشود،
132
00:04:48,370 –> 00:04:51,039
شما میتوانید
133
00:04:51,039 –> 00:04:52,870
مقدار داده را با تایپ نام متغیر
134
00:04:52,870 –> 00:04:54,460
در مکانی که میخواهید
135
00:04:54,460 –> 00:04:57,250
مقدار داده باشد بخوانید، بنابراین در مثال، خط اول
136
00:04:57,250 –> 00:04:59,020
پنج را به متغیری که
137
00:04:59,020 –> 00:05:03,970
نام آن است اختصاص میدهد. a سپس a حاوی یک پنج است تا از
138
00:05:03,970 –> 00:05:05,800
آن پنج استفاده کنید و آن را با دو اضافه کنید فقط
139
00:05:05,800 –> 00:05:08,289
a را به جای پنج تایپ کنید و پنج
140
00:05:08,289 –> 00:05:10,000
از متغیر a خارج می شود و با اجرای
141
00:05:10,000 –> 00:05:12,630
آن قسمت برنامه به پنج تبدیل می شود.
142
00:05:12,630 –> 00:05:14,860
قول دادم کنسول تعاملی را به شما نشان دهم
143
00:05:14,860 –> 00:05:16,599
و repple و این
144
00:05:16,599 –> 00:05:19,360
زمان خوبی برای انجام این کار است، بنابراین در ویندوز من
145
00:05:19,360 –> 00:05:21,820
روی دکمه شروع کلیک می کنم و
146
00:05:21,820 –> 00:05:27,370
CMD را تایپ می کنم و ENTER را فشار
147
00:05:27,370 –> 00:05:29,889
می دهم و اگر از Mac استفاده می کنید پنجره فرمان من ظاهر
148
00:05:29,889 –> 00:05:32,650
می شود، می توانید Command space را فشار دهید.
149
00:05:32,650 –> 00:05:34,210
نورافکن باز میشود، سپس میتوانید
150
00:05:34,210 –> 00:05:36,759
ترمینال را تایپ کنید و ENTER را فشار دهید و
151
00:05:36,759 –> 00:05:39,280
یک پنجره ترمینال باز میشود، همچنین
152
00:05:39,280 –> 00:05:40,900
میتوانید میانبری را در جای دیگری پیدا کنید که
153
00:05:40,900 –> 00:05:43,509
اگر دوست دارید
154
00:05:43,509 –> 00:05:45,370
ویندوز را در اینجا در خط فرمان اجرا میکنید،
155
00:05:45,370 –> 00:05:47,860
میتوانید پایتون را تایپ کرده و E را فشار دهید. NTER اگر
156
00:05:47,860 –> 00:05:49,210
روی Mac اجرا میکنید،
157
00:05:49,210 –> 00:05:51,610
میخواهید فشار دهید، باید پایتون 3 را تایپ کنید و
158
00:05:51,610 –> 00:05:54,909
Enter را فشار دهید، باید در
159
00:05:54,909 –> 00:05:56,469
همان جایی قرار بگیرید که تقریباً
160
00:05:56,469 –> 00:05:58,780
یکسان به نظر میرسد، یک اعلان سهگانه شورون در
161
00:05:58,780 –> 00:06:00,400
آنجا خواهید داشت که به این معنی که منتظر است
162
00:06:00,400 –> 00:06:03,550
تا من دستورات پایتون را صادر کنم و من می توانم
163
00:06:03,550 –> 00:06:05,620
هر دستور پایتون را در اینجا صادر کنم
164
00:06:05,620 –> 00:06:08,199
زیرا یک شورشی است که e مخفف ارزیابی است
165
00:06:08,199 –> 00:06:09,759
و P مخفف چاپ است،
166
00:06:09,759 –> 00:06:12,190
هر مقداری را که من در اینجا قرار می دهم می گیرد و آن را ارزیابی می کند
167
00:06:12,190 –> 00:06:15,219
و سپس نتیجه را نمایش می دهد. بنابراین اگر 5 را تایپ کنم
168
00:06:15,219 –> 00:06:18,099
و ENTER را فشار دهم، آن را ارزیابی می کند
169
00:06:18,099 –> 00:06:21,580
و مشخص می کند که نتیجه 5
170
00:06:21,580 –> 00:06:23,530
بسیار پیچیده نیست، اما
171
00:06:23,530 –> 00:06:26,699
اگر بخواهم بگویم 5 بعلاوه 2 می تواند پیچیده تر شود
172
00:06:26,699 –> 00:06:31,449
، حساب را ارزیابی می کند و
173
00:06:31,449 –> 00:06:33,640
مقدار 7 را
174
00:06:33,640 –> 00:06:36,350
در حال حاضر به من نشان می دهد. مثالی از اسلاید در
175
00:06:36,350 –> 00:06:39,610
پسزمینه که ما از این عبارت a برابر با پنج استفاده کردیم، این
176
00:06:39,610 –> 00:06:42,800
177
00:06:42,800 –> 00:06:44,330
عملگر انتساب مقدار پنج را در
178
00:06:44,330 –> 00:06:48,830
متغیر a قرار میدهد و نتیجه چیزی نیست، اما
179
00:06:48,830 –> 00:06:51,710
اگر هشت را تایپ کنم،
180
00:06:51,710 –> 00:06:53,720
متغیر a را ارزیابی میکند، متوجه میشود که یک مقدار وجود دارد.
181
00:06:53,720 –> 00:06:55,850
از پنج در داخل از آن و
182
00:06:55,850 –> 00:06:59,540
آن مقدار را برای من نشان خواهد داد، بعلاوه
183
00:06:59,540 –> 00:07:01,670
میتوانم این را پیچیدهتر کنم
184
00:07:01,670 –> 00:07:06,050
و بگویم به علاوه دو، پنج
185
00:07:06,050 –> 00:07:08,840
را از یک دو به آن اضافه میکند و
186
00:07:08,840 –> 00:07:11,870
نتیجه هفت میشود و این
187
00:07:11,870 –> 00:07:14,770
میتواند پیچیدهتر شود. شما نیاز دارید اما از
188
00:07:14,770 –> 00:07:17,000
آنجایی که استفاده از repple
189
00:07:17,000 –> 00:07:18,320
بسیار آسان است، مکان مناسبی برای
190
00:07:18,320 –> 00:07:21,940
آزمایش و یادگیری استفاده از پایتون
191
00:07:21,940 –> 00:07:24,830
پس از اتمام کار است، فقط می توانید quit را
192
00:07:24,830 –> 00:07:26,660
با پرانتز باز و بسته تایپ
193
00:07:26,660 –> 00:07:27,610
کنید و Enter را فشار دهید
194
00:07:27,610 –> 00:07:30,410
، شما را به سیستم خود باز می گرداند.
195
00:07:30,410 –> 00:07:32,960
خط فرمان و شما به یک ویندوز یا
196
00:07:32,960 –> 00:07:34,640
مک نیاز دارید، فقط می توانید exit را تایپ کنید و
197
00:07:34,640 –> 00:07:39,250
ENTER را فشار دهید تا این پنجره فرمان خاتمه یابد
198
00:07:41,230 –> 00:07:44,180
، انواع مختلفی از داده ها وجود دارد که
199
00:07:44,180 –> 00:07:47,270
یک کلمه خاص است که من در آنجا تایپ می کنم برخی از
200
00:07:47,270 –> 00:07:49,310
داده ها اعداد کامل هستند نوع آنها
201
00:07:49,310 –> 00:07:51,560
اعداد صحیح نامیده می شود که کامپیوترها دوست دارند کار کنند.
202
00:07:51,560 –> 00:07:53,210
با اعداد صحیح و بسیار سریع هستند هنگام
203
00:07:53,210 –> 00:07:55,670
انجام ریاضی با اعداد صحیح برخی از اعداد
204
00:07:55,670 –> 00:07:58,250
اعداد اعشاری هستند برنامه نویسان و
205
00:07:58,250 –> 00:07:59,600
ریاضیدانان نام های زیادی برای
206
00:07:59,600 –> 00:08:01,790
اعداد اعشاری در پایتون دارند به این
207
00:08:01,790 –> 00:08:04,940
نوع متن شناور از نوع ca می گویند.
208
00:08:04,940 –> 00:08:07,160
رشتههای رشتهای از حروف منفرد ساخته شدهاند که
209
00:08:07,160 –> 00:08:10,340
کاراکتر نامیده میشوند، اما
210
00:08:10,340 –> 00:08:11,900
حروف الفبای رایانه بسیار بیشتر
211
00:08:11,900 –> 00:08:14,300
از الفبای ۲۶ حرفی ما است،
212
00:08:14,300 –> 00:08:15,950
الفبای رایانه شامل
213
00:08:15,950 –> 00:08:18,280
حروف بزرگ و کوچک اعداد و نمادهایی است
214
00:08:18,280 –> 00:08:20,720
که همه میتوانند بخشی از متن در یک
215
00:08:20,720 –> 00:08:23,840
رشته باشند، این نوعها ساده هستند. انواعی که
216
00:08:23,840 –> 00:08:26,240
ما آنها را انواع اولیه می نامیم
217
00:08:26,240 –> 00:08:27,710
انواع پیچیده تری هستند که بعداً در مورد آنها بحث خواهیم کرد.
218
00:08:27,710 –> 00:08:30,440
219
00:08:30,440 –> 00:08:32,690
220
00:08:32,690 –> 00:08:34,460
221
00:08:34,460 –> 00:08:36,559
یک عدد و
222
00:08:36,559 –> 00:08:38,030
قوانین ریاضی فقط برای اعداد صدق
223
00:08:38,030 –> 00:08:40,419
224
00:08:41,720 –> 00:08:43,860
می کند، یکی از انواع پیچیده ای است که
225
00:08:43,860 –> 00:08:45,960
ذکر کردم لیست متغیری است که
226
00:08:45,960 –> 00:08:48,660
نوع آن لیست است و می تواند چندین
227
00:08:48,660 –> 00:08:51,780
قطعه داده از هر نوع را به جای داشتن
228
00:08:51,780 –> 00:08:53,310
سه متغیر صحیح برای نگهداری سه
229
00:08:53,310 –> 00:08:55,050
عدد در خود جای دهد. یک متغیر لیست
230
00:08:55,050 –> 00:08:57,300
برای نگهداری سه عدد داشته باشید، یک لیست را می توان
231
00:08:57,300 –> 00:08:58,560
در یک متغیر ذخیره کرد، درست مانند
232
00:08:58,560 –> 00:09:00,720
انواع داده های اولیه، اما برای نگهداری
233
00:09:00,720 –> 00:09:02,580
چندین مقدار داده، به یک شاخص
234
00:09:02,580 –> 00:09:04,740
برای هر یک نیاز دارد. از یک موجود
235
00:09:04,740 –> 00:09:06,780
متغیر مانند یک واحد ذخیره سازی واحد، یک
236
00:09:06,780 –> 00:09:08,430
لیست مانند یک ردیف کامل از واحدهای ذخیره سازی است و
237
00:09:08,430 –> 00:09:10,020
هر دری روی آن شماره خاص خود را دارد، به
238
00:09:10,020 –> 00:09:11,940
این ترتیب به آن می گویید که مقادیر را در کجا قرار دهد
239
00:09:11,940 –> 00:09:13,890
و چگونه به آن بگویید که کدام
240
00:09:13,890 –> 00:09:16,290
یک را از آن بازیابی کند. لیست نیز یک
241
00:09:16,290 –> 00:09:18,540
شی است که بعداً در مورد اشیا بیشتر صحبت خواهیم کرد،
242
00:09:18,540 –> 00:09:20,040
اما در حال حاضر متوجه خواهید شد که به این
243
00:09:20,040 –> 00:09:22,080
معنی است که مثال من مواردی مانند
244
00:09:22,080 –> 00:09:24,930
dot append و dot extension را نشان می دهد که اینها
245
00:09:24,930 –> 00:09:26,820
متد نامیده می شوند و کد آنها
246
00:09:26,820 –> 00:09:29,520
فقط با آن لیست کار می کند و هیچ چیز دیگری وجود ندارد.
247
00:09:29,520 –> 00:09:31,080
بعداً آنها را درک خواهید کرد، اما در حال حاضر
248
00:09:31,080 –> 00:09:32,430
فقط می توانید مثال ها را دنبال کنید تا
249
00:09:32,430 –> 00:09:35,040
آنها را مجبور کنید کاری را که می خواهید انجام دهند مانند اسلاید
250
00:09:35,040 –> 00:09:36,480
اینجا که می گوید می توانید از آنها مانند یک
251
00:09:36,480 –> 00:09:38,580
کیف پول استفاده کنید و می توانید
252
00:09:38,580 –> 00:09:40,320
ترتیب مواردی را که در آنجا قرار می دهید کنترل کنید و می توانید
253
00:09:40,320 –> 00:09:43,350
موارد بیشتری اضافه کنید. اگر آنها را در یک متغیر قرار دهید، آنها را بردارید، آنها را بشمارید و
254
00:09:43,350 –> 00:09:44,640
با خود حمل کنید، اگر
255
00:09:44,640 –> 00:09:47,070
آنها را در یک متغیر قرار دهید، مهم ترین
256
00:09:47,070 –> 00:09:48,540
چیزی که باید در مورد لیست ها به خاطر بسپارید
257
00:09:48,540 –> 00:09:50,820
این است که رایانه ها همیشه
258
00:09:50,820 –> 00:09:54,180
از صفر می شمارند، بنابراین اگر از شما بخواهم دوازده تخم مرغ در یک کارتن وجود دارد.
259
00:09:54,180 –> 00:09:56,670
آنها را بشمار شما
260
00:09:56,670 –> 00:09:58,350
می گویید یک دو سه چهار پنج شش
261
00:09:58,350 –> 00:10:00,870
هفت هشت نه نه ده یازده
262
00:10:00,870 –> 00:10:04,680
دوازده تخم مرغ بود و شما
263
00:10:04,680 –> 00:10:06,840
در حین شمردن دوازده عدد گفتید اما اگر از
264
00:10:06,840 –> 00:10:08,790
کامپیوتر بخواهم آنها را بشمارد
265
00:10:08,790 –> 00:10:10,170
برای هر کدام یک عدد نیز خواهد داشت و
266
00:10:10,170 –> 00:10:12,150
همچنان وجود خواهد داشت. دوازده تا از این اعداد،
267
00:10:12,150 –> 00:10:14,370
اما صفر یک دو سه چهار پنج
268
00:10:14,370 –> 00:10:17,880
شش هفت هشت نه ده یازده، بنابراین اگر
269
00:10:17,880 –> 00:10:19,410
میخواهید فهرستی را بگویید که از کدام شاخص
270
00:10:19,410 –> 00:10:20,880
میخواهید استفاده کنید، باید به یاد داشته باشید که این
271
00:10:20,880 –> 00:10:23,040
شاخص یک عدد کمتر از
272
00:10:23,040 –> 00:10:25,020
عدد یک انسان خواهد بود. شمارش با رایانه
273
00:10:25,020 –> 00:10:29,640
همیشه از صفر شروع به شمارش میکند تاپلها
274
00:10:29,640 –> 00:10:31,590
بسیار شبیه به فهرستها هستند و واقعاً شبیه به لیست
275
00:10:31,590 –> 00:10:34,080
هستند، اما شما از تاپل برای چیزهای مختلف استفاده میکنید، به
276
00:10:34,080 –> 00:10:36,120
یاد داشته باشید که گفتم فهرست
277
00:10:36,120 –> 00:10:37,980
مانند یک کیف است و به شما
278
00:10:37,980 –> 00:10:39,630
کنترل زیادی بر ترتیب آنچه در آن میگذارید
279
00:10:39,630 –> 00:10:41,970
میدهد. و از آن یک تاپل بیرون بیاورید بیشتر
280
00:10:41,970 –> 00:10:44,460
شبیه یک کیف یا یک کیسه است، ظرفی است
281
00:10:44,460 –> 00:10:45,960
که در واقع هیچ نظمی
282
00:10:45,960 –> 00:10:47,520
به چیزهای داخل آن ندارد، آنها فقط یک توده
283
00:10:47,520 –> 00:10:49,650
در پایین هستند تا چیزی از آن بیرون بیاورید که باید آن را بریزید.
284
00:10:49,650 –> 00:10:51,030
محتویات
285
00:10:51,030 –> 00:10:53,220
en چیزی را روی یک میز ببندید و سپس
286
00:10:53,220 –> 00:10:54,329
به هر
287
00:10:54,329 –> 00:10:55,470
چیزی که در آن بود دسترسی دارید خواه
288
00:10:55,470 –> 00:10:57,629
همه آنها را بخواهید یا نه، گاهی اوقات این دقیقاً
289
00:10:57,629 –> 00:10:59,939
همان چیزی است که می خواهید می بینید که حروف الفبای لیست
290
00:10:59,939 –> 00:11:01,319
به عنوان لیستی از مقادیر
291
00:11:01,319 –> 00:11:03,860
که با پرانتز شروع و ختم می شوند تایپ می شوند.
292
00:11:03,860 –> 00:11:06,209
تاپل ها لیست هایی هستند
293
00:11:06,209 –> 00:11:09,029
که با پرانتز شروع و پایان می یابند ما از تاپل
294
00:11:09,029 –> 00:11:10,949
ها در بازی ها برای ذخیره مختصات صفحه استفاده
295
00:11:10,949 –> 00:11:13,230
می کنیم تا مقادیر را از یک تاپل به دست آوریم.
296
00:11:13,230 –> 00:11:16,049
297
00:11:16,049 –> 00:11:17,279
298
00:11:17,279 –> 00:11:19,110
299
00:11:19,110 –> 00:11:21,269
که حاوی
300
00:11:21,269 –> 00:11:23,249
مختصات تاپل شامل دو مقدار است، بنابراین
301
00:11:23,249 –> 00:11:25,589
یک ساختارشکنی از من میخواهد از دو
302
00:11:25,589 –> 00:11:27,720
متغیر برای مطابقت استفاده کنم، من این
303
00:11:27,720 –> 00:11:30,420
متغیرها را x و y نامگذاری میکنم، به همین دلیل
304
00:11:30,420 –> 00:11:33,059
است که ما همیشه از چیزی که همیشه برای مختصات استفاده میکنیم در
305
00:11:33,059 –> 00:11:36,170
هنگام کار با
306
00:11:36,949 –> 00:11:39,209
عملگرهای گرافیکی استفاده میکنیم. نمادهایی را
307
00:11:39,209 –> 00:11:41,339
که در عملیات ریاضی استفاده می کنیم می گوییم شما مطمئناً
308
00:11:41,339 –> 00:11:43,110
از قبل می دانید که
309
00:11:43,110 –> 00:11:44,910
عملیات ضرب و تقسیم جمع تفریق را
310
00:11:44,910 –> 00:11:48,420
از ستاره به علاوه منهای استفاده می کنیم یا
311
00:11:48,420 –> 00:11:50,790
کاراکترهای ستاره و اسلش برای این
312
00:11:50,790 –> 00:11:52,769
عملیات ریاضی و فراخوانی آنها عملگرهای حسابی،
313
00:11:52,769 –> 00:11:55,410
عملگرهای سمت چپ در
314
00:11:55,410 –> 00:11:56,579
سمت راست این صفحه،
315
00:11:56,579 –> 00:11:59,369
عملگرهای مقایسه نامیده می شوند که
316
00:11:59,369 –> 00:12:01,019
در هر طرف آنها یک مقدار دارند و
317
00:12:01,019 –> 00:12:03,959
برای بررسی اینکه آیا دو مقدار مساوی کمتر هستند یا خیر استفاده می شود. یا
318
00:12:03,959 –> 00:12:06,959
بیشتر از نتیجه، یک مقدار بولی
319
00:12:06,959 –> 00:12:12,179
است که بعداً در مورد آن میلیاردها صحبت خواهیم کرد، بنابراین
320
00:12:12,179 –> 00:12:14,009
یک روز حدود صد و پنجاه سال
321
00:12:14,009 –> 00:12:16,410
پیش، مردی به نام جورج بول آنچه را
322
00:12:16,410 –> 00:12:18,209
که همه ما درباره حقیقت منطقی میدانیم و میدانیم برداشت
323
00:12:18,209 –> 00:12:20,100
و فکر کرد که باید
324
00:12:20,100 –> 00:12:22,410
روز بعد آن را یادداشت کند. چیزی که می دانید او مشهور است
325
00:12:22,410 –> 00:12:23,819
و آنها یک شاخه کاملاً جدید از
326
00:12:23,819 –> 00:12:26,369
ریاضیات را به نام او نامگذاری می کنند، این واقعاً
327
00:12:26,369 –> 00:12:28,619
حتی ریاضی نیست، نه همانطور که اکثر مردم
328
00:12:28,619 –> 00:12:30,959
آن را درک می کنند که احمقانه و بدیهی به نظر می رسد، اما
329
00:12:30,959 –> 00:12:32,639
در برنامه نویسی کامپیوتر بسیار مهم است،
330
00:12:32,639 –> 00:12:35,899
بنابراین اجازه دهید توضیح دهم منطق
331
00:12:35,899 –> 00:12:39,299
بولی چیست. نوع داده فقط می
332
00:12:39,299 –> 00:12:42,350
تواند یکی از دو مقدار true یا false داشته باشد یک مقدار درست یا نادرست
333
00:12:42,350 –> 00:12:44,910
بولی همراه با
334
00:12:44,910 –> 00:12:46,739
یکی از عملگرهای منطقی بولی خاص
335
00:12:46,739 –> 00:12:49,129
مانند یک معادله ریاضی است.
336
00:12:49,129 –> 00:12:52,139
به جای گفتن پنج بعلاوه هفت،
337
00:12:52,139 –> 00:12:55,739
ممکن است بگوییم درست به علاوه درست است، اما بعلاوه
338
00:12:55,739 –> 00:12:57,869
یکی از عملگرهای بولی خاص نیست که
339
00:12:57,869 –> 00:13:02,970
عملگرهای بولی هستند و یا و نه، در
340
00:13:02,970 –> 00:13:06,179
عوض می گوییم درست یا غلط یا درست و
341
00:13:06,179 –> 00:13:07,460
342
00:13:07,460 –> 00:13:10,320
درست نتیجه این به اصطلاح ریاضی است.
343
00:13:10,320 –> 00:13:11,940
مشکلات یکی دیگر از مقادیر بولی درست یا نادرست
344
00:13:11,940 –> 00:13:16,290
است، بنابراین این عبارات بولی چه
345
00:13:16,290 –> 00:13:18,810
معنایی دارند، یک جدول صدق وجود دارد
346
00:13:18,810 –> 00:13:20,550
که می توانید از آن برای
347
00:13:20,550 –> 00:13:22,110
جستجوی نتایج برای یک
348
00:13:22,110 –> 00:13:25,110
جفت مقدار بولی معین و یک عملگر استفاده کنید، اما ما
349
00:13:25,110 –> 00:13:26,940
حتی به حقیقت نیازی نداریم.
350
00:13:26,940 –> 00:13:28,530
اگر
351
00:13:28,530 –> 00:13:30,870
در مورد آن فکر کنید اگر به شما چیزهای واقعی را بگویم
352
00:13:30,870 –> 00:13:34,200
و از درست و یا کلمات استفاده کنم شما
353
00:13:34,200 –> 00:13:36,660
جواب را قبلاً می دانید، به عنوان مثال اگر من
354
00:13:36,660 –> 00:13:39,170
بگویم در حال حاضر یک بیماری همه گیر Cobit وجود دارد، قبلاً متوجه شده اید که چگونه کار می کنند
355
00:13:39,170 –> 00:13:45,360
. 2020
356
00:13:45,360 –> 00:13:48,240
که درست است، پس جمله کلی یک
357
00:13:48,240 –> 00:13:53,570
جمله درست است، می توانم بگویم یخ داغ است یا
358
00:13:53,570 –> 00:13:57,840
تابستان داغ است که یک
359
00:13:57,840 –> 00:14:00,110
جمله درست است زیرا من از کلمه استفاده می کنم
360
00:14:00,110 –> 00:14:02,460
یا عبارت اول درست است
361
00:14:02,460 –> 00:14:04,890
یا عبارت دوم درست است، بنابراین
362
00:14:04,890 –> 00:14:07,890
عبارت کلی در این اسلاید درست است
363
00:14:07,890 –> 00:14:09,420
من جدول حقیقت را برای
364
00:14:09,420 –> 00:14:14,160
عملگر و عملگر را در این اسلاید نشان می دهم
365
00:14:14,160 –> 00:14:16,650
جدول صدق را برای عملگر یا نشان می دهم بنابراین
366
00:14:16,650 –> 00:14:18,810
فکر می کنم این مفهوم کاملاً واضح است
367
00:14:18,810 –> 00:14:20,400
و احتمالاً در این مرحله آن را درک می کنید،
368
00:14:20,400 –> 00:14:23,430
بنابراین بیایید پیش برویم و در کد ما
369
00:14:23,430 –> 00:14:25,140
گاهی اوقات لازم است به
370
00:14:25,140 –> 00:14:26,550
برنامه ای بگوییم که چندین دستور یا
371
00:14:26,550 –> 00:14:28,710
دستور بخشی از یک گروه
372
00:14:28,710 –> 00:14:31,230
هستند که به این گروه ها بلوک های کد گفته می شود.
373
00:14:31,230 –> 00:14:32,730
374
00:14:32,730 –> 00:14:35,310
375
00:14:35,310 –> 00:14:37,080
برگهها
376
00:14:37,080 –> 00:14:38,700
برای مرتب کردن کد به شیوههایی که
377
00:14:38,700 –> 00:14:41,550
خوانایی آن را خواناتر میکند،
378
00:14:41,550 –> 00:14:44,610
در برنامهنویسی کامپیوتری بسیار بزرگ است تا این آزادی را به ما بدهد که
379
00:14:44,610 –> 00:14:46,380
بیشتر زبانها
380
00:14:46,380 –> 00:14:47,970
فاصلهگذاری شما را نادیده میگیرند و
381
00:14:47,970 –> 00:14:50,190
تفاوتی در برنامه شما ایجاد نمیکند، اما در
382
00:14:50,190 –> 00:14:51,090
پایتون متفاوت است
383
00:14:51,090 –> 00:14:53,550
که باید از آن استفاده کنید. فاصله گذاری کامل در غیر این صورت
384
00:14:53,550 –> 00:14:56,880
برنامه شما کار نمی کند، شما از
385
00:14:56,880 –> 00:14:59,220
یک دونقطه با دو نقطه استفاده می کنید تا به پایتون بگویید
386
00:14:59,220 –> 00:15:01,050
که از یک بلوک کد
387
00:15:01,050 –> 00:15:02,940
استفاده می کنید، سپس از تورفتگی برای تشخیص آن استفاده می کنید. خطوط ch
388
00:15:02,940 –> 00:15:05,820
در آن بلوک کد قرار دارند که تورفتگی شما
389
00:15:05,820 –> 00:15:07,470
در هر خط همیشه باید از
390
00:15:07,470 –> 00:15:09,560
همان فاصله ها و تب ها مانند هر خط دیگر باشد.
391
00:15:09,560 –> 00:15:11,910
ساده ترین راه برای جلوگیری از مشکلات در
392
00:15:11,910 –> 00:15:13,950
این مورد استفاده از کلید tab برای
393
00:15:13,950 –> 00:15:18,090
تورفتگی های شما، نظرات خطوطی هستند که
394
00:15:18,090 –> 00:15:20,490
پایتون نادیده می گیرد. به این ترتیب می توانید
395
00:15:20,490 –> 00:15:21,000
396
00:15:21,000 –> 00:15:23,370
در داخل برنامه خود یادداشت هایی برای خود بنویسید تا
397
00:15:23,370 –> 00:15:25,940
پایتون را نادیده بگیرد در یک نماد هش تراز کند
398
00:15:25,940 –> 00:15:27,780
همه چیز بعد از هش
399
00:15:27,780 –> 00:15:28,370
نادیده گرفته
400
00:15:28,370 –> 00:15:30,510
می شود قبل از اینکه
401
00:15:30,510 –> 00:15:33,540
هش بخشی از برنامه شما باشد بله من گفتم
402
00:15:33,540 –> 00:15:37,970
هش این تگ هش نیست این یک هش است،
403
00:15:37,970 –> 00:15:40,710
اگر میخواهید هر دو خوب هستند، میتوانید آن را علامت پوند بنامید
404
00:15:40,710 –> 00:15:44,190
، کلمه هش تگ
405
00:15:44,190 –> 00:15:46,440
از توییتر میآید، جایی که قبل از یک کلمه برچسب،
406
00:15:46,440 –> 00:15:49,230
نماد هش قرار میگیرد و
407
00:15:49,230 –> 00:15:51,630
همه چیز را به خودی خود یک برچسب هش میکند،
408
00:15:51,630 –> 00:15:53,370
حتی اگر مردم آن را شفاهی کنند.
409
00:15:53,370 –> 00:15:56,100
همانطور که هش تگ فقط هش نامیده می شود، هیچ کدام
410
00:15:56,100 –> 00:15:57,540
از اینها ربطی به پایتون
411
00:15:57,540 –> 00:15:59,160
یا برنامه نویسی بازی های ویدیویی ندارد، اما اکنون می
412
00:15:59,160 –> 00:16:03,240
دانید که هر دستورالعملی که در برنامه خود می نویسیم به
413
00:16:03,240 –> 00:16:05,100
طور کلی فقط یک
414
00:16:05,100 –> 00:16:07,130
کار را انجام می دهد. ممکن است
415
00:16:07,130 –> 00:16:09,330
گاهی مجموعهای از دستورالعملها
416
00:16:09,330 –> 00:16:10,920
یا دستورات داشته باشیم که میخواهیم
417
00:16:10,920 –> 00:16:13,560
بارها و بارها آنها را به یک
418
00:16:13,560 –> 00:16:15,300
شکل اجرا کنیم، تایپ کردن آنها بارها و بارها منطقی نیست،
419
00:16:15,300 –> 00:16:17,460
نوشتن
420
00:16:17,460 –> 00:16:19,080
مکرر آن کار بیشتری میطلبد، تغییر آن به کار بیشتری نیاز دارد.
421
00:16:19,080 –> 00:16:20,640
بعداً و اگر اشتباهی مرتکب شدیم مجبور شدیم
422
00:16:20,640 –> 00:16:22,250
آن را در بیش از یک مکان
423
00:16:22,250 –> 00:16:24,750
برطرف کنیم، همچنین خواندن لیست طولانی
424
00:16:24,750 –> 00:16:25,950
دستورات و درک آنچه
425
00:16:25,950 –> 00:16:28,170
انجام می دهند دشوار است، باید به آن دقت
426
00:16:28,170 –> 00:16:31,020
کنیم و مطالعه کنیم و چیزهای بزرگ را ببینیم.
427
00:16:31,020 –> 00:16:33,120
با قرار
428
00:16:33,120 –> 00:16:34,890
دادن مجموعه ای از دستورات در یک
429
00:16:34,890 –> 00:16:38,220
جعبه خیالی به نام تابع
430
00:16:38,220 –> 00:16:40,710
431
00:16:40,710 –> 00:16:42,180
می توانیم این مشکلات
432
00:16:42,180 –> 00:16:43,410
433
00:16:43,410 –> 00:16:48,120
را حل کنیم. چگونه
434
00:16:48,120 –> 00:16:50,460
دندانهایمان را مسواک بزنیم، لیستی از وظایف را
435
00:16:50,460 –> 00:16:52,800
روی صفحه میبینید، در واقع
436
00:16:52,800 –> 00:16:54,960
وقتی آن را به این شکل تجزیه م