در این مطلب، ویدئو نحوه استفاده از حاشیه نویسی نوع در پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:15:06
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,160 –> 00:00:02,399
خوب، پس در این ویدیو ما قصد داریم به
2
00:00:02,399 –> 00:00:04,080
بررسی نوع حاشیه نویسی
3
00:00:04,080 –> 00:00:07,440
در پایتون بپردازیم، بنابراین قبل از اینکه واقعاً
4
00:00:07,440 –> 00:00:10,960
به تایپ حاشیه نویسی در پایتون بپردازیم،
5
00:00:10,960 –> 00:00:12,960
فقط می خواهم کمی
6
00:00:12,960 –> 00:00:15,040
از نوع حاشیه نویسی ها توضیح دهم،
7
00:00:15,040 –> 00:00:18,160
بنابراین حاشیه نویسی های نوع به عنوان امضای نوع نیز شناخته
8
00:00:18,160 –> 00:00:21,279
می شوند.
9
00:00:21,279 –> 00:00:24,560
آنها برای نشان دادن نوع داده
10
00:00:24,560 –> 00:00:27,359
متغیرها و ورودی و خروجی
11
00:00:27,359 –> 00:00:28,000
12
00:00:28,000 –> 00:00:30,960
توابع و متدها در یک زبان برنامه نویسی
13
00:00:30,960 –> 00:00:33,280
استفاده می کنند،
14
00:00:33,280 –> 00:00:36,640
بنابراین در بسیاری از زبان ها انواع داده ها به
15
00:00:36,640 –> 00:00:38,399
صراحت بیان می شود
16
00:00:38,399 –> 00:00:42,160
به این معنی که اگر
17
00:00:42,160 –> 00:00:45,520
نوع داده خود را اعلام نکنید، کد شما اجرا نمی شود.
18
00:00:45,520 –> 00:00:48,320
بنابراین میخواهم نمونهای از یک
19
00:00:48,320 –> 00:00:49,440
hello world در
20
00:00:49,440 –> 00:00:51,760
c را به شما نشان دهم تا بتوانیم معنای
21
00:00:51,760 –> 00:00:53,199
بیان صریح
22
00:00:53,199 –> 00:00:56,320
انواع دادههای خود را در کد خود
23
00:00:56,320 –> 00:00:59,680
در اینجا ببینیم، من این
24
00:00:59,680 –> 00:01:03,280
اسکریپت سریع hello world را دارم و شما نیازی به
25
00:01:03,280 –> 00:01:06,640
خواندن یا درک ندارید c برای درک آنچه
26
00:01:06,640 –> 00:01:07,280
در اینجا واقعاً اتفاق میافتد، تنها
27
00:01:07,280 –> 00:01:09,680
چیزی که میخواهم
28
00:01:09,680 –> 00:01:11,280
روی آن تمرکز کنید این است که ما
29
00:01:11,280 –> 00:01:14,400
این دو نوع اعلان int
30
00:01:14,400 –> 00:01:18,080
و char را داریم، بنابراین
31
00:01:18,080 –> 00:01:20,000
کاری که من میخواهم انجام دهم این است که ابتدا
32
00:01:20,000 –> 00:01:22,960
آنها
33
00:01:24,159 –> 00:01:28,479
را حذف میکنم، بنابراین char را از hello حذف میکنم.
34
00:01:28,479 –> 00:01:30,720
و تی او همچنین آن کروشههای مربع به
35
00:01:30,720 –> 00:01:32,240
ما میگویند که آرایهای از
36
00:01:32,240 –> 00:01:35,040
کاراکترها است که همان کاراکتر است، بنابراین من آن را نیز
37
00:01:35,040 –> 00:01:37,520
حذف میکنم
38
00:01:37,520 –> 00:01:41,600
و همچنین
39
00:01:41,600 –> 00:01:46,479
اگر خروجی را ذخیره کنم
40
00:01:46,479 –> 00:01:48,720
و سپس سعی کنم
41
00:01:48,720 –> 00:01:50,799
این را کامپایل کنم، آن را هم حذف میکنم کد شما زمانی که در
42
00:01:50,799 –> 00:01:52,399
c است
43
00:01:52,399 –> 00:01:55,759
که ما به این شکل انجام می
44
00:01:55,759 –> 00:01:58,000
45
00:02:02,079 –> 00:02:04,880
دهیم، می بینیم که خطاهای بسیار کمی دریافت می کنیم،
46
00:02:04,880 –> 00:02:05,680
47
00:02:05,680 –> 00:02:09,038
بنابراین عمدتاً می گوید
48
00:02:09,038 –> 00:02:11,520
hello undeclared است و دلیل اینکه
49
00:02:11,520 –> 00:02:12,480
ما آن مشکل را دریافت می کنیم این
50
00:02:12,480 –> 00:02:15,040
است که نمی توانیم یک متغیر را
51
00:02:15,040 –> 00:02:15,680
52
00:02:15,680 –> 00:02:19,120
بدون مقداردهی اولیه اعلام کنیم. آن را با یک نوع داده،
53
00:02:19,120 –> 00:02:22,319
بنابراین فکر می کند که ما سعی می کنیم به
54
00:02:22,319 –> 00:02:23,120
یک
55
00:02:23,120 –> 00:02:26,239
متغیر موجود دسترسی پیدا کنیم، پس بیایید به اسکریپت خود
56
00:02:26,239 –> 00:02:27,040
57
00:02:27,040 –> 00:02:30,080
برگردیم و فقط آن
58
00:02:30,080 –> 00:02:37,840
دو تعریف را به کد خود اضافه می کنیم،
59
00:02:40,560 –> 00:02:42,160
خوب است و بیایید دوباره آن را کامپایل
60
00:02:42,160 –> 00:02:43,920
61
00:02:43,920 –> 00:02:47,040
کنیم. کاملاً کار میکند، بنابراین ما میتوانیم
62
00:02:47,040 –> 00:02:48,400
63
00:02:48,400 –> 00:02:50,720
آن کد را اجرا کنیم و hello world دریافت میکنیم،
64
00:02:50,720 –> 00:02:52,239
بنابراین میتوانیم ببینیم که همه چیز به
65
00:02:52,239 –> 00:02:53,760
خوبی اجرا میشود،
66
00:02:53,760 –> 00:02:56,239
بنابراین من فقط میخواستم قبل از ورود به پایتون از آن مثال استفاده کنم
67
00:02:56,239 –> 00:02:58,319
تا
68
00:02:58,319 –> 00:03:00,959
فقط نشان دهم که در این زبانهای دیگر
69
00:03:00,959 –> 00:03:02,800
70
00:03:02,800 –> 00:03:06,239
ما باید اعلام انواع و
71
00:03:06,239 –> 00:03:08,560
python بخشنده تر است زیرا
72
00:03:08,560 –> 00:03:09,360
73
00:03:09,360 –> 00:03:12,400
وقتی یک متغیر ایجاد می کنیم نیازی به تعریف انواع نداریم
74
00:03:12,400 –> 00:03:15,519
اکنون این دو رویکرد به
75
00:03:15,519 –> 00:03:17,280
زبان برنامه نویسی و انواع
76
00:03:17,280 –> 00:03:20,560
داده ها یک نام دارند، بنابراین با آنچه که
77
00:03:20,560 –> 00:03:24,159
در c دیدیم باید به طور صریح
78
00:03:24,159 –> 00:03:27,440
انواع را تعریف کنیم. یک
79
00:03:27,440 –> 00:03:30,959
زبان تایپ ایستا در حالی که در پایتون که
80
00:03:30,959 –> 00:03:32,480
ما مجبور نیستیم به
81
00:03:32,480 –> 00:03:35,760
صراحت نوع داده ای را
82
00:03:35,760 –> 00:03:38,640
بیان کنیم که به آن زبان تایپ شده پویا می
83
00:03:38,640 –> 00:03:40,159
گویند،
84
00:03:40,159 –> 00:03:43,840
اما من فکر می کنم که
85
00:03:43,840 –> 00:03:46,400
برای بحث در مورد
86
00:03:46,400 –> 00:03:47,920
حاشیه نویسی های نوع عمومی بیش از حد کافی است،
87
00:03:47,920 –> 00:03:50,959
اجازه دهید به یادداشت های نوع در
88
00:03:50,959 –> 00:03:54,080
پایتون بپردازیم. چیزی که میخواهم بگویم
89
00:03:54,080 –> 00:03:57,360
این است که حاشیهنویسیهای نوع در پایتون
90
00:03:57,360 –> 00:04:00,400
مانند مثالی که در ما مشاهده میکنیم، تبدیل یا شکسته نمیشوند.
91
00:04:00,400 –> 00:04:04,159
92
00:04:04,159 –> 00:04:05,599
93
00:04:05,599 –> 00:04:08,560
94
00:04:08,560 –> 00:04:09,120
95
00:04:09,120 –> 00:04:11,439
96
00:04:11,439 –> 00:04:13,200
کاملاً با آنچه در کدمان نوشته بودیم مطابقت نداشت، حداکثر
97
00:04:13,200 –> 00:04:14,640
98
00:04:14,640 –> 00:04:17,440
باریک دریافت نمیکردیم،
99
00:04:17,440 –> 00:04:17,759
100
00:04:17,759 –> 00:04:21,358
در شناسه خود اخطاری دریافت میکنیم، بنابراین با
101
00:04:21,358 –> 00:04:24,800
تغییر به پایتون
102
00:04:24,800 –> 00:04:28,479
، انواعی از این قبیل را تعریف میکنیم، بنابراین
103
00:04:28,479 –> 00:04:32,639
از پایتون 3.9 به بعد
104
00:04:32,639 –> 00:04:36,000
و کاری که ما انجام می دهیم این است که بگوییم در اینجا یک نوع رشته
105
00:04:36,000 –> 00:04:37,840
106
00:04:37,840 –> 00:04:40,400
داریم، آن را با استفاده از این نحوی که در وسط می بینید تعریف می کنیم، بسیار
107
00:04:40,400 –> 00:04:42,479
108
00:04:42,479 –> 00:04:45,520
خوب است و سپس مانند
109
00:04:45,520 –> 00:04:49,040
همیشه رشته ما در آنجا خواهد بود،
110
00:04:49,040 –> 00:04:52,400
بنابراین اگر فقط آن را با آنچه که
111
00:04:52,400 –> 00:04:54,840
معمولا انجام می دهیم مقایسه کنیم. زمانی که انواع را تعریف نمی
112
00:04:54,840 –> 00:04:57,520
113
00:04:57,520 –> 00:05:00,720
کنیم، تمام چیزی که به دست می آوریم این است، بنابراین همه چیزهایی که اضافه
114
00:05:00,720 –> 00:05:04,240
می کنیم این است
115
00:05:04,800 –> 00:05:08,840
که اکنون یک متغیر را اختصاص می
116
00:05:08,840 –> 00:05:10,320
117
00:05:10,320 –> 00:05:13,280
دهیم، فرض کنید می خواهیم همین کار را انجام دهیم،
118
00:05:13,280 –> 00:05:16,240
اما برای یک تابع،
119
00:05:16,240 –> 00:05:19,039
پس می رویم برای اینکه این یک
120
00:05:19,039 –> 00:05:20,000
تابع بسیار ساده باشد
121
00:05:20,000 –> 00:05:23,199
که در آن دو مقدار صحیح x
122
00:05:23,199 –> 00:05:26,479
و y را می گیریم و آن ها را
123
00:05:26,479 –> 00:05:27,919
با هم جمع می کنیم،
124
00:05:27,919 –> 00:05:32,320
بنابراین کاری که انجام می دهیم این است که
125
00:05:32,320 –> 00:05:35,600
x را به اضافه y برگردانیم و در اینجا
126
00:05:35,600 –> 00:05:38,560
کاری که انجام داده ایم انواع ورودی واقعی آن را مشخص
127
00:05:38,560 –> 00:05:39,759
128
00:05:39,759 –> 00:05:42,880
می کنیم. تابع اکنون اگر به
129
00:05:42,880 –> 00:05:43,840
اینجا
130
00:05:43,840 –> 00:05:46,080
بیاییم و این را امتحان کنیم، بیایید یک مقدار جدید ایجاد کنیم
131
00:05:46,080 –> 00:05:48,160
132
00:05:48,160 –> 00:05:49,919
که البته یک عدد صحیح خواهد بود
133
00:05:49,919 –> 00:05:51,600
زیرا این همان چیزی است که ما از
134
00:05:51,600 –> 00:05:52,000
135
00:05:52,000 –> 00:05:54,960
تابع خود در اینجا انتظار داریم و بدیهی
136
00:05:54,960 –> 00:05:55,759
است که برابر است با
137
00:05:55,759 –> 00:06:01,440
اضافه کردن و در اینجا ما بگو چهار و پنج
138
00:06:02,080 –> 00:06:06,000
خوب است و همه چیز خوب به نظر می رسد در حال حاضر
139
00:06:06,000 –> 00:06:08,639
با حاشیه نویسی نوع در پایتون،
140
00:06:08,639 –> 00:06:09,039
مطمئناً
141
00:06:09,039 –> 00:06:12,800
پایتون یک زبان تایپ پویا است،
142
00:06:12,800 –> 00:06:15,120
بنابراین اگر این را اجرا کنیم و در انواع ما خطایی وجود داشته باشد،
143
00:06:15,120 –> 00:06:16,720
144
00:06:16,720 –> 00:06:18,400
مگر اینکه در جای
145
00:06:18,400 –> 00:06:20,080
دیگری از زبان خطایی ایجاد کند،
146
00:06:20,080 –> 00:06:23,360
مثلاً شاید ما سعی کرده ایم یک رشته و
147
00:06:23,360 –> 00:06:25,199
یک عدد صحیح اضافه کنیم. البته که به
148
00:06:25,199 –> 00:06:26,560
هر حال
149
00:06:26,560 –> 00:06:28,479
خطایی ایجاد می کند اما به دلیل حاشیه نویسی نوع خطایی ایجاد نمی کند
150
00:06:28,479 –> 00:06:30,800
151
00:06:30,800 –> 00:06:33,199
و افزودن این نوع حاشیه نویسی
152
00:06:33,199 –> 00:06:34,000
باعث نمی شود
153
00:06:34,000 –> 00:06:36,400
که خطاهای نوع را دریافت کنیم که قبلاً
154
00:06:36,400 –> 00:06:37,360
وجود
155
00:06:37,360 –> 00:06:41,360
نداشته باشد.
156
00:06:41,360 –> 00:06:44,880
برای اینکه اساساً وقتی چیزی کاملاً درست به نظر نمیرسد به ما هشدار میدهد
157
00:06:44,880 –> 00:06:46,080
،
158
00:06:46,080 –> 00:06:49,520
بنابراین بیایید بگوییم در اینجا
159
00:06:49,520 –> 00:06:53,120
آن چهار را با یک رشته چهار جایگزین میکنیم،
160
00:06:53,120 –> 00:06:55,599
خوب است و من این را ذخیره میکنم و سپس
161
00:06:55,599 –> 00:06:57,599
این هشدار کوچک را
162
00:06:57,599 –> 00:06:59,680
در زیر دریافت میکنیم تا برجسته شود
163
00:06:59,680 –> 00:07:02,240
و اگر ماوس را روی آن نگه دارم میبینیم که
164
00:07:02,240 –> 00:07:03,680
میگوید آرگومان یک
165
00:07:03,680 –> 00:07:06,880
برای افزودن دارای رشته نوع ناسازگار است
166
00:07:06,880 –> 00:07:10,319
که انتظار میرود یک عدد صحیح
167
00:07:10,319 –> 00:07:12,800
باشد، البته معمولاً به
168
00:07:12,800 –> 00:07:14,160
هر حال با خطا همراه است، بنابراین ما
169
00:07:14,160 –> 00:07:15,840
واقعاً کار خاصی انجام نمیدهیم،
170
00:07:15,840 –> 00:07:18,960
شاید بگوییم شاید هر دوی اینها را انجام دادیم.
171
00:07:18,960 –> 00:07:22,720
چهار و پنج آن اکنون در پایتون
172
00:07:22,720 –> 00:07:24,720
میتوانیم رشتهها را با هم اضافه کنیم
173
00:07:24,720 –> 00:07:26,800
تا خطایی ایجاد نشود،
174
00:07:26,800 –> 00:07:30,080
اما با استفاده از حاشیهنویسیهای نوع، همچنان
175
00:07:30,080 –> 00:07:31,599
خطایی دریافت نمیکنیم، اما این هشدار را دریافت میکنیم،
176
00:07:31,599 –> 00:07:32,240
177
00:07:32,240