در این مطلب، ویدئو پایتون: ادعا چیست؟ (مبتدی) آنتونی شماره 240 را توضیح می دهد با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:08:39
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:04,640 –> 00:00:06,399
سلام و به ویدیوی دیگری در این ویدیو خوش آمدید،
2
00:00:06,399 –> 00:00:07,600
من قصد دارم در
3
00:00:07,600 –> 00:00:09,120
مورد بیانیه اظهار نظر صحبت کنم،
4
00:00:09,120 –> 00:00:10,639
یک سوال در جریان من مطرح
5
00:00:10,639 –> 00:00:13,040
شد که سلام، اظهار نظر چیست و آیا
6
00:00:13,040 –> 00:00:14,920
باید از آن به جای استثنا استفاده کنم
7
00:00:14,920 –> 00:00:18,240
و آیا این یک مشکل امنیتی است
8
00:00:18,240 –> 00:00:20,480
و من به هر حال من در مورد همه این موارد صحبت خواهم کرد
9
00:00:20,480 –> 00:00:22,640
به همه این موارد در اینجا
10
00:00:22,640 –> 00:00:25,199
به هر حال بیایید به آن بپردازیم بسیار خوب، بنابراین
11
00:00:25,199 –> 00:00:26,960
در اصل آن
12
00:00:26,960 –> 00:00:30,240
چه ادعایی است، ما یک فایل کوچک
13
00:00:30,240 –> 00:00:31,519
در اینجا ایجاد می کنیم، اوه اگر ما
14
00:00:31,519 –> 00:00:35,280
ادعا کنیم و سپس برخی از عبارت ها
15
00:00:35,280 –> 00:00:38,879
um این ترجمه می شود
16
00:00:38,879 –> 00:00:42,960
اگر نه exer افزایش
17
00:00:42,960 –> 00:00:45,520
خطای ادعا در حالت کلی،
18
00:00:45,520 –> 00:00:47,039
ما در مورد موارد خاص صحبت خواهیم کرد
19
00:00:47,039 –> 00:00:48,640
که در آن کدی شبیه به این تولید نمی کند،
20
00:00:48,640 –> 00:00:49,920
21
00:00:49,920 –> 00:00:51,520
اما اینگونه می توانید به عبارت assert فکر کنید،
22
00:00:51,520 –> 00:00:54,000
اوه، عبارت جستجو
23
00:00:54,000 –> 00:00:55,520
همچنین دارای انجمن دیگری است که در آن می توانید
24
00:00:55,520 –> 00:00:55,840
25
00:00:55,840 –> 00:00:59,600
عبارت دوم را در اینجا بفرستید
26
00:00:59,600 –> 00:01:02,000
و در اینجا توجه داشته باشید که این یک دستور است،
27
00:01:02,000 –> 00:01:03,359
بنابراین یک تابع نیست، بنابراین اگر
28
00:01:03,359 –> 00:01:04,879
موارد را در اینجا پرانتز کنید،
29
00:01:04,879 –> 00:01:07,439
آن چیزی را که انتظار دارید انجام نمی دهد، این
30
00:01:07,439 –> 00:01:09,360
نسخه پرانتز شده در اینجا
31
00:01:09,360 –> 00:01:11,119
همیشه true خواهد بود،
32
00:01:11,119 –> 00:01:12,960
زیرا این یک تاپل است و
33
00:01:12,960 –> 00:01:14,720
بهعنوان یک تاپل ارزیابی میشود و
34
00:01:14,720 –> 00:01:16,240
تاپلها همیشه صادق هستند، بنابراین
35
00:01:16,240 –> 00:01:18,560
این بررسی در اینجا همیشه وجود خواهد داشت، اوه،
36
00:01:18,560 –> 00:01:19,520
فراموش کردیم که تماس بگیریم،
37
00:01:19,520 –> 00:01:23,040
همیشه درست است امم، اما یک انجمن دوم وجود دارد
38
00:01:23,040 –> 00:01:24,479
که در آن شما
39
00:01:24,479 –> 00:01:26,880
دو استدلال بیانیه دارید که شبیه آنها نیستند.
40
00:01:26,880 –> 00:01:28,400
آرگومان های تابع
41
00:01:28,400 –> 00:01:30,960
آنها بیشتر شبیه
42
00:01:30,960 –> 00:01:31,600
43
00:01:31,600 –> 00:01:35,040
چیزهای بیانیه تخصصی هستند در اینجا این فرم دوم
44
00:01:35,040 –> 00:01:38,560
به جای آن ارزیابی می کند که گویی
45
00:01:38,560 –> 00:01:42,880
کارشناس خطای ادعای دو را افزایش می دهد
46
00:01:42,880 –> 00:01:44,640
و بنابراین این عبارت دوم
47
00:01:44,640 –> 00:01:46,479
اغلب برای
48
00:01:46,479 –> 00:01:49,439
مشخص کردن پیامی در داخل این خطای ادعا استفاده
49
00:01:49,439 –> 00:01:50,640
50
00:01:50,640 –> 00:01:52,560
می شود. چند مثال عینی در اینجا انجام دادیم
51
00:01:52,560 –> 00:01:54,399
، فرض کنید x برابر یک است
52
00:01:54,399 –> 00:01:57,119
اگر ما ادعا میکردیم x برابر یک است و
53
00:01:57,119 –> 00:01:57,600
شما انجام میدهید
54
00:01:57,600 –> 00:02:00,079
اگر x برابر با یک نباشد،
55
00:02:00,079 –> 00:02:02,320
یک خطای ادعای خالی در اینجا
56
00:02:02,320 –> 00:02:04,719
دریافت میکنید، بنابراین نحو واقعی را در اینجا دریافت میکنیم و اگر
57
00:02:04,719 –> 00:02:05,600
انجام میدادیم اگر
58
00:02:05,600 –> 00:02:08,679
x برابر یک بود.
59
00:02:08,679 –> 00:02:12,800
انتظار می رود 1 باشد، اما
60
00:02:12,800 –> 00:02:15,760
x برابر است، این یک نحو خاص fstring است
61
00:02:15,760 –> 00:02:17,520
که نام متغیر
62
00:02:17,520 –> 00:02:19,120
و همچنین نمایش
63
00:02:19,120 –> 00:02:22,239
مقدار آن را چاپ می کند و این یکی به این صورت ترجمه می شود که
64
00:02:22,239 –> 00:02:26,480
اگر اوه باید اینها را پرانتز کنیم
65
00:02:26,480 –> 00:02:29,040
اگر نه x برابر است با یک، سپس
66
00:02:29,040 –> 00:02:30,400
خطای ادعایی را
67
00:02:30,400 –> 00:02:33,440
افزایش دهید، اما
68
00:02:33,440 –> 00:02:36,720
x برابر است، بنابراین این همان چیزی
69
00:02:36,720 –> 00:02:37,360
است
70
00:02:37,360 –> 00:02:39,519
که دستور um است، نحو فقط نوعی
71
00:02:39,519 –> 00:02:40,959
کوتاهنویسی برای
72
00:02:40,959 –> 00:02:43,920
این است.
73
00:02:43,920 –> 00:02:44,319
74
00:02:44,319 –> 00:02:46,720
این
75
00:02:46,720 –> 00:02:47,760
کد در
76
00:02:47,760 –> 00:02:49,599
اینجا در واقع نوعی مشکل با
77
00:02:49,599 –> 00:02:51,360
نوع عبارات ادعای خام شما در اینجا وجود دارد،
78
00:02:51,360 –> 00:02:52,000
بنابراین اگر من
79
00:02:52,000 –> 00:02:54,080
x را برابر با 1 عنوان کنم، در
80
00:02:54,080 –> 00:02:55,680
اینجا هیچ عبارتی ندارم
81
00:02:55,680 –> 00:02:57,360
وقتی این مورد ناموفق باشد،
82
00:02:57,360 –> 00:02:59,760
دیدن اینکه چه خطایی در اینجا رخ داده است بسیار سخت است.
83
00:02:59,760 –> 00:03:01,680
اگر اکنون این را
84
00:03:01,680 –> 00:03:03,280
فقط با اولین تکه کد اجرا کنیم،
85
00:03:03,280 –> 00:03:04,800
خواهید دید که x برابر با
86
00:03:04,800 –> 00:03:06,159
یک دریافت می کنیم، یک خطای درج دریافت می کنیم، اما
87
00:03:06,159 –> 00:03:08,080
چیزی در مورد x به ما نمی گوید،
88
00:03:08,080 –> 00:03:10,000
بنابراین متوجه شدم که می دانید اگر در حال نوشتن هستید
89
00:03:10,000 –> 00:03:11,360
90
00:03:11,360 –> 00:03:12,800
اگر در حال نوشتن یک عبارات گواهی
91
00:03:12,800 –> 00:03:15,200
هستید و از چارچوبی مانند
92
00:03:15,200 –> 00:03:16,080
تست
93
00:03:16,080 –> 00:03:17,760
pi استفاده نمی کنید که در تست pi دوم به شما نشان خواهم داد در
94
00:03:17,760 –> 00:03:19,040
واقع
95
00:03:19,040 –> 00:03:20,000
96
00:03:20,000 –> 00:03:22,720
با بازنویسی کد بایتی، با بازنویسی کد بایت، جادوی بسیار جالبی برای این کار
97
00:03:22,720 –> 00:03:24,400
انجام می دهد. ast را بازنویسی می کند
98
00:03:24,400 –> 00:03:27,280
و سپس آن را به هر حال comp می کند
99
00:03:27,280 –> 00:03:29,120
منبع را بازنویسی می کند
100
00:03:29,120 –> 00:03:32,400
تا به طور پیش فرض رفتار بسیار متفاوتی داشته باشد،
101
00:03:32,400 –> 00:03:33,920
اگر پیامی را در اینجا مشخص نکنید،
102
00:03:33,920 –> 00:03:35,280
این همان چیزی است که می خواهید
103
00:03:35,280 –> 00:03:36,799
دریافت کنید، بنابراین اگر
104
00:03:36,799 –> 00:03:41,200
اجازه دهید این را نظر
105
00:03:41,200 –> 00:03:43,519
بدهیم، اما اگر پیامی را در اینجا مشخص کنیم، خواهید
106
00:03:43,519 –> 00:03:44,959
دید که ما
107
00:03:44,959 –> 00:03:46,480
شما را با یک خطای ادعا آشنا
108
00:03:46,480 –> 00:03:48,080
میکنیم که در اینجا پیام خوبی دارد، به این ترتیب،
109
00:03:48,080 –> 00:03:50,720
کسی میتواند این را در زمان اجرا اشکالزدایی کند،
110
00:03:50,720 –> 00:03:51,760
بنابراین
111
00:03:51,760 –> 00:03:54,159
قانون من این است که
112
00:03:54,159 –> 00:03:55,360
اگر دارید یک بیانیه ادعای گواهی مینویسید،
113
00:03:55,360 –> 00:03:57,439
همیشه پیامی را مشخص کنید
114
00:03:57,439 –> 00:03:58,480
تا
115
00:03:58,480 –> 00:04:01,439
قابل خواندن باشد. مگر اینکه عبارت شما می
116
00:04:01,439 –> 00:04:02,159
دانید
117
00:04:02,159 –> 00:04:04,640
100 آشکار است، برای مثال یک
118
00:04:04,640 –> 00:04:06,799
عبارت آشکار مانند ادعای x است،
119
00:04:06,799 –> 00:04:10,080
هیچ، وجود ندارد.
120
00:04:10,080 –> 00:04:12,400
121
00:04:12,400 –> 00:04:13,760
122
00:04:13,760 –> 00:04:17,199
123
00:04:17,199 –> 00:04:18,720
در آنجا نیازی به پیام
124
00:04:18,720 –> 00:04:20,560
نیست، مورد دیگری که در آن
125
00:04:20,560 –> 00:04:21,680
به پیام نیاز ندارید این است