در این مطلب، ویدئو پایتون برای تجزیه و تحلیل داده ها: متغیرها با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:08:38
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:01,429 –> 00:00:04,350
سلام به همه در این درس ما می
2
00:00:04,350 –> 00:00:06,480
خواهیم در مورد نحوه اختصاص
3
00:00:06,480 –> 00:00:09,929
متغیرها در پایتون بیاموزیم اکنون یک متغیر
4
00:00:09,929 –> 00:00:12,750
فقط نامی است که شما با یک
5
00:00:12,750 –> 00:00:15,929
مقدار یا شی خاص مرتبط می کنید و سپس می توانید
6
00:00:15,929 –> 00:00:17,970
با استفاده از آن متغیرهای نام با آن مقدار یا شی کار کنید.
7
00:00:17,970 –> 00:00:21,689
روشی مناسب برای
8
00:00:21,689 –> 00:00:24,570
ذخیره مقادیر با نامهایی که معنیدار هستند،
9
00:00:24,570 –> 00:00:27,180
بنابراین در پایتون شما
10
00:00:27,180 –> 00:00:30,689
متغیرها را با استفاده از علامت مساوی
11
00:00:30,689 –> 00:00:33,630
اختصاص میدهید، بنابراین در این سلول کد در اینجا ما به
12
00:00:33,630 –> 00:00:36,960
متغیر X، مقدار 10 را
13
00:00:36,960 –> 00:00:40,680
به Y اختصاص میدهیم، مقدار پایتون جالب است
14
00:00:40,680 –> 00:00:42,600
زیرا این یک مقدار رشته
15
00:00:42,600 –> 00:00:45,960
در اینجا است و ما
16
00:00:45,960 –> 00:00:48,870
نتیجه این عملیات منطقی را به Z اختصاص
17
00:00:48,870 –> 00:00:50,399
می دهیم بنابراین نتایج را در اینجا چاپ می کنیم
18
00:00:50,399 –> 00:00:53,820
باید ببینیم 10 پایتون سرگرم کننده و درست است و
19
00:00:53,820 –> 00:00:56,610
این همان چیزی است که اکنون دریافت می کنیم. توجه داشته باشید که
20
00:00:56,610 –> 00:00:58,800
تخصیص یک متغیر در واقع
21
00:00:58,800 –> 00:01:01,469
هیچ خروجی تولید نمیکند تا بتوانیم این
22
00:01:01,469 –> 00:01:04,140
خروجی را در اینجا ببینیم، ما مجبور شدیم از این
23
00:01:04,140 –> 00:01:06,360
عبارت چاپی برای هر یک از متغیرهایی که اختصاص میدهیم استفاده کنیم
24
00:01:06,360 –> 00:01:08,400
، به همین دلیل این را دیدیم، اما اکنون
25
00:01:08,400 –> 00:01:10,110
هنگام تخصیص یک متغیر،
26
00:01:10,110 –> 00:01:12,450
تمرین خوبی است که بین آن فاصله قرار دهیم. n
27
00:01:12,450 –> 00:01:15,240
علامت مساوی و نام متغیر و
28
00:01:15,240 –> 00:01:17,790
مقدار را فقط برای وضوح می توانید
29
00:01:17,790 –> 00:01:19,979
ببینید در این سلول کد ما P برابر با 8
30
00:01:19,979 –> 00:01:22,830
داریم که مقدار
31
00:01:22,830 –> 00:01:24,900
8 را به متغیر P اختصاص می دهد، اما این
32
00:01:24,900 –> 00:01:26,700
خیلی خوب به نظر نمی رسد.
33
00:01:26,700 –> 00:01:28,560
اگر این کار را با
34
00:01:28,560 –> 00:01:30,150
فاصله در هر دو طرف انجام دهید، ساده تر است
35
00:01:30,150 –> 00:01:31,560
که بگویید چه کاری انجام می دهید، همچنین
36
00:01:31,560 –> 00:01:34,500
متوجه خواهید شد که در اینجا ابتدا P را برابر با
37
00:01:34,500 –> 00:01:37,259
مقدار 8 و سپس در پایین آن، P را برابر
38
00:01:37,259 –> 00:01:39,930
با مقدار 10 قرار می دهیم. و ما
39
00:01:39,930 –> 00:01:42,750
مقدار P را در ابتدا در این دستور چاپ اول برای آنها چاپ کردیم
40
00:01:42,750 –> 00:01:44,970
، اما سپس
41
00:01:44,970 –> 00:01:47,430
با استفاده از تخصیص متغیر دیگری
42
00:01:47,430 –> 00:01:50,130
در اینجا 210 آن را دوباره تخصیص دادیم، بنابراین پس از اینکه یک متغیر را
43
00:01:50,130 –> 00:01:52,740
در ابتدا اختصاص دادید، می توانید با استفاده
44
00:01:52,740 –> 00:01:56,340
از علامت مساوی مجدداً بعداً یک بار آن را تخصیص دهید.
45
00:01:56,340 –> 00:01:58,890
مقادیری را به متغیرها اختصاص دادهاید،
46
00:01:58,890 –> 00:02:01,920
سپس میتوانید از آن متغیرها بهعنوان پایه
47
00:02:01,920 –> 00:02:04,170
برای مقادیر استفاده کنید، بنابراین از آنجایی که قبلاً
48
00:02:04,170 –> 00:02:06,270
مقادیری را به چندین
49
00:02:06,270 –> 00:02:08,669
متغیر مختلف در اینجا اختصاص دادهایم، میتوانیم در واقع از آنها
50
00:02:08,669 –> 00:02:10,619
برای انجام یک محاسبه استفاده کنیم، بنابراین اگر
51
00:02:10,619 –> 00:02:11,940
این جمع را انجام دهیم، واقعاً
52
00:02:11,940 –> 00:02:14,100
کار خواهد کرد. تو مقادیری را که اختصاص میدهیم بخوانیم
53
00:02:14,100 –> 00:02:17,010
، همچنین میتوان چندین
54
00:02:17,010 –> 00:02:19,200
متغیر مختلف را به طور همزمان در
55
00:02:19,200 –> 00:02:22,200
یک رشته از انتسابها اختصاص داد، در اینجا
56
00:02:22,200 –> 00:02:26,700
میگوییم n اختصاص M اختصاص 4، این در
57
00:02:26,700 –> 00:02:29,250
واقع هر دو N و M را اختصاص
58
00:02:29,250 –> 00:02:32,370
میدهد، مقدار برای این مقدار کمی است. ساختاری عجیب و غریب است،
59
00:02:32,370 –> 00:02:33,690
بنابراین من لزوماً به
60
00:02:33,690 –> 00:02:35,460
شما توصیه نمی کنم این کار را انجام دهید، اما بدانید که انجام این کار
61
00:02:35,460 –> 00:02:37,500
امکان پذیر است، همچنین می
62
00:02:37,500 –> 00:02:39,360
توانید چندین متغیر را به طور
63
00:02:39,360 –> 00:02:42,840
همزمان با استفاده از یک لیست مقادیر جدا شده با کاما
64
00:02:42,840 –> 00:02:45,840
در داخل پرانتز اختصاص دهید، بنابراین در اینجا
65
00:02:45,840 –> 00:02:49,440
سه متغیر x y&z اختصاص داده شده اس
66
00:02:49,440 –> 00:02:51,750
. با کاما از هم جدا می شوند و می گوییم
67
00:02:51,750 –> 00:02:55,890
10 20 و 30 است، بنابراین کاری که این
68
00:02:55,890 –> 00:02:58,290
کار انجام می دهد استخراج هر مقدار از
69
00:02:58,290 –> 00:03:00,300
داخل پرانتز در اینجا و
70
00:03:00,300 –> 00:03:02,490
تخصیص آن به متغیر به
71
00:03:02,490 –> 00:03:04,740
ترتیب مناسب قبل از
72
00:03:04,740 –> 00:03:06,660
علامت های مساوی است و این نوع انتساب در
73
00:03:06,660 –> 00:03:09,240
واقع است. آنچه که به عنوان باز
74
00:03:09,240 –> 00:03:12,420
کردن لیست اعداد درون پرانتز در
75
00:03:12,420 –> 00:03:14,580
پایتون شناخته می شود، در واقع به عنوان یک تاپل شناخته می شود.
76
00:03:14,580 –> 00:03:16,500
77
00:03:16,500 –> 00:03:18,810
78
00:03:18,810 –> 00:03:20,910
y یک ساختار بسیار متداول برای
79
00:03:20,910 –> 00:03:23,400
دیدن اینکه در پایتون دارای چندین مقدار
80
00:03:23,400 –> 00:03:25,560
و استخراج آنها در دو متغیر
81
00:03:25,560 –> 00:03:27,870
مانند این است، ترفند دیگری که می توانید با
82
00:03:27,870 –> 00:03:30,540
باز کردن بسته بندی تاپل انجام دهید، تعویض مقادیر
83
00:03:30,540 –> 00:03:32,340
متغیرها است، بنابراین
84
00:03:32,340 –> 00:03:35,640
مقدار y را گرفته و در X قرار می دهد و
85
00:03:35,640 –> 00:03:38,040
سپس مقدار X را بگیرید و آن را در Y قرار
86
00:03:38,040 –> 00:03:40,500
دهید، بنابراین بیایید بررسی کنیم که آن ها چه بودند X
87
00:03:40,500 –> 00:03:44,670
10 بود و Y 20 بود، پس پس از اجرای این X
88
00:03:44,670 –> 00:03:48,450
اکنون 20 خواهد بود و Y خواهد شد 10، بیایید آن را
89
00:03:48,450 –> 00:03:50,670
اجرا کنیم و ببینیم که اکنون اینطور است.
90
00:03:50,670 –> 00:03:52,830
وقتی متغیری را در پایتون اختصاص میدهید،
91
00:03:52,830 –> 00:03:54,990
کاری که در واقع انجام میدهید،
92
00:03:54,990 –> 00:03:57,900
ارجاع به یک شی خاص در
93
00:03:57,900 –> 00:04:00,720
حافظه رایانه است و تخصیص مجدد یک
94
00:04:00,720 –> 00:04:03,180
متغیر در واقع فقط آن
95
00:04:03,180 –> 00:04:05,400
مرجع را به یک شی دیگر در
96
00:04:05,400 –> 00:04:08,250
حافظه تغییر میدهد، بنابراین اگر شیئی که یک متغیر به
97
00:04:08,250 –> 00:04:11,190
آن اشاره دارد، تغییر میکند. در حافظه به نوعی تغییر میکند
98
00:04:11,190 –> 00:04:14,030
، مقدار
99
00:04:14,030 –> 00:04:17,700
متغیر مربوطه نیز تغییر میکند، اکنون
100
00:04:17,700 –> 00:04:20,040
همه ا