در این مطلب، ویدئو L 34: مقدمه ای بر توابع در پایتون | تابع در پایتون | دوره پایتون برای مبتدیان با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:13:44
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:08,080 –> 00:00:09,760
دوستان صبح بخیر به
2
00:00:09,760 –> 00:00:12,320
آموزش های panika در این ویدیو خوش آمدید، من می خواهم در
3
00:00:12,320 –> 00:00:14,880
مورد اینکه تابع چیست،
4
00:00:14,880 –> 00:00:17,199
مزایای توابع چیست و چگونه
5
00:00:17,199 –> 00:00:19,600
یک تابع را تعریف کنیم و چگونه
6
00:00:19,600 –> 00:00:22,400
تابع را در پایتون فراخوانی کنیم، همه این مفاهیم
7
00:00:22,400 –> 00:00:24,560
را به تفصیل برای شما شرح خواهم داد. از
8
00:00:24,560 –> 00:00:27,199
همه درخواست می کنم
9
00:00:27,199 –> 00:00:29,760
برای درک بهتر ویدیوی کامل را ببینند ابتدا اجازه
10
00:00:29,760 –> 00:00:32,000
دهید در مورد اینکه تابع چیست توضیح بدهم
11
00:00:32,000 –> 00:00:34,960
یک تابع مجموعه ای از
12
00:00:34,960 –> 00:00:38,640
عبارات مرتبط است که یک کار خاص را انجام می دهد
13
00:00:38,640 –> 00:00:40,480
حالا وظیفه خاص فرض کنید اجازه
14
00:00:40,480 –> 00:00:43,360
دهید یک مثال ساده بزنم من می خواهم
15
00:00:43,360 –> 00:00:45,840
مجموع آن را محاسبه کنم چند n عدد
16
00:00:45,840 –> 00:00:49,360
اکنون باید کدی بنویسم که
17
00:00:49,360 –> 00:00:52,160
برای محاسبه مجموع n عدد برای من مفید باشد
18
00:00:52,160 –> 00:00:53,520
19
00:00:53,520 –> 00:00:57,280
اکنون می خواهم از این کد برای
20
00:00:57,280 –> 00:01:00,239
محاسبه مجموع اعداد اتحادیه استفاده کنم
21
00:01:00,239 –> 00:01:02,239
سپس کاری که انجام خواهم داد این است که
22
00:01:02,239 –> 00:01:04,000
کد را در آن بنویسم بخش تعریف تابع
23
00:01:04,000 –> 00:01:06,240
و هر زمان که بخواهم
24
00:01:06,240 –> 00:01:08,799
مجموع هر n عدد را محاسبه کنم
25
00:01:08,799 –> 00:01:11,119
، تابعی را
26
00:01:11,119 –> 00:01:13,840
با پارامترهای متشکل از آن n
27
00:01:13,840 –> 00:01:14,880
عدد فراخوانی می کنم، به
28
00:01:14,880 –> 00:01:17,759
طوری که معنای تابعی است
29
00:01:17,759 –> 00:01:19,920
که گروهی از عبارات مرتبط
30
00:01:19,920 –> 00:01:23,119
که اکنون یک کار خاص را انجام می دهند
31
00:01:23,119 –> 00:01:25,680
چه مزیتی دارد که اگر نگاهی به آن بیندازید
32
00:01:25,680 –> 00:01:28,640
برنامه ما را به قطعات کوچکتر و
33
00:01:28,640 –> 00:01:30,560
مدولار تقسیم
34
00:01:30,560 –> 00:01:32,400
می کند،
35
00:01:32,400 –> 00:01:34,720
فرض کنید اگر به
36
00:01:34,720 –> 00:01:38,000
atm نگاه کنید اکنون باید برنامه ای برای atm بنویسید.
37
00:01:38,000 –> 00:01:41,759
چندین کار دارد
38
00:01:41,759 –> 00:01:44,880
یک کار تأیید شماره پین و سپ
39
00:01:44,880 –> 00:01:47,439
برداشت پول مشخص است و س
40
00:01:47,439 –> 00:01:48,720
س تو
41
00:01:48,720 –> 00:01:50,399
ید پین مانند این است که چن
42
00:01:50,399 –> 00:01:52,640
ین کار وجود دارد بنابراین برای هر کار آن
43
00:01:52,640 –> 00:01:55,439
ا به عنوان یک ماژول صدا می زنیم تا بر
44
00:01:55,439 –> 00:01:58,560
امه نویسان موارد لازم را بن
45
00:01:58,560 –> 00:02:00,399
یسند. عباراتی که برای یک ماژول خاص مفید خواهد بود
46
00:02:00,399 –> 00:02:02,719
و همه این ماژول ها
47
00:02:02,719 –> 00:02:05,759
با هم ترکیب خواهند شد، واضح است، بنابراین اکنون چه
48
00:02:05,759 –> 00:02:08,080
مزایای بیشتری می توانید استفاده کنید،
49
00:02:08,080 –> 00:02:10,318
استفاده مجدد یکی
50
00:02:10,318 –> 00:02:12,640
از مزیت های آن است زیرا من یک بار یک
51
00:02:12,640 –> 00:02:15,680
کد برای محاسبه مجموع هر n
52
00:02:15,680 –> 00:02:18,720
عدد طبیعی و سپس من می توانم از
53
00:02:18,720 –> 00:02:22,319
کد برای محاسبه مجموع n
54
00:02:22,319 –> 00:02:23,840
عدد طبیعی استفاده
55
00:02:23,840 –> 00:02:24,800
56
00:02:24,800 –> 00:02:27,200
کنم و خوانایی کد را بهبود می بخشد
57
00:02:27,200 –> 00:02:28,239
58
00:02:28,239 –> 00:02:31,040
و اشکال زدایی آن آسان است همچنین امیدوارم که
59
00:02:31,040 –> 00:02:33,120
شما un فهمیدم که یک تابع
60
00:02:33,120 –> 00:02:35,599
چیست و چه مزایایی دارد حالا
61
00:02:35,599 –> 00:02:37,599
اجازه دهید انواع مختلف توابع را مورد بحث قرار دهم،
62
00:02:37,599 –> 00:02:38,720
63
00:02:38,720 –> 00:02:42,000
ما دو نوع توابع داریم یکی توابع
64
00:02:42,000 –> 00:02:46,440
از پیش تعریف شده
65
00:02:51,280 –> 00:02:53,440
و دیگری توابع تعریف شده توسط کاربر
66
00:02:53,440 –> 00:02:56,080
67
00:03:00,560 –> 00:03:03,040
در حال حاضر ما از تابع از پیش تعریف شده استفاده کرده ایم،
68
00:03:03,040 –> 00:03:04,720
فرض کنید بیایید فرض کنیم که i می خواهم
69
00:03:04,720 –> 00:03:06,959
چیزی را چاپ کنم، سپس
70
00:03:06,959 –> 00:03:09,760
از تابع از پیش تعریف شده به نام print
71
00:03:09,760 –> 00:03:10,800
okay استفاده کرده ام
72
00:03:10,800 –> 00:03:12,560
و به طور مشابه اگر بخواهم
73
00:03:12,560 –> 00:03:14,480
ورودی را از کاربر بگیرم یا ورودی را از کاربر بخوانم،
74
00:03:14,480 –> 00:03:16,879
از تابعی
75
00:03:16,879 –> 00:03:18,400
به نام input استفاده کرده ام،
76
00:03:18,400 –> 00:03:20,640
اینها توابع از پیش تعریف شده مختلفی
77
00:03:20,640 –> 00:03:22,879
هستند که اکنون چیست؟ منظور
78
00:03:22,879 –> 00:03:25,440
از تابع از پیش تعریف شده این است که
79
00:03:25,440 –> 00:03:27,519
توسعه دهندگان پایتون قبلا
80
00:03:27,519 –> 00:03:31,040
کدهای لازم برای استفاده از این تابع را نوشته اند، اکنون
81
00:03:31,040 –> 00:03:33,760
ما فقط از این تابع استفاده می کنیم، چیزی
82
00:03:33,760 –> 00:03:36,000
که داخلی است زیرا هر زمان که
83
00:03:36,000 –> 00:03:39,280
از تابع چاپ استفاده می کنیم
84
00:03:39,280 –> 00:03:42,480
خروجی را روی صفحه نمایش
85
00:03:42,480 –> 00:03:45,360
نمی دهیم. هر دستورالعملی برای
86
00:03:45,360 –> 00:03:47,280
نمایش آن بر روی صفحه نمایش ما از
87
00:03:47,280 –> 00:03:49,519
این عملکرد مانند برنامه نویسان یا
88
00:03:49,519 –> 00:03:52,159
کاربران در داخل استفاده می کنیم انجام دادن
89
00:03:52,159 –> 00:03:54,239
یا تعریف تابع چاپ
90
00:03:54,239 –> 00:03:56,080
چیست، ما نمی دانیم که فقط
91
00:03:56,080 –> 00:03:58,159
تابع چاپ را فراخوانی می کنیم، بنابراین
92
00:03:58,159 –> 00:04:01,439
اینها نمونه هایی از توابع از پیش تعریف شده هستند،
93
00:04:01,439 –> 00:04:04,799
اکنون در اینجا ما عمدتاً در
94
00:04:04,799 –> 00:04:06,879
مورد توابع تعریف شده توسط کاربر هدف قرار خواهیم داد توابعی که
95
00:04:06,879 –> 00:04:09,439
کاربر در آن خواهد نوشت.
96
00:04:09,439 –> 00:04:11,680
برنامه هایی که این نوع توابع
97
00:04:11,680 –> 00:04:14,799
آن را به عنوان توابع تعریف شده توسط کاربر می نامند، اکنون توابع تعریف شده توسط
98
00:04:14,799 –> 00:04:17,600
کاربر اگر در
99
00:04:17,600 –> 00:04:20,079
مورد برنامه نویسی c صحبت کنید
100
00:04:20,079 –> 00:04:23,440
، سه چیز خواهیم داشت که یکی
101
00:04:23,440 –> 00:04:24,800
102
00:04:24,800 –> 00:04:27,800
اعلام تابع است
103
00:04:30,000 –> 00:04:32,080
و شما تعریف تابع خواهید داشت
104
00:04:32,080 –> 00:04:34,639
105
00:04:34,639 –> 00:04:37,440
106
00:04:38,720 –> 00:04:41,360
و سپس تابع را خواهید داشت.
107
00:04:41,360 –> 00:04:42,560
108
00:04:42,560 –> 00:04:45,440
109
00:04:47,280 –> 00:04:50,240
زمانی که
110
00:04:50,240 –> 00:04:52,880
از توابع تعریف شده توسط کاربر در
111
00:04:52,880 –> 00:04:55,600
برنامه نویسی c استفاده می کنید، فراخوانی این سه مرحله بسیار مهم است، بنابراین اگر می
112
00:04:55,600 –> 00:04:56,800
خواهید
113
00:04:56,800 –> 00:04:58,720
تعریف کنید به تابع نیاز داریم و ابتدا باید
114
00:04:58,720 –> 00:05:01,120
آن را فراخوانی کنید، سپس باید تعریف تابع را بنویسید که
115
00:05:01,120 –> 00:05:03,039
تعریف تابع
116
00:05:03,039 –> 00:05:05,360
شامل آن خواهد شد.
117
00:05:05,360 –> 00:05:07,680
عباراتی که برای
118
00:05:07,680 –> 00:05:09,840
انجام وظیفه مشخص شده مورد نیاز هستند، سپس
119
00:05:09,840 –> 00:05:12,160
تابع را فراخوانی می کنید، اما وقتی
120
00:05:12,160 –> 00:05:14,320
نوبت به pyth می رسد
121
00:05:14,320 –> 00:05:17,759
در پایتون ما از جلسه اعلان تابع استفاده نمی
122
00:05:17,759 –> 00:05:20,479
کنیم ما فقط
123
00:05:20,479 –> 00:05:23,199
تعریف تابع و فراخوانی تابع خواهیم داشت
124
00:05:23,199 –> 00:05:25,759
بنابراین در پایتون اعلان
125
00:05:25,759 –> 00:05:28,479
تابع وجود نخواهد داشت بنابراین اگر می
126
00:05:28,479 –> 00:05:31,039
خواهید تعریف کنید و می خواهید بیشتر فراخوانی
127
00:05:31,039 –> 00:05:33,520
کنید نیازی به اعلام در پایتون نیست. اما
128
00:05:33,520 –> 00:05:35,840
با این حال در برنامه نویسی c ضروری است
129
00:05:35,840 –> 00:05:37,440
130
00:05:37,440 –> 00:05:38,720
اکنون
131
00:05:38,720 –> 00:05:41,280
اجازه دهید در مورد تعریف تابع بحث کنم،
132
00:05:41,280 –> 00:05:43,759
تعریف تابع
133
00:05:43,759 –> 00:05:47,520
از یک نحو تعمیم یافته تشکیل شده است زیرا
134
00:05:47,520 –> 00:05:50,080
تعریف تابع def کلمه کلیدی است
135
00:05:50,080 –> 00:05:52,560
که باید استفاده کنید و نام تابع اجازه
136
00:05:52,560 –> 00:05:54,639
دهید آن را به عنوان نام زیر خط تابع بنویسم.
137
00:05:54,639 –> 00:05:56,000
138
00:05:56,000 –> 00:05:57,520
139
00:05:57,520 –> 00:06:00,319
و سپس لیست پارامترها یا
140
00:06:00,319 –> 00:06:03,840
آرگومان ها، آنها اختیاری هستند، بنابراین
141
00:06:03,840 –> 00:06:06,800
شما یک لیست از آرگومان ها یا
142
00:06:06,800 –> 00:06:09,919
پارامترها خواهید داشت و با یک ستون به پایان می رسید،
143
00:06:09,919 –> 00:06:12,880
سپس تورفتگی شروع می شود.
144
00:06:12,880 –> 00:06:14,479
145
00:06:14,479 –> 00:06:15,360
146
00:06:15,360 –> 00:06:18,319
147
00:06:18,319 –> 00:06:21,840
148
00:06:22,800 –> 00:06:25,759
بیانیه 3
149
00:06:27,440 –> 00:06:30,479
بیانیه 4
150
00:06:31,440 –> 00:06:32,880
و سپس فرض کنید که شما در حال نوشتن
151
00:06:32,880 –> 00:06:34,800
یک عبارت مکتوب هستید،
152
00:06:34,800 –> 00:06:35,840
بنابراین
153
00:06:35,840 –> 00:06:37,680
وقتی نوبت به برنامه نویسی c می رسد.
154
00:06:37,680 –> 00:06:40,240
آنچه را که در داخل تعریف تابع انجام
155
00:06:40,240 –> 00:06:42,720
خواهیم داد، مهاربندهای فرفری
156
00:06:42,720 –> 00:06:44,240
خواهیم داشت. عباراتی که
157
00:06:44,240 –> 00:06:46,400
در پرانتزهای فرفری وجود دارد
158
00:06:46,400 –> 00:06:48,479
، هر زمان که تابع خاصی را فراخوانی میکنید، اجرا میشوند،
159
00:06:48,479 –> 00:06:51,440
اما در پایتون
160
00:06:51