در این مطلب، ویدئو تست های واحد در پایتون | آموزش پایتون | واحد تست کد شما در پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 1:02:55
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:03,659
بنابراین اول از همه تست واحد چیست، بنابراین
2
00:00:03,659 –> 00:00:05,910
طبق ویکیپدیا تست واحد یک
3
00:00:05,910 –> 00:00:08,809
روش تست نرمافزاری است که توسط آن
4
00:00:08,809 –> 00:00:12,150
واحدهای جداگانه کد منبع
5
00:00:12,150 –> 00:00:15,809
آزمایش میشوند تا مشخص شود آیا
6
00:00:15,809 –> 00:00:18,750
برای استفاده مناسب هستند یا نه، بنابراین در تست واحد ما
7
00:00:18,750 –> 00:00:22,230
پایینترین سطح آزمایش را انجام میدهیم.
8
00:00:22,230 –> 00:00:25,350
آیا واحدهای جداگانه نرم افزار
9
00:00:25,350 –> 00:00:29,010
تست می شوند، به این معنی که واحدهایی مانند
10
00:00:29,010 –> 00:00:32,790
زیرروال توابع و کلاس ها آزمایش می شوند تا
11
00:00:32,790 –> 00:00:35,070
بررسی شود که آیا نتیجه دلخواه را می دهند
12
00:00:35,070 –> 00:00:36,600
یا نه،
13
00:00:36,600 –> 00:00:39,600
اکنون اجازه دهید بحث کنیم که چرا باید
14
00:00:39,600 –> 00:00:41,850
کد ما را تست واحد انجام دهیم، بنابراین وقتی تست های واحد را می نویسید
15
00:00:41,850 –> 00:00:45,030
، باگ را در نسخه جدید کاهش می دهند.
16
00:00:45,030 –> 00:00:48,300
ویژگیها و ویژگیهای موجود، بنابراین
17
00:00:48,300 –> 00:00:50,430
فرض کنید اگر در حال نوشتن یک ویژگی جدید در
18
00:00:50,430 –> 00:00:53,910
تستهای واحد کد خود هستید، میتوانید به شما کمک کند
19
00:00:53,910 –> 00:00:57,510
تا باگهایی را که ممکن است در حین اجرای کد شما ظاهر شود، کاهش دهید،
20
00:00:57,510 –> 00:01:00,390
اگر
21
00:01:00,390 –> 00:01:02,940
تستهای واحد خوبی بنویسید، این به عنوان یک
22
00:01:02,940 –> 00:01:07,350
مستند خوب برای شخصی که
23
00:01:07,350 –> 00:01:10,950
از کد شما استفاده می کند، بنابراین در تست واحد
24
00:01:10,950 –> 00:01:14,460
ما در واقع از توابع
25
00:01:14,460 –> 00:01:17,430
یا کلاس ها استفاده می کنیم و آنها را آزمایش می کنیم، بنابراین اگر
26
00:01:17,430 –> 00:01:20,310
شخصی که می خواهد از کد شما استفاده کند
27
00:01:20,310 –> 00:01:22,530
، تست را تبلیغ می کند، او می تواند
28
00:01:22,530 –> 00:01:26,280
بفهمد که چگونه از کد شما استفاده کند، همچنین
29
00:01:26,280 –> 00:01:28,680
زمانی که تست هایی برای کد خود می نویسید
30
00:01:28,680 –> 00:01:32,040
، هزینه تغییر در تولید را کاهش می دهد،
31
00:01:32,040 –> 00:01:35,850
بنابراین اگر برخی از کدها
32
00:01:35,850 –> 00:01:39,299
بدون آزمایش به تولید بروند و
33
00:01:39,299 –> 00:01:42,479
شما باگ را در مرحله تولید پیدا کنید. پس از
34
00:01:42,479 –> 00:01:46,380
آن بسیار پرهزینهتر از رفع کد
35
00:01:46,380 –> 00:01:50,130
شما در هنگام
36
00:01:50,130 –> 00:01:53,939
37
00:01:53,939 –> 00:01:57,630
38
00:01:57,630 –> 00:02:00,450
39
00:02:00,450 –> 00:02:03,630
40
00:02:03,630 –> 00:02:06,540
توسعه کد است. که
41
00:02:06,540 –> 00:02:10,470
برای تست های شما عالی است و در نهایت، اما
42
00:02:10,470 –> 00:02:12,990
نه کمترین واحد تست به
43
00:02:12,990 –> 00:02:16,500
ما کمک می کند تا برنامه خود را بهتر طراحی کنیم، اکنون
44
00:02:16,500 –> 00:02:18,540
اجازه دهید در مورد چارچوب های تست واحد که در پایتون موجود است صحبت کنیم،
45
00:02:18,540 –> 00:02:21,420
46
00:02:21,420 –> 00:02:24,090
بنابراین من در اینجا سه
47
00:02:24,090 –> 00:02:26,910
مورک برتر تست واحد را که می توانیم از آنها استفاده کنیم، فهرست کرده ام.
48
00:02:26,910 –> 00:02:30,510
برای نوشتن تست های واحد ما، بنابراین ماژول اول
49
00:02:30,510 –> 00:02:34,110
ماژول تست واحد است و این
50
00:02:34,110 –> 00:02:36,780
ماژول تست واحد در
51
00:02:36,780 –> 00:02:39,780
کتابخانه استاندارد پایتون شما وجود دارد، بنابراین نیازی به
52
00:02:39,780 –> 00:02:43,170
نصب ماژول اضافی در برای استفاده از
53
00:02:43,170 –> 00:02:45,960
این ماژول تست واحد، ماژول بعدی
54
00:02:45,960 –> 00:02:48,930
ماژول بینی است که در
55
00:02:48,930 –> 00:02:52,890
کتابخانه استاندارد وجود ندارد اما
56
00:02:52,890 –> 00:02:56,430
استفاده از آن ساده تر از چارچوب تست واحد است و در
57
00:02:56,430 –> 00:02:58,800
نهایت می توانید از چارچوب تست PI استفاده کنید
58
00:02:58,800 –> 00:03:01,350
که در کتابخانه استاندارد پایتون وجود ندارد.
59
00:03:01,350 –> 00:03:04,590
اما این یکی از محبوبترین
60
00:03:04,590 –> 00:03:08,550
فریم ورکهای تست واحد برای پایتون است، بنابراین
61
00:03:08,550 –> 00:03:10,590
ما میخواهیم از تست PI برای
62
00:03:10,590 –> 00:03:13,530
تست واحد کد پایتون خود استفاده کنیم، بنابراین بیایید ببینیم
63
00:03:13,530 –> 00:03:15,930
چگونه میتوانیم بسته تست PI را
64
00:03:15,930 –> 00:03:18,690
روی سیستم عامل خود نصب کنیم که روی آن
65
00:03:18,690 –> 00:03:21,150
کار میکنیم. میتوان تست PI را
66
00:03:21,150 –> 00:03:24,030
با استفاده از pip نصب کرد، بنابراین ما فقط میخواهیم
67
00:03:24,030 –> 00:03:28,530
تست Pip install PI را بنویسیم و سپس ENTER را فشار دهید
68
00:03:28,530 –> 00:03:31,170
که این بسته تست PI
69
00:03:31,170 –> 00:03:34,380
را روی سیستم عامل ما نصب میکند، بنابراین
70
00:03:34,380 –> 00:03:36,870
میتوانید ببینید که تست PI اکنون روی سیستم عامل من نصب شده
71
00:03:36,870 –> 00:03:38,430
است، بنابراین من. m
72
00:03:38,430 –> 00:03:41,640
دستور CLS را برای پاک کردن یک ترمینال
73
00:03:41,640 –> 00:03:44,040
می دهم و سپس اول از همه می توانم این دستور تست PI
74
00:03:44,040 –> 00:03:47,490
و سپس – H را بدهم
75
00:03:47,490 –> 00:03:50,700
تا در مورد تست PI راهنمایی دریافت کنم، بنابراین فقط Enter را فشار دهید
76
00:03:50,700 –> 00:03:53,880
که همه پرچم ها یا علامت ها را به شما می دهد.
77
00:03:53,880 –> 00:03:57,420
دستورات که h شما می توانید
78
00:03:57,420 –> 00:04:00,930
با تست PI استفاده کنید، بنابراین استفاده در اینجا داده می شود،
79
00:04:00,930 –> 00:04:03,480
شما فقط باید از کلمه کلیدی تست PI استفاده کنید
80
00:04:03,480 –> 00:04:05,430
و سپس می توانید گزینه هایی را که
81
00:04:05,430 –> 00:04:07,860
در زیر لیست شده است را ارائه دهید و می توانید
82
00:04:07,860 –> 00:04:10,320
نام فایل یا فهرست یا لیست
83
00:04:10,320 –> 00:04:13,170
فایل ها یا دایرکتوری ها، به عنوان مثال
84
00:04:13,170 –> 00:04:15,180
گزینه های عمومی در اینجا داده شده است، بنابراین
85
00:04:15,180 –> 00:04:19,350
وقتی این پرچم را می دهید – K یا – K،
86
00:04:19,350 –> 00:04:21,630
با رشته فرعی یا
87
00:04:21,630 –> 00:04:24,780
عبارت منظمی که بعد از این پرچم ارائه می کنید مطابقت دارد
88
00:04:24,780 –> 00:04:26,850
و وقتی از – em استفاده می کنید، به
89
00:04:26,850 –> 00:04:29,610
این معنی است که آزمایش می شود.
90
00:04:29,610 –> 00:04:31,860
توابعی که نام
91
00:04:31,860 –> 00:04:34,260
مستقیماً به آنها اختصاص داده شده است، به این معنی که
92
00:04:34,260 –> 00:04:37,350
فقط تست هایی را اجرا کنید که یک علامت مشخص دارند،
93
00:04:37,350 –> 00:04:40,470
بنابراین من سعی
94
00:04:40,470 –> 00:04:43,200
می کنم تمام این گزینه ها را یکی یکی به شما نشان دهم،
95
00:04:43,200 –> 00:04:45,540
اما بیایید ببینیم چگونه می توانیم آزمایش را
96
00:04:45,540 –> 00:04:49,200
برای استفاده از آنها بنویسیم. با استفاده از تست های PI، بنابراین در اینجا
97
00:04:49,200 –> 00:04:51,540
من یک اسکریپت پایتون به نام فایل math
98
00:04:51,540 –> 00:04:55,560
underscore func dot py دارم و در داخل
99
00:04:55,560 –> 00:04:58,230
این اسکریپت دو تابع دارم یکی
100
00:04:58,230 –> 00:05:01,470
یک تابع افزودن ساده که دو مقدار اضافه می کند
101
00:05:01,470 –> 00:05:04,590
و دیگری تابع محصول است
102
00:05:04,590 –> 00:05:06,930
که مقدار ضرب را برمی گرداند.
103
00:05:06,930 –> 00:05:09,180
یون دو مقدار
104
00:05:09,180 –> 00:05:11,370
اکنون برای نوشتن تست های واحد برای این
105
00:05:11,370 –> 00:05:14,280
توابع، می توانم یک فایل جدید
106
00:05:14,280 –> 00:05:16,740
ایجاد کنم، بنابراین اجازه دهید یک فایل پایتون جدید ایجاد کنم و می
107
00:05:16,740 –> 00:05:20,490
خواهم آن را به عنوان زیرخط ریاضی تست زیر
108
00:05:20,490 –> 00:05:22,260
خط نام گذاری
109
00:05:22,260 –> 00:05:25,080
کنم، بنابراین این پیشوند اضافی را اضافه کردم. در اینجا
110
00:05:25,080 –> 00:05:28,380
که زیر خط تست در مقابل
111
00:05:28,380 –> 00:05:32,130
نام فایل من است که تابع ریاضی است، بنابراین
112
00:05:32,130 –> 00:05:33,990
من فقط این فایل را ایجاد می کنم، بنابراین
113
00:05:33,990 –> 00:05:36,270
این پیشوند زیر خط تست که
114
00:05:36,270 –> 00:05:39,060
در جلوی نام اسکریپت پایتون خود اضافه کرده ام
115
00:05:39,060 –> 00:05:43,080
به تست pi کمک می کند تا آن را تشخیص دهد.
116
00:05:43,080 –> 00:05:45,720
این فایلی است که توابع تست واحد
117
00:05:45,720 –> 00:05:48,180
در آن نوشته شده است، بنابراین
118
00:05:48,180 –> 00:05:51,210
به آن فایل میرود و در اینجا میتوانیم ابتدا
119
00:05:51,210 –> 00:05:55,380
اسکریپت پایتون تابع ریاضی را وارد کنیم
120
00:05:55,380 –> 00:05:58,470
و سپس توابع تست را تعریف کنیم
121
00:05:58,470 –> 00:06:01,230
تا تابع تست را
122
00:06:01,230 –> 00:06:03,570
به سادگی تعریف کنیم. شما هر تابع دیگری
123
00:06:03,570 –> 00:06:06,390
را در اسکریپت پایتون خود تعریف می کنید تا بتوانید
124
00:06:06,390 –> 00:06:08,970
def را بنویسید و سپس فقط
125
00:06:08,970 –> 00:06:12,330
نام تست را با پیشوند تست شروع کنید، پس
126
00:06:12,330 –> 00:06:14,640
خط زیر را تست کنید و سپس هر نامی را که
127
00:06:14,640 –> 00:06:17,040
می خواهید به تست خود بدهید، بنابراین اول از
128
00:06:17,040 –> 00:06:19,590
همه می خواهم تابع add را تست کنم. اینجا
129
00:06:19,590 –> 00:06:21,180
بنابراین من فقط میخواهم تست
130
00:06:21,180 –> 00:06:23,490
underscore add را بنویسم و این تابع هی
131
00:06:23,490 –> 00:06:25,980
پارامتری را نمیگیرد و در داخل ای
132
00:06:25,980 –> 00:06:27,480
تابع میتوانم مقداری اد
133
00:06:27,480 –> 00:06:31,860
ا برای توابع خود ارائه دهم تا بتوانم از یک
134
00:06:31,860 –> 00:06:34,800
لمه کلیدی خاص استفاده کنم که assert است و سپ
135
00:06:34,800 –> 00:06:37,530
شما میتوانید تابع خود را فراخوانی کنید. در
136
00:06:37,530 –> 00:06:39,419
اسکریپت پایتون شما تابع فکر تابع Matt
137
00:06:39,419 –> 00:06:40,840
138
00:06:40,840 –> 00:06:43,030
و در اینجا به عنوان یک آرگومان
139
00:06:43,030 –> 00:06:44,590
، دو عدد را ارائه می کنم، مثلاً
140
00:06:44,590 –> 00:06:47,530
هفت و سه که
141
00:06:47,530 –> 00:06:49,840
نتیجه ده را به ما می دهد، بنابراین ما
142
00:06:49,840 –> 00:06:52,120
فقط می خواهیم بررسی کنیم که آیا این تابع
143
00:06:52,120 –> 00:06:54,910
10 را برمی گرداند یا خیر. نه و به این عنوان
144
00:06:54,910 –> 00:06:57,699
ادعای ادعا می گویند یعنی می خواهید
145
00:06:57,699 –> 00:07:01,120
ادعا کنید که تابع
146
00:07:01,120 –> 00:07:04,090
نتیجه دلخواه را برمی گرداند، بنابراین ما
147
00:07:04,090 –> 00:07:07,810
منتظر نتیجه 10 هستیم وقتی 7 و 3 را به
148
00:07:07,810 –> 00:07:11,139
عنوان آرگومان برای این تابع افزودن ارائه می کنیم،
149
00:07:11,139 –> 00:07:13,570
همچنین می توانید چندین ادعا را در اینجا ارائه
150
00:07:13,570 –> 00:07:16,300
دهید، بنابراین فرض کنید من فقط می خواهم به
151
00:07:16,300 –> 00:07:20,200
عنوان مثال 7 را در اینجا ارائه دهم که می توانید ببینید که Y
152
00:07:20,200 –> 00:07:24,310
برابر است با 2 مقدار پیش فرض y است، بنابراین
153
00:07:24,310 –> 00:07:26,500
در اینجا در ادعا فقط می توانم یک
154
00:07:26,500 –> 00:07:28,570
آرگومان بدهم و مقدار
155
00:07:28,570 –> 00:07:31,300
آرگومان دوم که Y است خواهد بود. از
156
00:07:31,300 –> 00:07:34,660
مقدار پیشفرض که 2 است، 7 به اضافه
157
00:07:34,660 –> 00:07:37,990
2، 9 است، بنابراین میتوانیم بگوییم هر زمان که
158
00:07:37,990 –> 00:07:40,750
7 را در اینجا ارائه کردید، یک بار دیگر به ما 9 میدهد،
159
00:07:40,750 –> 00:07:44,650
هر زمان که 5 را در اینجا ارائه دهید
160
00:07:44,650 –> 00:07:47,410
، به ما 7 میدهد، بنابراین به این ترتیب
161
00:07:47,410 –> 00:07:50,440
میتوانید ارائه کنید. چندین ادعا در داخل
162
00:07:50,440 –> 00:07:53,260
تابع شما هر چیزی که فکر می کنید
163
00:07:53,260 –> 00:07:57,070
به عنوان نتیجه مورد انتظار تابع شما خواهد بود،
164
00:07:57,070 –> 00:08:00,190
بنابراین من
165
00:08:00,190 –> 00:08:02,590
تابع دوم را که محصول آزمایشی است تعریف
166
00:08:02,590 –> 00:08:04,570
می کنم و یک بار دیگر هیچ
167
00:08:04,570 –> 00:08:07,360
آرگومانی را در اینجا ارسال نمی کنم و یک بار دیگر می توانم فقط
168
00:08:07,360 –> 00:08:10,210
از آن استفاده کنم. این صفحه کلید و سپس
169
00:08:10,210 –> 00:08:13,300
نام کتابخانه من که تابع ریاضی است
170
00:08:13,300 –> 00:08:16,300
، این بار
171
00:08:16,300 –> 00:08:18,430
تابع محصول را آزمایش
172
00:08:18,430 –> 00:08:20,830
می کنیم و فرض کنید فقط می خواهیم حاصل ضرب
173
00:08:20,830 –> 00:08:25,020
5 و 5 را بررسی کنیم و نتیجه مورد انتظار 25 خواهد بود.
174
00:08:25,020 –> 00:08:29,710
به همین ترتیب هر زمان که
175
00:08:29,710 –> 00:08:33,400
در اینجا به عنوان مثال فقط یک آرگومان ارائه می کنید،
176
00:08:33,400 –> 00:08:37,450
مقدار پیش فرض y 2 درست است، بنابراین وقتی
177
00:08:37,450 –> 00:08:39,490
فقط یک آرگومان را ارائه می کنیم که در اینجا 5 است،
178
00:08:39,490 –> 00:08:42,849
در اینجا انتظار 10 را خواهیم داشت به
179
00:08:42,849 –> 00:08:45,190
روشی مشابه وقتی من ارائه می دهم، فرض کنید 7 را
180
00:08:45,190 –> 00:08:47,529
در اینجا انتظار داریم. نتیجه 14 ساعت
181
00:08:47,529 –> 00:08:50,050
پس از این که تست های واحد خود را نوشتیم،
182
00:08:50,050 –> 00:08:53,680
بیایید سعی کنیم این تست ها را با استفاده از تست PI اجرا کنیم،
183
00:08:53,680 –> 00:08:54,520
184
00:08:54,520 –> 00:08:56,440
بنابراین اول از همه باید به
185
00:08:56,440 –> 00:08:59,440
دایرکتوری بروم که این اسکریپت تست
186
00:08:59,440 –> 00:09:01,750
وجود دارد، بنابراین فقط مسیر را کپی می کنم
187
00:09:01,750 –> 00:09:03,940
و سپس به مسیر ترمینال و
188
00:09:03,940 –> 00:09:06,070
من به این مسیر که کپی کرده ام سی دی می زنم
189
00:09:06,070 –> 00:09:09,220
و اجازه دهید فقط
190
00:09:09,220 –> 00:09:11,380
نام اسکریپت را از اینجا حذف کنم و سپس Enter را فشار
191
00:09:11,380 –> 00:09:13,690
دهم تا اکنون در پوشه ای هستم که mat
192
00:09:13,690 –> 00:09:17,260
func dot py من آنجاست و زیرخط
193
00:09:17,260 –> 00:09:20,860
ریاضی زیرخط را امتحان کنم. فایل func dot py
194
00:09:20,860 –> 00:09:21,400
وجود دارد
195
00:09:21,400 –> 00:09:23,470
بنابراین برای اجرای فایل تست واحد
196
00:09:23,470 –> 00:09:25,210
خود فقط باید این دستور PI
197
00:09:25,210 –> 00:09:28,900
test و نام فایل آزمایشی خود را
198
00:09:28,900 –> 00:09:31,840
که در مورد من تست underscore math underscore
199
00:09:31,840 –> 00:09:35,380
func dot py است را بدهید و سپس من
200
00:09:35,380 –> 00:09:38,230
میروم ENTER را فشار دهید و میبینید
201
00:09:38,230 –> 00:09:40,870
که در
202
00:09:40,870 –> 00:09:44,110
هر زمانی که برای اجرای این دو تست طول کشید،
203
00:09:44,110 –> 00:09:47,230
دو تست را به من میدهد، بنابراین چون ما دو
204
00:09:47,230 –> 00:09:50,800
تست را برای دو تابع در اینجا
205
00:09:50,800 –> 00:09:53,050
نوشتهایم، این نتیجه را به ما نشان میدهد که دو مورد قبول است
206
00:09:53,050 –> 00:09:55,540
، فرض کنید میرویم. انتظار مقادیر غیرمنتظره را داشته باشیم،
207
00:09:55,540 –> 00:09:58,540
بنابراین در اینجا
208
00:09:58,540 –> 00:10:01,420
wri داریم مقداری از مقدار اشتباهی که
209
00:10:01,420 –> 00:10:04,060
انتظارش را داریم بنویسید و اکنون زمانی که تست خود را اجرا می کنیم
210
00:10:04,060 –> 00:10:07,420
، می توانید ببینید که یکی قبول شده
211
00:10:07,420 –> 00:10:10,690
و دیگری شکست خورده است و تست های PI نیز
212
00:10:10,690 –> 00:10:12,580
اطلاعاتی را در مورد شکست ادعا به شما می دهند،
213
00:10:12,580 –> 00:10:15,400
بنابراین شکست ادعا
214
00:10:15,400 –> 00:10:18,880
در این ادعا اتفاق می افتد.
215
00:10:18,880 –> 00:10:22,630
شما فقط 10 را آزمایش می کنید برابر
216
00:10:22,630 –> 00:10:26,410
با 18 است که در اینجا اشتباه است، بنابراین یک بار دیگر
217
00:10:26,410 –> 00:10:28,720
می خواهیم همه اینها را اصلاح کنیم، بنابراین
218
00:10:28,720 –> 00:10:31,900
فرض کنید یک توسعه دهنده
219
00:10:31,900 –> 00:10:33,940
عملکردی را که شما آزمایش می کنید تغییر داده است، بنابراین
220
00:10:33,940 –> 00:10:36,670
به جای برگرداندن اضافی، اکنون
221
00:10:36,670 –> 00:10:39,070
می خواهم این را برگردانم. تفریق
222
00:10:39,070 –> 00:10:41,860
که اکنون آن تست را شکسته است، بنابراین
223
00:10:41,860 –> 00:10:43,990
من یک بار دیگر تست را اجرا می کنم و
224
00:10:43,990 –> 00:10:46,570
یک بار دیگر به شما
225
00:10:46,570 –> 00:10:48,730
خطا می دهد و این بار به
226
00:10:48,730 –> 00:10:51,490
ما نشان می دهد که نتیجه 4 است اما ما
227
00:10:51,490 –> 00:10:54,520
انتظار داریم 10 به عنوان نتیجه و به
228
00:10:54,520 –> 00:10:57,280
همین دلیل است که ناموفق است، بنابراین یک بار دیگر
229
00:10:57,280 –> 00:10:59,890
فقط کدم را اصلاح می کنم و سپس یک بار دیگر
230
00:10:59,890 –> 00:11:02,980
آزمایشم را اجرا می کنم و یک بار
231
00:11:02,980 –> 00:11:06,070
دیگر تست می گذرد، بنابراین اجازه
232
00:11:06,070 –> 00:11:08,590
دهید ترمینال را با استفاده از دستور CLS پاک
233
00:11:08,590 –> 00:11:12,310
کنم و شما می توانید یک فلش هم بده g call – V
234
00:11:12,310 –> 00:11:16,000
که مخفف کلمه verbose برای بدست
235
00:11:16,000 –> 00:11:19,000
آوردن نتیجه دقیق تر است، بنابراین من
236
00:11:19,000 –> 00:11:21,160
ENTER را فشار می دهم و می بینید که
237
00:11:21,160 –> 00:11:24,220
به ما نشان می دهد که این پرچم در
238
00:11:24,220 –> 00:11:28,570
مقابل تست های شما قبول شده یا ناموفق است و هر دو تست در
239
00:11:28,570 –> 00:11:30,280
حال گذراندن هستند. به همین دلیل
240
00:11:30,280 –> 00:11:33,490
است که در اینجا با رنگ سبز نوشته شده است بیایید
241
00:11:33,490 –> 00:11:35,770
یک بار دیگر تست را بشکنیم، بنابراین من فقط
242
00:11:35,770 –> 00:11:39,430
می گویم – اینجا و یک بار دیگر کد را اجرا کنید
243
00:11:39,430 –> 00:11:43,270
و اکنون می گوید این تست قبول است
244
00:11:43,270 –> 00:11:46,900
اما آن تبلیغ آزمایشی به دلیل این
245
00:11:46,900 –> 00:11:49,690
ادعا ناموفق است. من یک بار دیگر کد را اصلاح می کنم و یک بار دیگر
246
00:11:49,690 –> 00:11:52,960
به ترمینال
247
00:11:52,960 –> 00:11:54,820
می آیم، فقط ترمینال را پاک می کنم
248
00:11:54,820 –> 00:11:57,460
و شما همچنین می توانید تست خود را
249
00:11:57,460 –> 00:11:59,410
با استفاده از این دستور اجرا کنید، بنابراین فقط باید
250
00:11:59,410 –> 00:12:03,280
تست نقطه PI را بدون ذکر نام بنویسید.
251
00:12:03,280 –> 00:12:06,850
جلوی این تست نقطه PI و
252
00:12:06,850 –> 00:12:09,070
سپس + enter که به
253
00:12:09,070 –> 00:12:12,160
طور خودکار فایل تست را تشخیص می دهد
254
00:12:12,160 –> 00:12:14,650
زیرا ما پیشوند ویژه ای را
255
00:12:14,650 –> 00:12:18,610
در اینجا
256
00:12:18,610 –> 00:12:21,250
257
00:12:21,250 –> 00:12:23,980
قرار داده
258
00:12:23,980 –> 00:12:26,530
ایم. تست داخل آن فایل و یک بار دیگر
259
00:12:26,530 –> 00:12:29,980
می توانید مشاهده کنید که اجرا می شود و دو تست در
260
00:12:29,980 –> 00:12:33,580
حال گذراندن است، همچنین می توانید پرچم پرمخاطب
261
00:12:33,580 –> 00:12:35,890
را در اینجا بدهید که
262
00:12:35,890 –> 00:12:38,920
اطلاعات بیشتری در مورد تست های شما به شما می
263
00:12:38,920 –> 00:12:40,510
دهد حالا فرض کنید می خواهیم این
264
00:12:40,510 –> 00:12:43,570
پیشوند را از تست های خود حذف کنیم، بنابراین فرض کنید ما
265
00:12:43,570 –> 00:12:47,140
فقط tes underscore add را بنویسید تا
266
00:12:47,140 –> 00:12:49,570
هیچ پیشوند تستی جلوی تابع شما نباشد
267
00:12:49,570 –> 00:12:51,730
و یک بار دیگر
268
00:12:51,730 –> 00:12:54,310
همان دستور را می دهم و خواهید دید که
269
00:12:54,310 –> 00:12:57,610
فقط یک تست تشخیص داده شده است که
270
00:12:57,610 –> 00:12:59,770
محصول underscore تست است و این به این
271
00:12:59,770 –> 00:13:02,650
دلیل است که ما ارائه نکرده ایم. آن
272
00:13:02,650 –> 00:13:05,530
پیشوند تست در جلوی تابع،
273
00:13:05,530 –> 00:13:07,390
بنابراین برای اینکه این تابع را به عنوان یک
274
00:13:07,390 –> 00:13:09,460
تست واحد تشخیص دهید، باید
275
00:13:09,460 –> 00:13:12,880
کلمه کلیدی تست را به عنوان پیشوند تابع تست واحد خود بدهید،
276
00:13:12,880 –> 00:13:15,250
همچنین هر زمان که
277
00:13:15,250 –> 00:13:17,920
نام فایل آزمایشی خود را تغییر دادید، بنابراین فرض کنید من هستم
278
00:13:17,920 –> 00:13:20,950
میخواهم نام را اصلاح کنم و
279
00:13:20,950 –> 00:13:22,240
فقط
280
00:13:22,240 –> 00:13:25,389
t را از تست حذف میکنم و سپس یک بار دیگر
281
00:13:25,389 –> 00:13:27,670
Refactor را فشار میدهم که
282
00:13:27,670 –> 00:13:30,040
نام این فایل آزمایشی را تغییر میدهد و
283
00:13:30,040 –> 00:13:32,939
اکنون نام این فایل آزمایشی
284
00:13:32,939 –> 00:13:36,550
زیرخط ریاضی tes underscore است. تابع یک d یک بار
285
00:13:36,550 –> 00:13:39,879
دیگر سعی میکنم تستم را اجرا
286
00:13:39,879 –> 00:13:42,990
کنم و میگوید در
287
00:13:42,990 –> 00:13:45,639
این مدت زمان آزمایشی اجرا نمیشود، بنابراین
288
00:13:45,639 –> 00:13:48,129
هر زمان که کلمه کلیدی تست
289
00:13:48,129 –> 00:13:52,029
را جلوی نام فایل خود ندهید، تست PI انجام
290
00:13:52,029 –> 00:13:54,399
نخواهد شد. می توانید تشخیص دهید که
291
00:13:54,399 –> 00:13:57,189
این فایل تست واحد شماست، بیایید
292
00:13:57,189 –> 00:13:59,649
به ترمینال برویم و من فقط
293
00:13:59,649 –> 00:14:01,720
دستور CLS را می دهم تا
294
00:14:01,720 –> 00:14:04,480
ترمینال پاک شود و
295
00:14:04,480 –> 00:14:06,899
اکنون فرمان دومی را که برای اجرای آزمایش استفاده کرده ایم، می دهم.
296
00:14:06,899 –> 00:14:10,269
297
00:14:10,269 –> 00:14:12,879
دستور تست PI و نام فایل، بنابراین اکنون
298
00:14:12,879 –> 00:14:15,759
نام فایل من tes underscore math
299
00:14:15,759 –> 00:14:18,610
underscore py است و اکنون اینتر را فشار میدهم
300
00:14:18,610 –> 00:14:22,300
و خواهید دید که اکنون
301
00:14:22,300 –> 00:14:24,759
تشخیص میدهد زیرا ما به طور خاص
302
00:14:24,759 –> 00:14:29,110
نام فایلی را میدهیم که تستهای ما در آن قرار
303
00:14:29,110 –> 00:14:31,749
دارند. در آنجا، بنابراین اگر می خواهید تست خود را
304
00:14:31,749 –> 00:14:34,540
در داخل فایلی اجرا کنید که
305
00:14:34,540 –> 00:14:37,809
پیشوند تست در جلوی آن نیست، می توانید
306
00:14:37,809 –> 00:14:40,269
فقط از دستور PI test استفاده کنید و
307
00:14:40,269 –> 00:14:42,549
سپس نام فایل را بدهید و تست PI
308
00:14:42,549 –> 00:14:44,619
تشخیص می دهد که این همان فایل است. فایلی
309
00:14:44,619 –> 00:14:47,350
که در آن تست های واحد شما وجود دارد و
310
00:14:47,350 –> 00:14:50,290
خواهد شد من تمام تست های واحد را در این
311
00:14:50,290 –> 00:14:52,779
فایل اجرا کردم، بنابراین در آخرین
312
00:14:52,779 –> 00:14:56,079
ویدیو دو تابع آزمایشی برای توابع تبلیغ
313
00:14:56,079 –> 00:14:58,509
و محصول خود نوشتیم که
314
00:14:58,509 –> 00:15:01,990
توانستیم آن توابع را با استفاده از این اعداد آزمایش کنیم،
315
00:15:01,990 –> 00:15:05,079
اکنون علاوه بر این، من دو
316
00:15:05,079 –> 00:15:08,230
تابع تست دیگر را در اینجا اضافه کرده ام و این دو تست را
317
00:15:08,230 –> 00:15:10,929
توابعی که من برای آزمایش
318
00:15:10,929 –> 00:15:14,259
رشته ها با تابع add و تابع product اضافه کرده ام،
319
00:15:14,259 –> 00:15:15,279
320
00:15:15,279 –> 00:15:18,610
بنابراین با استفاده از این عملگر plus می
321
00:15:18,610 –> 00:15:22,240
توانیم دو رشته را به درستی اضافه
322
00:15:22,240 –> 00:15:25,209
کنیم، بنابراین اولین چیزی که می خواهم، تست رشته برای تابع add و
323
00:15:25,209 –> 00:15:28,209
تابع محصول را اینجا اضافه کرده
324
00:15:28,209 –> 00:15:30,730
ام. برای نشان دادن اینجا می توانید
325
00:15:30,730 –> 00:15:34,029
هر عملگر مقایسه ای را در اینجا اضافه کنید، بنابراین
326
00:15:34,029 –> 00:15:35,620
لازم نیست که این عملگر را به شما نیاز داشته باشید،
327
00:15:35,620 –> 00:15:38,110
در اینجا همچنین می
328
00:15:38,110 –> 00:15:41,020
توانید برای مثال بزرگتر از عملگر
329
00:15:41,020 –> 00:15:43,810
یا بزرگتر از مساوی به عملگر
330
00:15:43,810 –> 00:15:46,390
یا کمتر از عملگر یا کمتر از
331
00:15:46,390 –> 00:15:49,000
مساوی بنویسید. عملگر یا نه برابر با
332
00:15:49,000 –> 00:15:50,860
عملگر است، بنابراین می توانید از همه این
333
00:15:50,860 –> 00:15:53,950
عملگرهای مقایسه با عبارت ادعای خود استفاده کنید،
334
00:15:53,950 –> 00:15:56,500
همچنین می توانید از
335
00:15:56,500 –> 00:16:00,160
این کلمه کلیدی برای آزمایش اینکه آیا چیزی کمی است یا خیر استفاده کنید.
336
00:16:00,160 –> 00:16:03,279
بنابراین استفاده از این کلمه کلیدی است که من
337
00:16:03,279 –> 00:16:06,690
در اینجا آزمایش می کنم که نتیجه ای که با
338
00:16:06,690 –> 00:16:10,300
استفاده از این تابع تبلیغاتی روی رشته
339
00:16:10,300 –> 00:16:13,000
ها به دست آوردم یک رشته است یا نه
340
00:16:13,000 –> 00:16:15,490
بنابراین با استفاده از این نوع من فقط
341
00:16:15,490 –> 00:16:18,250
نوع نتیجه را پیدا می کنم و دارم بررسی می کنم که
342
00:16:18,250 –> 00:16:21,580
آیا این نتیجه یک رشته است یا نه شما
343
00:16:21,580 –> 00:16:24,370
همچنین می توانید در عملگر استفاده کنید یا نه در
344
00:16:24,370 –> 00:16:28,510
عملگر، بنابراین با استفاده از این نه در کلمه کلیدی
345
00:16:28,510 –> 00:16:30,870
ما بررسی می کنیم که آیا رشته
346
00:16:30,870 –> 00:16:34,029
در نتیجه ما است یا نه بنابراین این رشته
347
00:16:34,029 –> 00:16:37,029
یا فرض کنید این رشته در
348
00:16:37,029 –> 00:16:38,410
نتیجه ما
349
00:16:38,410 –> 00:16:40,630
نیست، بنابراین این ادعا قرار است عبور کند زیرا
350
00:16:40,630 –> 00:16:43,350
این رشته در نتیجه ما وجود ندارد،
351
00:16:43,350 –> 00:16:46,500
علاوه بر این، می توانید از آن در کلمه کلیدی نیز استفاده کنید
352
00:16:46,500 –> 00:16:50,500
و می توانید بررسی کنید که آیا
353
00:16:50,500 –> 00:16:53,589
رشته ای در نتیجه شما وجود دارد یا خیر، بنابراین من
354
00:16:53,589 –> 00:16:56,410
می توانم در نتیجه سلام بنویسم
355
00:16:56,410 –> 00:16:58,510
که بررسی می کند آیا این کلمه کلیدی داخل است یا خیر.
356
00:16:58,510 –> 00:17:00,970
نتیجه ما یا نه حالا چیزی که
357
00:17:00,970 –> 00:17:03,430
میخواهم در اینجا نشان دهم این است که فرض کنیم فقط
358
00:17:03,430 –> 00:17:07,119
میخواهید یک تست را از اینجا اجرا کنید که
359
00:17:07,119 –> 00:17:09,939
تبلیغ آزمایشی است و نمیخواهید هیچ آزمایش دیگری را اجرا کنید
360
00:17:09,939 –> 00:17:12,550
چگونه میتوانید با استفاده از
361
00:17:12,550 –> 00:17:15,400
خط فرمان این کار را انجام دهید. شما فقط می توانید با
362
00:17:15,400 –> 00:17:19,359
تست c بنویسید ommand و نام
363
00:17:19,359 –> 00:17:21,970
فایل تست شما که در مورد من زیرخط زیرخط ریاضی
364
00:17:21,970 –> 00:17:23,410
365
00:17:23,410 –> 00:17:26,500
است و سپس می توانید اینجا دو نقطه اضافه
366
00:17:26,500 –> 00:17:28,960
کنید و سپس نام
367
00:17:28,960 –> 00:17:31,210
آزمون خود را بدهید، بنابراین فرض کنید من فقط می خواهم
368
00:17:31,210 –> 00:17:34,510
آن تبلیغ آزمایشی را اجرا کنم پس می روم برای اینکه فقط
369
00:17:34,510 –> 00:17:37,870
این تست را اجرا کنید و می توانید ببینید
370
00:17:37,870 –> 00:17:40,450
که فقط اولین تست را اجرا می کند،
371
00:17:40,450 –> 00:17:43,929
اجازه دهید من فقط V را در اینجا اضافه
372
00:17:43,929 –> 00:17:46,870
کنم که نشان می دهد کدام تست قبول شده است و
373
00:17:46,870 –> 00:17:49,160
می توانید ببینید که این تست
374
00:17:49,160 –> 00:17:52,340
گذشته است که تبلیغ آزمایشی است و اجازه دهید من فقط
375
00:17:52,340 –> 00:17:54,380
اکنون ترمینال را پاک کنید، گزینه بعدی
376
00:17:54,380 –> 00:17:58,520
که می خواهم در اینجا نشان دهم این است – کلید، بنابراین
377
00:17:58,520 –> 00:18:01,580
یک بار دیگر فقط تست PI را اینجا می نویسم
378
00:18:01,580 –> 00:18:05,270
و یک بار دیگر – V
379
00:18:05,270 –> 00:18:09,320
ا برای Bobo اضافه می کنیم و می توانید از یک گزینه خاص استفاده کن
380
00:18:09,320 –> 00:18:13,850
د که – k و سپس می
381
00:18:13,850 –> 00:18:16,640
توانید هر عبارتی را که می خواهید
382
00:18:16,640 –> 00:18:20,360
مطابقت دهید با استفاده از این – گزینه K بدهید، بنابراین فرض کنید
383
00:18:20,360 –> 00:18:24,230
ما فقط می خواهیم تست تبلیغات را اجرا کنیم، بنابراین
384
00:18:24,230 –> 00:18:27,470
باید تست را اضافه کنیم که یک تست زیر خط
385
00:18:27,470 –> 00:18:30,700
تبلیغ است و دیگری تست رشته زیرخط تبلیغ است.
386
00:18:30,700 –> 00:18:34,280
فقط می خواهم
387
00:18:34,280 –> 00:18:38,650
تست را برای افزودن یک تابع اجرا کنم، بنابراین اینجا
388
00:18:38,650 –> 00:18:42,050
در داخل دوبل نقل قول ها من فقط می توانم
389
00:18:42,050 –> 00:18:45,560
تبلیغ بنویسم و سپس ENTER را فشار می دهم و آز
390
00:18:45,560 –> 00:18:48,790
ایشی را اجرا می کند که حاوی کل
391
00:18:48,790 –> 00:18:52,160
ه کلیدی یا اضافه کردن رشته است، بنابراین می توانید ببینید که آز
392
00:18:52,160 –> 00:18:55,430
ایش زیرخط آگهی و آزمایش رش
393
00:18:55,430 –> 00:18:58,670
ه زیرخط آگهی زیرخط انجام شده است، شما هم
394
00:18:58,670 –> 00:19:02,780
نین می توانید از یا عملگر در اینجا استفاده کن
395
00:19:02,780 –> 00:19:04,910
د. میخواهم آزمایشی را اجرا کنم
396
00:19:04,910 –> 00:19:09,710
که حاوی ad یا کلمه کلیدی رشتهای است و
397
00:19:09,710 –> 00:19:12,170
وقتی میخواهم آزمایش
398
00:19:12,170 –> 00:19:14,810
را اجرا کنم، تمام آن تستهایی را اجرا میکنم که
399
00:19:14,810 –> 00:19:17,840
شامل کلمه کلیدی add یا string است،
400
00:19:17,840 –> 00:19:20,210
بنابراین سه تست وجود دارد که
401
00:19:20,210 –> 00:19:22,880
این شرط و هر سه مورد را برآورده میکند.
402
00:19:22,880 –> 00:19:25,280
تستها انجام میشوند و سایر
403
00:19:25,280 –> 00:19:27,890
تستها لغو انتخاب میشوند، بنابراین شما میتوانید مورد را
404
00:19:27,890 –> 00:19:31,820
ببینید و یک مورد در اینجا d انتخاب شده است،
405
00:19:31,820 –> 00:19:34,760
همچنین میتوانید از آن استفاده کنید و به جای یا
406
00:19:34,760 –> 00:19:36,920
بنابراین من فقط میخواهم پایان را بنویسم و سپس ENTER
407
00:19:36,920 –> 00:19:39,170
را فشار دهید و فقط اجرا می
408
00:19:39,170 –> 00:19:43,790
شود. آن تستهایی که هر دو شامل آگهی و رشته هستند،
409
00:19:43,790 –> 00:19:47,810
بنابراین فقط یک نام تست وجود دارد
410
00:19:47,810 –> 00:19:50,750
که حاوی ad و رشته است که هر دو
411
00:19:50,750 –> 00:19:53,210
این یکی هستند، بنابراین فقط این
412
00:19:53,210 –> 00:19:55,610
اجرا میشود و سه تست دیگر حذف
413
00:19:55,610 –> 00:19:58,190
میشوند، اجازه دهید یک بار دیگر آن را روشن کنم.
414
00:19:58,190 –> 00:20:00,290
ترمینال اکنون گزینه بعدی که می
415
00:20:00,290 –> 00:20:01,890
خواهم در اینجا نشان دهم
416
00:20:01,890 –> 00:20:06,420
گزینه Emma است، بنابراین یک بار دیگر
417
00:20:06,420 –> 00:20:10,440
فقط اینجا می نویسم – M و بعد از آن – M
418
00:20:10,440 –> 00:20:15,390
می توانید هر عبارت علامت گذاری را ارائه
419
00:20:15,390 –> 00:20:18,930
دهید، بنابراین اجازه دهید من به کد خود و اینجا بروم من فقط
420
00:20:18,930 –> 00:20:22,350
باید اول از همه
421
00:20:22,350 –> 00:20:25,860
تست PI را وارد کنم، بنابراین اجازه دهید تست PI را وارد کنم و در اینجا
422
00:20:25,860 –> 00:20:28,050
خواهید دید که
423
00:20:28,050 –> 00:20:31,620
به دلیل IDE من که جذابیت PI است، خط squiggly را به من نشان می دهد،
424
00:20:31,620 –> 00:20:34,320
بنابراین چون من یک
425
00:20:34,320 –> 00:20:37,410
تست PI را با استفاده از pip روی دستور نصب کرده ام. خطی
426
00:20:37,410 –> 00:20:40,830
که توسط PyCharm IDE من شناسایی نمیشود، به
427
00:20:40,830 –> 00:20:42,960
همین دلیل است که خط squiggly را به من نشان میدهد،
428
00:20:42,960 –> 00:20:45,330
اما من تستهایم را
429
00:20:45,330 –> 00:20:48,180
با استفاده از خط فرمان اجرا میکنم، بنابراین این کار خواهد کرد،
430
00:20:48,180 –> 00:20:50,880
بنابراین نگران این خط squiggly نباشید،
431
00:20:50,880 –> 00:20:53,700
import کار خواهد کرد و بعد از آن چه کاری
432
00:20:53,700 –> 00:20:56,550
میتوانم انجام دهم. در اینجا من می توانم یک دکوراتور اضافه
433
00:20:56,550 –> 00:21:00,420
کنم تا بتوانم هر عبارتی را که می خواهید اینجا بدهید، فقط می توانم نقطه آزمایش PI را بنویسم،
434
00:21:00,420 –> 00:21:02,370
435
00:21:02,370 –> 00:21:05,820
بنابراین این محصول آزمایشی جمع و آزمایش
436
00:21:05,820 –> 00:21:08,960
برای اعداد است تا بتوانیم
437
00:21:08,960 –> 00:21:12,720
عدد را اینجا بنویسیم و همچنین می توانیم همان
438
00:21:12,720 –> 00:21:16,680
تزئین کننده را اضافه کنیم. برای محصول آزمایشی و
439
00:21:16,680 –> 00:21:19,020
برای دو آزمایش دیگر ما فقط میتوانیم بنویسیم
440
00:21:19,020 –> 00:21:22,770
که این آزمایشها برای رشتهها هستند، بنابراین
441
00:21:22,770 –> 00:21:25,620
این عبارت در اختیار شما قرار دارد، بنابراین
442
00:21:25,620 –> 00:21:28,080
میتوانید هر عبارتی را که میخواهید
443
00:21:28,080 –> 00:21:31,950
بعداً با آن مطابقت دهید، با استفاده از – گزینه M در اینجا ارائه دهید، بنابراین من
444
00:21:31,950 –> 00:21:34,680
میخواهم این تزئین را
445
00:21:34,680 –> 00:21:37,530
به تابع رشته دیگر نیز اضافه کنم. بنابراین
446
00:21:37,530 –> 00:21:40,770
ما دو نشانگر داریم که یکی عدد است و
447
00:21:40,770 –> 00:21:45,000
دیگری رشته است، بنابراین اکنون بعد از – M می
448
00:21:45,000 –> 00:21:47,970
توانید نام عبارت علامت را
449
00:21:47,970 –> 00:21:50,430
بدهید، بنابراین فرض کنید من فقط شماره را
450
00:21:50,430 –> 00:21:53,370
اینجا می نویسم و سپس ENTER را فشار می دهم و تم
451
00:21:53,370 –> 00:21:55,920
م تست ها را اجرا می کند. که دارای شماره علامت است
452
00:21:55,920 –> 00:21:59,460
که محصول آزمایشی اضافه و آزمایش
453
00:21:59,460 –> 00:22:02,340
است، حالا بیایید آزمایشی را اجرا کنیم که
454
00:22:02,340 –> 00:22:05,850
دارای رشته علامت است، بنابراین من
455
00:22:05,850 –> 00:22:07,710
فقط رشته را می نویسم و سپس ENTER را فشار می ده
456
00:22:07,710 –> 00:22:10,230
و به من نشان می دهد که D انتخاب شده است زی
457
00:22:10,230 –> 00:22:14,010
ا من این s را بعد از فراموش کردم رشته،
458
00:22:14,010 –> 00:22:15,720
بنابراین اجازه دهید فقط
459
00:22:15,720 –> 00:22:18,090
این s و سپس برعکس، من می توانم دوباره وارد کنم
460
00:22:18,090 –> 00:22:21,809
و شما می توانید ببینید که فقط آن تست هایی را اجرا می کند
461
00:22:21,809 –> 00:22:24,769
که علامت رشته در بالای آنها وجود دارد، بنابراین
462
00:22:24,769 –> 00:22:27,149
این رشته است و این
463
00:22:27,149 –> 00:22:29,539
علامت رشته است، بنابراین آن دو تست
464
00:22:29,539 –> 00:22:32,429
اجرا شدند و موارد دیگر دو آزمون D
465
00:22:32,429 –> 00:22:34,889
انتخاب شدند فقط
466
00:22:34,889 –> 00:22:37,350
یک بار دیگر ترمینال را پاک کنم گزینه بعدی که می
467
00:22:37,350 –> 00:22:41,279
خواهم در اینجا نشان دهم این است – گزینه X بنابراین یک بار
468
00:22:41,279 –> 00:22:44,129
دیگر می خواهم فقط تست PI را بنویسم –
469
00:22:44,129 –> 00:22:49,500
V و سپس – X اکنون این – X به این معنی است که ابتدا وجود دارد
470
00:22:49,500 –> 00:22:50,250
471
00:22:50,250 –> 00:22:53,909
بنابراین هر زمان که اول باشد شکست در تست شما رخ می دهد،
472
00:22:53,909 –> 00:22:56,429
تست PI از
473
00:22:56,429 –> 00:23:00,299
اجرای تست شما خارج می شود، بنابراین اجازه دهید فقط
474
00:23:00,299 –> 00:23:04,230
یک ادعای شکست را در اینجا اضافه کنیم، بنابراین من می خواهم
475
00:23:04,230 –> 00:23:08,460
شکست را در اینجا اضافه کنم، بنابراین فرض کنید من
476
00:23:08,460 –> 00:23:12,090
فقط ادعای ناموفق را اینجا
477
00:23:12,090 –> 00:23:15,899
بررسی می کنم تا بررسی کنم که آیا این – X کار می کند یا
478
00:23:15,899 –> 00:23:18,659
نه، بنابراین من اکنون فقط ENTER را فشار
479
00:23:18,659 –> 00:23:22,470
می دهم و می بینید که اولین تست اجرا شد که
480
00:23:22,470 –> 00:23:25,950
با موفقیت انجام شد اما تست دیگر ناموفق بود، بنابراین
481
00:23:25,950 –> 00:23:29,490
ردیابی پشته تست ناموفق و بعد از آن اجرای متن را به ما نشان می دهد.
482
00:23:29,490 –> 00:23:32,759
483
00:23:32,759 –> 00:23:35,700
پس از دو تست متوقف شد
484
00:23:35,700 –> 00:23:38,730
زیرا شکست رخ داد
485
00:23:38,730 –> 00:23:41,340
دو تست دیگر که قرار بود
486
00:23:41,340 –> 00:23:44,970
اجرا شوند به این دلیل اجرا نمی شوند
487
00:23:44,970 –> 00:23:48,929
– گزینه X بنابراین به محض اینکه اولین
488
00:23:48,929 –> 00:23:52,980
شکست رخ داد تست شما خارج می شود حالا
489
00:23:52,980 –> 00:23:54,990
فرض کنید نمی خواهید این
490
00:23:54,990 –> 00:23:57,629
ردپای فناوری را بعد از شکست خود ببینید r
491
00:23:57,629 –> 00:24:00,389
تست کنید بنابراین این تمام اطلاعاتی
492
00:24:00,389 –> 00:24:03,799
است که در مورد اینکه چه
493
00:24:03,799 –> 00:24:06,600
ادعایی شکست خورده است یا نه به شما داده می شود، بنابراین فرض
494
00:24:06,600 –> 00:24:09,990
کنید نمی خواهیم این را ببینیم، بنابراین چگونه
495
00:24:09,990 –> 00:24:15,629
می توانید از آن رد پشته صرف نظر کنید – –
496
00:24:15,629 –> 00:24:18,629
TB برابر است با نه و این
497
00:24:18,629 –> 00:24:21,450
ردیابی پشته را غیرفعال می کند و سپس Enter را فشار دهید
498
00:24:21,450 –> 00:24:24,570
و می بینید که اکنون این
499
00:24:24,570 –> 00:24:28,500
ردیابی متن چاپ نمی شود فقط موفقیت
500
00:24:28,500 –> 00:24:29,460
یا شکست
501
00:24:29,460 –> 00:24:32,309
ما چاپ می شود اما ردیابی پشته
502
00:24:32,309 –> 00:24:35,010
هم نیست اجازه دهید یک بار دیگر ترمینال را پاک کنم و
503
00:24:35,010 –> 00:24:37,289
این بار من میخواهید یک گزینه دیگر را نشان دهید
504
00:24:37,289 –> 00:24:41,039
که حداکثر شکست است، بنابراین در اینجا میتوانید فقط
505
00:24:41,039 –> 00:24:47,039
بنویسید – – گزینه max fail و سپس
506
00:24:47,039 –> 00:24:49,440
بعد از مساویها عدد جلوی آن را بدهید
507
00:24:49,440 –> 00:24:52,500
– بنابراین فرض کنید ما
508
00:24:52,500 –> 00:24:55,950
فقط max fail را در اینجا بنویسیم
509
00:24:55,950 –> 00:24:58,140
سپس منتظر میمانیم. برای حداکثر تعداد
510
00:24:58,140 –> 00:25:01,230
شکست و سپس خارج می شود، بنابراین اجازه دهید من
511
00:25:01,230 –> 00:25:03,450
فقط این تست را اجرا کنم تا بتوانید ببینید که هر
512
00:25:03,450 –> 00:25:05,640
چهار تست اجرا شده است زیرا
513
00:25:05,640 –> 00:25:09,390
حداکثر شکستی که ما انتظار داشتیم دو
514
00:25:09,390 –> 00:25:12,690
است، به همین دلیل است که هر چهار مورد اجرا شد
515
00:25:12,690 –> 00:25:15,750
زیرا فرض کنید فقط یک شکست وجود داشت.
516
00:25:15,750 –> 00:25:19,500
من فقط آن را یکی پس در حال حاضر val ue
517
00:25:19,500 –> 00:25:22,409
از max fail 1 است و سپس ENTER را فشار می دهم
518
00:25:22,409 –> 00:25:25,500
و می بینید که بعد از اولین
519
00:25:25,500 –> 00:25:28,140
شکست خارج می شود زیرا ما
520
00:25:28,140 –> 00:25:31,169
حداکثر شکست 1 را ارائه کرده ایم و این
521
00:25:31,169 –> 00:25:32,850
تعداد خرابی هایی است که
522
00:25:32,850 –> 00:25:35,220
انتظار داریم پس از آن تست شما
523
00:25:35,220 –> 00:25:37,799
خارج شود. من فقط یک بار دیگر ترمینال را پاک می کنم
524
00:25:37,799 –> 00:25:40,860
و اجازه می دهم یک گزینه دیگر به شما نشان دهم،
525
00:25:40,860 –> 00:25:43,710
بنابراین این بار می خواهم
526
00:25:43,710 –> 00:25:46,529
گزینه Skip را به شما نشان دهم، بنابراین فرض کنید من فقط
527
00:25:46,529 –> 00:25:49,610
تمام این نشانگرها را از اینجا حذف کرده
528
00:25:49,610 –> 00:25:53,399
و اکنون می خواهم یک علامت اضافه کنم که
529
00:25:53,399 –> 00:25:56,850
رد شدن از آن است. فقط این دکوراتور را در
530
00:25:56,850 –> 00:25:59,700
بالای تست خود اضافه کنید که با نرخ
531
00:25:59,700 –> 00:26:03,840
نقطه تست نقطه پرش است و سپس در داخل
532
00:26:03,840 –> 00:26:06,779
پرانتز می توانید دلیل رد
533
00:26:06,779 –> 00:26:09,710
شدن را بیاورید بنابراین در اینجا می توانید فقط
534
00:26:09,710 –> 00:26:13,140
دلیل مساوی و هر دلیلی را که
535
00:26:13,140 –> 00:26:14,850
می خواهید اینجا بیاورید. من فقط میخواهم
536
00:26:14,850 –> 00:26:19,320
بنویسم، شماره را اجرا نکنید، تست را اضافه کنید، بنابراین
537
00:26:19,320 –> 00:26:21,840
این دلیلی است که چاپ میشود
538
00:26:21,840 –> 00:26:25,529
و زمانی که آزمایشم را
539
00:26:25,529 –> 00:26:29,159
یک بار دیگر با V اجرا میکنم، میتوانید ببینید که این
540
00:26:29,159 –> 00:26:32,549
اولین تست حفظ شده است بنابراین اجرا نمیشود، از
541
00:26:32,549 –> 00:26:35,429
آن صرفنظر شده است. هر سه تست
542
00:26:35,429 –> 00:26:38,419
دیگر اجرا شد اجازه دهید من فقط این
543
00:26:38,419 –> 00:26:41,460
تست دوم را درست کنم تا با موفقیت بگذرد و
544
00:26:41,460 –> 00:26:43,260
یک بار دیگر به من اجازه دهید
545
00:26:43,260 –> 00:26:47,100
این تست را اجرا کنم و میتوانید ببینید که تمام
546
00:26:47,100 –> 00:26:50,300
تستهای دیگر با موفقیت پشت سر گذاشته شدهاند و تست اول
547
00:26:50,300 –> 00:26:53,760
رد شده است زیرا ما این تزیین کننده پرش را
548
00:26:53,760 –> 00:26:59,600
در بالای تابع تبلیغ تست اضافه کردهایم.
549
00:27:01,370 –> 00:27:05,310
همچنین یک گزینه skip if موجود است،
550
00:27:05,310 –> 00:27:08,550
بنابراین در اینجا به جای skip میتوانید فقط
551
00:27:08,550 –> 00:27:12,420
بنویسید skip if so این skip if قرار است
552
00:27:12,420 –> 00:27:15,480
شرایطی را بررسی کند، بنابراین فرض کنید
553
00:27:15,480 –> 00:27:20,130
میخواهم ماژول sis را در اینجا وارد
554
00:27:20,130 –> 00:27:22,200
کنم که به من میدهد
555
00:27:22,200 –> 00:27:24,750
اطلاعاتی در مورد نسخه پایتونی که من اجرا می کنم
556
00:27:24,750 –> 00:27:27,150
و سپس به عنوان اولین آرگومان می توانم
557
00:27:27,150 –> 00:27:27,750
558
00:27:27,750 –> 00:27:30,030
اول از همه شرایطی را ارائه دهم، بنابراین
559
00:27:30,030 –> 00:27:33,360
فقط می خواهم اطلاعات نسخه sis dot را بنویسم
560
00:27:33,360 –> 00:27:35,340
که نسخه
561
00:27:35,340 –> 00:27:37,590
پایتون موجود را به من می دهد و من میخواهم بررسی کنم
562
00:27:37,590 –> 00:27:41,030
که آیا این نسخه کمتر از مثلاً 3.3 است یا خیر،
563
00:27:41,030 –> 00:27:45,000
میخواهم از این آزمایش رد شوم، بنابراین
564
00:27:45,000 –> 00:27:47,940
یک بار دیگر اجازه میدهم ترمینال را پاک کنم
565
00:27:47,940 –> 00:27:50,910
و یک بار دیگر آزمایش را اجرا
566
00:27:50,910 –> 00:27:54,600
کنم و در اینجا مشکلی را مشاهده میکنم که در اینجا است
567
00:27:54,600 –> 00:27:58,530
نقطه اضافه کردم. به جای کاما، پس باید
568
00:27:58,530 –> 00:28:00,780
این ماژو را جدا کنید نسخه r و مینور
569
00:28:00,780 –> 00:28:05,190
با استفاده از کاما یعنی نسخه 3.3 پایتون
570
00:28:05,190 –> 00:28:07,440
و یک بار دیگر
571
00:28:07,440 –> 00:28:09,510
تست را اجرا می کنم و سپس ENTER را فشار
572
00:28:09,510 –> 00:28:12,540
می دهم و اکنون می توانید ببینید که هر چهار تست اجرا شده اند
573
00:28:12,540 –> 00:28:16,350
زیرا این شرط مات نبود
574
00:28:16,350 –> 00:28:19,950
حالا فرض کنید می خواهم فقط شرط مخالف آن را بدهید،
575
00:28:19,950 –> 00:28:22,740
576
00:28:22,740 –> 00:28:25,320
یعنی میخواهم اگر نسخه پایتون
577
00:28:25,320 –> 00:28:28,230
بزرگتر از 3.3 را دارم از آن رد شوم.
578
00:28:28,230 –> 00:28:32,550
579
00:28:32,550 –> 00:28:35,670
580
00:28:35,670 –> 00:28:39,420
581
00:28:39,420 –> 00:28:40,290
Enter را فشار دهید
582
00:28:40,290 –> 00:28:43,560
و می بینید که نسخه 3.7.0 دارم و
583
00:28:43,560 –> 00:28:46,830
بیایید یک بار دیگر آزمایش را اجرا کنیم و اکنون
584
00:28:46,830 –> 00:28:49,830
می توانید ببینید که این تست رد شده است زیرا
585
00:28:49,830 –> 00:28:53,220
این شرط اکنون برآورده شده است
586
00:28:53,220 –> 00:28:55,650
گزینه بعدی که می خواهم در اینجا نشان دهم – به عنوان
587
00:28:55,650 –> 00:28:57,150
گزینه بنابراین اجازه دهید فقط
588
00:28:57,150 –> 00:29:00,240
این شرط را اینگونه قرار دهید تا این تست
589
00:29:00,240 –> 00:29:02,460
از قلم نیفتد و گزینه بعدی
590
00:29:02,460 –> 00:29:05,790
که قرار است ببینیم گزینه خط تیره s
591
00:29:05,790 –> 00:29:08,850
است پس بگذارید ترمینال را پاک کنم و
592
00:29:08,850 –> 00:29:11,340
ببینیم کدام گزینه را می
593
00:29:11,340 –> 00:29:15,300
گویم – s و این گزینه را می
594
00:29:15,300 –> 00:29:18,720
توانید برای چاپ هر خروجی wh استفاده کنید
595
00:29:18,720 –> 00:29:21,750
میخواهید با استفاده از تابع مثلاً چاپ چاپ
596
00:29:21,750 –> 00:29:24,180
کنید، بنابراین فرض کنید میخواهم یک
597
00:29:24,180 –> 00:29:27,300
دستور چاپ را در اینجا اضافه کنم، بنابراین
598
00:29:27,300 –> 00:29:30,780
میخواهم فقط چاپ را اضافه کنم و سپس فرض کنید میخواهم
599
00:29:30,780 –> 00:29:35,070
فقط جمع هفت و
600
00:29:35,070 –> 00:29:37,290
سه و چهار را چاپ کنم
601
00:29:37,290 –> 00:29:39,630
فقط میدانم که آیا این
602
00:29:39,630 –> 00:29:42,240
دستور چاپ اجرا شده است، من می خواهم
603
00:29:42,240 –> 00:29:45,000
این رشته را اینجا اضافه کنم تا بدانیم که
604
00:29:45,000 –> 00:29:47,070
این دستور چاپ اجرا شده است،
605
00:29:47,070 –> 00:29:50,520
بنابراین اکنون وقتی تست PI خود را بدون گزینه s اجرا می کنم،
606
00:29:50,520 –> 00:29:54,150
ابتدا می بینید
607
00:29:54,150 –> 00:29:56,720
که دستور چاپی وجود ندارد که
608
00:29:56,720 –> 00:30:00,660
اجرا شود. حالا اگر فقط – s را اینجا اضافه کنم
609
00:30:00,660 –> 00:30:03,809
که اجازه می دهد این دستور چاپ
610
00:30:03,809 –> 00:30:07,230
اجرا شود و اکنون می بینید که
611
00:30:07,230 –> 00:30:09,450
این دستور چاپ اجرا شده است
612
00:30:09,450 –> 00:30:13,350
و این خط با استفاده از این
613
00:30:13,350 –> 00:30:16,230
دستور چاپ چاپ می شود، بنابراین اگر می خواهید
614
00:30:16,230 –> 00:30:19,470
تمام دستورات چاپ را چاپ کنید، از آن استفاده کنید. گزینه خط تیره
615
00:30:19,470 –> 00:30:23,250
s یا می توانید از گزینه ای استفاده کنید
616
00:30:23,250 –> 00:30:27,420
که – – capture برابر است با no و
617
00:30:27,420 –> 00:30:29,760
سپس ENTER را فشار دهید که همین کار را
618
00:30:29,760 –> 00:30:33,240
انجام می دهد بنابراین یا می توانید از خط فاصله s استفاده کنید
619
00:30:33,240 –> 00:30:37,170
یا می توانید استفاده کنید – – capture برابر است با
620
00:30:37,170 –> 00:30:40,230
no بنابراین اجازه دهید من را روشن کنم ترمینال او
621
00:30:40,230 –> 00:30:42,420
آخرین بار و آخرین گزینه ای که می
622
00:30:42,420 –> 00:30:46,320
خواهم در اینجا نشان دهم گزینه – queue
623
00:30:46,320 –> 00:30:49,410
است که حالت سفید است، بنابراین اجازه دهید
624
00:30:49,410 –> 00:30:52,440
یک بار دیگر این را با آزمایش اجرا کنم و می
625
00:30:52,440 –> 00:30:54,570
توانید ببینید که همه این اطلاعات چاپ شده است
626
00:30:54,570 –> 00:30:58,920
و وقتی اضافه می کنم – صف در اینجا که
627
00:30:58,920 –> 00:31:02,820
حالت بی صدا است می توانید ببینید هیچ اطلاعاتی در
628
00:31:02,820 –> 00:31:05,130
اینجا چاپ نمی شود در مورد آزمونی که آزمون قبول شده
629
00:31:05,130 –> 00:31:08,040
است فقط اطلاعات مهم
630
00:31:08,040 –> 00:31:10,290
چاپ می شود که برای تست گذراندن در
631
00:31:10,290 –> 00:31:10,919
این
632
00:31:10,919 –> 00:31:14,700
مقدار ثانیه است اگر V را حذف کنم –
633
00:31:14,700 –> 00:31:17,399
اینجا از اینجا همه را خواهید دید
634
00:31:17,399 –> 00:31:19,739
خروجی دیگر از بین رفته است و تنها چهار مورد
635
00:31:19,739 –> 00:31:22,409
در هر چند ثانیه
636
00:31:22,409 –> 00:31:25,679
چاپ شده است، بنابراین این حالت آرام است که
637
00:31:25,679 –> 00:31:27,779
اطلاعات غیر ضروری را چاپ
638
00:31:27,779 –> 00:31:29,909
نمی کند و فقط به شما نشان می دهد که