در این مطلب، ویدئو مقدمه ای بر تابع len() پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:09:07
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,480 –> 00:00:02,480
به استفاده از تابع len در پایتون خوش آمدید
2
00:00:02,480 –> 00:00:04,560
نام من کریستوفر است و
3
00:00:04,560 –> 00:00:07,200
راهنمای
4
00:00:07,200 –> 00:00:08,960
5
00:00:08,960 –> 00:00:11,360
6
00:00:11,360 –> 00:00:12,880
7
00:00:12,880 –> 00:00:15,679
شما خواهم بود.
8
00:00:15,679 –> 00:00:18,160
طول یک دنباله یا مجموعه
9
00:00:18,160 –> 00:00:20,160
با استفاده از len با کتابخانه های شخص ثالث
10
00:00:20,160 –> 00:00:22,240
مانند numpy و pandas
11
00:00:22,240 –> 00:00:24,240
و نوشتن کلاس های خود که می
12
00:00:24,240 –> 00:00:26,960
توانند با len استفاده شوند
13
00:00:26,960 –> 00:00:28,720
، کد در این دوره با
14
00:00:28,720 –> 00:00:31,359
پایتون 310 آزمایش شده است، تابع len
15
00:00:31,359 –> 00:00:33,520
تقریبا از ابتدا وجود داشته است، بنابراین اگر
16
00:00:33,520 –> 00:00:35,440
شما در هر چیزی پایتون 3 هستید که
17
00:00:35,440 –> 00:00:38,160
باید برای اکثر کدها خوب باشید حتی 27 هم
18
00:00:38,160 –> 00:00:40,640
کار می کند
19
00:00:40,640 –> 00:00:42,239
len یکی از بسیاری از
20
00:00:42,239 –> 00:00:43,520
توابع داخلی است که به عنوان بخشی از
21
00:00:43,520 –> 00:00:46,079
کتابخانه استاندارد پایتون است که برای
22
00:00:46,079 –> 00:00:48,000
یافتن طول اشیا معمولاً
23
00:00:48,000 –> 00:00:49,920
اشیاء استفاده می شود. که مانند محفظههایی برای
24
00:00:49,920 –> 00:00:51,680
اشیاء دیگر عمل
25
00:00:51,680 –> 00:00:53,680
میکند، لنز روی اکثر انواع دادههای داخلی کار میکند
26
00:00:53,680 –> 00:00:55,520
و جای تعجب نیست که به شما کمک میکند
27
00:00:55,520 –> 00:00:58,000
طول رشتهها، لیستها و لغتنامهها را پیدا کنید، از
28
00:00:58,000 –> 00:01:01,039
جمله موارد دیگر، همه
29
00:01:01,039 –> 00:01:03,120
چیز در پایتون یک شی است. و
30
00:01:03,120 –> 00:01:04,640
اپراتورها از طریق
31
00:01:04,640 –> 00:01:06,880
روشهای خاصی روی این اشیا ساخته میشوند، تابع لنز
32
00:01:06,880 –> 00:01:08,640
دقیقاً از یک تابع خاص
33
00:01:08,640 –> 00:01:11,040
به نام dunder len
34
00:01:11,040 –> 00:01:12,880
thunder استفاده میکند، چیزی که بچههای باحال به آن
35
00:01:12,880 –> 00:01:15,119
زیرخطهای دوتایی میگویند یا حداقل من
36
00:01:15,119 –> 00:01:16,880
فرض میکنم که وقتی داشتم
37
00:01:16,880 –> 00:01:18,799
به آن گوش میدادم باحال بودند. اجازه ندهید به گفتگوی آنها ملحق شوم
38
00:01:18,799 –> 00:01:20,799
39
00:01:20,799 –> 00:01:23,040
هر شیئی که تحت لنز پیاده سازی می کند می تواند
40
00:01:23,040 –> 00:01:25,439
از تابع len پشتیبانی کند، این بدان معناست که شما
41
00:01:25,439 –> 00:01:28,159
می توانید خودتان بنویسید و بسیاری از
42
00:01:28,159 –> 00:01:29,680
کتابخانه های شخص ثالث که دارای کانتینرهایی مانند
43
00:01:29,680 –> 00:01:31,840
اشیاء هستند این کار را انجام می دهند که
44
00:01:31,840 –> 00:01:34,079
این دوره به شما دو نمونه
45
00:01:34,079 –> 00:01:37,439
numpy و پاندا را در
46
00:01:37,520 –> 00:01:39,920
ادامه به شما نشان می دهد. بیایید به len شیرجه بزنیم، من
47
00:01:39,920 –> 00:01:41,759
یک نمای کلی به شما نشان می دهم و سپس از rebel استفاده می کنیم
48
00:01:41,759 –> 00:01:45,680
تا به شما نشان دهم که
49
00:01:45,680 –> 00:01:47,040
در درس قبلی در مورد چیست، من یک
50
00:01:47,040 –> 00:01:49,200
نمای کلی از دوره در این درس ارائه کردم
51
00:01:49,200 –> 00:01:50,880
.
52
00:01:50,880 –> 00:01:54,159
نمونه ها در
53
00:01:54,159 –> 00:01:56,159
لنز شورشی یک تابع داخلی است که
54
00:01:56,159 –> 00:01:58,079
مسئول یافتن طول اشیاء کانتینر مانند است،
55
00:01:58,079 –> 00:01:59,520
56
00:01:59,520 –> 00:02:01,360
اگر پایتون اولین
57
00:02:01,360 –> 00:02:03,360
زبان برنامه نویسی شما نیست، ممکن است عجیب باشد که
58
00:02:03,360 –> 00:02:04,560
len تابعی
59
00:02:04,560 –> 00:02:06,640
در بسیاری از زبانهای برنامهنویسی دیگر،
60
00:02:06,640 –> 00:02:09,758
این روشی است بر روی کلاسهای کانتینر مانند،
61
00:02:09,758 –> 00:02:11,520
در اینجا نقل قولی از راهنمای
62
00:02:11,520 –> 00:02:14,000
توسعهدهنده اصلی پایتون در مورد اینکه چرا
63
00:02:14,000 –> 00:02:15,440
64
00:02:15,440 –> 00:02:18,400
وقتی من کدی را میخوانم که میگوید len x میگوید
65
00:02:18,400 –> 00:02:19,920
که طول چیزی را میپرسد، تصمیم به انجام این کار گرفت.
66
00:02:19,920 –> 00:02:22,319
این به من دو چیز را می گوید که
67
00:02:22,319 –> 00:02:24,560
نتیجه یک عدد صحیح است و آرگومان
68
00:02:24,560 –> 00:02:27,280
نوعی محفظه است برعکس
69
00:02:27,280 –> 00:02:30,400
وقتی x dot len را می خوانم، باید از قبل بد
70
00:02:30,400 –> 00:02:32,480
نم که x نوعی کانتینر است که
71
00:02:32,480 –> 00:02:34,560
ک رابط را پیاده سازی می کند یا از
72
00:02:34,560 –> 00:02:38,560
لاسی به ارث می برد که دارای یک لنز استاندارد
73
00:02:38,959 –> 00:02:41,200
خارج از جعبه روی
74
00:02:41,200 –> 00:02:42,959
اشیاء دنبالهای مانند
75
00:02:42,959 –> 00:02:44,000
رشتهها
76
00:02:44,000 –> 00:02:45,040
بایتهای
77
00:02:45,040 –> 00:02:46,319
تاپل
78
00:02:46,319 –> 00:02:47,360
لیستها
79
00:02:47,360 –> 00:02:49,040
و محدودهها
80
00:02:49,040 –> 00:02:51,519
کار میکند، همچنین روی اشیاء مجموعهای
81
00:02:51,519 –> 00:02:55,360
مانند دیکشنریها کار میکند و
82
00:02:55,360 –> 00:02:57,120
عملکرد لنز را با
83
00:02:57,120 –> 00:02:59,040
فراخوانی یک تابع ویژه
84
00:02:59,040 –> 00:03:01,519
در کلاسی به نام dunderlin جادویی خود
85
00:03:01,519 –> 00:03:03,360
را تنظیم میکند. برای همه این موارد من
86
00:03:03,360 –> 00:03:05,599
فقط به هر کلاسی اشاره کردم که شما یا
87
00:03:05,599 –> 00:03:08,319
هر کس دیگری می نویسد اگر دوست دارید می تواند از len پشتیبانی کند،
88
00:03:08,319 –> 00:03:10,800
89
00:03:10,800 –> 00:03:12,720
اجازه دهید با استفاده از تابع کمک داخلی
90
00:03:12,720 –> 00:03:14,640
برای نمایش اطلاعات در مورد
91
00:03:14,640 –> 00:03:18,599
92
00:03:19,120 –> 00:03:21,120
همانطور که می بینید تابع لنز داخلی تعداد
93
00:03:21,120 –> 00:03:22,720
آیتم های یک ظرف را
94
00:03:22,720 –> 00:03:24,480
به طور دقیق برمی گرداند، این بدان معناست که همیشه
95
00:03:24,480 –> 00:03:26,879
یک عدد صحیح برمی گرداند که نمی توانید از آن در
96
00:03:26,879 –> 00:03:28,560
کلاس خط خود استفاده کنید تا طول
97
00:03:28,560 –> 00:03:29,680
خط خود را نشان دهد
98
00:03:29,680 –> 00:03:31,599
که می توانید امتحان کنید، اما شما.
99
00:03:31,599 –> 00:03:33,599
اگر سعی کنید به len یک شناور بدهید، یک استثنا دریافت می کنم، به
100
00:03:33,599 –> 00:03:35,440
من اعتماد کنید، من آن را امتحان کردم،
101
00:03:35,440 –> 00:03:38,720
بیایید چند نمونه
102
00:03:40,159 –> 00:03:43,120
از طول یک رشته
103
00:03:44,319 –> 00:03:47,360
از یک لیست
104
00:03:47,360 –> 00:03:49,200
از یک تاپل
105
00:03:49,200 –> 00:03:52,720
را ببینیم، در مورد برخی چیزها که وجود ندارد،
106
00:03:52,720 –> 00:03:55,360
یک رشته
107
00:03:55,360 –> 00:03:58,000
خالی یک لیست خالی
108
00:03:58,000 –> 00:04:00,480
یا برخی از پرانتزهای خالی که همه جور
109
00:04:00,480 –> 00:04:02,400
منطقی به نظر می
110
00:04:02,400 –> 00:04:04,239
رسند آیا تا به حال از تابع محدوده
111
00:04:04,239 –> 00:04:06,31