در این مطلب، ویدئو آموزش پایتون OOP | بارگذاری بیش از حد اپراتور در پایتون | بارگذاری بیش از حد اپراتور پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:16:41
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:01,829
در این ویدیو ما در مورد
2
00:00:01,829 –> 00:00:05,370
بارگذاری بیش از حد اپراتور در پایتون صحبت خواهیم کرد، اکنون
3
00:00:05,370 –> 00:00:07,950
ممکن است بدانید که همه چیز
4
00:00:07,950 –> 00:00:10,740
در پایتون یک شی است، بنابراین وقتی می خواهم
5
00:00:10,740 –> 00:00:13,410
نوع عدد دو را
6
00:00:13,410 –> 00:00:15,540
بدانم، این نوع خروجی را نشان می دهد و این
7
00:00:15,540 –> 00:00:19,100
بدان معنی است که دو یک یک است. وقتی میخواهم همان عملیات را با رشته انجام دهم،
8
00:00:19,100 –> 00:00:23,430
زمانی که یک بار دیگر میخواهم
9
00:00:23,430 –> 00:00:28,170
نوع آن را بدانم، مثلاً 2.0، یک شی
10
00:00:28,170 –> 00:00:32,399
از کلاس float است، وقتی میخواهم
11
00:00:32,399 –> 00:00:35,280
همان عملیات را با رشته انجام دهم، این
12
00:00:35,280 –> 00:00:39,540
رشته یک شی از رشته کلاس است، بنابراین
13
00:00:39,540 –> 00:00:42,899
همه چیز یک شی است در
14
00:00:42,899 –> 00:00:46,440
حالا آیا تا به حال فکر کرده اید که وقتی
15
00:00:46,440 –> 00:00:49,770
دو به اضافه دو را انجام می دهید، دو عدد را به ما
16
00:00:49,770 –> 00:00:53,550
اضافه می کند و وقتی
17
00:00:53,550 –> 00:00:57,270
دو رشته را اضافه می کنم، فرض کنید دو و
18
00:00:57,270 –> 00:00:59,129
سپس از همان عملگر که
19
00:00:59,129 –> 00:01:02,789
عملگر مثبت است با رشته دیگر استفاده می کنم.
20
00:01:02,789 –> 00:01:05,549
این به من الحاق
21
00:01:05,549 –> 00:01:09,150
این دو مقدار رشته را می دهد، بنابراین
22
00:01:09,150 –> 00:01:11,820
عملگر یکسان به علاوه با انواع مختلف اشیاء متفاوت کار می کند
23
00:01:11,820 –> 00:01:16,170
، همان
24
00:01:16,170 –> 00:01:19,130
چیزی که ممکن است با عملگر ضرب مشاهده کرده باشید
25
00:01:19,130 –> 00:01:21,720
که این
26
00:01:21,720 –> 00:01:24,240
ستاره است، بنابراین wh en من از این ستاره یا
27
00:01:24,240 –> 00:01:26,640
عملگر ضرب با یک رشته
28
00:01:26,640 –> 00:01:29,250
استفاده می کنم و فرض کنید که من سه را در اینجا می نویسم،
29
00:01:29,250 –> 00:01:31,650
این رشته داده شده را سه
30
00:01:31,650 –> 00:01:34,110
بار چاپ می کند، اما همان عملگر زمانی که
31
00:01:34,110 –> 00:01:36,930
با دو عدد استفاده می
32
00:01:36,930 –> 00:01:38,820
کنم، رفتار متفاوتی را به من نشان می دهد.
33
00:01:38,820 –> 00:01:41,729
ضرب این دو عدد
34
00:01:41,729 –> 00:01:43,920
بنابراین همان عملگر آستریکس
35
00:01:43,920 –> 00:01:46,290
با
36
00:01:46,290 –> 00:01:50,610
انواع مختلف داده ها متفاوت عمل می کند یا به عبارت دیگر می
37
00:01:50,610 –> 00:01:54,479
توان گفت که این اپراتور آستریکس یا این
38
00:01:54,479 –> 00:01:58,560
عملگر پلاس برای نوع دیگری از اشیاء بارگذاری می شوند،
39
00:01:58,560 –> 00:02:01,229
بنابراین هر زمان که
40
00:02:01,229 –> 00:02:04,710
این عملگر پلاس با دو مورد استفاده شود.
41
00:02:04,710 –> 00:02:07,200
اعداد مجموع این دو عدد را به ما میدهد
42
00:02:07,200 –> 00:02:09,419
و هر زمان که این
43
00:02:09,419 –> 00:02:11,879
عملگر با رشته استفاده میشود
44
00:02:11,879 –> 00:02:14,010
،
45
00:02:14,010 –> 00:02:16,319
الحاق این دو رشته را به ما میدهد، بنابراین هر دو این
46
00:02:16,319 –> 00:02:19,799
عملگر برای پردازش
47
00:02:19,799 –> 00:02:22,590
انواع مختلف دادهها
48
00:02:22,590 –> 00:02:26,069
بارگذاری میشوند، بنابراین این بارگذاری بیش از حد است. در
49
00:02:26,069 –> 00:02:29,819
حال حاضر عملگرهای داخلی ممکن است فکر کنیم که اگر این
50
00:02:29,819 –> 00:02:34,170
امکان وجود دارد، آیا میتوانیم اپراتورها را
51
00:02:34,170 –> 00:02:37,950
توسط کلاسهای سفارشی خود بارگذاری کنیم، بنابراین اجازه دهید یک
52
00:02:37,950 –> 00:02:41,760
کلاس و من آن را به عنوان کلاس عددی نام می برم
53
00:02:41,760 –> 00:02:45,659
که یک
54
00:02:45,659 –> 00:02:47,670
آرگومان می گیرد، بنابراین اجازه دهید سازنده ای را
55
00:02:47,670 –> 00:02:50,430
در اینجا تعریف کنم، بنابراین زیرخط زیرخط ابتدایی
56
00:02:50,430 –> 00:02:53,250
زیرخط زیرخط و این
57
00:02:53,250 –> 00:02:55,709
یک آرگومان می گیرد که عدد است
58
00:02:55,709 –> 00:03:00,359
و من می روم فقط نوشتن self dot
59
00:03:00,359 –> 00:03:03,480
num برابر با num است، بنابراین این کلاس ساده ای است
60
00:03:03,480 –> 00:03:06,209
که ما ایجاد کرده ایم و اکنون می
61
00:03:06,209 –> 00:03:09,510
خواهم دو نمونه از همان
62
00:03:09,510 –> 00:03:12,269
کلاس را ایجاد کنم تا عددی را ایجاد کنم و
63
00:03:12,269 –> 00:03:15,329
شماره یک را می دهم، بگذارید بگوییم اینجا و سپس
64
00:03:15,329 –> 00:03:17,909
میخواهم یک شیء دوم از
65
00:03:17,909 –> 00:03:19,859
این کلاس ایجاد کنم و این بار
66
00:03:19,859 –> 00:03:22,799
عدد دو را در اینجا میدهم، بنابراین آیا
67
00:03:22,799 –> 00:03:25,650
ممکن است که از lets say و
68
00:03:25,650 –> 00:03:29,430
یک پلاس و دو استفاده کنیم، بنابراین بیایید این را امتحان کنیم و
69
00:03:29,430 –> 00:03:31,949
این کار را میکند. ما این خطا را که
70
00:03:31,949 –> 00:03:36,120
میگوید عملوند پشتیبانینشده را تایپ کنید چهار
71
00:03:36,120 –> 00:03:39,329
عدد و عدد بعلاوه، بنابراین چون پایتون
72
00:03:39,329 –> 00:03:41,370
نمیداند چگونه از این
73
00:03:41,370 –> 00:03:44,190
عملگر پلاس با اشیاء کلاس خود استفاده کند،
74
00:03:44,190 –> 00:03:46,410
این خطا را به ما میدهد که از
75
00:03:46,410 –> 00:03:50,220
نوع عملوند پشتیبانینشده و
76
00:03:50,220 –> 00:03:52,709
هر عملگر مورد استفاده شما است. بنابراین معلوم می
77
00:03:52,709 –> 00:03:55,199
شود که ما میتوانیم این نوع
78
00:03:55,199 –> 00:03:58,760
عملگرها را در پایتون با پیادهسازی برخی از
79
00:03:58,760 –> 00:04:02,879
متدهای داخلی در کلاس خود بارگذاری کنیم، بنابراین از
80
00:04:02,879 –> 00:04:04,829
قبل میدانیم که هر زمان که بخواهیم
81
00:04:04,829 –> 00:04:08,519
سازندهای را در پایتون پیادهسازی کنیم، از
82
00:04:08,519 –> 00:04:11,970
این متد init استفاده میکنیم، بنابراین من
83
00:04:11,970 –> 00:04:14,159
یک کلاس بسیار ساده ایجاد میکنم. m
84
00:04:14,159 –> 00:04:17,639
آن را به عنوان a نام گذاری می کنم و این یک کلاس خالی خواهد بود،
85
00:04:17,639 –> 00:04:21,209
بنابراین این یک کلاس بسیار ساده در
86
00:04:21,209 –> 00:04:25,200
پایتون است و زمانی که من از یک تابع dir استفاده می کنم
87
00:04:25,200 –> 00:04:27,620
که یک تابع داخلی
88
00:04:27,620 –> 00:04:30,440
با این کلاس است، بیایید ببینیم چه اتفاقی می افتد
89
00:04:30,440 –> 00:04:32,270
پس می روم فقط کافی است ENTER را فشار دهید و
90
00:04:32,270 –> 00:04:35,479
چند متد در اینجا چاپ می شود
91
00:04:35,479 –> 00:04:38,540
که متد داخلی هستند، بنابراین در اینجا همه
92
00:04:38,540 –> 00:04:40,669
متدها قابل مشاهده نیستند، بنابراین من
93
00:04:40,669 –> 00:04:46,460
این مقدار dir a را به یک متغیر
94
00:04:46,460 –> 00:04:50,690
a اختصاص می دهم و سپس در سمت راست آن را مشاهده خواهیم کرد.
95
00:04:50,690 –> 00:04:53,330
این بازرس در اینجا و
96
00:04:53,330 –> 00:04:55,880
این یک متغیر است و شما لیستی
97
00:04:55,880 –> 00:04:59,120
از تمام متدهای داخلی را مشاهده خواهید کرد که
98
00:04:59,120 –> 00:05:01,699
مرتبط هستند یا می توانید
99
00:05:01,699 –> 00:05:04,190
آنها را پیاده سازی کنید، به عنوان مثال، ما
100
00:05:04,190 –> 00:05:07,400
متد init را پیاده سازی کرده ایم تا
101
00:05:07,400 –> 00:05:10,580
عملکردی مشابه سازنده داشته باشیم اما
102
00:05:10,580 –> 00:05:13,400
وجود دارد. روش دیگر در اینجا
103
00:05:13,400 –> 00:05:16,940
نیز یک متد STR یا متد le وجود دارد
104
00:05:16,940 –> 00:05:19,970
که کمتر از متد است یا هر متدی
105
00:05:19,970 –> 00:05:22,220
که با متد برابر نیست و بسیاری از متدهای دیگر وجود دارد
106
00:05:22,220 –> 00:05:25,820
که می توانیم در اینجا
107
00:05:25,820 –> 00:05:29,000
در کلاس خود پیاده سازی کنیم، بنابراین اکنون به اندازه کافی
108
00:05:29,000 –> 00:05:32,240
تئوری به شما داده ام و بیایید امتحان کنیم. برای اینکه با
109
00:05:32,240 –> 00:05:36,020
یک مثال ببینید که چگونه یک عملگر را
110
00:05:36,020 –> 00:05:40,130
در پایتون بارگذاری کنید، بنابراین در اینجا یک کلاس
111
00:05:40,130 –> 00:05:44,360
ایجاد کردم که آن را دایره می نامم و این یک آرگومان می گیرد
112
00:05:44,360 –> 00:05:46,849
که شعاع
113
00:05:46,849 –> 00:05:49,550
دایره است و من تنظیم کننده را ایجاد کرده
114
00:05:49,550 –> 00:05:52,580
و یک متد برای این متغیر شعاع دریافت می کنم
115
00:05:52,580 –> 00:05:55,700
و در روش سوم من فقط
116
00:05:55,700 –> 00:05:59,479
مساحت دایره را با استفاده
117
00:05:59,479 –> 00:06:02,150
از شعاع محاسبه می کنم و همچنین از یک
118
00:06:02,150 –> 00:06:05,599
ماژول داخلی که ریاضی است برای
119
00:06:05,599 –> 00:06:08,210
بدست آوردن مقدار pi استفاده کرده ام بنابراین با استفاده از این
120
00:06:08,210 –> 00:06:10,550
عبارت فقط
121
00:06:10,550 –> 00:06:13,220
مساحت دایره را محاسبه می کنم.
122
00:06:13,220 –> 00:06:16,550
دو شی از این کلاس را با دو
123
00:06:16,550 –> 00:06:19,340
شعاع مختلف ایجاد کرده اند، بنابراین در
124
00:06:19,340 –> 00:06:22,310
شی اولی شعاع و
125
00:06:22,310 –> 00:06:23,840
در شیء دوم
126
00:06:23,840 –> 00:06:26,150
شعاع 3 را داده ام و از نظریه ای که
127
00:06:26,150 –> 00:06:28,729
تاکنون آموخته ایم، قبلاً می دانیم
128
00:06:28,729 –> 00:06:32,780
که این عبارت با این دو شی کار نمی کند،
129
00:06:32,780 –> 00:06:34,729
بنابراین وقتی این
130
00:06:34,729 –> 00:06:36,830
کد را اجرا می کنم، به من خطایی
131
00:06:36,830 –> 00:06:40,430
می دهد که می گوید خطای عملوند پشتیبانی نشده است، بنابراین
132
00:06:40,430 –> 00:06:41,250
اکنون می
133
00:06:41,250 –> 00:06:43,920
خواهیم این عملگر پلاس را در این
134
00:06:43,920 –> 00:06:47,490
حلقه دایره بارگذاری کنیم تا یک
135
00:06:47,490 –> 00:06:50,370
عملگر خاص را بارگذاری کنیم. به علاوه شما
136
00:06:50,370 –> 00:06:54,030
باید متد مرتبط را در
137
00:06:54,030 –> 00:06:56,670
کلاس خود پیاده سازی کنید، بنابراین با این عملگر plus
138
00:06:56,670 –> 00:06:59,820
یک متد خاص وجود دارد که باید آن
139
00:06:59,820 –> 00:07:02,100
را در کلاس خود پیاده سازی کنیم و
140
00:07:02,100 –> 00:07:04,590
من لیستی از تمام متدهایی
141
00:07:04,590 –> 00:07:07,860
که با عملگرها مرتبط هستند را ارائه کرده ام، بنابراین
142
00:07:07,860 –> 00:07:10,590
با عملگر plus شما باید
143
00:07:10,590 –> 00:07:12,870
این روش خاص را پیاده سازی کنید که زیرخط
144
00:07:12,870 –> 00:07:15,810
زیرخط است برای اضافه کردن زیرخط
145
00:07:15,810 –> 00:07:18,840
زیرخط اضافه کنید – شما از این
146
00:07:18,840 –> 00:07:22,590
روش برای بارگذاری بیش از حد
147
00:07:22,590 –> 00:07:25,500
ضرب استفاده می کنید که از این روش استفاده می کنید بنابراین در اینجا
148
00:07:25,500 –> 00:07:28,410
عملگری است که می خواهیم بارگذاری کنیم و
149
00:07:28,410 –> 00:07:32,610
در اینجا نام روش را داده ام.
150
00:07:32,610 –> 00:07:35,190
که باید در کلاس خود پیاده سازی کنید
151
00:07:35,190 –> 00:07:38,370
تا این عملگر در پایتون بارگذاری شود،
152
00:07:38,370 –> 00:07:41,220
بنابراین این لیست وجود دارد که می
153
00:07:41,220 –> 00:07:44,340
توانید با همه این عملگرها استفاده کنید. o شما
154
00:07:44,340 –> 00:07:47,280
می توانید عملگرهای ریاضی
155
00:07:47,280 –> 00:07:50,310
در پایتون را بارگذاری کنید، همچنین می توانید
156
00:07:50,310 –> 00:07:53,940
عملگرهای بیتی در پایتون مانند و یا
157
00:07:53,940 –> 00:07:58,530
یا یا به صورت بیتی به سمت راست شیفت به سمت چپ
158
00:07:58,530 –> 00:08:01,620
و همچنین می توانید
159
00:08:01,620 –> 00:08:04,830
عملگرهای مقایسه در پایتون را با استفاده از
160
00:08:04,830 –> 00:08:08,850
این روش های مرتبط با این
161
00:08:08,850 –> 00:08:11,280
عملگرها بارگذاری کنید، بنابراین اکنون می خواهیم برای بارگذاری بیش از حد
162
00:08:11,280 –> 00:08:13,500
این عملگر پلاس، بنابراین ما
163
00:08:13,500 –> 00:08:17,490
این متد add را در کلاس خود پیاده سازی می کنیم، بنابراین
164
00:08:17,490 –> 00:08:20,310
بیایید این متد add را در کلاس خود
165
00:08:20,310 –> 00:08:22,979
پیاده سازی کنیم و پیاده سازی این متد واقعاً
166
00:08:22,979 –> 00:08:26,669
ساده است، فقط باید یک متد خاص تعریف کنید
167
00:08:26,669 –> 00:08:28,260
که عبارت است از underscore underscore
168
00:08:28,260 –> 00:08:31,669
add underscore underscore