در این مطلب، ویدئو 30 روز پایتون – روز 23 – ایجاد یک ابزار خط فرمان – آموزش پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:39:15
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,060 –> 00:00:03,360
سلام به روز 23 خوش آمدید و این روز
2
00:00:03,360 –> 00:00:05,370
ما یک ابزار خط فرمان می سازیم
3
00:00:05,370 –> 00:00:11,099
شما چیزی را می دانید که فقط
4
00:00:11,099 –> 00:00:13,499
وارد ترمینال یا پاورشل می شوید و
5
00:00:13,499 –> 00:00:16,470
چیزی مانند پایتون 3 را تایپ می کنید و سپس ماژول خود را
6
00:00:16,470 –> 00:00:20,310
درست pi نیست، بنابراین قبلاً
7
00:00:20,310 –> 00:00:22,080
این را دیده ایم. اما چیزی که ما
8
00:00:22,080 –> 00:00:25,440
ندیدهایم اضافه کردن دادههای اضافی به آن است، بنابراین
9
00:00:25,440 –> 00:00:28,620
اگر به چیزی شبیه به روز ۲۲ نگاه
10
00:00:28,620 –> 00:00:31,260
کنیم، زمانی که Stack Overflow را خراش میدهیم،
11
00:00:31,260 –> 00:00:33,030
این آرگومانها را در این تابع در اینجا داریم،
12
00:00:33,030 –> 00:00:35,070
بنابراین من میتوانم آن
13
00:00:35,070 –> 00:00:38,010
آرگومانها را در خود یک ماژول ارسال کنم. و بگویید
14
00:00:38,010 –> 00:00:41,519
که برچسب جاوا اسکریپت درست است،
15
00:00:41,519 –> 00:00:43,320
بنابراین این همان چیزی است که
16
00:00:43,320 –> 00:00:45,539
میخواهیم انجام دهیم، اکنون
17
00:00:45,539 –> 00:00:46,469
راههای مختلفی وجود دارد که چگونه میتوان
18
00:00:46,469 –> 00:00:48,390
این کار را واقعاً انجام داد، من چند روش داخلی را به شما نشان خواهم داد
19
00:00:48,390 –> 00:00:50,609
و سپس ما
20
00:00:50,609 –> 00:00:53,309
در واقع بر روی آن ساخته می شود، اما
21
00:00:53,309 –> 00:00:54,600
قبل از اینکه من انجام دهم، اجازه دهید به جلو برویم و در واقع
22
00:00:54,600 –> 00:00:57,989
یک محیط برای این ایجاد کنیم، بنابراین ما
23
00:00:57,989 –> 00:01:01,409
به کد vs پرش می کنیم و روز
24
00:01:01,409 –> 00:01:04,309
23 را ایجاد
25
00:01:05,239 –> 00:01:08,509
می کنیم و مانند بسیاری از روزهای دیگر
26
00:01:08,509 –> 00:01:11,360
، مواردی را که ما
27
00:01:11,360 –> 00:01:14,770
به S نیاز داریم روز 23 حیف شد
28
00:01:14,770 –> 00:01:17,270
ژوپیتر را نصب کنم، بنابراین من از نوت بوک مشتری استفاده می کنم
29
00:01:17,270 –> 00:01:21,460
و سپس از پایتون 3.8 استفاده می کنیم
30
00:01:21,460 –> 00:01:23,450
و من ادامه می دهم و اجازه می دهم که
31
00:01:23,450 –> 00:01:27,740
نصب تمام شود.
32
00:01:27,740 –> 00:01:30,409
33
00:01:30,409 –> 00:01:34,760
نوت بوک
34
00:01:34,760 –> 00:01:37,820
بنابراین هدف این است که بتوانیم
35
00:01:37,820 –> 00:01:40,490
دستوری را در خط فرمان خود بنویسیم و
36
00:01:40,490 –> 00:01:43,550
چیزهایی را که برای اجرای برنامه از کاربر نیاز داریم دریافت کنیم،
37
00:01:43,550 –> 00:01:46,190
البته این کار
38
00:01:46,190 –> 00:01:48,170
لازم نیست درست در خط فرمان انجام شود،
39
00:01:48,170 –> 00:01:50,570
بنابراین مانند خراش دادن است. این
40
00:01:50,570 –> 00:01:52,460
خراش دادن وب را می توان در یک برنامه متفاوت انجام داد، در
41
00:01:52,460 –> 00:01:54,080
واقع لزومی
42
00:01:54,080 –> 00:01:56,300
ندارد که به عنوان یک ابزار خط فرمان اتفاق بیفتد،
43
00:01:56,300 –> 00:01:59,060
اما داشتن یک
44
00:01:59,060 –> 00:02:01,970
ابزار خط فرمان بسیار مفید است تا به
45
00:02:01,970 –> 00:02:05,030
طور مداوم در همه
46
00:02:05,030 –> 00:02:07,490
رایانه هایی که ممکن است از آن سوء استفاده کنید، کار کند. و
47
00:02:07,490 –> 00:02:08,929
بعد از اینکه آن را به یک
48
00:02:08,929 –> 00:02:10,429
ابزار خط فرمان تبدیل کردید، ممکن است در واقع
49
00:02:10,429 –> 00:02:12,680
آن را به بسته پایتون خودش تبدیل کنید،
50
00:02:12,680 –> 00:02:14,990
چیزی شبیه به درخواستهای پایتون یا
51
00:02:14,990 –> 00:02:17,150
پانداها میدانید و به همین ترتیب، ما
52
00:02:17,150 –> 00:02:19,310
هنوز قسمت بسته را پوشش نمیدهیم، اما این کار را انجام
53
00:02:19,310 –> 00:02:21,470
خواهیم داد. در واقع برخی از این
54
00:02:21,470 –> 00:02:23,690
توابع را در اینجا مدیریت می کنیم، بنابراین بیایید جلو برویم و وارد شویم
55
00:02:23,690 –> 00:02:24,980
و من یک
56
00:02:24,980 –> 00:02:27,440
نوت بوک جدید بسازم و فقط این
57
00:02:27,440 –> 00:02:32,900
ابزار خط فرمان را که به نام CLI یا
58
00:02:32,900 –> 00:02:34,520
رابط خط فرمان نیز شناخته می شود، صدا می زنم، اما ما فقط
59
00:02:34,520 –> 00:02:37,820
آن را یک می نامیم. ابزار خط فرمان و
60
00:02:37,820 –> 00:02:39,800
اولین چیزی که باید بدانم این است
61
00:02:39,800 –> 00:02:44,300
که ورودی کاربر چگونه درست کار می کند، بنابراین به طور کلی
62
00:02:44,300 –> 00:02:47,270
هنگامی که شما مقداری داده از یک کاربر می خواهید،
63
00:02:47,270 –> 00:02:49,940
می توانید آن داده را با استفاده از
64
00:02:49,940 –> 00:02:53,180
یک روش داخلی به نام ورودی درخواست کنید و ما می
65
00:02:53,180 –> 00:02:56,350
توانیم چیزی شبیه به آنچه که نام خود را و
66
00:02:56,350 –> 00:02:59,860
سپس آن مقدار را برابر با یک متغیر قرار دهید،
67
00:02:59,860 –> 00:03:02,600
بنابراین اگر من واقعاً این سلول را اجرا کنم،
68
00:03:02,600 –> 00:03:05,600
از من می پرسد که نام من چیست و
69
00:03:05,600 –> 00:03:07,519
البته نام من جاستین است.
70
00:03:07,519 –> 00:03:09,260
71
00:03:09,260 –> 00:03:12,200
در واقع یک خط جدید اضافه
72
00:03:12,200 –> 00:03:16,160
کنید و دوباره آن را امتحان کنید و بگویید جاستین
73
00:03:16,160 –> 00:03:19,100
یا هر نام دیگری که می دانید،
74
00:03:19,100 –> 00:03:20,420
بنابراین خیلی خوب است، بنابراین اکنون که من آن
75
00:03:20,420 –> 00:03:22,790
متغیر را دارم، می توانم همان
76
00:03:22,790 –> 00:03:26,180
چیزی را بارها و بارها دوباره استفاده کنم، اما
77
00:03:26,180 –> 00:03:28,190
یکی از معایب آن این است که
78
00:03:28,190 –> 00:03:29,750
اگر واقعا فشار ندهم هر چیزی و من فقط
79
00:03:29,750 –> 00:03:32,600
چند بار ENTER را فشار میدهم.
80
00:03:32,600 –> 00:03:35,209
نامی ندارم که اینجا بیرون بیاید، بنابراین
81
00:03:35,209 –> 00:03:36,470
چند راه وجود دارد که چگونه میتوانیم
82
00:03:36,470 –> 00:03:39,680
این کار را انجام دهیم یا این را تغییر دهیم، میتوانیم
83
00:03:39,680 –> 00:03:42,350
یک پیشفرض اضافه کنیم که میتوانیم بگوییم یا you know
84
00:03:42,350 –> 00:03:45,250
world and it. میگویم اسمت چیست
85
00:03:45,250 –> 00:03:50,130
یا چاپ میکنی، میدانی چیزی شبیه به سلام
86
00:03:51,240 –> 00:03:54,780
، پس راه دیگری
87
00:03:54,780 –> 00:03:56,610
برای رسیدگی به این و آن،
88
00:03:56,610 –> 00:03:58,670
استفاده از حلقه while است
89
00:03:58,670 –> 00:04:03,630
تا بتوانم بگویم در حالی که درست است و بیایید این را برش
90
00:04:03,630 –> 00:04:07,580
دهیم و در اینجا بچسبانیم
91
00:04:08,770 –> 00:04:12,010
تا حلقه while برای همیشه درست اجرا می شود،
92
00:04:12,010 –> 00:04:16,660
بنابراین می توانیم بگوییم اگر نام برابر با
93
00:04:16,660 –> 00:04:18,760
هیچ نباشد، می توانیم آن حلقه را بشکنیم،
94
00:04:18,760 –> 00:04:22,360
در غیر این صورت یک حلقه while را به
95
00:04:22,360 –> 00:04:24,790
سمت راست ادامه می دهیم، بیایید ادامه دهیم و این کار را انجام دهیم، اینتر را فشار می دهم
96
00:04:24,790 –> 00:04:27,390
و
97
00:04:30,330 –> 00:04:32,520
یک مشکل وجود دارد که چگونه این کار و این را انجام دادم.
98
00:04:32,520 –> 00:04:34,379
باید نام برابر با
99
00:04:34,379 –> 00:04:37,530
هیچ نباشد و نام برابر با یک رشته خالی نیست،
100
00:04:37,530 –> 00:04:40,199
بیایید دوباره آن را امتحان کنیم و
101
00:04:40,199 –> 00:04:42,240
Enter را فشار میدهم و مدام از من میخواهد
102
00:04:42,240 –> 00:04:45,479
نامم را بگویم خوب است، بنابراین در نهایت
103
00:04:45,479 –> 00:04:47,879
نامم را وارد میکنم و البته زمانی که خراب میشود.
104
00:04:47,879 –> 00:04:49,770
وقتی از حلقه while استفاده میکنید، مطمئن میشوم
105
00:04:49,770 –> 00:04:50,370
106
00:04:50,370 –> 00:04:52,379
مخصوصاً وقتی صریحاً
107
00:04:52,379 –> 00:04:54,300
درست را می نویسید، می خواهید مطمئن شوید که
108
00:04:54,300 –> 00:04:56,449
آن را شکسته اید، در غیر این صورت برای همیشه
109
00:04:56,449 –> 00:04:59,129
درست می شود، بنابراین پیش فرض می تواند شکستن آن باشد،
110
00:04:59,129 –> 00:05:01,590
می توانید تعداد تلاش ها را نیز درست اضافه کنید،
111
00:05:01,590 –> 00:05:03,990
بنابراین اگر گفتم تلاش ها برابر با
112
00:05:03,990 –> 00:05:07,110
صفر است و سپس به جای شکستن آن
113
00:05:07,110 –> 00:05:09,960
بعد از نام یا به جای شکستن آن
114
00:05:09,960 –> 00:05:14,009
پس از ادامه میتوانم یکی اضافه کنم و
115
00:05:14,009 –> 00:05:17,099
در نهایت اگر تلاشها بیشتر از ده
116
00:05:17,099 –> 00:05:20,740
باشد، میتوانم ادامه دهم و آن را بشکنم،
117
00:05:20,740 –> 00:05:23,530
در غیر این صورت میتوانم ادامه را درست
118
00:05:23,530 –> 00:05:26,229
بزنم، این راه دیگری است که اگر آن را زدم،
119
00:05:26,229 –> 00:05:28,960
ده را وارد کنم. زمانهایی که درست خراب میشود،
120
00:05:28,960 –> 00:05:32,410
بنابراین برای همیشه ادامه نمییابد، بنابراین
121
00:05:32,410 –> 00:05:35,169
این یک ورودی خام است، زیرا ما در
122
00:05:35,169 –> 00:05:37,630
مورد این ورودیهای خام صحبت میکنیم، میتوانید
123
00:05:37,630 –> 00:05:39,849
تقریباً هر چیزی را در اینجا ارسال کنید، اما
124
00:05:39,849 –> 00:05:42,580
همچنین میتوانید رمز عبوری را وارد کنید که آن
125
00:05:42,580 –> 00:05:44,380
چیزی نیست که میخواهید انجام دهید. به عبارت دیگر،
126
00:05:44,380 –> 00:05:47,620
اگر این را بگیرم، میتوانم
127
00:05:47,620 –> 00:05:52,830
اینجا بیایم و بگویم PW رمز عبور شما چیست و
128
00:05:52,830 –> 00:05:56,470
میتوانم بگویم ABC را وارد کنید و سپس
129
00:05:56,470 –> 00:05:59,800
PW
130
00:05:59,800 –> 00:06:02,319
را چاپ
131
00:06:02,319 –> 00:06:04,479
کنید. چیزی
132
00:06:04,479 –> 00:06:06,310
که میخواهم اتفاق بیفتد این است که میخواهم
133
00:06:06,310 –> 00:06:07,930
134
00:06:07,930 –> 00:06:10,720
از رمز عبور همچنان استفاده کنم، اما آن
135
00:06:10,720 –> 00:06:11,740
را به کاربر
136
00:06:11,740 –> 00:06:14,349
نشان ندهم که مطمئناً ناامن است، بنابراین
137
00:06:14,349 –> 00:06:17,560
چیزی به نام
138
00:06:17,560 –> 00:06:20,800
دریافت پاس وجود دارد.
139
00:06:20,800 –> 00:06:23,710
به پایتون تعبیه شده است، بنابراین اکنون میتوانم
140
00:06:23,710 –> 00:06:26,139
آن ورودی را تغییر دهم تا پاس را دریافت کنم و
141
00:06:26,139 –> 00:06:27,849
سلام میکنم
142
00:06:27,849 –> 00:06:32,440
و از آن یکی و آنجا میروید، بنابراین
143
00:06:32,440 –> 00:06:34,300
اکنون ما دو راه مختلف برای
144
00:06:34,300 –> 00:06:37,449
نحوه دریافت این ورودی داریم. به
145
00:06:37,449 –> 00:06:40,210
طور خاص برای استفاده از یک
146
00:06:40,210 –> 00:06:42,159
ابزار خط فرمان مهم است، مانند آنچه که ما
147
00:06:42,159 –> 00:06:44,380
در مورد آن صحبت کردیم، بنابراین کاری که من میخواهم انجام دهم
148
00:06:44,380 –> 00:06:47,650
این است که در واقع کد را در مقابل کد
149
00:06:47,650 –> 00:06:49,030
150
00:06:49,030 –> 00:06:50,919
151
00:06:50,919 –> 00:06:52,409
باز کنم.
152
00:06:52,409 –> 00:06:56,159
سپس Pippy و B در اینجا شلیک میکنند، بنابراین
153
00:06:56,159 –> 00:06:57,689
اکنون کاری که من میخواهم انجام دهم این است که در واقع
154
00:06:57,689 –> 00:07:02,069
چیزی شبیه پایتون و ورودیهای خام DUP
155
00:07:02,069 –> 00:07:04,800
بگویم سلام و میخواستم کارهایی را
156
00:07:04,800 –> 00:07:07,289
که من انجام دادم، نام شما و
157
00:07:07,289 –> 00:07:09,869
رمز عبور شما بیان کنم تا بتوانم در واقع
158
00:07:09,869 –> 00:07:12,689
Python را بنویسم. فایل های داخل مشتری r
159
00:07:12,689 –> 00:07:13,889
واقعاً جالب است که از
160
00:07:13,889 –> 00:07:17,699
پرانتز دو بار فایل حقوق استفاده کنید و
161
00:07:17,699 –> 00:07:19,889
سپس نامی را که می خواهید فایل را
162
00:07:19,889 –> 00:07:23,879
به صورت خام ورودی PI نامگذاری کنید و سپس ما واقعاً
163
00:07:23,879 –> 00:07:27,629
می توانیم این چیزها را بگوییم بنابراین من این را کپی می
164
00:07:27,629 –> 00:07:31,919
کنم و آن را در آنجا قرار می دهم و سپس
165
00:07:31,919 –> 00:07:35,209
کپی می کنم. رمز عبور
166
00:07:36,400 –> 00:07:39,190
و چسباندن که در آن وجود دارد، در حال حاضر من در واقع
167
00:07:39,190 –> 00:07:41,080
حلقه while را ندارم، من
168
00:07:41,080 –> 00:07:43,030
واقعاً آنقدر مهم نیست که در این
169
00:07:43,030 –> 00:07:45,910
مرحله، به معنای واقعی کلمه فقط
170
00:07:45,910 –> 00:07:50,380
نام و ورودی خواهد داشت و سپس ادامه می دهیم
171
00:07:50,380 –> 00:07:54,240
و چاپ می کنیم این مقادیر
172
00:07:54,610 –> 00:07:57,219
را برای خودمان میدانید که
173
00:07:57,219 –> 00:07:58,060
تقریباً
174
00:07:58,060 –> 00:08:01,990
اشکالی ندارد، بنابراین ما این را اجرا میکنیم و نگاه میکنیم که
175
00:08:01,990 –> 00:08:04,000
در واقع سلول را اجرا نمیکند، همانطور که دیدیم،
176
00:08:04,000 –> 00:08:06,610
Shift enter را فشار دادم، در عوض
177
00:08:06,610 –> 00:08:09,610
اگر به BS برگردیم، PI ورودی خام ایجاد کرد.
178
00:08:09,610 –> 00:08:12,159
کد و به فایل های ما برای
179
00:08:12,159 –> 00:08:15,099
روز 23 نگاه کنید، می بینیم که ورودی خام وجود دارد، بنابراین اکنون
180
00:08:15,099 –> 00:08:17,979
می توانم در واقع به پایتون PI ورودی خام را صدا
181
00:08:17,979 –> 00:08:19,569
کنم نام من چیست
182
00:08:19,569 –> 00:08:23,020
رمز عبور جاستین است سلام دنیا، من
183
00:08:23,020 –> 00:08:25,000
در واقع آنجا تایپ کردم، شما
184
00:08:25,000 –> 00:08:27,279
چیزی ندیدید که جادوی آن باشد.
185
00:08:27,279 –> 00:08:30,009
گذشته اما هنوز برنامه من
186
00:08:30,009 –> 00:08:32,769
به چه چیزی دسترسی دارد من تایپ کردم و این نیز
187
00:08:32,769 –> 00:08:34,510
مهم است که طبیعتاً نمی
188
00:08:34,510 –> 00:08:37,450
خواهید آنچه را که کاربر برای رمز عبور خود می پسندد بازتاب یا چاپ کنید،
189
00:08:37,450 –> 00:08:39,880
اما این
190
00:08:39,880 –> 00:08:41,828
به شما نشان می دهد که می توانید
191
00:08:41,828 –> 00:08:45,250
نام را به نام کاربری و رمز عبور تغییر دهید، بنابراین این
192
00:08:45,250 –> 00:08:47,200
یک راه بسیار ساده برای دریافت رمز عبور است.
193
00:08:47,200 –> 00:08:50,709
آرگومان های اضافی برای یک کاربر، اما
194
00:08:50,709 –> 00:08:52,720
این آنقدرها مفید نیست، در
195
00:08:52,720 –> 00:08:55,660
واقع مفید هستند – مانند
196
00:08:55,660 –> 00:08:58,420
خود ورودی هاست، اما
197
00:08:58,420 –> 00:09:00,010
خود فایل را می خواهم در
198
00:09:00,010 –> 00:09:03,070
یک چیز متفاوت منتقل کنم و بگویم که می
199
00:09:03,070 –> 00:09:06,070
خواهم انجام دهم نام و فقط در و این بار
200
00:09:06,070 –> 00:09:09,610
که در واقع ورودی نام را نادیده می گیرد یا
201
00:09:09,610 –> 00:09:12,160
از روی آن می پرد، همانطور که من در واقع
202
00:09:12,160 –> 00:09:14,500
در یک آرگومان برای آن نام قبول کردم، اکنون
203
00:09:14,500 –> 00:09:16,300
تنها چیزی که باید از من خواسته
204
00:09:16,300 –> 00:09:18,579
شود رمز عبور من خوب است،
205
00:09:18,579 –> 00:09:21,550
بنابراین برای انجام این کار، ابتدا آن را به روش سخت انجام می دهیم،
206
00:09:21,550 –> 00:09:24,220
خوب و سپس ما. این کار را کمی سختتر انجام میدهیم،
207
00:09:24,220 –> 00:09:27,370
هرچند
208
00:09:27,370 –> 00:09:30,160
پیچیدهتر، بنابراین شاید سختتر باشد و
209
00:09:30,160 –> 00:09:31,690
سپس از آنجا میرویم
210
00:09:31,690 –> 00:09:35,640
بسیار خوب، پس بیایید ادامه دهیم و بگوییم کیستهای CLI،
211
00:09:35,640 –> 00:09:40,630
بنابراین این بستهای است که پایتون در آن تعبیه
212
00:09:40,630 –> 00:09:43,240
کرده است، یک کتابخانه یا ماژولی
213
00:09:43,240 –> 00:09:45,610
که پایتون در آن تعبیه کرده است که میتواند
214
00:09:45,610 –> 00:09:47,620
به ما اجازه دهد آرگومانهایی را که پاس داده میشوند، دریافت کنیم،
215
00:09:47,620 –> 00:09:50,260
بنابراین من همین الان ادامه میدهم و
216
00:09:50,260 –> 00:09:53,079
موارد دریافت پاس را نظر
217
00:09:53,079 –> 00:09:55,240
میدهم و فقط جلو میروم و میگویم که
218
00:09:55,240 –> 00:09:59,890
زیرخط نام برابر است به main
219
00:09:59,890 –> 00:10:02,290
بنابراین برای زیرخط در جلو و
220
00:10:02,290 –> 00:10:05,589
پشت است و سپس ما به جلو می رویم و
221
00:10:05,589 –> 00:10:11,800
sis Arg V را چاپ می کنیم، بنابراین V ما را می گیریم و جلو می رویم و
222
00:10:11,800 –> 00:10:15,060
shift enter را فشار می دهیم تا CLI sis ایجاد شود،
223
00:10:15,060 –> 00:10:19,300
پس بیایید به کد بله برگردیم و I.
224
00:10:19,300 –> 00:10:23,410
من آن را با ctrl C می بندیم و
225
00:10:23,410 –> 00:10:27,390
حالا ما ادامه می دهیم و Python seoi
226
00:10:27,390 –> 00:10:32,079
sista pi را اجرا می کنیم، فایل را همانجا می بینیم
227
00:10:32,079 –> 00:10:34,329
و Enter را می زنیم و اکنون به من نشان می دهد
228
00:10:34,329 –> 00:10:38,050
که اولین آرگومان برای این CL
229
00:10:38,050 –> 00:10:40,269
ice است و نام واقعی آن است. بنابراین
230
00:10:40,269 –> 00:10:44,010
اگر بگویم ABC، ABC و غیره را به من نشان می دهد،
231
00:10:44,010 –> 00:10:45,700
بنابراین بسیار جالب است،
232
00:10:45,700 –> 00:10:49,089
بنابراین اکنون کاری که می توانم انجام دهم این است که بگویم
233
00:10:49,089 –> 00:10:55,930
نام برابر با sISTAR v1 است، بسیار خوب، بنابراین
234
00:10:55,930 –> 00:10:58,750
این لیستی از مواردی است که
235
00:10:58,750 –> 00:11:02,800
آرگومان های این تابع پایتون در نظر گرفته می شوند، بنابراین
236
00:11:02,800 –> 00:11:05,290
اگر اکنون این را اجرا می کنم، اجازه دهید آن را ذخیره کرده
237
00:11:05,290 –> 00:11:09,910
و یک سلول را دوباره اجرا کنیم تا دوباره CLI را لغو
238
00:11:09,910 –> 00:11:12,820
کند و این بار فقط تا آخر اضافه
239
00:11:12,820 –> 00:11:16,300
میکنم، آن دو آرگومان را به من میدهد
240
00:11:16,300 –> 00:11:20,470
و یک متغیر نام دارد و
241
00:11:20,470 –> 00:11:22,149
در واقع از
242
00:11:22,149 –> 00:11:24,430
متغیر نام استفاده نمیکند، بنابراین بیایید ادامه دهیم
243
00:11:24,430 –> 00:11:27,250
و روی آن متغیر نام چاپ
244
00:11:27,250 –> 00:11:29,260
کنیم. فقط ادامه می دهم و سلام می کنم
245
00:11:29,260 –> 00:11:32,910
و اسمش را می
246
00:11:33,199 –> 00:11:36,230
زنم آه، از شر عبارت دیگر خلاص می شوم
247
00:11:36,230 –> 00:11:39,769
، بیایید این فایل را اجرا کنیم و
248
00:11:39,769 –> 00:11:41,809
دوباره به آن نگاه کنیم، حالا سلام جاستین را می گوید
249
00:11:41,809 –> 00:11:44,149
و طبیعتاً اگر آن را تغییر دهم،
250
00:11:44,149 –> 00:11:47,509
هر چه می خواهم بگویم، اکنون به من نشان می دهد که
251
00:11:47,509 –> 00:11:51,410
من این دستورات را خوب دارم، بنابراین البته
252
00:11:51,410 –> 00:11:56,589
از اینجا اکنون میتوانم این تماس را انجام دهم و
253
00:11:57,960 –> 00:12:01,080
به جای استفاده از این نوع نمایهسازی،
254
00:12:01,080 –> 00:12:03,780
میتوانیم ادامه دهیم و بگوییم سعی کنید آن
255
00:12:03,780 –> 00:12:05,970
را در یک بلوک try قرار دهید و اگر
256
00:12:05,970 –> 00:12:08,880
واقعاً وجود ندارد، از آن خام استفاده میکنیم.
257
00:12:08,880 –> 00:12:10,769
ورودی
258
00:12:10,769 –> 00:12:13,339
259
00:12:15,860 –> 00:12:19,520
همین حالا اجازه دهید از شر این نظرات خلاص شویم و
260
00:12:19,520 –> 00:12:22,040
Shift enter را بزنید تا اجرا شود و
261
00:12:22,040 –> 00:12:24,550
دوباره این فایل را ایجاد کنیم و اجازه دهید دوباره آن را اجرا کنیم
262
00:12:24,550 –> 00:12:26,930
این بار من از شر جاستین خلاص می شوم در
263
00:12:26,930 –> 00:12:28,910
آنجا می خواهد بگوید نام من چیست نام شما
264
00:12:28,910 –> 00:12:32,290
جاستین است. املای اشتباه
265
00:12:32,290 –> 00:12:36,430
و املا نیز نادرست است که
266
00:12:36,430 –> 00:12:39,579
خیلی خوب است، بنابراین ما یک
267
00:12:39,579 –> 00:12:41,949
راه بسیار ساده برای تعامل با این در
268
00:12:41,949 –> 00:12:44,199
دو سطح درست داریم، بنابراین می توانم یک
269
00:12:44,199 –> 00:12:48,550
آرگومان ارسال کنم یا آن را به طور پیش فرض به ورودی هایی مانند
270
00:12:48,550 –> 00:12:49,769
هی، شما باید این آرگومان
271
00:12:49,769 –> 00:12:52,389
را داشته باشید، در غیر این صورت آن را در این ورودی قرار دهید. و
272
00:12:52,389 –> 00:12:54,399
سپس آن رمز عبور را به درستی دریافت می کنیم، بنابراین
273
00:12:54,399 –> 00:12:58,600
اگر
274
00:12:58,600 –> 00:13:00,639
نام خود را در اینجا قرار دهم، به آن مثال برگردیم، به رمز عبور من می رود
275
00:13:00,639 –> 00:13:03,250
و در آنجا به سمت رمز عبور می رود،
276
00:13:03,250 –> 00:13:08,019
بنابراین این مشکل است، اکنون استفاده از آن معایب زیادی دارد
277
00:13:08,019 –> 00:13:09,819
، احتمالاً ساده ترین راه برای استفاده از آن است.
278
00:13:09,819 –> 00:13:12,910
وارد شوید و
279
00:13:12,910 –> 00:13:15,880
درست انجام دهید، اما نقطه ضعف آن این است که شما در
280
00:13:15,880 –> 00:13:18,970
واقع از آرگومان های نامگذاری شده به درستی استفاده نمی
281
00:13:18,970 –> 00:13:22,750
کنید، بنابراین آرگومان های شما هیچ
282
00:13:22,750 –> 00:13:25,120
راه واقعا محکمی برای دسترسی درست به
283
00:13:25,120 –> 00:13:27,399
آنها ندارند، بنابراین آنها فقط موضعی هستند به عبارت دیگر
284
00:13:27,399 –> 00:13:30,389
من چگونه این کار را انجام می دهم. این موقعیت 1 است،
285
00:13:30,389 –> 00:13:35,410
بنابراین موقعیت 0 موقعیت 1 یا شاخص 0 و
286
00:13:35,410 –> 00:13:39,279
شاخص 1 این یک فرض بزرگ است، بنابراین
287
00:13:39,279 –> 00:13:40,569
چالش های زیادی در
288
00:13:40,569 –> 00:13:42,760
این مورد وجود دارد، اگرچه اگر این یک
289
00:13:42,760 –> 00:13:44,620
برنامه ساده مانند آنچه در اینجا
290
00:13:44,620 –> 00:13:46,990
داریم، آنقدرها هم مشکل نیست اما ما می
291
00:13:46,990 –> 00:13:48,610
توانیم کمی جلوتر برویم یک
292
00:13:48,610 –> 00:13:51,760
نوع داخلی دیگر در پایتون من فقط می خواهم
293
00:13:51,760 –> 00:13:54,760
مقداری از این را کپی کنم و این یک
294
00:13:54,760 –> 00:13:57,399
arg parse نام دارد، بنابراین من ادامه می دهم و
295
00:13:57,399 –> 00:14:01,209
CLI ما تجزیه ما را به عنوان نام این بار می گویم، این بار ادامه می
296
00:14:01,209 –> 00:14:04,779
دهم و arg را وارد می کنم. اکنون تجزیه و تحلیل کنید
297
00:14:04,779 –> 00:14:07,480
البته مستندات تجزیه قوس
298
00:14:07,480 –> 00:14:10,750
بسیار بسیار دقیق است. من کاری
299
00:14:10,750 –> 00:14:13,209
از آن مستندات انجام می دهم فقط برای اینکه به شما نشان دهم
300
00:14:13,209 –> 00:14:15,670
که راه دیگری وجود دارد که این چیزی نیست
301
00:14:15,670 –> 00:14:18,269
که ما در نهایت از آن استفاده خواهیم کرد، اما یک روش
302
00:14:18,269 –> 00:14:22,769
نسبتاً جالب برای انجام کارها است. حالا
303
00:14:22,769 –> 00:14:26,709
به یاد بیاورید که چگونه گفتم در اینجا من می خواهم
304
00:14:26,709 –> 00:14:29,470
آرگومان هایی با نام داشته باشم، من فقط نمی
305
00:14:29,470 –> 00:14:32,470
خواهم آرگومان های موقعیتی داشته
306
00:14:32,470 –> 00:14:35,199
باشم، بنابراین برای انجام این کار می توانیم از تجزیه خود استفاده کنیم و از شر
307
00:14:35,199 –> 00:14:38,920
همه این ها خلاص شویم و می خواهیم تجزیه کننده های
308
00:14:38,920 –> 00:14:43,529
برابر را به تجزیه خود اضافه کنیم. آرگومان
309
00:14:43,529 –> 00:14:45,749
یا آقا دوباره این مستقیماً
310
00:14:45,749 –> 00:14:48,300
از مستندات می آید، من فقط نمی
311
00:14:48,300 –> 00:14:51,389
خواهم همه قسمت های آن را انجام دهم، خوب
312
00:14:51,389 –> 00:14:54,329
قسمت اول نقطه تجزیه کننده و
313
00:14:54,329 –> 00:14:57,110
آرگومان زیرخط است
314
00:14:58,010 –> 00:15:00,590
و این خواهد شد و نام آرگومان
315
00:15:00,590 –> 00:15:03,340
اعداد صحیح خواهد بود
316
00:15:03,340 –> 00:15:07,750
و نوع آن یک خواهد بود. INT و سپس
317
00:15:07,750 –> 00:15:10,330
تعداد ما در مال ما هستند
318
00:15:10,330 –> 00:15:14,890
اساساً خواهد بود y بیش از یک خوب است، پس یک
319
00:15:14,890 –> 00:15:17,080
یا بیشتر،
320
00:15:17,080 –> 00:15:19,899
پس اگر من واقعاً این را اجرا
321
00:15:19,899 –> 00:15:23,830
کنم، آرگ ها را انجام می دهیم که برابر با دو آرگ زیر خط اسب تجزیه کننده است
322
00:15:23,830 –> 00:15:27,779
و خود آرگ ها را چاپ
323
00:15:27,779 –> 00:15:31,180
می کنیم، بیایید ادامه دهیم و
324
00:15:31,180 –> 00:15:33,100
آن فایل را ایجاد کنیم و اکنون اجرا می کنیم
325
00:15:33,100 –> 00:15:36,490
این فایل به کد BS برمی گردد و من ادامه می
326
00:15:36,490 –> 00:15:42,190
دهم و تجزیه و تحلیل ما را با پایتون CLL CLI انجام می دهم.
327
00:15:42,190 –> 00:15:43,720
آرگومان های زیر به من داده شده است
328
00:15:43,720 –> 00:15:47,200
اعداد صحیح ضروری هستند بنابراین اعداد
329
00:15:47,200 –> 00:15:48,940
بعد از اینجا مورد نیاز هستند بنابراین اگر من واقعاً
330
00:15:48,940 –> 00:15:50,980
اعداد صحیح انجام
331
00:15:50,980 –> 00:15:53,860
دهم در واقع به من می دهد که
332
00:15:53,860 –> 00:15:56,470
آنچه در اینجا چاپ می شود،
333
00:15:56,470 –> 00:15:58,570
خوب است، من در یک لحظه در مورد چیزهای فضای نام بحث خواهم کرد،
334
00:15:58,570 –> 00:15:59,529
335
00:15:59,529 –> 00:16:02,680
اما ما تجزیه Python CLR را داریم و
336
00:16:02,680 –> 00:16:04,420
من تعدادی اعداد صحیح دارم که می توانم در
337
00:16:04,420 –> 00:16:08,920
آنجا قرار دهم یا شما فقط یکی را خوب بکشید تا
338
00:16:08,920 –> 00:16:11,079
فضای نام بخش در واقع همان چیزی است که ما این را درست نام گذاری می کنیم،
339
00:16:11,079 –> 00:16:13,110
بنابراین من می توانم
340
00:16:13,110 –> 00:16:17,010
اعداد صحیح نقطه آرگ را چاپ کنم و این به من
341
00:16:17,010 –> 00:16:19,630
مقادیر واقعی واقعی را می دهد و
342
00:16:19,630 –> 00:16:22,209
اکنون لیستی خواهد بود که چرا این یک
343
00:16:22,209 –> 00:16:24,279
لیست است زیرا این
344
00:16:24,279 –> 00:16:26,980
تعداد ساعت بیشتر است از یکی اگر
345
00:16:26,980 –> 00:16:29,339
خلاص شدم از آن
346
00:16:31,220 –> 00:16:33,350
و ما دوباره در آن هستیم، این به من فقط
347
00:16:33,350 –> 00:16:37,129
یک ok می دهد، بنابراین پیش فرض فقط یکی را می
348
00:16:37,129 –> 00:16:40,279
خواهید که بیش از یک
349
00:16:40,279 –> 00:16:42,740
علامت مثبت کوچک را اضافه کنید و آن آرگومان
350
00:16:42,740 –> 00:16:46,610
را به یک لیست تبدیل می کند تا همانطور که ممکن است تصور کنید این
351
00:16:46,610 –> 00:16:49,610
می تواند نسبتاً شروع شود پیچیده است
352
00:16:49,610 –> 00:16:51,529
من بخشی از این را به شما نشان می دهم که در
353
00:16:51,529 –> 00:16:53,509
آن نسبتاً پیچیده می شود و در
354
00:16:53,509 –> 00:16:55,399
واقع دوباره همه این
355
00:16:55,399 –> 00:16:57,800
356
00:16:57,800 –> 00:17:00,259
357
00:17:00,259 –> 00:17:02,000
358
00:17:02,000 –> 00:17:06,409
اعداد را جمع می کند. و حالا من
359
00:17:06,409 –> 00:17:10,459
یک آرگومان جدید اضافه می کنم – – برخی از آنها استفاده از
360
00:17:10,459 –> 00:17:12,289
این دو خط تیره به این معنی است که در
361
00:17:12,289 –> 00:17:15,230
پایان باید
362
00:17:15,230 –> 00:17:17,929
آن را به عنوان یک نوع آرگومان منتقل کنم که راه دیگری
363
00:17:17,929 –> 00:17:21,380
برای فعال کردن نوعی تابع
364
00:17:21,380 –> 00:17:26,140
یا مقداری مانند true یا false را ذخیره کنید بسیار خوب،
365
00:17:26,140 –> 00:17:29,330
پس وقتی از این استفاده کردیم ادامه می دهیم
366
00:17:29,330 –> 00:17:33,740
و به آن یک مقدار مقصد می دهیم، بنابراین در
367
00:17:33,740 –> 00:17:38,980
این مورد من آن را جمع آوری
368
00:17:39,710 –> 00:17:42,960
در مقابل مقداری نام می گذارم و در یک لحظه توضیح خواهم
369
00:17:42,960 –> 00:17:45,240
داد که مقصد در حال رفتن به
370
00:17:45,240 –> 00:17:50,120
تجمع عمل است ثابت
371
00:17:51,150 –> 00:17:53,550
ذخیره شدن
372
00:17:53,550 –> 00:17:57,750
در مقابل ذخیره درست یا
373
00:17:57,750 –> 00:18:04,470
نادرست یک ثابت ذخیره و
374
00:18:04,470 –> 00:18:06,570
ثابت به عنوان اینکه در واقع چگونه می خواهیم این کار
375
00:18:06,570 –> 00:18:08,460
را انجام دهیم کاری که می خواهم انجام دهم،
376
00:18:08,460 –> 00:18:10,430
از تابع داخلی
377
00:18:10,430 –> 00:18:14,250
برخی از پیش فرض ها استفاده خواهم کرد. عملکرد داخلی
378
00:18:14,250 –> 00:18:16,160
حداکثر درست خواهد بود
379
00:18:16,160 –> 00:18:18,240
380
00:18:18,240 –> 00:18:19,710
، پس بیایید ادامه دهیم و
381
00:18:19,710 –> 00:18:22,440
دوباره آن را اجرا کنیم و اکنون به کد BS برگردیم
382
00:18:22,440 –> 00:18:24,460
383
00:18:24,460 –> 00:18:29,110
بدون اینکه چند مورد انتخاب شده
384
00:18:29,110 –> 00:18:30,430
385
00:18:30,430 –> 00:18:32,560
386
00:18:32,560 –> 00:18:34,810
باشد. بنابراین کاری که
387
00:18:34,810 –> 00:18:36,640
میخواهم انجام دهم این است که واقعاً بتوانم
388
00:18:36,640 –> 00:18:38,560
آنچه را که در اینجا اتفاق میافتد، که فقط یک
389
00:18:38,560 –> 00:18:41,050
تابع است،
390
00:18:41,050 –> 00:18:45,040
فراخوانی کنم
391
00:18:45,040 –> 00:18:46,960
392
00:18:46,960 –> 00:18:52,050
. بگوییم مجموع خوب است،
393
00:18:52,050 –> 00:18:54,480
بنابراین در حال حاضر آن ها را جمع می کند، بنابراین به عنوان
394
00:18:54,480 –> 00:18:56,610
آن اعداد درست است یک راه ساده تر برای
395
00:18:56,610 –> 00:18:59,400
نگاه کردن به این 1 2 3 است و البته
396
00:18:59,400 –> 00:19:02,400
این 6 درست است، بنابراین 1 به علاوه 3 به علاوه 2، 6
397
00:19:02,400 –> 00:19:05,490
روش عجیب برای گفتن این است، اما بله آن و
398
00:19:05,490 –> 00:19:07,770
سپس max یک تابع متفاوت است که
399
00:19:07,770 –> 00:19:10,160
bui است
400
00:19:11,120 –> 00:19:15,050
خوب است، پس دوباره اجرا می کنیم، اوه، اجازه
401
00:19:15,050 –> 00:19:17,900
دهید مطمئن شویم که سلول را دوباره اجرا
402
00:19:17,900 –> 00:19:19,880
می کنیم و بالاترین عدد
403
00:19:19,880 –> 00:19:22,670
یا حداکثر مقداری را که در داخل
404
00:19:22,670 –> 00:19:26,809
این لیست از اعداد است به من می دهد، پس چه
405
00:19:26,809 –> 00:19:29,360
کاری انجام می دهد که خوب این است
406
00:19:29,360 –> 00:19:31,370
اساساً گفتن اینکه کدام تابع را می
407
00:19:31,370 –> 00:19:34,610
خواهید استفاده کنید می خواهید از max استفاده کنید یا
408
00:19:34,610 –> 00:19:37,850
می خواهید از مقداری استفاده کنید و این
409
00:19:37,850 –> 00:19:40,010
مقدار مقصد این نام در اینجا در
410
00:19:40,010 –> 00:19:43,309
واقع نحوه انجام آن است زیرا این
411
00:19:43,309 –> 00:19