در این مطلب، ویدئو آموزش پایتون: واحد تست کد شما با ماژول unittest با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,030 –> 00:00:01,350
سلام، اوضاع چطور پیش میرود، همه در
2
00:00:01,350 –> 00:00:02,580
این ویدیو میخواهیم در مورد
3
00:00:02,580 –> 00:00:04,740
تست واحد در پایتون بیاموزیم، بنابراین به
4
00:00:04,740 –> 00:00:06,690
نحوه نوشتن تستهایی که چگونه تست خود را راهاندازی و حذف
5
00:00:06,690 –> 00:00:08,580
کنید و همچنین برخی از بهترین
6
00:00:08,580 –> 00:00:10,260
روشها را بررسی میکنیم تا اگر در حال حاضر
7
00:00:10,260 –> 00:00:11,969
تست نمیکنید کد شما قطعاً
8
00:00:11,969 –> 00:00:12,929
چیزی است که می خواهید
9
00:00:12,929 –> 00:00:14,969
یاد بگیرید و شروع به اضافه کردن به پروژه های خود کنید،
10
00:00:14,969 –> 00:00:16,740
بنابراین احتمالاً بسیاری از شما در مورد آزمایش شنیده اید،
11
00:00:16,740 –> 00:00:18,330
اما ممکن است ندانید که دقیقاً
12
00:00:18,330 –> 00:00:19,680
چه چیزی در حال
13
00:00:19,680 –> 00:00:21,510
آزمایش کد شماست هیجان انگیزترین
14
00:00:21,510 –> 00:00:23,130
کاری است که می توانید انجام دهید. اما دلیلی وجود دارد که
15
00:00:23,130 –> 00:00:24,930
اکثر شرکتها و تیمها نیاز دارند
16
00:00:24,930 –> 00:00:26,580
که کدشان کاملاً آزمایش شود و
17
00:00:26,580 –> 00:00:28,050
اگر میخواهید در
18
00:00:28,050 –> 00:00:29,820
پروژههای بزرگ کاری پیدا کنید،
19
00:00:29,820 –> 00:00:31,500
باید بدانید که چگونه به درستی تستها را بنویسید و دلیل آن را بدانید.
20
00:00:31,500 –> 00:00:33,270
این است که
21
00:00:33,270 –> 00:00:34,620
باعث صرفه جویی در زمان و سردرد شما می
22
00:00:34,620 –> 00:00:36,930
شود، بنابراین زمانی که
23
00:00:36,930 –> 00:00:38,610
تست های خوبی برای کد خود می نویسید، به شما اطمینان بیشتری می دهد
24
00:00:38,610 –> 00:00:40,110
که به روز رسانی ها و
25
00:00:40,110 –> 00:00:41,820
بازآفرینی های شما هیچ عواقب ناخواسته ای
26
00:00:41,820 –> 00:00:43,559
ندارند یا کد شما را به هیچ وجه خراب نمی
27
00:00:43,559 –> 00:00:45,750
کنند. به عنوان مثال، اگر یک
28
00:00:45,750 –> 00:00:47,910
تابع را در پروژه خود به روز کنید،
29
00:00:47,910 –> 00:00:49,469
ممکن است این تغییرات در واقع چندین
30
00:00:49,469 –> 00:00:51,300
بخش از کد شما را شکسته باشد، حتی اگر
31
00:00:51,300 –> 00:00:53,070
خود آن تابع هنوز کار کند و
32
00:00:53,070 –> 00:00:55,230
تست های واحد خوب مطمئن می شوند که
33
00:00:55,230 –> 00:00:56,730
همه چیز همچنان همانطور که باید کار می کند
34
00:00:56,730 –> 00:00:58,680
و اگر اینطور نیست دقیقاً به شما نشان میدهد که
35
00:00:58,680 –> 00:01:00,840
چه چیزی شکسته است، بنابراین در این ویدیو
36
00:01:00,840 –> 00:01:02,129
ما همه چیزهایی
37
00:01:02,129 –> 00:01:03,480
را که برای شروع کار
38
00:01:03,480 –> 00:01:06,030
با ماژول تست واحد داخلی نیاز دارید، مرور میکنیم، بنابراین
39
00:01:06,030 –> 00:01:07,439
با این گفتار بیایید ادامه دهیم و
40
00:01:07,439 –> 00:01:07,860
شروع کنیم،
41
00:01:07,860 –> 00:01:09,570
بنابراین همین الان من یک اسکریپت اصلی
42
00:01:09,570 –> 00:01:11,159
در اینجا کشیده شده است که دارای چند
43
00:01:11,159 –> 00:01:12,840
توابع ساده است و من می خواهم با استفاده از
44
00:01:12,840 –> 00:01:14,760
این توابع بسیار ساده شروع کنم به طوری که ما
45
00:01:14,760 –> 00:01:16,409
می توانیم فقط بر روی ظاهر آزمایشات تمرکز
46
00:01:16,409 –> 00:01:19,470
کنیم که بسیاری از ما برای
47
00:01:19,470 –> 00:01:21,479
آزمایش کد خود شروع به انجام آن می کنیم. در
48
00:01:21,479 –> 00:01:23,250
دستورات چاپی و گهگاهی کد را اجرا کنید،
49
00:01:23,250 –> 00:01:25,290
به عنوان مثال، در اینجا در پایین،
50
00:01:25,290 –> 00:01:28,200
اگر میخواستم آزمایش کنم که تابع add من
51
00:01:28,200 –> 00:01:30,360
کار میکند، میتوانم بگویم print
52
00:01:30,360 –> 00:01:33,900
add و جمع کردن ده و پنج با هم و اگر آن را
53
00:01:33,900 –> 00:01:35,820
اجرا کنم، w میتوان دید که خروجیای
54
00:01:35,820 –> 00:01:38,400
که به دست آوردهایم درست به نظر میرسد، اما آزمایش کد شما به
55
00:01:38,400 –> 00:01:40,590
این روش آسان نیست و
56
00:01:40,590 –> 00:01:43,380
نگهداری آن نیز دشوار است، بنابراین اگر
57
00:01:43,380 –> 00:01:44,490
ما در حال آزمایش تعداد زیادی توابع مختلف
58
00:01:44,490 –> 00:01:46,470
هستیم، راهی برای دیدن آن وجود ندارد.
59
00:01:46,470 –> 00:01:48,840
یک نگاه اجمالی به اینکه چه چیزی شکست خورده است و چه چیزی
60
00:01:48,840 –> 00:01:51,090
موفق بوده است، در اینجاست که تست واحد
61
00:01:51,090 –> 00:01:53,130
وارد می شود، بنابراین ما می خواهیم جلو برویم و
62
00:01:53,130 –> 00:01:55,049
فقط این عبارت چاپی را حذف کنیم
63
00:01:55,049 –> 00:01:57,659
و در واقع شروع به اضافه کردن چند آزمایش واحد کنیم،
64
00:01:57,659 –> 00:01:59,430
بنابراین برای انجام این کار ابتدا باید
65
00:01:59,430 –> 00:02:01,469
یک ماژول تست ایجاد کنیم، بنابراین من من می
66
00:02:01,469 –> 00:02:03,719
خواهم یک فایل جدید در این فهرست فعلی ایجاد
67
00:02:03,719 –> 00:02:05,939
کنم و من این
68
00:02:05,939 –> 00:02:10,139
تست را زیر خط calc dot py می نامم. اکنون
69
00:02:10,139 –> 00:02:11,940
این قرارداد نامگذاری است که هنگام نوشتن تست
70
00:02:11,940 –> 00:02:13,690
ها با زیر خط تست ها شروع
71
00:02:13,690 –> 00:02:15,880
می شود و سپس آنچه را که آزمایش
72
00:02:15,880 –> 00:02:17,950
می کنید. در صورتی که کالک زیرخط آزمایشی بود
73
00:02:17,950 –> 00:02:20,410
و در واقع
74
00:02:20,410 –> 00:02:23,050
در تست ما مورد نیاز است، بنابراین اکنون ما
75
00:02:23,050 –> 00:02:25,660
این ماژول کالک خط زیر خط را
76
00:02:25,660 –> 00:02:27,640
بالا کشیده ایم و در حال حاضر با یک
77
00:02:27,640 –> 00:02:28,270
فایل MP
78
00:02:28,270 –> 00:02:30,430
کار می کنیم، بنابراین ابتدا اجازه دهید ماژول تست واحد را وارد کنیم و
79
00:02:30,430 –> 00:02:32,350
اکنون این ماژول در آن است. را
80
00:02:32,350 –> 00:02:34,060
کتابخانه استاندارد، بنابراین نیازی به
81
00:02:34,060 –> 00:02:36,610
نصب چیزی نیست، فقط میتوانید بگویید
82
00:02:36,610 –> 00:02:39,130
تست واحد واردات و اکنون ماژولی را که میخواهیم آزمایش کنیم را نیز وارد
83
00:02:39,130 –> 00:02:40,750
کنیم،
84
00:02:40,750 –> 00:02:43,120
بنابراین من آن
85
00:02:43,120 –> 00:02:45,940
ماژول کالک را وارد میکنم و میتوانیم کالک را از آن وارد کنیم. در اینجا
86
00:02:45,940 –> 00:02:47,860
از آنجایی که اکنون در همان دایرکتوری است، اگر
87
00:02:47,860 –> 00:02:49,030
کد را از دایرکتوری دیگری آزمایش میکنید
88
00:02:49,030 –> 00:02:50,890
و نمیتوانید وارد کردن خود را به
89
00:02:50,890 –> 00:02:52,660
کار بیندازید، میتوانید ویدیوی من در مورد
90
00:02:52,660 –> 00:02:54,610
وارد کردن ماژولها را تماشا کنید و این به شما کمک میکند
91
00:02:54,610 –> 00:02:56,890
بفهمید که چگونه آن را به درستی تنظیم کنید
92
00:02:56,890 –> 00:02:59,020
. بنابراین اکنون باید چند
93
00:02:59,020 –> 00:03:00,850
مورد تست برای توابعی که میخواهیم
94
00:03:00,850 –> 00:03:02,980
آزمایش کنیم ایجاد کنیم و برای ایجاد آن
95
00:03:02,980 –> 00:03:05,080
موارد آزمایشی ابتدا باید یک کلاس آزمایشی ایجاد کنیم
96
00:03:05,080 –> 00:03:07,780
که از واحد test dot مورد ارث میبرد،
97
00:03:07,780 –> 00:03:10,270
بنابراین برای انجام این کار ابتدا
98
00:03:10,270 –> 00:03:13,150
میرویم. برای ایجاد یک کلاس و ما
99
00:03:13,150 –> 00:03:16,990
این تست را calc مینامیم، اکنون میتوانید آن
100
00:03:16,990 –> 00:03:18,430
کلاس را هر چه دوست دارید صدا بزنید، اما سعی کنید
101
00:03:18,430 –> 00:03:20,380
آنچه را که آزمایش میکنید توصیفی نگه دارید
102
00:03:20,380 –> 00:03:23,020
و ما میخواهیم از حالت
103
00:03:23,020 –> 00:03:28,060
تست نقطهای آزمون واحد ارث ببریم.
104
00:03:28,060 –> 00:03:30,880
از واحد آزمون مورد آزمون قرار است به
105
00:03:30,880 –> 00:03:32,770
به ما امکان دسترسی به بسیاری از
106
00:03:32,770 –> 00:03:34,959
قابلیتهای آزمایشی مختلف در آن کلاس
107
00:03:34,959 –> 00:03:38,500
را بدهید، بنابراین بیایید اولین تست خود را بنویسیم، بنابراین برای انجام
108
00:03:38,500 –> 00:03:41,530
این کار، یک متد مینویسیم و روش
109
00:03:41,530 –> 00:03:45,130
باید با خط پایین تست شروع شود، اکنون
110
00:03:45,130 –> 00:03:46,630
که قرارداد نامگذاری در واقع
111
00:03:46,630 –> 00:03:48,670
مورد نیاز است تا زمانی که اجرا میکنیم. این
112
00:03:48,670 –> 00:03:50,650
در واقع میداند کدام روشها تستها را نشان میدهند،
113
00:03:50,650 –> 00:03:52,660
بنابراین اگر متد
114
00:03:52,660 –> 00:03:54,940
با کلمه تست شروع نشود،
115
00:03:54,940 –> 00:03:56,350
اجرا نخواهند شد و ما میبینیم که
116
00:03:56,350 –> 00:03:58,750
در عرض یک دقیقه چگونه به نظر میرسد، بنابراین خط ما زیرخط تست خواهد شد
117
00:03:58,750 –> 00:04:01,150
و سپس چه چیزی “در حال تست کردن هستیم،
118
00:04:01,150 –> 00:04:03,160
بنابراین ابتدا تابع افزودن
119
00:04:03,160 –> 00:04:06,430
محاسبه خود را آزمایش می کنیم، بنابراین
120
00:04:06,430 –> 00:04:09,340
این تست را underscore add می نامیم و درست مانند
121
00:04:09,340 –> 00:04:11,739
هر متدی در یک کلاس، این خود به
122
00:04:11,739 –> 00:04:14,530
عنوان اولین آرگومان در نظر گرفته می شود و اکنون در
123
00:04:14,530 –> 00:04:17,019
متد ما می توانیم تست خود را بنویسیم. بنابراین از آنجایی که
124
00:04:17,019 –> 00:04:19,418
ما از مورد آزمون واحد به ارث بردهایم
125
00:04:19,418 –> 00:04:21,700
، به همه این روشهای ادعا دسترسی داریم
126
00:04:21,700 –> 00:04:23,950
و من همه آنها را در
127
00:04:23,950 –> 00:04:26,440
مستندات اینجا در کروم آوردهام، بنابراین
128
00:04:26,440 –> 00:04:27,550
میتوانیم ببینیم که
129
00:04:27,550 –> 00:04:30,190
آیا دو مقدار برابر هستند یا خیر.
130
00:04:30,190 –> 00:04:33,419
مانند sert برابر
131
00:04:33,419 –> 00:04:36,460
نیست true assert false و مستندات
132
00:04:36,460 –> 00:04:39,220
دقیقاً به شما نشان میدهد که همه اینها دقیقاً برای چه
133
00:04:39,220 –> 00:04:42,610
مواردی بررسی میشوند، برای مثال assert is
134
00:04:42,610 –> 00:04:45,460
note بررسی میکند که آیا یک متغیر هیچکدام نیست،
135
00:04:45,460 –> 00:04:47,590
بنابراین مستندات
136
00:04:47,590 –> 00:04:49,629
نمای کلی خوبی از همه این ادعاها دارد و سپس
137
00:04:49,629 –> 00:04:52,240
در اینجا آنچه را که در واقع انجام میدهد. بررسی می کند
138
00:04:52,240 –> 00:04:54,280
و من نیز پیوندی به آن در
139
00:04:54,280 –> 00:04:56,620
قسمت توضیحات زیر می
140
00:04:56,620 –> 00:04:59,500
گذارم، بنابراین اکنون اجازه دهید به نوشتن تست خود
141
00:04:59,500 –> 00:05:01,360
برگردیم، بنابراین می خواهیم از assert برابر برای
142
00:05:01,360 –> 00:05:03,849
آزمایش تابع افزودن خود استفاده کنیم تا بتوانم تابع افزودن خود
143
00:05:03,849 –> 00:05:06,370
را از اینجا اجرا کنیم. گفتن چیزی
144
00:05:06,370 –> 00:05:11,409
شبیه نتیجه برابر است با calc add و
145
00:05:11,409 –> 00:05:13,659
ما فقط همان مقادیر 10 و
146
00:05:13,659 –> 00:05:16,360
5 را اضافه می کنیم و انتظار داریم که این مقدار برابر با 15 باشد،
147
00:05:16,360 –> 00:05:18,900
بنابراین برای آزمایش این می توانیم بگوییم اظهار نقطه خود
148
00:05:18,900 –> 00:05:22,240
برابر است و اکنون می خواهیم ادعا
149
00:05:22,240 –> 00:05:26,349
کنیم که نتیجه این است برابر با 15 بسیار خوب، پس
150
00:05:26,349 –> 00:05:28,750
حالا چگونه این تست را اجرا کنیم تا بتوانیم
151
00:05:28,750 –> 00:05:30,969
آن را از خط فرمان انجام دهیم، بنابراین من
152
00:05:30,969 –> 00:05:33,909
خط فرمان خود را در اینجا بالا کشیده و
153
00:05:33,909 –> 00:05:35,710
به فهرستی که
154
00:05:35,710 –> 00:05:37,659
ماژول ما در حال حاضر در آن قرار دارد هدایت می شوم،
155
00:05:37,659 –> 00:05:40,599
ممکن است فکر کنید که ما می توانیم فقط اجرا کنید او
156
00:05:40,599 –> 00:05:43,210
با گفتن اینکه میدانید تست پایتون
157
00:05:43,210 –> 00:05:46,210
زیر خط Cal PI را میدانید، آزمایش میکند، اما اگر من آن را اجرا کنم،
158
00:05:46,210 –> 00:05:47,440
میتوانید ببینید، در واقع
159
00:05:47,440 –> 00:05:50,289
چیزی برمیگرداند، بنابراین در عوض باید تستهای واحد را
160
00:05:50,289 –> 00:05:53,020
بهعنوان ماژول اصلی خود اجرا کنیم و
161
00:05:53,020 –> 00:05:55,930
calc زیر خط را در آزمون پاس کنیم و میتوانیم این کار را
162
00:05:55,930 –> 00:05:59,800
با گفتن پایتون – m و سپس
163
00:05:59,800 –> 00:06:03,490
واحد تست و حالا ماژول تست underscore
164
00:06:03,490 –> 00:06:05,199
calc I
165
00:06:05,199 –> 00:06:07,270
و می بینیم که وقتی اجرا
166
00:06:07,270 –> 00:06:11,080
می کنیم اینجا یک نقطه می گذارد و می گوید one
167
00:06:11,080 –> 00:06:14,349
ran one test و پایین می گوید
168
00:06:14,349 –> 00:06:16,599
ok یعنی همه چیز رد شده است.
169
00:06:16,599 –> 00:06:18,520
حال خوب است اگر میتوانستیم
170
00:06:18,520 –> 00:06:21,009
آزمایشهای خود را با استفاده از این روش اول
171
00:06:21,009 –> 00:06:24,669
در اینجا
172
00:06:24,669 –> 00:06:26,830
اجرا کنیم و به جای
173
00:06:26,830 –> 00:06:28,599
استفاده از این دستور طولانیتر، ماژول را به جای استفاده از این دستور طولانیتر در اینجا
174
00:06:28,599 –> 00:06:30,699
اجرا کنیم، اما
175
00:06:30,699 –> 00:06:33,069
به ما اجازه میدهیم تا خود را اجرا کنیم. مستقیماً از
176
00:06:33,069 –> 00:06:36,219
داخل ویرایشگر خود تست کنید، بنابراین برای انجام این کار، میتوانیم
177
00:06:36,219 –> 00:06:38,349
به اینجا به پایین بیایم و
178
00:06:38,349 –> 00:06:41,409
میتوانیم بگوییم که آیا نام دو خط زیر خطی
179
00:06:41,409 –> 00:06:45,849
برابر است با در نقل قول در اینجا دو
180
00:06:45,849 –> 00:06:48,339
خط زیر خط اصلی و سپس در داخل این
181
00:06:48,339 –> 00:06:50,979
شرطی میتوانیم فقط بگوییم نقطه آزمایش واحد
182
00:06:50,979 –> 00:06:54,610
اصلی. آ و اجرا کنید که حالا اگر
183
00:06:54,610 –> 00:06:56,710
نمیدانید این نام
184
00:06:56,710 –> 00:06:59,409
زیرخط دو برابر چیست، این کار را انجام میدهید
185
00:06:59,409 –> 00:07:01,960
در واقع اصلاً به تست واحد مربوط نمیشود
186
00:07:01,960 –> 00:07:04,120
، من یک ویدیوی جداگانه دارم که به طور
187
00:07:04,120 –> 00:07:06,339
خاص در مورد چیست،
188
00:07:06,339 –> 00:07:08,259
اما اساساً فقط میگویم که اگر
189
00:07:08,259 –> 00:07:10,599
ما این ماژول را مستقیماً اجرا می کنیم سپس
190
00:07:10,599 –> 00:07:12,729
کد را در داخل شرطی اجرا می کنیم و آن
191
00:07:12,729 –> 00:07:15,339
کد داخل شرطی ما این است که این
192
00:07:15,339 –> 00:07:17,680
نقطه آزمایش واحد اصلی است و آن نقطه آزمایش واحد
193
00:07:17,680 –> 00:07:20,349
اصلی همه آزمایش های ما را اجرا می کند، بنابراین اگر
194
00:07:20,349 –> 00:07:22,599
به اینجا برگردیم اکنون اگر برویم ذخیره می شود
195
00:07:22,599 –> 00:07:25,149
. اینجا به ترمینال ما برگردیم و من این را پاک می کنم،
196
00:07:25,149 –> 00:07:27,880
بنابراین حالا بیایید آن را
197
00:07:27,880 –> 00:07:30,219
با استفاده از اولین روش فقط پایتون
198
00:07:30,219 –> 00:07:32,620
و ماژول آزمایشی خود دوباره اجرا کنیم و اگر آن را اجرا کنیم،
199
00:07:32,620 –> 00:07:34,209
می بینید که اکنون می توانیم
200
00:07:34,209 –> 00:07:36,610
مستقیماً آن را اجرا کنیم و تست واحد ما را اجرا می کند و
201
00:07:36,610 –> 00:07:38,889
می گوید که گذشت و از آنجایی که میتوانیم
202
00:07:38,889 –> 00:07:40,779
آن را به این شکل در ترمینال اجرا کنیم، به این
203
00:07:40,779 –> 00:07:43,330
معنی است که میتواند در ویرایشگر ما نیز اجرا شود،
204
00:07:43,330 –> 00:07:46,479
بنابراین اگر من این را اجرا کنم، میتوانید
205
00:07:46,479 –> 00:07:48,310
ببینید که در ویرایشگر ما اکنون میتوانیم
206
00:07:48,310 –> 00:07:50,680
این آزمایشها را نیز اجرا کنیم، بنابراین خوب است.
207
00:07:50,680 –> 00:07:52,719
ما بدحالیم اولین تست ما را انجام دهید، بنابراین
208
00:07:52,719 –> 00:07:54,759
میگوید که ما اکنون فقط یک تست را اجرا
209
00:07:54,759 –> 00:07:56,800
میکنیم، یادتان هست قبلاً گفتم
210
00:07:56,800 –> 00:07:58,599
که تستهای شما باید با کلمه تست شروع شوند،
211
00:07:58,599 –> 00:08:01,330
خوب اجازه دهید
212
00:08:01,330 –> 00:08:03,940
به جای تست به شما نشان دهم اگر این کار را نکرد چه کار میکند.
213
00:08:03,940 –> 00:08:06,339
بیایید این تست را به عنوان
214
00:08:06,339 –> 00:08:08,830
تست اضافه کردن زیر خط اضافه کنید و
215
00:08:08,830 –> 00:08:11,529
این را ذخیره کنید و اجرا کنید تا زمانی که این را اجرا می کنیم،
216
00:08:11,529 –> 00:08:13,360
ممکن است کاملاً مشخص نباشد
217
00:08:13,360 –> 00:08:15,099
که چیزی اشتباه است زیرا
218
00:08:15,099 –> 00:08:17,259
هیچ خطایی یا هیچ هشداری دریافت نکردیم، اما اگر ما
219
00:08:17,259 –> 00:08:20,020
به تعداد تستهای انجامشده نگاه کنید که نشان میدهد صفر است،
220
00:08:20,020 –> 00:08:22,449
بنابراین این تست فقط رد میشود، بنابراین
221
00:08:22,449 –> 00:08:23,889
باید مراقب باشید که همه
222
00:08:23,889 –> 00:08:26,050
تستهای شما به درستی نامگذاری شده باشند و
223
00:08:26,050 –> 00:08:27,729
با کلمه test شروع کنید، پس بیایید ادامه دهیم و
224
00:08:27,729 –> 00:08:30,550
آن را تغییر دهیم و دوباره اجرا کنیم، خوب
225
00:08:30,550 –> 00:08:33,010
حالا چه اگر تست ما ناموفق باشد،
226
00:08:33,010 –> 00:08:35,679
بیایید این مقدار را در اینجا تغییر دهیم با
227
00:08:35,679 –> 00:08:38,440
عبارت برابر با نتیجه برابر با 15،
228
00:08:38,440 –> 00:08:41,649
بیایید این را به 14 تغییر دهیم تا
229
00:08:41,649 –> 00:08:44,709
تست ما برای جمع کردن 10 و 5 ناموفق باشد، پس بیایید آن را
230
00:08:44,709 –> 00:08:47,890
ذخیره کنیم و آن را اجرا کنیم تا حالا اگر این را بکشم.
231
00:08:47,890 –> 00:08:50,230
کمی از اینجا تا جایی که ما
232
00:08:50,230 –> 00:08:53,110
می توانیم ببینیم، می توانیم ببینیم که به جای یک
233
00:08:53,110 –> 00:08:53,830
نقطه
234
00:08:53,830 –> 00:08:56,680
F برای شکست و همچنین به ما نشان می دهد
235
00:08:56,680 –> 00:08:59,080
که آزمون با یک خطای ادعایی
236
00:08:59,080 –> 00:09:02,440
که 15 برابر با 14 نیست خوب است، بنابراین حالا
237
00:09:02,440 –> 00:09:03,850
اجازه دهید این را کمی
238
00:09:03,850 –> 00:09:06,610
جلوتر در اینجا پایین بیاورم و اکنون اجازه دهید این
239
00:09:06,610 –> 00:09:09,580
تست را به عقب تغییر دهیم. و همچنین چند تست دیگر را اضافه کنید،
240
00:09:09,580 –> 00:09:12,400
بنابراین اول از همه به جای تنظیم
241
00:09:12,400 –> 00:09:14,350
این متغیر نتیجه و آزمایش که
242
00:09:14,350 –> 00:09:16,570
من فقط
243
00:09:16,570 –> 00:09:18,550
تابع خود را مستقیماً در عبارت assert رها می
244
00:09:18,550 –> 00:09:21,160
کنم، بنابراین می خواهم این را کپی کنم و
245
00:09:21,160 –> 00:09:23,680
در واقع آن متغیر نتیجه را جایگزین کنم.
246
00:09:23,680 –> 00:09:26,200
با تابع افزودن ما و سپس من
247
00:09:26,200 –> 00:09:28,810
فقط می توانم آن متغیر نتیجه را در
248
00:09:28,810 –> 00:09:31,150
آنجا خلاص کنم، بنابراین شما معمولاً می خواهید
249
00:09:31,150 –> 00:09:33,310
برخی از موارد لبه را نیز بررسی کنید، بنابراین بیایید
250
00:09:33,310 –> 00:09:36,040
این خط را چند بار کپی و جایگذاری کنیم و
251
00:09:36,040 –> 00:09:39,100
چند مورد لبه را آزمایش کنیم تا یک
252
00:09:39,100 –> 00:09:41,050
مورد لبه ممکن است یک عدد منفی و
253
00:09:41,050 –> 00:09:43,000
یک عدد مثبت باشد، پس مطمئن شویم
254
00:09:43,000 –> 00:09:47,370
که منفی یک به علاوه یک برابر با
255
00:09:47,370 –> 00:09:50,110
صفر است و دو عدد منفی نیز
256
00:09:50,110 –> 00:09:52,900
حالت یال دیگری خواهند بود، بنابراین بیایید مطمئن شویم
257
00:09:52,900 –> 00:09:55,810
که منفی یک به علاوه منفی یک
258
00:09:55,810 –> 00:09:59,320
برابر با منفی دو است. اگر
259
00:09:59,320 –> 00:10:01,540
این را ذخیره کنیم و اجرا کنیم، میگوید که قبول شده است
260
00:10:01,540 –> 00:10:03,970
، اما همچنین میگوید که
261
00:10:03,970 –> 00:10:05,920
اکنون یک تست انجام داده است، ممکن است انتظار
262
00:10:05,920 –> 00:10:08,230
داشته باشید که بگوید سه تست انجام داده است، اما
263
00:10:08,230 –> 00:10:10,660
واقعاً این سه روش ادعا در
264
00:10:10,660 –> 00:10:13,570
اینجا فقط در این تست واحد به نام هستند.
265
00:10:13,570 –> 00:10:16,540
تست underscore add، اما با وجود اینکه
266
00:10:16,540 –> 00:10:18,850
هنوز هم می گوید که فقط یک تست وجود دارد، ما
267
00:10:18,850 –> 00:10:21,010
همچنان این تست را با اضافه کردن
268
00:10:21,010 –> 00:10:23,440
این بررسی های اضافی بهتر کردیم، بنابراین
269
00:10:23,440 –> 00:10:25,810
هدف ما نوشتن هر چه بیشتر تست
270
00:10:25,810 –> 00:10:27,970
نیست، اما فقط مطمئن شوید که تست های خوبی می نویسیم
271
00:10:27,970 –> 00:10:29,770
تا این چیزی باشد. که بسیاری از
272
00:10:29,770 –> 00:10:31,780
افراد به خاطر آن
273
00:10:31,780 –> 00:10:33,820
عکس میگیرند، پوشش کامل را میدانید بدون
274
00:10:33,820 –> 00:10:36,070
اینکه مطمئن شوید تستهایشان واقعاً
275
00:10:36,070 –> 00:10:38,140
به اندازه کافی خوب است که اشتباهات را تشخیص دهند، بنابراین سعی کنید
276
00:10:38,140 –> 00:10:39,760
هنگام نوشتن تستها به آن توجه داشته باشید
277
00:10:39,760 –> 00:10:42,490
و برای اضافه کردن تستهای بیشتر، فقط به آن
278
00:10:42,490 –> 00:10:45,160
اضافه میکنیم. روش های تست بیشتر، پس بیایید
279
00:10:45,160 –> 00:10:47,620
بقیه توابع کالک خود را آزمایش کنیم، بنابراین من
280
00:10:47,620 –> 00:10:50,560
فقط
281
00:10:50,560 –> 00:10:54,460
سه بار دیگر این تابع افزودن تست را در اینجا کپی و جایگذاری می کنم
282
00:10:54,460 –> 00:10:56,110
و می خواهم از خروجی خود در اینجا خلاص شوم تا
283
00:10:56,110 –> 00:10:58,180
بتوانیم کمی ببینیم بهتر است و حالا
284
00:10:58,180 –> 00:11:00,190
من اینها را تغییر میدهم تا همه
285
00:11:00,190 –> 00:11:02,200
توابع کالک خود را آزمایش کنم، بنابراین
286
00:11:02,200 –> 00:11:05,230
تابع تفریق خود را با تغییر صحیح همه
287
00:11:05,230 –> 00:11:07,360
اینها در اینجا آزمایش میکنم
288
00:11:07,360 –> 00:11:09,700
و حالا بیایید ادعای خود را برابر کنیم،
289
00:11:09,700 –> 00:11:13,870
بنابراین 10 منهای 5 می شود 5 منفی
290
00:11:13,870 –> 00:11:16,870
1 منهای 1 منفی 2 خواهد بود و
291
00:11:16,870 –> 00:11:21,040
منفی 1 منهای منفی 1 باید 0 باشد
292
00:11:21,040 –> 00:11:22,870
و اکنون در حال حرکت به سمت پایین خط در اینجا
293
00:11:22,870 –> 00:11:26,290
بیایید این تست بعدی را تغییر دهیم تا ضرب شود
294
00:11:26,290 –> 00:11:29,170
بنابراین اکنون برای ادعای ما برابر است می خواهیم
295
00:11:29,170 –> 00:11:32,890
آزمایش کنیم که 10 ضرب در 5 است 50
296
00:11:32,890 –> 00:11:36,130
منفی 1 ضرب در 1 منفی 1
297
00:11:36,130 –> 00:11:39,070
منفی 1 ضرب در منفی 1 است 1
298
00:11:39,070 –> 00:11:41,560
و سپس بیایید این روش آخر را
299
00:11:41,560 –> 00:11:44,529
در اینجا تغییر دهیم تا تابع تقسیم خود را آزمایش کنیم بنابراین می
300
00:11:44,529 –> 00:11:46,959
خواهیم تقسیم را آزمایش کنیم بنابراین اکنون در
301
00:11:46,959 –> 00:11:48,459
عبارات خاص خود در اینجا می خواهیم
302
00:11:48,459 –> 00:11:51,420
مطمئن شویم که 10 تقسیم بر 5 برابر است با 2
303
00:11:51,420 –> 00:11:55,209
منفی 1 تقسیم بر 1 منفی 1 است
304
00:11:55,209 –> 00:11:57,940
و منفی 1 تقسیم بر منفی
305
00:11:57,940 –> 00:12:01,450
1 فقط 1 می شود ، بنابراین اگر من این کد را
306
00:12:01,450 –> 00:12:03,790
با هر 4 تا از این تست ها اجرا کنم ، می
307
00:12:03,790 –> 00:12:05,740
بینید که ما 4 نقطه گرفتیم و می گوید که
308
00:12:05,740 –> 00:12:08,320
ما 4 تست را اجرا کردیم. و تمام آن تست ها
309
00:12:08,320 –> 00:12:10,390
با تمام o قبول می شوند اگر آنها عبارات مساوی را بیان می کنند،
310
00:12:10,390 –> 00:12:12,370
بنابراین می توانید تصور کنید که چقدر
311
00:12:12,370 –> 00:12:14,829
مفید است، بنابراین اگر ماژولی
312
00:12:14,829 –> 00:12:16,870
با عملکردهای پیچیده دارید، پس از اینکه
313
00:12:16,870 –> 00:12:18,579
کار را برای نوشتن تست های
314
00:12:18,579 –> 00:12:20,620
خوب انجام دادید، می توانید دوباره برگردید و
315
00:12:20,620 –> 00:12:22,329
این تست ها را دوباره اجرا کنید تا مطمئن شوید که
316
00:12:22,329 –> 00:12:24,550
همه چیز هنوز کار می کند، بنابراین اگر
317
00:12:24,550 –> 00:12:26,350
چیزی را در برنامه خود تغییر دهید که فکر
318
00:12:26,350 –> 00:12:28,000
می کنید کار می کند اما در واقع برخی
319
00:12:28,000 –> 00:12:30,010
چیزها را خراب کرده است، تست شما باید آن را
320
00:12:30,010 –> 00:12:32,380
بگیرد، به عنوان مثال فرض کنید من به
321
00:12:32,380 –> 00:12:36,130
تابع calc خود وارد اینجا شدم و
322
00:12:36,130 –> 00:12:38,110
فقط یک اشتباه تایپی در این ایجاد کردیم. تابع ضرب
323
00:12:38,110 –> 00:12:40,930
و به جای 1 ستاره در آنجا 2 قرار می دهیم
324
00:12:40,930 –> 00:12:43,180
اکنون این در واقع X را
325
00:12:43,180 –> 00:12:45,490
به توان Y برمی گرداند، بنابراین اگر
326
00:12:45,490 –> 00:12:48,490
به اینجا برگردیم و این را دوباره اجرا کنیم،
327
00:12:48,490 –> 00:12:50,320
می بینیم که اگر اینجا به خروجی خود نگاه
328
00:12:50,320 –> 00:12:53,980
کنیم 2 نقطه و سپس یک F
329
00:12:53,980 –> 00:12:56,620
و سپس یک نقطه داشته باشید، به این معنی که 3 تا
330
00:12:56,620 –> 00:12:59,170
از تست های ما قبول می شود و 1 تست ناموفق است و
331
00:12:59,170 –> 00:13:01,300
یکی که جواب داده است، می گوید که ما یک
332
00:13:01,300 –> 00:13:04,839
خطای ادعا داریم که 10 ضرب در 5
333
00:13:04,839 –> 00:13:07,390
در واقع باید برابر با 50 باشد و این
334
00:13:07,390 –> 00:13:09,459
نه در عوض ما می رویم این مقدار را در اینجا
335
00:13:09,459 –> 00:13:11,350
به ما می دهد تا به ما ایده ای بدهد که دقیقاً
336
00:13:11,350 –> 00:13:13,540
مشکل کجاست و کجا می توانیم
337
00:13:13,540 –> 00:13:15,310
آن تغییر را انجام دهیم تا این تست ها دوباره قبول شوند،
338
00:13:15,310 –> 00:13:17,319
بنابراین بیایید ادامه دهیم و به اینجا
339
00:13:17,319 –> 00:13:19,720
برگردیم و اکنون این را تغییر دهیم، گاهی اوقات
340
00:13:19,720 –> 00:13:20,980
ممکن است تغییری ایجاد کنید که
341
00:13:20,980 –> 00:13:23,050
در واقع تست شما را خراب نمی کند اما
342
00:13:23,050 –> 00:13:25,990
در واقع به طور غیرمنتظره ای کد شما را می شکند
343
00:13:25,990 –> 00:13:28,300
، به عنوان مثال فرض کنید که ما
344
00:13:28,300 –> 00:13:30,100
وارد اینجا شدیم و تابع تقسیم خود را
345
00:13:30,100 –> 00:13:33,220
به جای
346
00:13:33,220 –> 00:13:35,139
تقسیم معمولی برای تقسیم تغییر دادیم و اکنون می توانیم با
347
00:13:35,139 –> 00:13:37,810
تغییر آن به دو علامت تقسیم این کار را انجام دهیم.
348
00:13:37,810 –> 00:13:39,310
اگر ندانید که تقسیم بندی طبقه چیست،
349
00:13:39,310 –> 00:13:41,380
فقط بقیه را به شما نمی دهد در
350
00:13:41,380 –> 00:13:43,930
حال حاضر تست فعلی ما این را نمی
351
00:13:43,930 –> 00:13:46,990
دهد زیرا در حال حاضر همه ما
352
00:13:46,990 –> 00:13:49,480
و اجازه دهید من این را اینجا ذخیره کنم، بنابراین در حال حاضر
353
00:13:49,480 –> 00:13:51,760
همه بخش های ما در حال حاضر آمده اند
354
00:13:51,760 –> 00:13:53,889
به هر حال از دو عدد کامل استفاده کنید، بنابراین
355
00:13:53,889 –> 00:13:55,990
استفاده از تقسیم یا تقسیم معمولی مهم نیست،
356
00:13:55,990 –> 00:13:58,570
بنابراین اگر تست های خود را اجرا کنیم و
357
00:13:58,570 –> 00:13:59,860
می توانیم ببینیم که در حال حاضر همه این
358
00:13:59,860 –> 00:14:02,260
تست ها در حال قبولی هستند، بنابراین بیایید بگوییم که
359
00:14:02,260 –> 00:14:04,329
در نقطه ای که برای تقسیم شکسته شد
360
00:14:04,329 –> 00:14:06,670
برنامه r و پس از مقداری اشکال زدایی، ما
361
00:14:06,670 –> 00:14:09,070
آن را به آن ردیابی کردیم و اکنون مشکل را پیدا کردیم،
362
00:14:09,070 –> 00:14:11,470
در این صورت، همیشه
363
00:14:11,470 –> 00:14:13,810
تمرین خوبی است که تست های خود را با آزمایشی به روز کنید
364
00:14:13,810 –> 00:14:15,820
365
00:14:15,820 –> 00:14:18,550
که مشکلی را که شما به تازگی پیدا کرده اید را شناسایی کنیم،
366
00:14:18,550 –> 00:14:20,440
می توانیم بدانیم که ما باگ های مشابه را
367
00:14:20,440 –> 00:14:23,560
بارها و بارها مرور نکنید، به عنوان مثال، آزمایشی
368
00:14:23,560 –> 00:14:25,630
که می توانست این را پیدا کند، من می خواهم
369
00:14:25,630 –> 00:14:29,470
در یک عبارت عاقبتی اینجا کپی کنم، اکنون
370
00:14:29,470 –> 00:14:31,569
آزمایشی که این مشکل را پیدا می کند،
371
00:14:31,569 –> 00:14:35,889
اگر بگوییم شما می دانید 5 تقسیم بر 2 را می دانید. ما
372
00:14:35,889 –> 00:14:39,310
می خواهیم که در واقع برابر با 2.5 باشد، اما با
373
00:14:39,310 –> 00:14:40,870
تقسیم طبقه که در
374
00:14:40,870 –> 00:14:43,420
واقع برابر با 2 است، بنابراین اکنون اگر این را اجرا
375
00:14:43,420 –> 00:14:45,339
کنیم، می بینیم که خطای خود را دریافت کرده
376
00:14:45,339 –> 00:14:47,260
ایم زیرا از آن تقسیم طبقه استفاده می
377
00:14:47,260 –> 00:14:49,779
کنیم و می توانیم ببینیم که این یک ادعا است.
378
00:14:49,779 –> 00:14:54,370
خطای این که 2 برابر با 2.5 نیست، بنابراین
379
00:14:54,370 –> 00:14:55,569
باید ما را در جهت درست نشان دهد
380
00:14:55,569 –> 00:14:58,060
و سپس می توانیم برویم و ببینیم
381
00:14:58,060 –> 00:14:59,560
چرا اینطور است و سپس می
382
00:14:59,560 –> 00:15:01,089
توانیم بفهمیم که در
383
00:15:01,089 –> 00:15:02,649
آنجا به جای تقسیم معمولی از تقسیم طبقه استفاده می کنیم و آن را
384
00:15:02,649 –> 00:15:05,380
برطرف می کنیم. که به تست ما برمی گردند و آن را اجرا می
385
00:15:05,380 –> 00:15:07,779
کنند d اکنون همه آنها اوکی می گذرانند، بنابراین
386
00:15:07,779 –> 00:15:10,389
اکنون یک چیز دیگر در فایل calc ما
387
00:15:10,389 –> 00:15:13,000
در اینجا وجود دارد که می توانیم ببینیم اینجا می توانیم ببینیم
388
00:15:13,000 –> 00:15:16,300
که داریم بررسی می کنیم که آیا عددی
389
00:15:16,300 –> 00:15:19,779
که بر آن تقسیم می کنیم صفر است یا خیر و اگر چنین است
390
00:15:19,779 –> 00:15:22,449
پس در حال افزایش هستیم یک خطای مقدار با
391
00:15:22,449 –> 00:15:24,760
این پیام که نمیتوانیم بر صفر تقسیم کنیم،
392
00:15:24,760 –> 00:15:27,250
بنابراین احتمالاً میخواهیم آزمایش کنیم که
393
00:15:27,250 –> 00:15:29,980
انتظارات ما نیز روی آن کار میکنند
394
00:15:29,980 –> 00:15:33,220
، اما این کار کمی متفاوت
395
00:15:33,220 –> 00:15:34,610
از ادعای دیگر انجام میشود،
396
00:15:34,610 –> 00:15:37,310
بنابراین اجازه دهید به آزمایش خود بازگردیم. و نشان دهید
397
00:15:37,310 –> 00:15:39,800
که چگونه میتوانیم آزمایش کنیم که تقسیم بر صفر
398
00:15:39,800 –> 00:15:42,410
این خطای صحیح را افزایش میدهد، بنابراین در
399
00:15:42,410 –> 00:15:45,110
واقع دو راه وجود دارد که میتوانیم این کار را انجام دهیم، بنابراین
400
00:15:45,110 –> 00:15:48,709
ابتدا میتوانیم بگوییم که خود نقطهای
401
00:15:48,709 –> 00:15:52,730
افزایش میدهد و در داخل ادعای افزایش میخواهیم ابتدا
402
00:15:52,730 –> 00:15:55,910
در استثنایی که
403
00:15:55,910 –> 00:15:59,029
انتظار داریم عبور کنیم و آن یک خطای مقدار است و
404
00:15:59,029 –> 00:16:01,880
اکنون تابعی که میخواهیم آزمایش کنیم و
405
00:16:01,880 –> 00:16:03,890
آن تقسیم calc است، اکنون
406
00:16:03,890 –> 00:16:06,200
پرانتز یا هیچ آرگومان دیگری را در
407
00:16:06,200 –> 00:16:08,050
آنجا قرار نمیدهیم، آرگومانها را بهعنوان
408
00:16:08,050 –> 00:16:10,790
آرگومان در این متد افزایش میدهیم،
409
00:16:10,790 –> 00:16:13,010
بنابراین اجازه دهید یک بار دیگر به این موضوع نگاه کنیم. بنابراین
410
00:16:13,010 –> 00:16:15,110
اولین استدلال ما این است استثنایی که
411
00:16:15,110 –> 00:16:18,260
انتظار داریم آرگومان دوم دوم
412
00:16:18,260 –> 00:16:20,209
تابعی است که می خواهیم اجرا
413
00:16:20,209 –> 00:16:22,209
کنیم اما آرگومان هایی را به تابع
414
00:16:22,209 –> 00:16:25,550
415
00:16:25,550 –> 00:16:27,589
منتقل نمی کنیم، پس پرانتز را کنار بگذارید و سپس در هر آرگومان که می خواهیم به
416
00:16:27,589 –> 00:16:29,810
طور جداگانه به تابع divide منتقل کنیم.
417
00:16:29,810 –> 00:16:32,269
دلیل اینکه ما باید به
418
00:16:32,269 –> 00:16:34,190
جای اجرای
419
00:16:34,190 –> 00:16:35,930
معمول تابع به این روش انجام دهیم این است که
420
00:16:35,930 –> 00:16:37,850
تابع ما در واقع آن خطای مقدار را ایجاد می
421
00:16:37,850 –> 00:16:39,860
کند و آزمایش ما فکر می
422
00:16:39,860 –> 00:16:42,380
کند که چیزی شکست خورده است، اما ما راهی را بررسی
423
00:16:42,380 –> 00:16:44,360
خواهیم کرد که بتوانیم این کار را بلافاصله بعد از آن انجام دهیم. این
424
00:16:44,360 –> 00:16:47,600
تست را در حال حاضر اگر این را اجرا کنیم،
425
00:16:47,600 –> 00:16:49,399
میتوانیم ببینیم که در حال حاضر در حال گذراندن است
426
00:16:49,399 –> 00:16:52,850
و به این دلیل است که 10/0
427
00:16:52,850 –> 00:16:55,370
این خطای مقدار را نشان میدهد، بنابراین اگر قرار باشد
428
00:16:55,370 –> 00:16:58,760
این صفر را به دو تغییر دهم،
429
00:16:58,760 –> 00:17:00,949
آن خطای مقدار را ایجاد نمیکند. بنابراین اگر آن را
430
00:17:00,949 –> 00:17:03,410
اجرا کنم، شکست خورد و میتوانیم ببینیم
431
00:17:03,410 –> 00:17:05,569
که خطای ادعا همان خطای مقدار
432
00:17:05,569 –> 00:17:09,679
است که با تقسیم افزایش نمییابد،
433
00:17:09,679 –> 00:17:11,599
بنابراین اگر بر دو تقسیم کنیم منطقی است، بنابراین اگر
434
00:17:11,599 –> 00:17:14,119
بر صفر تقسیم کنیم، آن تست اکنون قبول میشود، من
435
00:17:14,119 –> 00:17:16,099
هرگز این روش را ترجیح ندادهام. آزمایش
436
00:17:16,099 –> 00:17:18,619
استثناها زیرا من فقط دوست دارم
437
00:17:18,619 –> 00:17:20,540
تابعی را که میخواهم آزمایش کنم
438
00:17:20,540 –> 00:17:22,819
بهجای پاس کردن
439
00:17:22,819 –> 00:17:24,829
همه آرگومانها بهطور جداگانه، مانند آنچه در
440
00:17:24,829 –> 00:17:27,500
اینجا انجام میدهیم، فراخوانی کنم و اگر اکنون
441
00:17:27,500 –> 00:17:30,440
استثناها را با استفاده از یک مدیر زمینه آزمایش
442
00:17:30,440 –> 00:17:34,040
کنیم، میتوانیم این کار را انجام دهیم. ما
443
00:17:34,040 –> 00:17:37,640
استثنا را به درستی کنترل و بررسی کنیم و همچنین
444
00:17:37,640 –> 00:17:40,040
تابع خود را به طور معمول فراخوانی کنیم، بنابراین برای انجام
445
00:17:40,040 –> 00:17:41,570
این کار در واقع از شر همه چیز در اینجا خلاص می شوم
446
00:17:41,570 –> 00:17:44,750
و برای انجام این کار می گوییم
447
00:17:44,750 –> 00:17:48,220
با self dot assert مقدار err را افزایش می دهد
448
00:17:48,220 –> 00:17:50,560
و این با استفاده از مدیر زمینه
449
00:17:50,560 –> 00:17:53,110
و درون است. این مدیر زمینه
450
00:17:53,110 –> 00:17:55,840
ما فقط میتوانیم تابع خود را به طور عادی فراخوانی کنیم، همانطور که
451
00:17:55,840 –> 00:17:58,270
معمولاً تقسیم را محاسبه میکنیم و 10 را بر صفر تقسیم میکنیم و آن را
452
00:17:58,270 –> 00:18:01,570
ذخیره میکنیم و
453
00:18:01,570 –> 00:18:03,730
آن را اجرا میکنیم، سپس میبینیم که با استفاده از این
454
00:18:03,730 –> 00:18:05,950
مدیر زمینه، همه آن تستها
455
00:18:05,950 –> 00:18:07,840
هنوز هم قبول میشوند. میتوانم هر
456
00:18:07,840 –> 00:18:10,090
روشی را که ترجیح میدهی انتخاب کنم، اما من همیشه
457
00:18:10,090 –> 00:18:11,530
ترجیح میدهم هنگام آزمایش استثناها از مدیر زمینه استفاده کنم،
458
00:18:11,530 –> 00:18:14,350
بنابراین حالا
459
00:18:14,350 –> 00:18:16,900
بیایید به نوشتن
460
00:18:16,900 –> 00:18:20,110
تستهای کمی دشوارتر نگاه کنیم تا من یک کلاس کارمند ساده داشته باشم.
461
00:18:20,110 –> 00:18:22,630
ere و این
462
00:18:22,630 –> 00:18:24,520
کلاس کارمند از سری یادگیری شی
463
00:18:24,520 –> 00:18:26,110
است و اگر نمی دانید
464
00:18:26,110 –> 00:18:28,210
این کلاس دقیقاً چه کاری انجام می دهد،
465
00:18:28,210 –> 00:18:30,970
واقعاً مهم نیست، ما فقط می خواهیم ببینیم
466
00:18:30,970 –> 00:18:33,250
که چگونه این روی برخی از استراتژی های آزمایش تأثیر می گذارد،
467
00:18:33,250 –> 00:18:35,710
بنابراین اساساً این کد چه کاری انجام می دهد. این است
468
00:18:35,710 –> 00:18:37,690
که به ما امکان می دهد
469
00:18:37,690 –> 00:18:40,360
نمونه هایی از کارمندان ایجاد کنیم که در آن
470
00:18:40,360 –> 00:18:43,000
نام و نام خانوادگی کارمندان را تعیین می
471
00:18:43,000 –> 00:18:45,520
کند و پرداخت می کند و سپس روش هایی داریم که
472
00:18:45,520 –> 00:18:49,030
آدرس ایمیل کارمندان را
473
00:18:49,030 –> 00:18:51,580
که نام و نام خانوادگی آنها است در
474
00:18:51,580 –> 00:18:53,860
email com برمی گرداند و سپس روشی داریم که
475
00:18:53,860 –> 00:18:56,350
نام کامل کارمندان را که
476
00:18:56,350 –> 00:18:58,240
فقط نام و نام خانوادگی آنها
477
00:18:58,240 –> 00:19:00,730
ترکیب شده است برمی گرداند و ما همچنین یک
478
00:19:00,730 –> 00:19:02,650
روش معمولی در اینجا داریم که می توانیم آرایه ها را اعمال کنیم
479
00:19:02,650 –>