در این مطلب، ویدئو ویجت Entry و StringVar() با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:02,399
این ویدیو دنبالهای از
2
00:00:02,399 –> 00:00:05,640
ویدیوی قبلی در لیست پخش است که در اینجا
3
00:00:05,640 –> 00:00:08,010
قصد داریم به ویجت ورودی
4
00:00:08,010 –> 00:00:11,010
و نحوه استفاده از آن با رشته VAR نگاهی
5
00:00:11,010 –> 00:00:13,500
بیندازیم.
6
00:00:13,500 –> 00:00:15,839
7
00:00:15,839 –> 00:00:18,900
TK inter ما به این
8
00:00:18,900 –> 00:00:21,449
برنامه کامپیوتری در ویدیوی قبلی
9
00:00:21,449 –> 00:00:23,519
در لیست پخش نگاه کردیم، بنابراین اگر در
10
00:00:23,519 –> 00:00:26,640
مورد نحوه عملکرد این برنامه مطمئن نیستید، پیشنهاد می کنم
11
00:00:26,640 –> 00:00:29,670
ابتدا ویدیوی قبلی را تماشا کنید، ما
12
00:00:29,670 –> 00:00:31,650
سه سرزمین معمولی را داریم
13
00:00:31,650 –> 00:00:34,440
که هنگام نوشتن یک برنامه TK inter با استفاده از آن انتظار دارید.
14
00:00:34,440 –> 00:00:37,140
پایتون در اینجا می توانید ببینید که ما
15
00:00:37,140 –> 00:00:40,379
برای ویجت ها برچسب زیر خط تولید می کنیم Warren n XI
16
00:00:40,379 –> 00:00:42,510
زیر خط یک دکمه زیر خط یک و
17
00:00:42,510 –> 00:00:45,690
برچسب زیرخط دو این چهار،
18
00:00:45,690 –> 00:00:47,850
سپس این ویجت ها را
19
00:00:47,850 –> 00:00:50,430
با استفاده از روش شبکه بر روی رابط کاربری گرافیکی قرار می دهند،
20
00:00:50,430 –> 00:00:52,980
بنابراین برای مثال اگر اینجا را نگاه کنیم
21
00:00:52,980 –> 00:00:55,289
می توانیم ببینید که برچسب زیرخط
22
00:00:55,289 –> 00:00:58,710
یک به سطر 0 ستون صفر می رود و اگر
23
00:00:58,710 –> 00:01:01,109
به رابط کاربری گرافیکی نگاه کنیم به این شکل
24
00:01:01,109 –> 00:01:03,600
خواهد بود و
25
00:01:03,600 –> 00:01:05,939
اگر نگاه کنیم می توانیم تمام چهار ویجت ظاهر شوند. در
26
00:01:05,939 –> 00:01:08,040
این ویجت برای لحظهای این ویجت
27
00:01:08,040 –> 00:01:10,140
است که در ردیف 1
28
00:01:10,140 –> 00:01:10,979
ستون 1
29
00:01:10,979 –> 00:01:12,780
قرار میگیرد، نمیتوان آن را دید زیرا
30
00:01:12,780 –> 00:01:15,479
رنگ پسزمینه برچسب همان
31
00:01:15,479 –> 00:01:17,520
رنگ پسزمینه فرم است
32
00:01:17,520 –> 00:01:19,320
که اکنون به این دکمه متصل شدهایم. مقداری
33
00:01:19,320 –> 00:01:21,270
کد و ما می توانیم بگوییم که این مورد است
34
00:01:21,270 –> 00:01:23,250
زیرا اگر به اینجا بیاییم
35
00:01:23,250 –> 00:01:25,320
که نمونه دکمه را ایجاد کرده است، می توانید
36
00:01:25,320 –> 00:01:27,780
اینجا را ببینید که می گوید دستور یک علامت است بگویید
37
00:01:27,780 –> 00:01:30,420
underscore hello که این دکمه را
38
00:01:30,420 –> 00:01:32,579
به این تابع در اینجا گره می زند اکنون وقتی
39
00:01:32,579 –> 00:01:34,710
روی دکمه کلیک می کنیم این
40
00:01:34,710 –> 00:01:37,740
قرار است اجرا شود، بنابراین اجازه دهید در
41
00:01:37,740 –> 00:01:40,290
طول زمان اجرای این برنامه قدم بزنیم و
42
00:01:40,290 –> 00:01:43,110
در داخل این اینجا من قصد دارم تا Fred Smith را تایپ
43
00:01:43,110 –> 00:01:45,600
کنم. کار بعدی که قرار است انجام دهم این است
44
00:01:45,600 –> 00:01:47,820
که روی این دکمه کلیک کنم و وقتی این کار را انجام
45
00:01:47,820 –> 00:01:50,280
دادم خواهید دید که hello
46
00:01:50,280 –> 00:01:52,320
Fred Smith اکنون اینجا ظاهر می شود چرا
47
00:01:52,320 –> 00:01:54,930
وقتی Fred
48
00:01:54,930 –> 00:01:56,430
Smith را تایپ کردید و به دلیل این خط روی دکمه کلیک کردید اینطور است
49
00:01:56,430 –> 00:01:58,680
و به ویژه
50
00:01:58,680 –> 00:02:01,200
ما این گزینه را برابر با
51
00:02:01,200 –> 00:02:03,780
زیرخط عبارت hello this executed و
52
00:02:03,780 –> 00:02:06,540
این یک پیام در اینجا به این کادر ورودی میرسیم، بنابراین
53
00:02:06,540 –> 00:02:08,610
ما فرد اسمیت را دریافت میکنیم و آن را به
54
00:02:08,610 –> 00:02:10,889
نام کاربر اختصاص میدهد، اکنون در این خط،
55
00:02:10,889 –> 00:02:13,110
این hello را به دنبال آن
56
00:02:13,110 –> 00:02:13,830
فضایی
57
00:02:13,830 –> 00:02:16,710
که Fred Smith است به هم متصل میکنیم، بنابراین رشته
58
00:02:16,710 –> 00:02:20,460
برای نمایش اکنون hello Fred Smith را نگه میدارد،
59
00:02:20,460 –> 00:02:23,130
سپس از این استفاده میکنیم. خط زیر خط با ارزش
60
00:02:23,130 –> 00:02:25,860
به نمایش زیرخط و ما آن را
61
00:02:25,860 –> 00:02:28,740
به ویژگی متن برچسب دو اختصاص می دهیم و
62
00:02:28,740 –> 00:02:32,040
به همین دلیل است که سلام فرد اسمیت در اینجا ظاهر می شود.
63
00:02:32,040 –> 00:02:35,010
64
00:02:35,010 –> 00:02:36,930
65
00:02:36,930 –> 00:02:38,910
66
00:02:38,910 –> 00:02:41,730
و در اینجا زیر خط یک
67
00:02:41,730 –> 00:02:44,280
var به رشته اختصاص داده شده است، حالا چه کاری انجام میدهد
68
00:02:44,280 –> 00:02:47,340
، نمونهای از رشتهای ایجاد
69
00:02:47,340 –> 00:02:49,290
میکند که
70
00:02:49,290 –> 00:02:51,930
اگر اکنون به اینجا برسیم
71
00:02:51,930 –> 00:02:54,930
به برچسب زیرخط دو، میتوانیم
72
00:02:54,930 –> 00:02:57,390
ببینیم که اینجا قرار دادهام. متغیر متنی
73
00:02:57,390 –> 00:03:00,660
var underscore یک اختصاص داده شده است بنابراین
74
00:03:00,660 –> 00:03:03,660
این دستور برنامه به ویژه
75
00:03:03,660 –> 00:03:05,820
تنظیم این گزینه به طور موثر
76
00:03:05,820 –> 00:03:08,670
به هم پیوسته است برچسب underscore دو به
77
00:03:08,670 –> 00:03:10,500
var underscore یک.
78
00:03:10,500 –> 00:03:13,050
زمان اجرا برای
79
00:03:13,050 –> 00:03:15,210
این برنامه همانطور که می توانید اکنون اینجا ببینید
80
00:03:15,210 –> 00:03:17,760
به دلیل این خط کد و شما می
81
00:03:17,760 –> 00:03:20,400
توانید این گزینه را ببینید چه کاری می توانیم انجام دهیم می توانیم
82
00:03:20,400 –> 00:03:22,830
آن را در برچسبی که اینجا است ذخیره کنیم و
83
00:03:22,830 –> 00:03:24,810
به یاد داشته باشید که نمی توانیم آن را ببینیم زیرا
84
00:03:24,810 –> 00:03:27,390
پس زمینه مشابهی دارد. رنگ را به عنوان فرمی که ما
85
00:03:27,390 –> 00:03:30,989
به طور موثر var را زیر خط یک گره زده ایم
86
00:03:30,989 –> 00:03:33,060
و من آن را به صورت شماتیک
87
00:03:33,060 –> 00:03:35,970
همانطور که در اینجا نشان داده شده است نشان می دهم، بنابراین به برچسبی که
88
00:03:35,970 –> 00:03:38,580
می توانیم در اینجا ببینیم، این خط پیوستگی را دارم که به این
89
00:03:38,580 –> 00:03:41,310
معنی است که این متغیر
90
00:03:41,310 –> 00:03:43,410
که می توانید ببینید var نام دارد.
91
00:03:43,410 –> 00:03:46,709
زیر خط یک با
92
00:03:46,709 –> 00:03:49,080
برچسبی که در اینجا ظاهر می شود متصل است، بنابراین اجازه دهید
93
00:03:49,080 –> 00:03:51,900
یک زمان اجرا معمولی برای این برنامه در نظر بگیریم
94
00:03:51,900 –> 00:03:54,150
و من می خواهم در
95
00:03:54,150 –> 00:03:57,270
کادر ورودی اینجا تایپ کنم Fred Smith و سپس
96
00:03:57,270 –> 00:03:59,580
وقتی روی این دکمه کلیک می کنم،
97
00:03:59,580 –> 00:04:02,010
روی این دکمه کلیک می کنم. این گزینه
98
00:04:02,010 –> 00:04:04,560
در اینجا این کدی است که قرار است
99
00:04:04,560 –> 00:04:07,020
اجرا شود، بنابراین اولین خط
100
00:04:07,020 –> 00:04:09,870
کد به این صورت در تابع خواهد بود و
101
00:04:09,870 –> 00:04:11,190
102
00:04:11,190 –> 00:04:13,800
میگوید nce یک نقطه را زیر خط بکشید، بنابراین
103
00:04:13,800 –> 00:04:16,168
فرد اسمیت را دریافت میکند و اکنون یک ظرفی دارد که فرد اسمیت
104
00:04:16,168 –> 00:04:19,560
در اینجا وارد میشود. این خط قرار است
105
00:04:19,560 –> 00:04:22,590
به Fred Smith به hello ملحق شود و
106
00:04:22,590 –> 00:04:25,140
آن را به رشته اختصاص می دهد تا
107
00:04:25,140 –> 00:04:27,480
نشان دهد حال این خط
108
00:04:27,480 –> 00:04:30,420
چه کاری انجام می دهد و var
109
00:04:30,420 –> 00:04:32,970
underscore یک دو رشته را برای نمایش تنظیم می کند
110
00:04:32,970 –> 00:04:35,490
که ما اخیراً دیدیم hello Fred
111
00:04:35,490 –> 00:04:38,040
Smith در نتیجه است. اگر اینجا را به پایین نگاه کنیم
112
00:04:38,040 –> 00:04:40,980
و به طور خاص به متغیر مورد نظرمان نگاه کنیم،
113
00:04:40,980 –> 00:04:43,590
میتوانی ببینیم hello Fred
114
00:04:43,590 –> 00:04:45,690
Smith در اینجا ظاهر میشود، به این صورت است
115
00:04:45,690 –> 00:04:48,600
که وقتی در این متغیر ظاهر شد،
116
00:04:48,600 –> 00:04:50,940
زیرا این متغیر به این برچسب گره خورده است،
117
00:04:50,940 –> 00:04:53,790
در برچسب نیز ظاهر میشود.
118
00:04:53,790 –> 00:04:56,070
همانطور که می توانید در اینجا به عنوان سلام فرد اسمیت ببینید،
119
00:04:56,070 –> 00:04:59,190
بنابراین برای اینکه نمایشگر را به
120
00:04:59,190 –> 00:05:01,560
رابط کاربری گرافیکی برسانید، آن را
121
00:05:01,560 –> 00:05:04,140
مستقیماً در برچسب قرار ندادم، آن را در
122
00:05:04,140 –> 00:05:06,540
این متغیر قرار دادم و هنگامی که این کار را انجام دادید و
123
00:05:06,540 –> 00:05:09,390
به طور خودکار به
124
00:05:09,390 –> 00:05:12,630
برچسب منتقل شد. بنابراین بیایید این خط کد
125
00:05:12,630 –> 00:05:15,090
را با کدی که در اسلاید قبلی ظاهر شد مقایسه کنیم
126
00:05:15,090 –> 00:05:17,610
و میبینیم که به
127
00:05:17,610 –> 00:05:19,830
این شکل است و اگر این یکی را در نظر بگیریم
128
00:05:19,830 –> 00:05:22,320
رشته نمایش
129
00:05:22,320 –> 00:05:25,020
به ویژگی متن برچسب
130
00:05:25,020 –> 00:05:27,630
زیر خط دو اختصاص داده شده است. بنابراین مستقیماً به
131
00:05:27,630 –> 00:05:29,760
این موقعیت رفت، در حالی که در اینجا کاری که
132
00:05:29,760 –> 00:05:32,790
ما انجام میدهیم، var underscore
133
00:05:32,790 –> 00:05:35,340
را روی رشته تنظیم میکنیم تا نمایش داده شود، بنابراین ما
134
00:05:35,340 –> 00:05:37,800
مستقیماً به اینجا نمیرویم، رشته را برای نمایش قرار میدهیم
135
00:05:37,800 –> 00:05:40,560
که سلام فرد اسمیت است در
136
00:05:40,560 –> 00:05:43,740
اینجا پایتون و TK را وارد کنید. مراقب
137
00:05:43,740 –> 00:05:46,170
باشید که هر چیزی که در اینجا قرار میگیرد
138
00:05:46,170 –> 00:05:49,230
به اینجا منتقل میشود، چرا خوب، زیرا در
139
00:05:49,230 –> 00:05:51,150
این خط، اگر نگاهی بیندازید، گفتیم که
140
00:05:51,150 –> 00:05:53,250
این گزینه در اینجا به متغیر متنی
141
00:05:53,250 –> 00:05:56,400
اختصاص داده
142
00:05:56,400 –> 00:05:59,040
میشود.
143
00:05:59,040 –> 00:06:02,400
در برچسب دو ظاهر می شود. من
144
00:06:02,400 –> 00:06:04,410
کد را در تابع تغییر داده ام و
145
00:06:04,410 –> 00:06:06,780
توضیح خواهم داد که در
146
00:06:06,780 –> 00:06:09,240
حین اجرای زمان اجرا برای این برنامه چه کاری انجام داده ام زمانی که
147
00:06:09,240 –> 00:06:11,250
برنامه برای اولین بار آن چیزی را که ما می
148
00:06:11,250 –> 00:06:13,830
خواهیم ببینیم این رابط کاربری گرافیکی
149
00:06:13,830 –> 00:06:15,750
و باید بدانیم همانطور که قبلا
150
00:06:15,750 –> 00:06:18,210
توضیح دادیم که در اینجا به برچسب پیوست شده است،
151
00:06:18,210 –> 00:06:20,790
اکنون این
152
00:06:20,790 –> 00:06:22,950
متغیر را داریم که به
153
00:06:22,950 –> 00:06:24,780
دلیل تنظیم این
154
00:06:24,780 –> 00:06:27,750
گزینه در اینجا به طور موثری به این برچسب متصل شده است، اکنون وارد
155
00:06:27,750 –> 00:06:30,390
کادر ورودی فرد اسمیت خواهم شد. حالا روی این کلیک کنید در
156
00:06:30,390 –> 00:06:33,270
اینجا روی من کلیک کنید تا وقتی این کار را انجام دهم، نام را وارد کنید،
157
00:06:33,270 –> 00:06:35,790
زیرا من این گزینه را
158
00:06:35,790 –> 00:06:38,280
در اینجا با دستور برابر با underscore
159
00:06:38,280 –> 00:06:40,790
hello تنظیم کرده ام، به این معنی است که
160
00:06:40,790 –> 00:06:42,860
اگر به این اسلاید نگاه کنیم که چه چیزی را
161
00:06:42,860 –> 00:06:45,110
می بینیم، این تابع اجرا خواهد شد. میخواهیم از ورودی
162
00:06:45,110 –> 00:06:47,060
زیرخط یک با استفاده از روش دریافت
163
00:06:47,060 –> 00:06:49,100
هر چیزی را که تایپ کردهام بخوانم که در آن
164
00:06:49,100 –> 00:06:51,560
میتوانید ببینید Fred Smith است، بنابراین Fred Smith
165
00:06:51,560 –> 00:06:53,990
اکنون به این متغیر داده میشود
166
00:06:53,990 –> 00:06:57,560
و در این اسلاید من میخواهم var
167
00:06:57,560 –> 00:06:58,790
underscore یک را تنظیم کنم
168
00:06:58,790 –> 00:07:01,120
– سلام و به دنبال آن فضای
169
00:07:01,120 –> 00:07:03,560
الحاق شده با این در اینجا که
170
00:07:03,560 –> 00:07:05,900
فرد اسمیت است، بنابراین ما خواهیم دید
171
00:07:05,900 –> 00:07:08,750
که در اینجا ظاهر می شود سلام فرد اسمیت
172
00:07:08,750 –> 00:07:11,480
اکنون البته زیرا قبلاً گفته ام که
173
00:07:11,480 –> 00:07:14,060
این var و این برچسب به طور موثر
174
00:07:14,060 –> 00:07:16,370
به یکدیگر متصل هستند، سلام
175
00:07:16,370 –> 00:07:19,160
فرد را خواهیم داشت. اسمیت که در اینجا ظاهر می شود همانطور که می بینید
176
00:07:19,160 –> 00:07:22,460
این خط مسئول تنظیم var
177
00:07:22,460 –> 00:07:25,100
underscore یک به الحاق
178
00:07:25,100 –> 00:07:26,960
این دو است.
179
00:07:26,960 –> 00:07:30,140
180
00:07:30,140 –> 00:07:32,270
181
00:07:32,270 –> 00:07:33,950
d
182
00:07:33,950 –> 00:07:36,260
الحاق و نتایج الحاق
183
00:07:36,260 –> 00:07:38,360
به این متغیر اختصاص داده شد
184
00:07:38,360 –> 00:07:40,610
و این متغیر در اینجا در روش set ظاهر شد، در نتیجه ما این مقدار را در اینجا
185
00:07:40,610 –> 00:07:43,160
بررسی کردیم
186
00:07:43,160 –> 00:07:45,560
– سلام فرد اسمیت
187
00:07:45,560 –> 00:07:47,090
و البته به
188
00:07:47,090 –> 00:07:49,430
طور خودکار در اینجا به عنوان hello Fred Smith ظاهر شد
189
00:07:49,430 –> 00:07:51,890
در حالی که در این خط آنچه می توانید
190
00:07:51,890 –> 00:07:54,680
ببینید الحاق در اینجا ظاهر می شود و این به
191
00:07:54,680 –> 00:07:57,410
صورت hello Fred Smith است و البته
192
00:07:57,410 –> 00:08:00,050
به عنوان پارامتری برای این متد ظاهر می شود
193
00:08:00,050 –> 00:08:02,720
و کاری که این روش انجام می دهد این است که این
194
00:08:02,720 –> 00:08:04,910
متغیر را از طریق hello Fred Smith تنظیم می کند و
195
00:08:04,910 –> 00:08:07,220
البته اکنون در اینجا ظاهر
196
00:08:07,220 –> 00:08:09,230
می شود. من روشی را توصیه نمیکنم
197
00:08:09,230 –> 00:08:11,420
که برای انجام این کار بهتر است
198
00:08:11,420 –> 00:08:13,610
یا اینکه دو خط یک
199
00:08:13,610 –> 00:08:14,270
کار را انجام میدهند،
200
00:08:14,270 –> 00:08:16,520
من برمیگردم تا راههای
201
00:08:16,520 –> 00:08:18,500
احتمالی انتخاب بهترین رویکرد را بررسی
202
00:08:18,500 –> 00:08:20,780
کنم وقتی بیشتر وارد
203
00:08:20,780 –> 00:08:23,120
لیست پخش پایتون شویم. در اینجا به
204
00:08:23,120 –> 00:08:25,520
روشهای مختلف انجام کارها در هنگام
205
00:08:25,520 –> 00:08:27,310
ارسال چیزها به یک رابط کاربری گرافیکی اشاره کنید،
206
00:08:27,310 –> 00:08:29,870
اکنون این برنامه
207
00:08:29,870 –> 00:08:31,660
اصلاحاتی را برای آنچه که ما اخیراً در
208
00:08:31,660 –> 00:08:34,099
نظر گرفتهایم نشان میدهد و اولین موردی که میخواهم به آن
209
00:08:34,099 –> 00:08:36,049
اشاره کنم این است که در اینجا آمده است که var
210
00:08:36,049 –> 00:08:38,419
underscore two به رشته var اختصاص داده میشود،
211
00:08:38,419 –> 00:08:41,030
بنابراین ما در این خط
212
00:08:41,030 –> 00:08:43,190
نمونهای از رشتهای را ایجاد کردهایم که موظف به var
213
00:08:43,190 –> 00:08:45,740
underscore دو است اگر اکنون برویم و به آن
214
00:08:45,740 –> 00:08:48,290
نگاهی بیندازیم. این خط را می توانید برای
215
00:08:48,290 –> 00:08:51,140
ویجت ورودی متن مشاهده کنید که من گنجانده ام این
216
00:08:51,140 –> 00:08:54,020
متغیر متنی به var اختصاص داده شده است
217
00:08:54,020 –> 00:08:57,410
– اکنون کاری که انجام شده است به این ویجت ملحق شده است
218
00:08:57,410 –> 00:09:01,070
– زمانی که این برنامه
219
00:09:01,070 –> 00:09:03,290
آنچه را که ما می خواهیم ببینیم را اجرا می کند بسیار ارزشمند است این
220
00:09:03,290 –> 00:09:06,200
رابط کاربری گرافیکی و باید
221
00:09:06,200 –> 00:09:08,510
بدانید که ویجت های ما در داخل
222
00:09:08,510 –> 00:09:10,610
پنجره اکنون تفاوتی وجود دارد که
223
00:09:10,610 –> 00:09:12,260
وقتی به رابط کاربری گرافیکی نگاه می کنید مشخص نیست
224
00:09:12,260 –> 00:09:14,690
، تفاوت
225
00:09:14,690 –> 00:09:17,000
ها با این واقعیت نشان داده می شوند
226
00:09:17,000 –> 00:09:19,790
که اگر به این مورد در اینجا نگاهی بیندازیم، می توانید ببینید که
227
00:09:19,790 –> 00:09:23,210
وقتی ایجاد کردیم ویجت ورودی که در اینجا قرار داده ایم
228
00:09:23,210 –> 00:09:26,390
متن VAR به VAR زیرخط دو اختصاص داده شده است،
229
00:09:26,390 –> 00:09:29,900
بنابراین به این ویجت ورودی ما به
230
00