در این مطلب، ویدئو متغیر جهانی و محلی – برنامه نویسی پایتون با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:02,490 –> 00:00:09,309
[موسیقی]
2
00:00:10,700 –> 00:00:12,870
سلام دوستان به کانال ما خوش آمدید،
3
00:00:12,870 –> 00:00:13,349
4
00:00:13,349 –> 00:00:15,330
بنابراین در جلسه قبل در جلسه
5
00:00:15,330 –> 00:00:17,640
امروز مفهوم توابع
6
00:00:17,640 –> 00:00:19,949
در برنامه نویسی پایتون را شروع کردیم،
7
00:00:19,949 –> 00:00:22,500
بگذارید یک مفهوم کوچک را بررسی کنیم
8
00:00:22,500 –> 00:00:24,269
که تفاوت بین متغیرهای محلی و
9
00:00:24,269 –> 00:00:27,170
جهانی است
10
00:00:44,980 –> 00:00:46,960
تفاوت اصلی را ببینید. بین
11
00:00:46,960 –> 00:00:51,120
متغیرهای محلی و سراسری محدوده
12
00:00:51,480 –> 00:00:58,000
دامنه متغیرهای محلی به طور کامل
13
00:00:58,000 –> 00:01:06,400
در تابعی که متغیرها
14
00:01:06,400 –> 00:01:09,150
اعلام شده اند ضرب و شتم می شود،
15
00:01:15,960 –> 00:01:19,210
بنابراین در اینجا می توانیم آن را به صورت یک نقطه کوچک
16
00:01:19,210 –> 00:01:27,160
مقداردهی اولیه صدا
17
00:01:27,160 –> 00:01:37,630
کنیم.
18
00:01:37,630 –> 00:01:40,170
به عنوان یک متغیر جهانی در نظر گرفته شود که چگونه این
19
00:01:40,170 –> 00:01:42,369
متغیرها را می توان به عنوان یک متغیر محلی
20
00:01:42,369 –> 00:01:44,850
21
00:01:44,850 –> 00:01:48,090
در نظر گرفت بنابراین در زبان C دیدیم که
22
00:01:48,090 –> 00:01:50,320
هر متغیری را که
23
00:01:50,320 –> 00:01:51,700
بر روی تابع اصلی اعلام می کنیم
24
00:01:51,700 –> 00:01:53,860
به عنوان یک متغیر جهانی در نظر گرفته می شود، بنابراین در اینجا
25
00:01:53,860 –> 00:01:58,750
نیز متغیرهای کمپوست که در بالای
26
00:01:58,750 –> 00:02:01,690
توابع تعریف شده توسط کاربر، آن را
27
00:02:01,690 –> 00:02:06,100
به عنوان یک متغیر جهانی در نظر بگیرید، مثال را ببینید، اجازه دهید مثالی را در
28
00:02:06,100 –> 00:02:11,190
نظر بگیریم که J برابر با 20 است،
29
00:02:11,190 –> 00:02:18,160
بنابراین ما باید ببینیم n در
30
00:02:18,160 –> 00:02:21,940
جلسه قبل، هر توابع مختلف دیگری
31
00:02:21,940 –> 00:02:24,220
باید با da f
32
00:02:24,220 –> 00:02:29,100
صفحه کلید شروع
33
00:02:29,100 –> 00:02:33,850
34
00:02:33,850 –> 00:02:36,640
35
00:02:36,640 –> 00:02:39,340
36
00:02:39,340 –> 00:02:43,450
شود.
37
00:02:43,450 –> 00:02:50,829
بعد از هدر حالا اجازه دهید 3 e را بنویسیم،
38
00:02:50,829 –> 00:02:56,260
بنابراین این nster است که شما یک
39
00:02:56,260 –> 00:02:58,299
تابع متفاوت دارید، بنابراین در اینجا من در حال
40
00:02:58,299 –> 00:03:03,310
نوشتن دهانه تابعی هستم که نمایشگر است، بنابراین
41
00:03:03,310 –> 00:03:09,660
اجازه دهید اینجا در داخل نمایشگر
42
00:03:10,670 –> 00:03:17,890
تابع تعریف شده توسط کاربر بنویسیم
43
00:03:22,610 –> 00:03:25,840
فقط این یک فراخوانی تابع
44
00:03:25,840 –> 00:03:28,730
بعدی است. در حال نوشتن چاپ هستم من در حال
45
00:03:28,730 –> 00:03:47,840
چاپ خارج از تعریف شده توسط کاربر هستم، بنابراین
46
00:03:47,840 –> 00:03:51,650
این برنامه کوچکی است که از یک
47
00:03:51,650 –> 00:03:55,900
مثال برای متغیرهای سراسری استفاده می کند، اینجا را ببینید
48
00:03:55,900 –> 00:03:58,760
همیشه تابعی که یک تابع تعریف شده توسط کاربر
49
00:03:58,760 –> 00:04:01,910
است باید نوشته شود و
50
00:04:01,910 –> 00:04:04,310
سمت راست بالای آن پس از کاربر نوشته شود. تابع تعریف شده
51
00:04:04,310 –> 00:04:05,959
فقط باید فراخوانی تابع را بنویسیم،
52
00:04:05,959 –> 00:04:10,940
بنابراین در اینجا متغیرهایی
53
00:04:10,940 –> 00:04:12,709
که در بالای
54
00:04:12,709 –> 00:04:14,540
تابع تعریف شده توسط کاربر مقداردهی اولیه شده اند به عنوان یک
55
00:04:14,540 –> 00:04:16,579
متغیر سراسری در نظر گرفته می شوند، بنابراین این یک
56
00:04:16,579 –> 00:04:20,510
به عنوان یک gl در نظر گرفته می شود. متغیرهای obal و بعد
57
00:04:20,510 –> 00:04:22,430
از تابع تعریف شده توسط کاربر،
58
00:04:22,430 –> 00:04:25,610
فراخوانی تابع باید درست نوشته شود، بنابراین
59
00:04:25,610 –> 00:04:27,890
این تابع 1 است، بنابراین این تابع در داخل
60
00:04:27,890 –> 00:04:30,050
تابع تعریف شده توسط کاربر است، اکنون a
61
00:04:30,050 –> 00:04:31,910
فقط یک تابع دیگر تعریف شده دیگر نوشته می شود،
62
00:04:31,910 –> 00:04:34,250
بنابراین a یک متغیر سراسری است. در اوین می
63
00:04:34,250 –> 00:04:37,340
توانید در کل برنامه از
64
00:04:37,340 –> 00:04:40,130
آن استفاده کنید، یعنی هم در
65
00:04:40,130 –> 00:04:42,800
تابع تعریف شده توسط کاربر و هم در تابع اصلی
66
00:04:42,800 –> 00:04:46,729
به درستی قابل استفاده است، بنابراین برای راحتی کار
67
00:04:46,729 –> 00:04:48,680
فقط این برنامه را به عنوان تابع اصلی صدا می زنیم،
68
00:04:48,680 –> 00:04:50,450
این یک تابع اصلی است و
69
00:04:50,450 –> 00:04:54,110
این بخش کاربر دقیقاً در اینجا
70
00:04:54,110 –> 00:04:57,290
خروجی است ابتدا در داخل تابع تعریف شده توسط کاربر 20 جابه جا می شود و در مرحله
71
00:04:57,290 –> 00:05:02,390
بعد
72
00:05:02,390 –> 00:05:04,550
اگر خارج از تابع تعریف شده توسط کاربر
73
00:05:04,550 –> 00:05:10,370
20 فکر می کنید، بنابراین در اینجا در تابع تعریف شده توسط کاربر،
74
00:05:10,370 –> 00:05:12,979
ما هیچ مقدار اولیه بیشتری را حتی در تابع تعریف نشده اعلام نکرده ایم.
75
00:05:12,979 –> 00:05:15,229
76
00:05:15,229 –> 00:05:17,270
خود تابع اصلی ما هیچ متغیری را اعلام نمی کنیم بلکه متغیری را
77
00:05:17,270 –> 00:05:19,220
اعلام می کنیم و مقداردهی اولیه می
78
00:05:19,220 –> 00:05:20,660
کنیم فقط می تواند از یک
79
00:05:20,660 –> 00:05:22,060
تابع متفاوت استفاده کند که به دلیل اینکه
80
00:05:22,060 –> 00:05:24,860
متغیر و آن مقدار می توانند در
81
00:05:24,860 –> 00:05:26,450
هر دو از یک f متفاوت استفاده شوند. unction و
82
00:05:26,450 –> 00:05:29,660
تابع سبز به سمت راست، بنابراین چه کسی این متغیر سراسری را انجام نمی دهد،
83
00:05:29,660 –> 00:05:31,540
84
00:05:31,540 –> 00:05:33,980
بنابراین متغیرهایی که
85
00:05:33,980 –> 00:05:36,140
در داخل تابع اعلان می شوند کدامند، یا
86
00:05:36,140 –> 00:05:38,390
ممکن است تابع تعریف شده توسط کاربر باشد یا
87
00:05:38,390 –> 00:05:41,000
تابع اصلی باشد، بنابراین دامنه
88
00:05:41,000 –> 00:05:43,790
فقط به آن تابع محدود می شود.
89
00:05:43,790 –> 00:05:45,290
کدام تابع را متغیری اعلام کردهایم
90
00:05:45,290 –> 00:05:48,800
که فقط در آن
91
00:05:48,800 –> 00:05:51,440
تابع خاص استفاده میشود، به عنوان مثال در اینجا
92
00:05:51,440 –> 00:05:55,120
اجازه دهید مقدار B برابر با 20 باشد
93
00:05:55,120 –> 00:05:58,760
نمایش B برابر با 20 در داخل
94
00:05:58,760 –> 00:06:01,940
تابع تعریف شده توسط کاربر است، بگذارید
95
00:06:01,940 –> 00:06:07,930
درست در اینجا یک بار دیگر باریک باشد تابع چاپ
96
00:06:08,020 –> 00:06:17,960
متغیر محلی B به سمت راست، بنابراین
97
00:06:17,960 –> 00:06:22,100
خروجی در اینجا اولین تابع نمایش
98
00:06:22,100 –> 00:06:23,600
نامیده می شود، فراخوانی تابع
99
00:06:23,600 –> 00:06:26,420
اجرا می شود، بنابراین b برابر با 20 است
100
00:06:26,420 –> 00:06:28,280
چاپ در داخل تابع تعریف شده توسط کاربر a
101
00:06:28,280 –> 00:06:31,460
برابر با 20 است، درست چاپ می
102
00:06:31,460 –> 00:06:32,690
شود. B برابر با 30 در
103
00:06:32,690 –> 00:06:35,240
کنار چاپ متغیر محلی است، بنابراین متغیر
104
00:0