در این مطلب، ویدئو مقدمه ای بر پایتون – درس 1 – ورودی ها، خروجی ها، انتخاب و حلقه ها با زیرنویس فارسی را برای دانلود قرار داده ام. شما میتوانید با پرداخت 15 هزار تومان ، این ویدیو به علاوه تمامی فیلم های سایت را دانلود کنید.اکثر فیلم های سایت به زبان انگلیسی می باشند. این ویدئو دارای زیرنویس فارسی ترجمه شده توسط هوش مصنوعی می باشد که میتوانید نمونه ای از آن را در قسمت پایانی این مطلب مشاهده کنید.
مدت زمان فیلم: 00:31:06
تصاویر این ویدئو:
قسمتی از زیرنویس این فیلم:
00:00:00,000 –> 00:00:02,460
سلام به همه و به این ویدیو خوش آمدید،
2
00:00:02,460 –> 00:00:04,259
جایی که من میخواهم برخی
3
00:00:04,259 –> 00:00:06,180
از اصول و
4
00:00:06,180 –> 00:00:10,679
مهارتهای اساسی در برنامهنویسی پایتون
5
00:00:10,679 –> 00:00:13,110
را به شما آموزش دهم.
6
00:00:13,110 –> 00:00:14,309
7
00:00:14,309 –> 00:00:16,109
نحوه استفاده از
8
00:00:16,109 –> 00:00:18,150
اطلاعات وارد شده توسط کاربر نحوه
9
00:00:18,150 –> 00:00:19,470
وادار کردن یک برنامه به انجام کارهای مختلف
10
00:00:19,470 –> 00:00:21,990
بسته به کاری که کاربر انجام می دهد یا وارد می کند
11
00:00:21,990 –> 00:00:23,550
و همچنین نحوه استفاده از
12
00:00:23,550 –> 00:00:25,740
حلقه ها را بررسی خواهیم کرد تا یک برنامه اقدامات را به
13
00:00:25,740 –> 00:00:28,230
طور مکرر انجام دهد و ما ادامه خواهیم داد.
14
00:00:28,230 –> 00:00:30,119
با این کار خیلی سریع، بنابراین اکنون باید
15
00:00:30,119 –> 00:00:32,700
برای خود یک ویرایشگر پایتون تهیه کنید
16
00:00:32,700 –> 00:00:34,770
، پایتون یک زبان برنامه نویسی مبتنی بر متن
17
00:00:34,770 –> 00:00:37,469
است و اگر یک
18
00:00:37,469 –> 00:00:39,660
رایانه مک یا لینوکس مانند Raspberry
19
00:00:39,660 –> 00:00:40,170
Pi
20
00:00:40,170 –> 00:00:41,850
دارید، احتمالاً پایتون را
21
00:00:41,850 –> 00:00:43,680
قبلاً نصب کرده اید. در ویندوز میتوانید
22
00:00:43,680 –> 00:00:47,070
آن را از python.org دریافت کنید یا میتوانید از
23
00:00:47,070 –> 00:00:49,110
چیزی مانند Genie استفاده کنید که
24
00:00:49,110 –> 00:00:51,300
روش کمی پیچیدهتر برای
25
00:00:51,300 –> 00:00:53,070
ویرایش کد است، اما در واقع روش ترجیحی من
26
00:00:53,070 –> 00:00:55,350
و روشی که به شما پیشنهاد میکنم
27
00:00:55,350 –> 00:00:57,300
با آن کار کنید. این برای استفاده از
28
00:00:57,300 –> 00:01:00,570
وب سایتی به نام Ripple Dot IT یا repple کردن
29
00:01:00,570 –> 00:01:03,570
آن است که EPL dot
30
00:01:03,570 –> 00:01:07,260
IT ما است و این یک برنامه وب است که به شما
31
00:01:07,260 –> 00:01:09,090
امکان می دهد به تعداد زیادی زبان مختلف از جمله Python برنامه نویسی کنید،
32
00:01:09,090 –> 00:01:11,909
33
00:01:11,909 –> 00:01:14,610
بنابراین اجازه دهید repla را بارگذاری کنیم و شروع کنیم
34
00:01:14,610 –> 00:01:18,180
تا زمانی که به
35
00:01:18,180 –> 00:01:20,580
اگر حساب Google دارید، مجدداً ثبت نام کنید یا وارد شوید،
36
00:01:20,580 –> 00:01:23,340
میتوانید از آن استفاده کنید و هنگامی که وارد شدید
37
00:01:23,340 –> 00:01:25,439
، صفحهای خواهید دید که
38
00:01:25,439 –> 00:01:26,670
احتمالاً صفحه شما میگوید که هنوز هیچ
39
00:01:26,670 –> 00:01:29,100
پاسخی را شروع نکردهاید و ما داریم برخی از
40
00:01:29,100 –> 00:01:30,570
پیمایشها در بالای صفحه،
41
00:01:30,570 –> 00:01:32,520
مفیدترین مورد برای شما احتمالاً مربوط به
42
00:01:32,520 –> 00:01:33,810
شورشیان من است، زیرا اینجاست که
43
00:01:33,810 –> 00:01:36,689
میخواهید کاری را که اکنون انجام میدهید برای
44
00:01:36,689 –> 00:01:38,759
شروع یک جلسه جدید پیدا کنید، باید روی
45
00:01:38,759 –> 00:01:42,180
این دکمه قرمز قرمز کلیک کنید و مطمئن شوید که
46
00:01:42,180 –> 00:01:44,310
پایتون را انتخاب کردهاید. به عنوان زبانی
47
00:01:44,310 –> 00:01:46,409
که قرار است استفاده کنید و به زودی
48
00:01:46,409 –> 00:01:48,299
خواهید دید که ویرایشگر پایتون
49
00:01:48,299 –> 00:01:50,040
برای شما ظاهر می شود و اگر می خواهید
50
00:01:50,040 –> 00:01:51,869
تغییراتی ایجاد کنید می توانید من زبان خود را در حالت تاریک تنظیم کرده ام
51
00:01:51,869 –> 00:01:54,060
که می توانید از
52
00:01:54,060 –> 00:01:56,250
تنظیمات اینجا در سمت من
53
00:01:56,250 –> 00:01:58,350
اندازه فونت را نیز تنظیم کرده ام کاملاً بزرگ باشد به طوری که
54
00:01:58,350 –> 00:02:00,899
به وضوح در ویدیو نشان داده شود
55
00:02:00,899 –> 00:02:03,149
اکنون دو ناحیه اصلی برای این کار وجود دارد و در
56
00:02:03,149 –> 00:02:06,000
سمت چپ این جایی است که ما کد برنامه های شما را تایپ می کنیم
57
00:02:06,000 –> 00:02:08,038
و در سمت راست جایی است
58
00:02:08,038 –> 00:02:09,690
که می خواهید برنامه خود را در حال اجرا ببینید
59
00:02:09,690 –> 00:02:12,480
. روی دکمه Run کلیک کردهایم، بنابراین
60
00:02:12,480 –> 00:02:13,890
بیایید
61
00:02:13,890 –> 00:02:16,110
بلافاصله با اولین
62
00:02:16,110 –> 00:02:18,600
برنامهمان شروع کنیم، حالا پایتون یک زبان برنامهنویسی مبتنی بر متن
63
00:02:18,600 –> 00:02:20,069
است و میتواند کمی
64
00:02:20,069 –> 00:02:22,110
نابخشودنی باشد و منظور من از آن این است که
65
00:02:22,110 –> 00:02:24,319
شما باید همه چیز را دقیقاً بهدرستی تایپ کنید.
66
00:02:24,319 –> 00:02:28,319
در حال تایپ کردن هستم مطمئن شوید
67
00:02:28,319 –> 00:02:29,819
که دقیقاً همان کاری را که من انجام میدهم انجام میدهید،
68
00:02:29,819 –> 00:02:32,310
مخصوصاً با کارهایی مانند
69
00:02:32,310 –> 00:02:35,280
حروف بزرگ، بنابراین اولین برنامهای که میخواهیم اجرا کنیم این
70
00:02:35,280 –> 00:02:37,920
است
71
00:02:37,920 –> 00:02:40,590
که وقتی کاربر برنامه ما را اجرا میکند پیامی را به کاربر بگوییم
72
00:02:40,590 –> 00:02:42,300
. خیلی سنتی
73
00:02:42,300 –> 00:02:43,830
برنامه نویسی را شروع می کند که فقط برای گفتن سلام
74
00:02:43,830 –> 00:02:47,160
دنیاست، بنابراین برای انجام این کار باید چاپ را تایپ کنید
75
00:02:47,160 –> 00:02:52,860
و سپس براکت ها را باز کنید، حالا که روی
76
00:02:52,860 –> 00:02:56,370
صفحه کلید من Shift + 9 است و سپس
77
00:02:56,370 –> 00:02:59,750
باید نقل قول ها را باز کنیم و نقل قول ها
78
00:02:59,750 –> 00:03:03,510
علامت گفتار شما هستند تا بتوانیم از تک
79
00:03:03,510 –> 00:03:05,489
نقل قول استفاده کنید مثل این است که یک آپاستروف یا
80
00:03:05,489 –> 00:03:08,360
نقل قول های دوتایی مانند علائم گفتار دریافت می کنید و
81
00:03:08,360 –> 00:03:11,070
در داخل نقل قول های خود می توانیم پیام خود را تایپ کنیم
82
00:03:11,070 –> 00:03:16,140
و اولین برنامه پایتون ما وجود دارد که
83
00:03:16,140 –> 00:03:18,900
hello world را چاپ می کند، بنابراین اگر من
84
00:03:18,900 –> 00:03:20,280
این را اجرا کنم باید پیام
85
00:03:20,280 –> 00:03:22,170
helloworld را روی صفحه نمایش
86
00:03:22,170 –> 00:03:26,820
اینجا مشاهده کنیم. اولین
87
00:03:26,820 –> 00:03:28,860
بار آن کار را انجام می دهید، بنابراین اجازه دهید ببینیم اینجا چه اتفاقی می افتد
88
00:03:28,860 –> 00:03:30,900
برنامه ما با کلمه print شروع می شود
89
00:03:30,900 –> 00:03:33,540
و replicas آن را
90
00:03:33,540 –> 00:03:35,670
با رنگی متفاوت از بقیه قرار می دهد که اکنون
91
00:03:35,670 –> 00:03:39,540
چاپ یک تابع داخلی در پایتون است، بنابراین
92
00:03:39,540 –> 00:03:41,640
مانند یک دستور یا یک دستور است. بنابراین میتوانیم
93
00:03:41,640 –> 00:03:44,250
به پایتون بگوییم که چاپ کند و میداند
94
00:03:44,250 –> 00:03:47,400
منظور ما چیست و چاپ فقط به معنای قرار دادن
95
00:03:47,400 –> 00:03:53,280
هر چیزی است که به آن داده میشود و تابع چاپ
96
00:03:53,280 –> 00:03:55,950
به این صورت عمل میکند، همیشه
97
00:03:55,950 –> 00:04:01,860
با طوطیهای براکت دنبال میشود و
98
00:04:01,860 –> 00:04:03,989
تابع چاپ اینگونه عمل میکند. شما
99
00:04:03,989 –> 00:04:05,970
همیشه کلمه را دریافت میکنید. چاپ با حروف کوچک
100
00:04:05,970 –> 00:04:09,510
P و به دنبال آن یک جفت براکت باز
101
00:04:09,510 –> 00:04:12,720
و بسته می شود و داخل آن
102
00:04:12,720 –> 00:04:15,900
براکت ها پیام یا مقداری داده است
103
00:04:15,900 –> 00:04:17,700
که می خواهید روی صفحه نمایش داده شود
104
00:04:17,700 –> 00:04:20,010
و هدف از چاپ فقط این است که
105
00:04:20,010 –> 00:04:21,510
چیزهای دیگر را روی صفحه نمایش نشان می دهد، هیچ کار دیگری نمی کند،
106
00:04:21,510 –> 00:04:23,700
اما پیامی را روی صفحه نمایش می دهد که
107
00:04:23,700 –> 00:04:27,000
اکنون مجبور شده ایم یک پیام را
108
00:04:27,000 –> 00:04:27,580
در
109
00:04:27,580 –> 00:04:30,580
نقل قول های جانبی قرار دهیم و این به این دلیل است که می خواهیم
110
00:04:30,580 –> 00:04:34,210
به پایتون بگوییم hello world
111
00:04:34,210 –> 00:04:37,270
کلمات دستوری نیستند، بلکه داده های متنی هستند که ما
112
00:04:37,270 –> 00:04:41,020
میخواهیم روی صفحه نمایش داده شود، بنابراین
113
00:04:41,020 –> 00:04:45,370
میتوانم برای مثال کلمه print را در
114
00:04:45,370 –> 00:04:48,430
این پیام قرار دهم، میتوانم بگویم سلام دنیا، من
115
00:04:48,430 –> 00:04:54,039
از تابع چاپ استفاده میکنم و اگر این را اجرا کنم
116
00:04:54,039 –> 00:04:56,800
، به خوبی کار میکند و تنها
117
00:04:56,800 –> 00:04:58,990
راهی که پایتون میداند که چاپ در
118
00:04:58,990 –> 00:05:02,349
اینجا دستور دیگری برای چاپ کردن چیزها وجود ندارد،
119
00:05:02,349 –> 00:05:04,750
مثل اینکه اینجاست، تنها دلیلی که می داند
120
00:05:04,750 –> 00:05:07,389
این است که این کلمه print بخشی
121
00:05:07,389 –> 00:05:10,810
از چیزی است که ما آن را رشته متن می نامیم و این
122
00:05:10,810 –> 00:05:14,379
پیام یک رشته از کاراکترها،
123
00:05:14,379 –> 00:05:17,469
رشته ای از حروف است که به آن داده می شود.
124
00:05:17,469 –> 00:05:19,629
تابع چاپ و ما این نقل قول
125
00:05:19,629 –> 00:05:22,180
ها را داریم تا به پایتون نشان دهیم که پیام ما از کجا
126
00:05:22,180 –> 00:05:24,759
شروع می شود و زمانی که پیام ما به پایان می رسد
127
00:05:24,759 –> 00:05:27,189
و هر چیزی در وسط آن قرار
128
00:05:27,189 –> 00:05:30,400
است روی صفحه نمایش داده شود، پایتون
129
00:05:30,400 –> 00:05:31,870
فکر نمی کند که هیچ یک از آن
130
00:05:31,870 –> 00:05:34,779
کلمات هستند. فرمان ویژه d کلمات بسیار خوب،
131
00:05:34,779 –> 00:05:36,190
اکنون فقط برای مکث یک لحظه
132
00:05:36,190 –> 00:05:38,830
وقت می گذاریم و من از شما می خواهم که به
133
00:05:38,830 –> 00:05:42,039
replic برگردید و برنامه پایتون خود را بنویسید
134
00:05:42,039 –> 00:05:45,360
تا پس از انجام این کار پیامی را که انتخاب
135
00:05:45,360 –> 00:05:48,310
کرده اید چاپ کنید که می توانید این ویدیو را از سر بگیرید
136
00:05:48,310 –> 00:05:49,599
و ما به
137
00:05:49,599 –> 00:05:52,779
مهارت بعدی خود ادامه میدهیم، خب، بیایید
138
00:05:52,779 –> 00:05:54,849
به مهارت بعدی خود برویم و قبلاً
139
00:05:54,849 –> 00:05:57,099
در مورد خروجیهایی که در حال چاپ هستند صحبت کردهایم،
140
00:05:57,099 –> 00:05:58,690
میتوانیم چیزهایی را روی صفحه نشان دهیم که میتوانیم این کار را انجام دهیم،
141
00:05:58,690 –> 00:06:01,509
اما تقریباً هر برنامه رایانهای
142
00:06:01,509 –> 00:06:02,889
که شما انجام میدهید. همیشه قصد نوشتن
143
00:06:02,889 –> 00:06:05,529
یک نوع ورودی نیز خواهد داشت، زیرا
144
00:06:05,529 –> 00:06:07,180
این همان برنامه هایی است که آنها ورودی می گیرند
145
00:06:07,180 –> 00:06:09,819
و از آنها برای انجام برخی پردازش ها استفاده می کنند و نتیجه ای را به دست می
146
00:06:09,819 –> 00:06:12,639
آورند، بنابراین ما
147
00:06:12,639 –> 00:06:14,529
یک برنامه کوتاه می نویسیم که
148
00:06:14,529 –> 00:06:16,360
از کاربر می پرسد. تا نام آنها را به ما بگوییم
149
00:06:16,360 –> 00:06:18,310
و سپس آن نام
150
00:06:18,310 –> 00:06:21,250
را روی صفحه نمایش چاپ کنیم و به آنها برگردیم، بنابراین
151
00:06:21,250 –> 00:06:24,159
من به جای خود بازگشته و آماده هستم تا
152
00:06:24,159 –> 00:06:25,990
برنامه کوچک خود را بنویسم، بنابراین بیایید
153
00:06:25,990 –> 00:06:28,360
با خوش آمدگویی به کاربر شروع کنیم و سپس
154
00:06:28,360 –> 00:06:33,729
نام آنها را میپرسم، بنابراین من از چاپ استفاده کردم
155
00:06:33,729 –> 00:06:36,399
تا فقط سلام کنم و اکنون از
156
00:06:36,399 –> 00:06:38,949
کاربر می خواهم نام خود را وارد کند تا این کار را انجام دهد،
157
00:06:38,949 –> 00:06:40,569
من از یک
158
00:06:40,569 –> 00:06:41,590
تابع داخلی
159
00:06:41,590 –> 00:06:47,790
دیگر استفاده می کنم و این را از تابع ورودی استفاده می کنم و
160
00:06:47,790 –> 00:06:51,130
متوجه می شوم که پس از ورودی هنوز
161
00:06:51,130 –> 00:06:53,050
براکت ها را درست مانند با چاپ، بنابراین آنها
162
00:06:53,050 –> 00:06:55,510
واقعا شبیه هستند و من حتی یک پیام در آن قرار دادم
163
00:06:55,510 –> 00:06:57,610
و آن پیام روی صفحه ظاهر می شود
164
00:06:57,610 –> 00:07:00,820
و کاربر می تواند
165
00:07:00,820 –> 00:07:03,160
بلافاصله بعد از آن پیام نام خود را تایپ کند
166
00:07:03,160 –> 00:07:04,840
و در واقع به همین دلیل است که
167
00:07:04,840 –> 00:07:06,820
من یک فاصله قرار داده ام. در اینجا چون
168
00:07:06,820 –> 00:07:08,620
در غیر این صورت کاربر
169
00:07:08,620 –> 00:07:11,080
بلافاصله بعد از علامت سوال من شروع به تایپ می کند،
170
00:07:11,080 –> 00:07:13,060
اکنون یک چیز را از دست می دهم و
171
00:07:13,060 –> 00:07:16,000
آن این است که اگر بخواهم ورودی ای را
172
00:07:16,000 –> 00:07:18,160
که کاربر به من داده است ذخیره کنم، در واقع
173
00:07:18,160 –> 00:07:20,320
باید کاری را درست قبل از عبارت ورودی خود انجام دهم.
174
00:07:20,320 –> 00:07:22,480
من فقط میخواهم
175
00:07:22,480 –> 00:07:23,770
به ابتدای خط دو برگردم و
176
00:07:23,770 –> 00:07:26,950
چیزی را اینجا اضافه میکنم، بنابراین اکنون
177
00:07:26,950 –> 00:07:29,650
کلمه name را نوشتهام و آن را
178
00:07:29,650 –> 00:07:33,610
برابر با نتیجه اجرای تابع ورودی خود کردهام،
179
00:07:33,610 –> 00:07:37,390
بنابراین name در حال رفتن است. برای ذخیره
180
00:07:37,390 –> 00:07:40,930
مقداری که از فراخوانی آن دریافت می کنم
181
00:07:40,930 –> 00:07:43,270
تابع ورودی اگر
182
00:07:43,270 –> 00:07:44,620
منطقی نیست نگران نباشید
183
00:07:44,620 –> 00:07:46,120
وقتی برنامه را در حال اجرا دیدیم کمی بیشتر در مورد آن صحبت می کنیم و
184
00:07:46,120 –> 00:07:48,580
در نهایت می خواهم
185
00:07:48,580 –> 00:07:51,040
بتوانم نام کاربر را دوباره به آنها بگویم.
186
00:07:51,040 –> 00:07:53,890
بیایید این کار را انجام دهیم، بنابراین من
187
00:07:53,890 –> 00:07:55,210
دوباره از چاپ استفاده می کنم زیرا یک
188
00:07:55,210 –> 00:07:59,170
خروجی دیگر را باز می کنم
189
00:07:59,170 –> 00:08:02,190
و دوباره از نقل قول هایم استفاده می کنم و
190
00:08:02,190 –> 00:08:05,290
هر اسم شما باشد
191
00:08:05,290 –> 00:08:09,400
سلام می کنم. بیت سلام را خواهم داشت زیرا
192
00:08:09,400 –> 00:08:11,710
این فقط یک متن است و من از
193
00:08:11,710 –> 00:08:16,510
نماد مثبت برای پیوستن به نام آنها استفاده
194
00:08:16,510 –> 00:08:21,780
می کنم و دوباره از نماد مثبت
195
00:08:21,780 –> 00:08:25,450
برای پیوستن به متن کدگذاری شده دیگری استفاده می کنم،
196
00:08:25,450 –> 00:08:31,720
بنابراین اجازه دهید این برنامه را اجرا کنیم و
197
00:08:31,720 –> 00:08:34,570
قبل از اینکه به شما توضیح دهم چه اتفاقی می افتد، ببینید آیا کار می کند یا خیر،
198
00:08:34,570 –> 00:08:38,230
بنابراین بیانیه چاپی من
199
00:08:38,230 –> 00:08:40,210
به من سلام نشان داده است و عبارت ورودی من
200
00:08:40,210 –> 00:08:42,360
می گوید نام شما چیست،
201
00:08:42,360 –> 00:08:47,410
بیایید وانمود کنیم که نام من باب است، بنابراین باب را وارد می کنم
202
00:08:47,410 –> 00:08:49,270
و اگر کلید بازگشت را فشار
203
00:08:49,270 –> 00:08:51,750
دهم اجرا می شود خط بعدی برنامه من و
204
00:08:51,750 –> 00:08:55,160
می گوید سلام باب، از آشنایی با شما
205
00:08:55,160 –> 00:08:57,620
خیلی خوشحالم، پس بیایید دوباره به آنچه در خط داریم نگاه
206
00:08:57,620 –> 00:08:59,960
کنیم e is باید برای ما کاملاً آشنا باشد
207
00:08:59,960 –> 00:09:01,910
اکنون ما از عبارت چاپ
208
00:09:01,910 –> 00:09:04,760
و براکت ها و یک پیام در نقل قول
209
00:09:04,760 –> 00:09:08,930
برای سلام کردن در خط دو استفاده کرده ایم.
210
00:09:08,930 –> 00:09:11,000
211
00:09:11,000 –> 00:09:13,250
212
00:09:13,250 –> 00:09:15,770
اگر چاپ
213
00:09:15,770 –> 00:09:19,310
چیزهایی را به ورودی صفحه نمایش دهد، می تواند
214
00:09:19,310 –> 00:09:21,020
به صفحه نمایش خروجی دهد، اما در واقع هدف اصلی آن
215
00:09:21,020 –> 00:09:23,420
این است که به کاربر اجازه دهد
216
00:09:23,420 –> 00:09:25,040
تا چیزهایی را روی صفحه کلید تایپ کند و
217
00:09:25,040 –> 00:09:28,700
هر چیزی که کاربر تایپ می کند، آن را
218
00:09:28,700 –> 00:09:31,610
در چیزی به نام متغیر ذخیره می کنیم. حالا
219
00:09:31,610 –> 00:09:36,980
یک متغیر نامی است که
220
00:09:36,980 –> 00:09:39,470
به فضایی در حافظه کامپیوتر
221
00:09:39,470 –> 00:09:42,740
می دهیم که می توانیم داده ها را در آن ذخیره کنیم تا
222
00:09:42,740 –> 00:09:44,630
بتوانیم هر چیزی را که دوست داریم نامگذاری کنیم که می توانیم از
223
00:09:44,630 –> 00:09:46,730
هر برچسبی که دوست داریم برای آن فضای در
224
00:09:46,730 –> 00:09:48,440
حافظه استفاده کنیم و من اتفاقاً استفاده کرده ام.
225
00:09:48,440 –> 00:09:51,950
کلمه نام چون من نام کاربر را
226
00:09:51,950 –> 00:09:54,230
ذخیره میکنم اگر سن کاربر را ذخیره میکردم
227
00:09:54,230 –> 00:09:56,480
از سن استفاده میکردم اگر امتیاز یک بازیکن
228
00:09:56,480 –> 00:09:59,450
در یک بازی بود، ممکن است آن را امتیاز
229
00:09:59,450 –> 00:10:01,550
بنامم تقریباً از هر چیزی که دوست دارم استفاده کنم تا
230
00:10:01,550 –> 00:10:03,170
زمانی که نباشم. با استفاده از نام هر چیزی
231
00:10:03,170 –> 00:10:05,780
که در پایتون ساخته شده است prints یا input
232
00:10:05,780 –> 00:10:07,850
و برخی از کلمات دستوری دیگر
233
00:10:07,850 –> 00:10:11,300
که بعداً با آنها روبرو خواهید شد، بنابراین با توجه به اینکه
234
00:10:11,300 –> 00:10:13,130
کاربران برای هر چیزی که
235
00:10:13,130 –> 00:10:17,270
در نام ذخیره شده در خط 3 تایپ کرده اند ارزش قائل می شوند، اکنون می توانم از آن
236
00:10:17,270 –> 00:10:19,040
در بیانیه چاپ خود استفاده کنم، بنابراین می خواهم بگویم
237
00:10:19,040 –> 00:10:22,130
print بنابراین من من دوباره پرانتزها را
238
00:10:22,130 –> 00:10:23,510
دوباره در اطراف کل
239
00:10:23,510 –> 00:10:26,330
چیزی که قرار است نشان دهم، خروجی میدهم و سپس
240
00:10:26,330 –> 00:10:29,150
یک خط متن یا کمی متن
241
00:10:29,150 –> 00:10:31,670
دارم که بالا باشد و سپس فاصله و
242
00:10:31,670 –> 00:10:35,420
سپس نقل قولهایم را میبندم و سپس بلافاصله
243
00:10:35,420 –> 00:10:38,240
پس از آن فضایی که
244
00:10:38,240 –> 00:10:41,480
با استفاده از عملگر پلاس به آن ملحق شدهام،
245
00:10:41,480 –> 00:10:43,910
به مقداری که در
246
00:10:43,910 –> 00:10:46,550
محل حافظه ذخیره میشود و نام آن را صدا میکنم، پیوستهام،
247
00:10:46,550 –> 00:10:49,010
بنابراین هر چیزی که آنلاین تایپ کردهاند،
248
00:10:49,010 –> 00:10:51,670
اینجا و سپس از حافظه خارج میشود.
249
00:10:51,670 –> 00:10:54,110
زمانی که من از آن
250
00:10:54,110 –> 00:10:57,050
مقدار استفاده کردم، میتوانم از علامت مثبت دیگری استفاده کنم
251
00:10:57,050 –> 00:11:00,140
که به رشته متن دیگری متصل میشود، بنابراین
252
00:11:00,140 –> 00:11:02,240
یک رشته کاملاً جدید با یک
253
00:11:02,240 –> 00:11:04,280
نقل قول در اینجا و یک نقل قول در اینجا شروع میشود و من
254
00:11:04,280 –> 00:11:06,230
مینویسم از آشنایی با شما عالی است و
255
00:11:06,230 –> 00:11:07,730
من یک علامت تعجب درست در
256
00:11:07,730 –> 00:11:08,750
ابتدای آن
257
00:11:08,750 –> 00:11:11,000
قرار داده ام تا بلافاصله ظاهر شود پس
258
00:11:11,000 –> 00:11:13,129
از نام آنها، در اینجا
259
00:11:13,129 –> 00:11:16,810
علامت تعجب را بلافاصله بعد از باب می بینید،
260
00:11:16,810 –> 00:11:19,730
بسیار خوب، پس وقت آن است که برخی
261
00:11:19,730 –> 00:11:22,579
از ورودی ها و خروجی های خود را انجام دهید، بنابراین
262
00:11:22,579 –> 00:11:24,680
می خواهم کد دیگری را به برنامه ای
263
00:11:24,680 –> 00:11:27,259
که به تازگی ساخته ایم اضافه کنید. آن کد اضافی را می خواهید
264
00:11:27,259 –> 00:11:29,449
که می خواهید بنویسید تا از
265
00:11:29,449 –> 00:11:32,779
کاربر سن او را بپرسید و سپس
266
00:11:32,779 –> 00:11:34,759
آن را در بیانیه چاپی دیگری به او اعلام کنید، بنابراین
267
00:11:34,759 –> 00:11:37,339
همانطور که گفتیم نام شما چیست و
268
00:11:37,339 –> 00:11:39,560
سلام نام شما را عالی
269
00:11:39,560 –> 00:11:41,660
می بینیم، می توانید بگویید چه چیزی است. سن و
270
00:11:41,660 –> 00:11:44,149
سپس پیامی که به آنها میرسد ممکن است بگوید
271
00:11:44,149 –> 00:11:49,730
آه، شما هر ساله هستید، میدانم
272
00:11:49,730 –> 00:11:51,050
که جالبترین
273
00:11:51,050 –> 00:11:53,240
برنامه در بین همه برنامهها نیست، اما نشان میدهد که
274
00:11:53,240 –> 00:11:54,800
شما میدانید چه اتفاقی میافتد و
275
00:11:54,800 –> 00:11:56,480
این مهمترین چیز
276
00:11:56,480 –> 00:11:58,689
در حال حاضر است
277
00:12:01,930 –> 00:12:04,399
. با
278
00:12:04,399 –> 00:12:06,319
این آخرین کار بسیار خوب است، اما فقط در صورتی
279
00:12:06,319 –> 00:12:09,199
که کمی گیر کردید، در اینجا یک راه حل برای
280
00:12:09,199 –> 00:12:11,660
شما وجود دارد، بنابراین ما قبلاً چاپ را داشتیم و
281
00:12:11,660 –> 00:12:13,730
نام شما چیست و از آشنایی با شما بسیار عالی است
282
00:12:13,730 –> 00:12:16,129
و تنها کاری که باید انجام می دادیم این بود که ورودی دیگری اضافه کنیم
283
00:12:16,129 –> 00:12:18,170
تا بپرسیم چه چیزی چیست؟ نام شخص من
284
00:12:18,170 –> 00:12:21,350
متاسفم که سن آنها چقدر است و سپس
285
00:12:21,350 –> 00:12:24,589
سن آنها را در یک پیام دیگر چاپ کنم، بنابراین
286
00:12:24,589 –> 00:12:26,180
این کاری است که من در اینجا انجام داده ام.
287
00:12:26,180 –> 00:12:28,750
288
00:12:28,750 –> 00:12:32,089
289
00:12:32,089 –> 00:12:36,500
سپس سالمه سلام، من 35 ساله هستم، احتمالا شما 35 ساله نیستید
290
00:12:36,500 –> 00:12:39,620
، پس بیایید این را اجرا کنیم و
291
00:12:39,620 –> 00:12:41,889
ببینیم چه اتفاقی می افتد
292
00:12:43,810 –> 00:12:46,040
سلام باب، از آشنایی با شما بسیار خوشحالم که
293
00:12:46,040 –> 00:12:51,680
چه سنی دارید، فرض کنید 14 ه.
294
00:12:51,680 –> 00:12:56,870
295
00:12:56,870 –> 00:12:59,300
ابتداییترین بخش از همه الگوریتمها که
296
00:12:59,300 –> 00:13:02,319
اساساً خروجیها و
297
00:13:02,319 –> 00:13:04,790
عبارات مختلف را در برنامه ما یکی
298
00:13:04,790 –> 00:13:07,009
پس از دیگری اجرا میکند، اما گاهی اوقات
299
00:13:07,009 –> 00:13:10,220
برنامههایی را میخواهیم که
300
00:13:10,220 –> 00:13:13,579
بسته به وضعیت برنامه، چیزهای مختلفی اتفاق بیفتد، بنابراین
301
00:13:13,579 –> 00:13:16,519
ممکن است اگر کاربر
302
00:13:16,519 –> 00:13:19,730
گزینه یک را انتخاب کند در منوی اصلی، آنها
303
00:13:19,730 –> 00:13:21,290
یک بازی را انجام می دهند، اما اگر
304
00:13:21,290 –> 00:13:25,189
گزینه B را انتخاب کنند، ممکن است بازی را ترک کنند، بنابراین
305
00:13:25,189 –> 00:13:26,810
بسته به
306
00:13:26,810 –> 00:13:29,870
ورودی و ابزاری که ما در پایتون از آن استفاده می کنیم، موارد مختلفی رخ می
307
00:13:29,870 –> 00:13:34,399
دهد تا این کار را انجام دهیم اگر و غیره
308
00:13:34,399 –> 00:13:36,500
عباراتی که می توانیم در
309
00:13:36,500 –> 00:13:39,980
برنامه های خود برای گفتن Py استفاده کنیم اگر
310
00:13:39,980 –> 00:13:44,660
این درست است این کار را انجام دهید، یا در غیر این صورت این کار را انجام دهید
311
00:13:44,660 –> 00:13:48,380
و ما این انتخاب کلی را می نامیم، بنابراین
312
00:13:48,380 –> 00:13:49,970
بیایید مستقیماً به جایگزینی آن برگردیم
313
00:13:49,970 –> 00:13:52,569
و اجازه دهید نمونه ای به شما نشان
314
00:13:52,569 –> 00:13:55,519
دهم تا به برنامه ورودی/خروجی
315
00:13:55,519 –> 00:13:58,100
خود برگردم و من به جایی برگشتم که
316
00:13:58,100 –> 00:13:59,959
فقط اسمشان را میپرسم و سپس
317
00:13:59,959 –> 00:14:01,490
از آنها میپرسم که رنگ مورد علاقهشان
318
00:14:01,490 –> 00:14:04,189
چیست و اگر همان رنگ مورد علاقه
319
00:14:04,189 –> 00:14:07,100
من که آبی است، دارند،
320
00:14:07,100 –> 00:14:08,839
یک چیز را میگویم، اما اگر آنها چیز دیگری تایپ کنید
321
00:14:08,839 –> 00:14:09,620
322
00:14:09,620 –> 00:14:11,829
سپس من چیز دیگری می گویم،
323
00:14:11,829 –> 00:14:13,760
بنابراین
324
00:14:13,760 –> 00:14:15,530
این کار را انجام دهید، ما به یک متغیر جدید نیاز خواهیم داشت
325
00:14:15,530 –> 00:14:17,840
و این بار متغیر من
326
00:14:17,840 –> 00:14:19,910
آن را رنگ می نامم زیرا رنگ آنها را
327
00:14:19,910 –> 00:14:22,670
انتخاب می کنم و دوباره از ورودی استفاده می کنم.
328
00:14:22,670 –> 00:14:25,550
چون من یک سوال
329
00:14:25,550 –> 00:14:27,140
میپرسم و باید سوالی را که میخواهم بپرسم در
330
00:14:27,140 –> 00:14:28,700
گیومه قرار دهم، بنابراین فقط میخواهم بگویم
331
00:14:28,700 –> 00:14:31,640
رنگ مورد علاقه شما چیست حالا آنچه میخواهم
332
00:14:31,640 –> 00:14:33,710
اتفاق بیفتد بستگی به
333
00:14:33,710 –> 00:14:36,770
آنچه که آنها تایپ کرده اند دارد. و اکنون
334
00:14:36,770 –> 00:14:40,850
در آن متغیر رنگی ذخیره می شود، بنابراین
335
00:14:40,850 –> 00:14:43,130
من باید از دستور if برای
336
00:14:43,130 –> 00:14:46,700
آزمایش مقدار ذخیره شده در col استفاده کنم. یا برای اینکه ببینم آیا
337
00:14:46,700 –> 00:14:49,310
با آبی که رنگ مورد علاقه من است مطابقت دارد یا
338
00:14:49,310 –> 00:14:51,920
نه، بنابراین می توانم از عبارت if استفاده کنم
339
00:14:51,920 –> 00:14:54,920
و متوجه شوم که rep، بیایید
340
00:14:54,920 –> 00:14:57,170
آن آبی را درست مانند ورودی و چاپ بسازیم و
341
00:14:57,170 –> 00:15:01,430
می خواهم بگویم اگر رنگ اکنون این رنگ
342
00:15:01,430 –> 00:15:04,190
همیشه مردم را جلب می کند اگر بخواهم
343
00:15:04,190 –> 00:15:07,220
بفهمم که آیا دو مقدار در پایتون یکسان هستند یا
344
00:15:07,220 –> 00:15:12,260
نه، باید از مساوی استفاده کنم،
345
00:15:12,260 –> 00:15:14,750
دلیل آن این است که یک علامت مساوی تنها
346
00:15:14,750 –> 00:15:17,030
چیزی است که ما آن را عملگر انتساب می نامیم
347
00:15:17,030 –> 00:15:19,850
و از آن برای تنظیم یک مقدار
348
00:15:19,850 –> 00:15:21,950
برای برابر بودن با چیز دیگری استفاده می شود. بنابراین
349
00:15:21,950 –> 00:15:24,740
مثل این است که بگویم x برابر با دو است، مثل این است که من
350
00:15:24,740 –> 00:15:27,7