یادگیری نکات و نکات بهره برداری از مالکیت معنوی مانند تصاویر سهام، علائم تجاری، فیلم ها و موارد دیگر ممکن است به خودی خود یک شغل تمام وقت باشد. اگر از محتوای دیگران سوء استفاده کنید، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوید یا با عواقب قانونی دیگری روبرو شوید.
طرف دیگر این است که اشخاص ثالث ممکن است از مطالب شما بدون اطلاع یا رضایت شما استفاده کنند. هر یک از آنها ایده بدی هستند، و اگر به طور منظم مراقب حق چاپ خود نباشید، حتی ممکن است متوجه اولین موردی نشوید.
از آنجایی که داده های جدید به طور مداوم در حال ایجاد هستند، انتظار داشتن یک دروازه بان واحد برای پیگیری همه آنها غیرمنطقی است. هنوز باید راهی برای نظارت آسان و سریع نحوه استفاده دیگران از مطالب شما داشته باشید. سازمان ها از سیستم های مدیریت حقوق دیجیتال (DRM) برای کنترل محتوای دیجیتال خود استفاده می کنند.
مدیریت حقوق دیجیتال (DRM) دقیقا چیست؟
DRM برای محافظت از مالکیت معنوی رسانه های دیجیتال استفاده می شود. این روش از فناوری برای جلوگیری از تکرار غیرقانونی یا استفاده از داده های محافظت شده توسط قوانین مالکیت معنوی و نرم افزارهای تجاری استفاده می کند.
نویسندگان و ناشران می توانند محدودیت هایی را در مورد نحوه استفاده از آثارشان با پرداخت هزینه به مشتریان از طریق مدیریت حقوق دیجیتال اعمال کنند. اگر مدیریت حقوق دیجیتال اجرا شود، نه تنها می تواند استفاده از یک آیتم را محدود کند، بلکه می تواند نحوه استفاده از آنها را نیز محدود کند. با وجود این، اقدامات قانونی علیه یک شرکت بسیار کاهش می یابد. مدیریت حقوق دیجیتال اکنون برای ایمن سازی داده ها استفاده می شود.
فرآیند کار مدیریت حقوق دیجیتال چیست؟
قوانین حق چاپ از مواد دیجیتال در برابر استفاده غیرمجاز محافظت می کند. با این حال، این مقررات به تنهایی کسی را از دستیابی یا استفاده از مطالبی که مجوز استفاده از آنها را ندارند، باز نمی دارد. با این حال، همیشه مشخص نیست که یک عکس دارای حق چاپ یا استفاده رایگان است، به خصوص اگر یک شخص یا کسب و کار از جستجوی تصویر Google برای مکان یابی دارایی های دیجیتال استفاده می کند.
برندها و صاحبان حق چاپ می توانند از مدیریت حقوق دیجیتال استفاده کنند تا از این اتفاق جلوگیری کنند، چه عمداً یا به اشتباه. معمولاً شامل افزودن کد به فراداده یک آیتم دیجیتالی است که از کپی کردن جلوگیری می کند یا مدت زمان یا دستگاه هایی را که ممکن است به یک دارایی دسترسی داشته باشد محدود می کند.
برنامه های DRM ممکن است هر نوع مطالب دارای حق چاپ را رمزگذاری کنند، از جمله تصاویر، موسیقی، ویدئو، کتاب های الکترونیکی و نرم افزار. شخصی برای دسترسی به دارایی به یک کلید رمزگشایی نیاز دارد.