به دومین مقاله از مجموعه آموزش خوش آمدید که در آن من یک ربات وسیله نقلیه مبتنی بر آردوینو کنترل از راه دور می سازم.
لیست مقالاتی که منتشر کرده ام در اینجا آمده است:
- بخش اول: اجزای سخت افزاری
- بخش دوم: برنامه نویسی آردوینو (این مقاله)
- بخش سوم: مونتاژ ربات
- بخش چهارم: یک سیستم عامل ربات پایه (نه چندان).
- قسمت پنجم: اجتناب از موانع
- قسمت ششم: کنترل از راه دور
در مقاله قبلی شما را با پروژه خود آشنا کردم. من به شما قطعاتی را که خریدم و ویژگی هایی را که می خواستم در وسیله نقلیه کوچک ربات کنترل از راه دور خود پیاده سازی کنم به شما نشان دادم.
امروز شما را با بخش برنامه نویسی پروژه خود آشنا می کنم. این یک مقاله نسبتا طولانی است که دارای اطلاعات سنگینی است که می تواند در اکثر پروژه های آردوینو اعمال شود. در پایان آن شما اصول برنامه نویسی سنسورها، موتورها و سایر دستگاه های متصل به آردوینو را خواهید دانست و همچنین درک درستی از نحوه ارتباط کنترل از راه دور بی سیم با برد آردوینو از طریق بلوتوث خواهید داشت. من شما را تشویق می کنم که قسمت هایی را که در مقاله قبلی ذکر کردم را تهیه کنید و این تست ها را همراه من امتحان کنید.
پین های آردوینو
برد آردوینو از طریق پین های ورودی و خروجی خود با دستگاه های متصل ارتباط برقرار می کند، بنابراین من به سرعت به بررسی این پین ها خواهم پرداخت.
در اینجا یک نمودار از یک برد معمولی آردوینو آورده شده است.
در سمت چپ پورت USB (جعبه خاکستری) و جک ورودی برق (جعبه سیاه) وجود دارد. در طول آزمایش، آردوینو خود را با کابل USB تغذیه میکنم، اما ربات نهایی انرژی را از جعبه باتری متصل به جک ورودی برق دریافت میکند.
در بالا، از راست به چپ، 14 پین با برچسب 0 تا 13 وجود دارد. این پینهای دیجیتال هستند . این پین ها را می توان به صورت جداگانه به عنوان ورودی یا خروجی پیکربندی کرد، به این معنی که داده های دیجیتال را می توان از دستگاه های متصل روی این پین ها خواند یا نوشت. از آنجایی که این پین ها دیجیتال هستند، تنها دو حالت ممکن دارند، HIGH و LOW.
برخی از پین های دیجیتال دارای عملکردهای از پیش تعیین شده هستند. پین های 0 و 1 نیز به ترتیب دارای برچسب RX و TX هستند. اینها توسط سخت افزار ارتباط سریال برای ارسال و دریافت داده استفاده می شود. پایه 13 دارای یک LED است که در اکثر بردهای آردوینو به آن متصل شده است، بنابراین یک پین مناسب برای ارسال اطلاعات بصری ساده به دنیای واقعی است. پین 13 LED زیر خود پین 13 قرار دارد که در نمودار بالا با حرف L مشخص شده است. پینهای 3، 5، 6، 9، 10 و 11 با یک برچسب ~ یا PWM مشخص شدهاند که مختص مدولاسیون عرض پالس است . این پین ها قادر به تولید خروجی آنالوگ شبیه سازی شده روی یک خط دیجیتال هستند. از اینها می توان برای مثال برای روشن کردن یک LED در سطوح مختلف شدت استفاده کرد.
پین بعدی در بالا از راست به چپ GND است که مخفف زمین است. زمین چیزی است که مدار را می بندد و به جریان الکتریکی اجازه می دهد بدون وقفه جریان یابد. دستگاههای متصل میتوانند پین GND خود را در اینجا متصل کنند.
پین بعدی در بالا سمت چپ با برچسب AREF، مخفف مرجع آنالوگ، مشخص شده است. این پین به ندرت استفاده می شود، به آردوینو می گوید که چگونه محدوده ولتاژ پین های آنالوگ را پیکربندی کند.