چیست: سوئیچ حساس به نور مبتنی بر آردوینو برای روشن کردن رایانه رومیزی.
چرا جالب است: از پیچ گوشتی سونیک برای روشن کردن رایانه خود استفاده کنید!
داستان: این پروژه، همانطور که مطمئنم بسیاری از آنها انجام می دهند، در نتیجه کسالت و این فکر شروع شد که "آیا خوب نیست اگر ...". من از طرفداران دکتر هو هستم. فکر میکنم یک طرفدار کافی است برای یک نسخه پلاستیکی از پیچگوشتی خوب Doctor's Sonic ( http://www.thinkgeek.com/geektoys/cubegoodies/8cff/ ) پول خرج کند. ارزان بود و روشن میشود و صدا ایجاد میکند .
در حالی که فکر میکردم با مرخصیام چه کنم، به تازگی فارغالتحصیل شدهام، و در حین بازی با Sonic Screwdriver، یکی از آنهایی را داشتم که «...Duuuuude، عالی!» لحظات. و یک ساعت یا بیشتر و یک یا دو ترانزیستور بعد، من دستگاهی دارم که به من اجازه می دهد کاری را که در ویدیوی زیر می بینید انجام دهم:
مرحله 1: Nitty Gritty
حالا وارد مسائل فنی می شویم.
به طور خلاصه: فتوسل در یک مدار تقسیم کننده ولتاژ متصل می شود و در نتیجه بسته به میزان نور شناسایی شده، ولتاژی بین 0-5 ولت به پایه ورودی آنالوگ Boarduino اعمال می شود. ADC روی برد یک مقدار عددی بر اساس این ولتاژ می دهد. اگر این مقدار از آستانه خاصی عبور کند، پین دیجیتال متصل به پایه ترانزیستور بالا تنظیم می شود، مدار سوئیچ برق مادربرد تکمیل می شود و کامپیوتر روشن (یا خاموش می شود).
بله، مدار می تواند توسط هر منبع نور به اندازه کافی روشن راه اندازی شود. مثل یک چراغ قوه معمولی یا، اوه، نمی دانم، فلاش دوربین. اما خیلی جالب تر است که یک پیچ گوشتی سونیک بسازید و مثل دکتر و چیزهای دیگر باشید... درست است؟ اینطور فکر کردم _
نکته: درگاههای USB رایانه من تا زمانی که منبع تغذیه روشن است (حتی اگر رایانه کار نمیکند) روشن میشوند. این قدرت مورد نیاز Boarduino را فراهم می کرد و به مدار اجازه می داد تا کار کند. من توانستم کابل USB را از پشت کیس و در یک پورت USB آزاد اجرا کنم. اعتراف می کنم که بهترین راه برای تغذیه مدار نیست. امیدوارم نسخه به روز شده ای از این مدار داشته باشم که همان عملکرد را به شیوه ای گسسته تر ارائه دهد. بیشتر در مورد آن بعدا.
مرحله 2: مدار ترانزیستور درون خطی
یک مدار نسبتا ساده به اندازهای ساده است که میتوانید بدون تشریفات به هم سیلی بزنید و با کمی چسب برق بپیچید. نوار را برای این عکس برداشتم. شما در اسلاید قبلی دیدید که پس از اتمام چگونه به نظر می رسید. داخل کامپیوتر من از قبل یک لانه سیمی موش است. چرا مقدار بیشتری اضافه نمی کنید؟ هه
گفتم مدار ساده ای بود. اما توجه کنید که چگونه کلکتور و امیتر را کاملاً به عقب بردم. آره داستان خنده دار در مورد من یک ترانزیستور. برای بخشی از پروژه طراحی ارشد من، یک ساعت دودویی لوله پی وی سی غول پیکر ساختیم. دارای 19 دسته نور LED بود که هر کدام باید در زمان مناسب توسط یک میکروکنترلر جابجا شوند. ما ترجیح دادیم از مدار ترانزیستوری مشابهی استفاده کنیم که وقتی پین میکروکنترلر بالا میرفت، چراغ را روشن میکرد. به حد کافی ساده است. در نمونه سازی عالی کار کرد. در واقع همیشه عالی کار کرد. حتی به عنوان محصول نهایی. اما یک روز مشاور ما می آید تا مدار را ببیند. او از من می خواهد که نگاهی به "جهت یابی ترانزیستورها" بیندازم...*facepalm*. تک تک آنها عقب مانده بودند. اما از آنجایی که جریان جریان نورها بسیار کم بود، مدار با معکوس ترانزیستورها به خوبی کار می کرد. به همین دلیل است که هرگز در طول ساخت به ذهن من خطور نکرد. به عنوان یک مهندس برق، این یک تجربه بسیار فروتنانه بود. به خودم گفتم هرگز دوباره همان اشتباه را تکرار نمی کنم. ممم باهاها ما می بینیم که چقدر خوب استکه رفت…
(ضمن امیدوارم که یک Instructable دیگر در نهایت با جزئیات ساخت آن ساعت آماده شود. با ما همراه باشید!)
مرحله 3: برنامه (Bo)arduino
خیلی کوتاه، اینجا جا می شود. بر اساس یکی از برنامه های نمونه موجود در کتابخانه آردوینو. توجه داشته باشید که بیت "< 20" را می توان تغییر داد تا مدار را کم و بیش حساس کند. پس از جدا کردن چیز برای این Instructable، تا آخر عمر نمیتوانم به یاد بیاورم که کدام جهت منجر به حساسیت بالاتر میشود (یعنی عدد بالاتر یا کمتر آن را حساستر میکند). عذرخواهی من. وقتی مدار را دوباره به هم برگردانم، مطابق با آن آپدیت خواهم کرد.
//Sonic Switch Code
int analogPin = 0; //پین a0 روی برد
int ledPin = 10; //پین 10 روی برد
int analogValue = 0; //مقدار از ADC