با خواندن Hack a Day یک چالش جالب پیدا کردم : طراحی لوگوی آنها در جایی. و این واقعیت که حتی جالبتر بود: « به بزرگترین و کوچکترین ارسالها اولویت داده میشود ».
شروع کردم به فهمیدن اینکه چگونه می توانم چنین کاری را با چیزهایی که در اطرافم داشتم انجام دهم و به استفاده از یک لیزر و دو سروو رضایت دادم. با وجود اینکه مهلت ارسال را از دست دادم، پروژه بسیار جالبی شد و چیزهای زیادی یاد گرفتم.
پروژه من در Hack A Day و پست وبلاگ شخصی من را برای جزئیات کامل ببینید!
کد را دریافت کنید!
من وقت گذاشتم و کد را در حساب GitHub خود آپلود کردم. میتوانید کد آردوینو، اسکریپتهای پردازش و حتی کد پایتون را که قبلاً استفاده میکردم، از مخزن لیزردرایور دانلود کنید. این همه تحت مجوز MIT منتشر شده است.
چیزی که یاد گرفتم/چه چیزی بعد
چه خبر بعدی
با ساختن این کار خیلی چیزها یاد گرفتم. اینها برخی از چیزهایی است که من می خواهم در آینده تغییر دهم:
- الگوریتم خط باید به نوعی تقویت شود.
- من باید قاب را دوباره طراحی کنم تا از تعریف سرووها استفاده کنم.
- لیزر ضعیف است. من باید از چیزی قوی تر استفاده کنم.
- من می توانم متغیرهای مرزهای بوم را با استفاده از کتابخانه EEPROMex ذخیره کنم، بنابراین نیازی به وارد کردن آنها در هنگام راه اندازی نیست.
- آرایه ترسیمی از 3 عدد صحیح در هر نقطه تشکیل شده است. با توجه به اینکه مقادیر مختصات معمولاً زیر 3000 هستند و وضعیت لیزر فقط یک مقدار باینری است، این یک اتلاف بزرگ در حافظه است. استفاده از حافظه را می توان بهینه کرد.
- اضافه کردن یک دکمه فیزیکی برای شروع/ توقف طراحی تا حدودی آسان است (برای پخش ارتباط سریال)
- یک ماشه خودکار دوربین مفید خواهد بود. من یک اپتو ایزولاتور برای آن نداشتم.
پروژه
در اینجا یک نسخه مشروح از نحوه ساخت این است:
شروع شدن
من این سازه را فقط با استفاده از آنچه در خانه داشتم ساختم و به همین دلیل بسیاری از انتخابهای طراحی بر این اساس بود. راه های زیادی برای طراحی با لیزر وجود دارد و به نظر من بهترین روش استفاده از آینه متحرک است، اما متاسفانه من یک آینه کوچک برای این کار نداشتم، بنابراین گزینه بعدی حرکت مستقیم لیزر بود. عیب اصلی این طراحی این است که نمی توانم لیزر را به راحتی تعویض کنم، اما می توانم با آن زندگی کنم.
من با بریدن یک تکه مقوا به تناسب بازوی سروو شروع کردم. وقتی این کار انجام شد، سروو دوم را با استفاده از سیم مسی و تکنیک بافندگی نینجا به آن مقوا وصل کردم.
اشاره گر لیزری من در نشان دادن چیزها راحت بود ، اما نه آنقدر که بخش الکترونیکی پروژه من بود. داخل یک سیلندر بزرگ بود و برای روشن کردنش باید دکمه ای را فشار می داد. راه حل: اره برقی (به هر حال ابزاری با نام جالب).
پس از پاره کردن نشانگر لیزر، دو کابل را به لیزر لحیم کردم (با عبور از کلید) و آماده استفاده بود.
سروو دوم (که لیزر را نگه می دارد) یک تکه مقوایی نیز داشت، اما حجیم و (مهمتر از آن) بی فایده بود، بنابراین لیزر را با تکنولوژی بالا (نوار ماسک) به بازو وصل کردم.