دستور if() اساسی ترین ساختار کنترل برنامه نویسی است. این به شما اجازه می دهد تا کاری را انجام دهید یا نه، بسته به اینکه یک شرط معین درست است یا نه. به نظر می رسد این است:
if (someCondition) {
// اگر شرط درست است مواردی را انجام دهید
}
یک تغییر رایج به نام if-else وجود دارد که به شکل زیر است:
if (someCondition) {
// اگر شرط درست است مواردی را انجام دهید
} else {
// اگر شرط نادرست است مواردی را انجام دهید
}
همچنین دیگری-if وجود دارد که در آن می توانید شرط دوم را در صورت نادرست بودن شرط اول بررسی کنید:
if (someCondition) {
// انجام کارها اگر شرط درست است
} else if (یکی دیگر شرط) {
// فقط اگر شرط اول نادرست است کارها را انجام دهید
// و شرط دوم درست است
}
شما همیشه از عبارات if استفاده خواهید کرد. اگر مقدار خوانده شده در ورودی آنالوگ از یک آستانه خاص بالاتر رود، مثال زیر یک LED را روی پایه 13 روشن می کند (ال ای دی داخلی در بسیاری از بردهای آردوینو).
جریان
تصویر با استفاده از Fritzing ایجاد شده است . برای نمونه مدارهای بیشتر، صفحه پروژه فریتزینگ را ببینید
شماتیک: