یک سال پیش، من یک دستورالعمل آموزشی در مورد نصب یک دسته LED در Lego Mini Cooper نوشتم . نوآوری، همانطور که بود، این بود که LED ها را می توان با یک گوشی هوشمند (یا از طریق هر مرورگر وب، برای آن موضوع) کنترل کرد.
همانطور که با زحمت در آن Instructable توضیح دادم، بیشتر تلاش در آن زمان به سیم کشی Mini بدون اینکه کل چیز از هم بپاشد، مربوط می شد. تا حدودی در کمال تعجب من، مینی متعاقباً از سفری از کانکتیکات به تورنتو جان سالم به در برد و از آن زمان، کم و بیش، کار کرده است.
" اگر خراب نبود، او آن را درست کرد تا زمانی که بود " در بهترین حالت، سنگ نوشته من خواهد بود، بنابراین وقتی مینی برای کریسمس به خانه بازگشت، زمان Lego Mini 2.0 فرا رسید. به هر حال، اگر تسلا بتواند بهروزرسانیهای نرمافزاری را برای خودروهایش اعمال کند، چقدر میتواند دشوار باشد؟
من چند ایده داشتم:
- رابط کاربری نسبتاً بدقواره را بهبود بخشید
- یک بوق اضافه کنید!
- بهبود ویژگی "چراغ های خودکار"؛ و از همه مهمتر
- یک عملکرد بازی اضافه کنید (حتی من متوجه شدم که تازگی روشن و خاموش کردن چراغهای Mini با تلفن شما دیر یا زود کمرنگ میشود)
عملکرد بازی بزرگترین کار بود، به ویژه به این دلیل که فوراً برای من مشخص نبود که چه نوع بازی می تواند باشد. Mini بسیار شکنندهتر از آن است که بتواند بازیهایی را که با آن کنترل میشود حفظ کند (به جز احتمالاً یک نوع افسردهکننده از Jenga). یکی دیگر از موانع این بود که من هرگز در زندگی خود یک بازی را برنامه ریزی نکرده ام.
پس از یک سال تفکر بیثمر، به طور تصادفی با پروژهای در Hackster مواجه شدم که در آن یک Arduino Uno برای تقلید از یک اسباببازی حافظه متعلق به دهه 1970 به نام Simon استفاده میشود . به طور خلاصه، دستگاه Simon دنباله ای از نورها را پخش می کرد که بازیکن باید آنها را به خاطر بسپارد و با فشار دادن دکمه ها آن را پخش کند. پس از هر دور موفقیت آمیز، طول دنباله افزایش یافت.
علیرغم اینکه از بازیهای قدیمی لازم برخوردار است، در واقع هرگز نامی از این بازی نشنیده بودم، و باید بگویم که آن چیزی که در گذشته برای سرگرمی وجود داشت شگفتانگیز است. حتی شگفتانگیزتر این است که بازی Simon هنوز در آمازون به فروش میرسد و بازخوردهای تحسینآمیزی دارد. واضح است که این باید کاندیدای اصلی برای تطبیق با اهداف من باشد. از این گذشته، Mini قبلاً چراغها را داشت، بنابراین تنها کاری که باید انجام دهم این بود که دکمههای فیزیکی را کنار بگذارم و ورودی کاربر را از طریق تلفن هوشمند ارائه کنم. بنابراین، از جنبه نرم افزاری، به نظر می رسید که این کار تا حد زیادی یک کار برش و چسباندن باشد.
اما ابتدا، من نیاز به ایجاد برخی تغییرات جزئی در سخت افزار داشتم.
مرحله 1: مؤلفه ها، ابزارها و منابع
اگر میخواهید این پروژه را با Lego Mini تکرار کنید، به همه مواردی که در Instructable قبلی من ذکر شده است نیاز دارید . تنها چیزی که نیاز دارید یک زنگ غیرفعال است که برای بوق و ایجاد یک سری صداهای مزاحم در طول بازی استفاده می شود (که می توان آن را غیرفعال کرد).
همانطور که در هنگام بحث در مورد نرم افزار مشخص خواهد شد، نیازی واقعی به استفاده از Lego Mini برای بازی وجود ندارد. میتوانید از کیت لگو دیگری یا در واقع از یک دسته LED روی تخته نان که به هر برد توسعه ESP8266 متصل است، استفاده کنید. با برخی از رله ها، حتی می توانید از نور اتاق خانه خود استفاده کنید. بچه ها، ابتدا از والدین خود در مورد آن سوال بپرسید.
به طور مشابه، هیچ ابزار یا منابع اضافی فراتر از موارد ذکر شده برای پروژه اصلی مورد نیاز نیست.
اگر شما جزو معدود افرادی هستید که توضیحات پروژه اصلی را خواندهاند، میدانید که Lego Mini در اصل به عنوان هدیه برای دختر بزرگتر من خریداری شده است که یک مینی «واقعی» تقریباً یکسان یا تقریباً مشابه دارد. می توان گفت که یک مینی جدید است، نه یک "کلاسیک". فقدان هر گونه مؤلفه اضافی معنیدار، این پروژه جدید را جذابتر کرده است، زیرا به من امکان میدهد تا به طور مؤثر Lego Mini 2.0 را به عنوان یک هدیه کریسمس جدید بدون هزینه کردن یک سکه دوباره هدیه کنم. نابغه!